Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-11-20 20:23

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 23-11-20 20:23

Ik vind de wond er nog niet eens zo heel smerig uit zien hoor! Fijn dat je een goede plek voor hem gevonden hebt waar hij in alle rust kan herstellen. Dan neem je hem straks toch met een geruster gevoel mee terug naar huis. Hopelijk breekt er nu voor jullie beiden een rustigere periode aan, dit was wel even genoeg ellende!

**Geplaatst**: 23-11-20 20:48

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 23-11-20 20:48

Ziet er toch vrij goed uit zo... maar beter dat hij nog even daarblijft zodat je ook wat zekerder bent als hij weer naar huis mag

**Geplaatst**: 23-11-20 21:01

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 23-11-20 21:01

Snap je terughoudendheid een beetje, maar inderdaad is de wond niet echt schrikbarend. Huid er om heen ziet er ook mooi uit.
Maar gewoon fijn dat iedereen het zekere voor het onzekere neemt........beter even extra voorzichtig!!
Fijn dat het zo goed gaat!!!!

**Geplaatst**: 23-11-20 21:55

Geplaatst: 23-11-20 21:55

Fijn dat het het de goede kant op gaat. En mss beter dat ze nog evn onder controle blijft wat betreft de wond

**Geplaatst**: 23-11-20 22:05

Geplaatst: 23-11-20 22:05

Ik vind de wond er ook goed uitzien hoor.

Mijn merrie is jaren geleden na een koliekoperatie na 10 dagen thuis gekomen. En heeft nog een maand of 5 afscheiding aan haar buik gehad. De kliniek adviseerde om dat met een schone doek weg te vegen. Zag er echt heel naar uit, van die lange draden aan haar buik, maar kon volgens de kliniek geen kwaad. Was inderdaad een ontsteking van de nietjes.

Op gegeven moment hield het op, en kort daarna beviel ze van een kerngezond veulen. +:)+

Edit: ze was uiteraard al drachtig toen ze koliek kreeg.

**Geplaatst**: 23-11-20 23:06

Geplaatst: 23-11-20 23:06

Ik lees sinds je koliekgedoe mee. Sterkte voor Kari hoor! Je zou nog even kunnen vragen of ze een test op MRSA willen doen. Lou ( mijn vorige paard) is daar in 2008 geopereerd aan zandkoliek ( is dus wel al jaren geleden) en die bleek MRSA te hebben. Zij kreeg ook pusplekken. Bij Lou heeft het daardoor te lang geduurd voordat de peesplaat inwendig geheeld was. Ik heb haar daarna nog vijf jaar gehad, maar ze is nooit meer zo fit en goed geworden als ze voor de zandkoliek was. Niet om je te ontmoedigen hoor, maar wel even iets om na te vragen denk ik.
MRSA is een ziekenhuisbacterie die ook bij mensen voorkomt, die ervoor zorgt dat antibiotica niet goed aanslaat.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-20 23:14

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-20 23:14

Jet schreef:
Ik lees sinds je koliekgedoe mee. Sterkte voor Kari hoor! Je zou nog even kunnen vragen of ze een test op MRSA willen doen. Lou ( mijn vorige paard) is daar in 2008 geopereerd aan zandkoliek ( is dus wel al jaren geleden) en die bleek MRSA te hebben. Zij kreeg ook pusplekken. Bij Lou heeft het daardoor te lang geduurd voordat de peesplaat inwendig geheeld was. Ik heb haar daarna nog vijf jaar gehad, maar ze is nooit meer zo fit en goed geworden als ze voor de zandkoliek was. Niet om je te ontmoedigen hoor, maar wel even iets om na te vragen denk ik.
MRSA is een ziekenhuisbacterie die ook bij mensen voorkomt, die ervoor zorgt dat antibiotica niet goed aanslaat.

Dankjewel voor je reactie! Ik zal het morgen eens vragen. Ze hebben in elk geval een swab afgenomen vanmiddag. Dat schijnen ze standaard te doen. Daar zou MRSA uit moeten komen denk ik toch als het er is?

Verder ook iedereen weer heel erg bedankt voor alle reacties! De wonden an sich maak ik me gelukkig niet zo druk om. Er is echter een stukje, wat niet goed op de foto te zien is, wat wat 'hoogte' verschil heeft en daarvan is even de twijfel is of dat goed gaat genezen van zichzelf of dat daardoor de peesplaat niet mooi aan elkaar groeit. Morgenochtend word ik weer gebeld voor een update dus dan weet ik meer

wel fijn om te horen dat jullie de wond an sich er goed uit vinden zien. Ik maak me soms ook wel een beetje te druk

gelukkig mag ik bij zijn nieuwe tijdelijke pensionplekje mijn bed naast zijn box zetten mocht ik dat willen :Y)

**Geplaatst**: 23-11-20 23:49

Geplaatst: 23-11-20 23:49

Jouw verhaal na jouw antwoord op mijn berichtje is wel herkenbaar hoor, alleen had Lou over het hele litteken een verdikking. Ze was al mee naar "huis" toen de MRSA geconstateerd was. Als ze een swab hebben afgenomen zal daar vast ook op MRSA getest worden, bij Lou ging dat ook via een swab, die moest toentertijd nog naar Utrecht opgestuurd worden. Voor Wolvega was het de eerste keer dat ze ermee te maken kregen.
Lou had ook nog weer later een breuk gekregen, waaraan ze opnieuw geopereerd is ( ook in Wolvega).

