Geplaatst: 17-01-09 11:49 Falco is dinsdagavond, zonder dat ik het wist verkocht.
Ik ga hem echt ontzettend missen, maar onze herrineringen zijn mooi genoeg.
Toen ik net op de manege zat, was ik altijd een beetje bang voor hem. Ik was dan ook nog jong, hij stond vaak stil en bokte dan, en ging niet vooruit.
Mijn moeder zei, als je ooit op die pony zit kom ik niet meer kijken naar je lessen.
En toen zat ik er een keer op. Het ging goed, hij stond maar 1x stil en had ook maar 2x gebokt.
Ik was heel trots natuurlijk, als je klein bent vindt je dat helemaal geweldig!!!
Mijn moeder vondt dat wat minder, die schrok natuurlijk, maar ze bleef gewoon kijken.
Na een lange tijd, toen ik ook weer wat groter was, gingen we wedstrijdjes rijden. Gewoon manegewedstrijdjes. Falco liep toen nog niet vaak proefjes, en we begonnen bij het begin.
En het was gelijk raak: Een eerste plaats met hoge punten! Ik was natuurlijk hartstikke trots op hem, en mijn moeder stiekem ook wel.
Hij stond niet meer stil, dus mijn moeder kreeg alweer wat meer vertrouwen.
We reden nog 4x wat wedstrijdjes, helaas waren er in die tijd niet zo vaak wedstrijden: 1x per 2/3 maanden, en dan kan je soms ook nog wel eens niet...
En elke keer was het raak: We hadden altijd een promotiepunt en bij elkaar hebben we 4 prijzen; 2 eerste, 2 tweede en 1 vierde. Het was altijd erg jammer dat er zo weinig wedstrijden waren, er kwamen er pas meer ergens in 2007...
... en toen vondt mijn instructrice dat ik wel aan iets nieuws toe was. Er kwamen haflingers bij ons in de les, die ik ook af en toe reed. En zo reed ik op wisselende paarden, maar ik was nog altijd vaak bij Falco te vinden en reed hem nog af en toe.
Er is ook een maand geweest dat ik weer helemaal op hem reed, en toen lukte de nageeflijkheid eindelijk!
Wat ben ik toen trots geweest, het was me nooit gelukt maar uiteindelijk waren we allebei weer in combinatie.
Daarna had ik 2x op een ander paard (Thomars) gereden, en ging op die vrijdagavond gewoon weer naar huis zoals altijd. Niet wetend, dat Falco er binnenkort niet meer zou zijn..
Dinsdag 13 januari 2009 is hij verkocht, ik weet niet waarheen en hoop dat er mensen zijn die hem kennen en weten waar hij nu heen is. Ik mis mijn maatje ontzettend, het kwam zo onverwachts..
maar hij was ook niet geschikt voor het manegewerk, hij vondt het gewoon niet leuk.
Ik hoop dat hij een goed en gelukkig leven krijgt, en ik zal hem elk uur nog ontzettend missen
. Een vriend als hem, vindt ik nooit meer.
1.
December '06
2.
Ergens in 2007.
3.
2007, paard wil heul graag een wortel!
4.
Eind 2007.
5.
In de zomer krijgen we een 'fotoshoot' van DjoyzDesign, waar ik nog steeds ontzettend blij mee ben!
6.
Fotoshoot
7.
''
8.
''
9.
10.
Lekkerdier!
11.
Paar weekjes geleden, meest recente foto van ons samen.
12.
Deze bewerking betekent zo veel voor me, het is precies hetzelfde wat ik voor hem voel.
Vriend, wordt gelukkig! Het gaat je goed
.
)
