Leuke springfoto´s, dat gaat heel goed. Wat dressuur betreft zou ik nog even doortrainen voordat je B start.
Er zijn op je houding nog wat dingen aan te merken, die direct verband houden met hoe je paardje gaat en dat is nog niet echt lekker voor dressuurwedstrijden.
Vooraf zal ik even zeggen dat ik helemaal draver fan ben, dus daar heeft het niets mee te maken.
Maar dit zijn punten waar je op moet gaan letten:
Je rijdt met een redelijk stijve arm, voorkomende uit je platte handen.
Handen rechtop, duimen naar elkaar toewijzend en vanuit de polsen hulpen geven.
Knik in de ellebogen houden, ellebogen bij je taille. Arm moet los hangen vanuit de schouder.
Het is belangrijk dat je armen soepel zijn om de hulpen goed te geven en het juiste effect te krijgen (een nagevend paard).
Zodra je begint te draven, schieten je onderbenen naar voren. Je hebt nog geen goede onafhankelijke zit. Hier zou je apart aan kunnen werken in longe lessen bv.
In elk geval proberen je bovenbeen zoveel mogelijk naar beneden te krijgen, en je knie genoeg buigen (knie moet naar beneden wijzen, niet naar voren) en zorgen dat je enkel op dezelfde lijn als je heup ligt, zonder je hak op te trekken.
Hoe een en ander voelt kun je goed gewoon staande voor een spiegel oefenen. Met de benen uit elkaar gaan staan, gewoon rechtop blijven, maar wel door de knieën zakken.
Het is belangrijk dat je been op de juiste plek ligt om ook op de juiste manier en plek in te werken.
Als het paard weggedacht wordt op de foto, moet de ruiter niet zo "staan" dat hij/zij voorover of achterover kukelt, om het maar zo te zeggen. Om de (dressuur) foto´s ziet het eruit alsof je op je kont zou vallen als het paard weggetoverd werd.
Er is weinig "verbinding" omdat je hulpen niet echt samen lijken te werken en dat gaat ook niet goed als je handen en benen "verkeerd staan".
Je paard hoeft echt niet zwaar verzameld te gaan, maar aan de teugel is wel een vereiste.
Citaat:
Een paard gaat aan de teugel als:
het op een rechte lijn recht gaat en in een wending buigt en kalm, gehoorzaam en harmonisch, ongedwongen en met beheerste drang naar voren onder de ruiter gaat.
De achterhand is meer of minder ondergebracht, de hals is meer of minder opwaarts gebogen, de nek is het hoogste punt van de hals, de oren staan even hoog en de neus is meer of minder voor de loodlijn, nooit erachter.
De teugels zijn gelijkmatig gespannen, waarbij het paard het bit aan beide kanten evenveel aanneemt zonder knarsen of de mond overmatig te openen.
Het paard gehoorzaamd onmiddelijk de kuit-en teugelhulpen, de bewegingen worden licht en verheven.
Met springen lijk je ook een redelijk "zwakke" beenhouding te hebben. Druk je hakken wat meer uit, zonder je onderbeen naar voren te brengen, dan heb je wat meer "anker" voor het geval dat paarde stopt of uitbreekt.
In elk geval ben je op de goede weg, maar nog niet klaar voor de B, dan gaan de punten echt enorm tegenvallen en dat is niet leuk.