Ik wil je heel veel sterkte wensen met je lieveling, het komt vast wel goed nu, maar het is nog even afwachten hoe goed hij herstelt hiervan.
Lou heeft nooit meer koliek gehad hierna, dat was wel super! In het land was ze ook gewoon de oude, totdat ze toch problemen in het bewegingsapparaat ging krijgen, licht kreupel door een onregelmatige belijning van de onderkant van het hoefbeen, later de ene peesblessure na de andere, waarvan de laatste niet meer herstelde. Dit allemaal omdat ze toch haar buikspieren neit meer goed kon gebruiken door de slechte genezing van de peesplaat.

**Geplaatst**: 24-11-20 00:10

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 24-11-20 00:10

Hoi, wat een verhaal zeg :(:)

mijn 1,5 jarige merrie heeft 3 jaar geleden ook een flinke verstoppingskoliek gehad, met operatie en 10 dagen kliniek tot gevolg. Ik weet zo goed hoe je je voelt

.

Ik heb respect hoe je de moed erin houdt en hoe je de zaken tegen elkaar afweegd, alles uit liefde voor je maatje!

Heeft de arts het al weleens over darmverklevingen gehad? Misschien heb ik er overheen gelezen, maar dat was bij Joy toen wel een risico omdat ze nog zo jong was. Darmen verkleven snel bij jonge paarden na een koliekoperatie. Het hoeft niet te gebeuren, maar kan wel. Tot een jaar na de operatie zelfs. Ik wil je uiteraard niet bang maken, maar misschien zou dat dat oncomfortabele gevoel teweeg brengen...

Mocht je ons verhaal willen lezen, in mijn profiel staat het topic dat ik toen aangemaakt heb.

Sterkte hoor! Ik duim zeker dat hij er weer helemaal bovenop komt!

**Geplaatst**: 26-11-20 20:02

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 26-11-20 20:02

Hoe gaat t met Kari?

**Geplaatst**: 27-11-20 23:42

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 27-11-20 23:42

Dat vroeg ik me ook af, hoe gaat het met Kari, geen nieuws is goed nieuws?

**Geplaatst**: 28-11-20 00:12

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 28-11-20 00:12

Ik hoop het!! Hoop dat alles oké is en hij snel wwwr mee naar huis mag...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-11-20 18:52

Geplaatst door de TopicStarter : 28-11-20 18:52

Sorry voor mijn veel te late update. Ik merk dat ik echt een beetje op ben en moest wel het werk weer oppakken deze week dus vandaar dat het er even bij inschoot.

Jet schreef:
Jouw verhaal na jouw antwoord op mijn berichtje is wel herkenbaar hoor, alleen had Lou over het hele litteken een verdikking. Ze was al mee naar "huis" toen de MRSA geconstateerd was. Als ze een swab hebben afgenomen zal daar vast ook op MRSA getest worden, bij Lou ging dat ook via een swab, die moest toentertijd nog naar Utrecht opgestuurd worden. Voor Wolvega was het de eerste keer dat ze ermee te maken kregen.
Lou had ook nog weer later een breuk gekregen, waaraan ze opnieuw geopereerd is ( ook in Wolvega).

Ik wil je heel veel sterkte wensen met je lieveling, het komt vast wel goed nu, maar het is nog even afwachten hoe goed hij herstelt hiervan.
Lou heeft nooit meer koliek gehad hierna, dat was wel super! In het land was ze ook gewoon de oude, totdat ze toch problemen in het bewegingsapparaat ging krijgen, licht kreupel door een onregelmatige belijning van de onderkant van het hoefbeen, later de ene peesblessure na de andere, waarvan de laatste niet meer herstelde. Dit allemaal omdat ze toch haar buikspieren neit meer goed kon gebruiken door de slechte genezing van de peesplaat.

Dankjewel! Het is zeker spannend hoe het zich nu verder gaat ontwikkelen. Zeker omdat we niet precies weten waar de koliek door is ontstaan. W.b. de MRSA, ik heb ze daar eigenlijk niet meer over gehoord. Ook weinig artsen gesproken de laatste tijd. Ik ga er van uit dat als er MRSA uit de kwab was gekomen dat ik dat gehoord had. Voor nu lijkt de wond in elk geval niet achter uit te gaan en iets rustiger te worden.

Gimme_Joy schreef:
Hoi, wat een verhaal zeg mijn 1,5 jarige merrie heeft 3 jaar geleden ook een flinke verstoppingskoliek gehad, met operatie en 10 dagen kliniek tot gevolg. Ik weet zo goed hoe je je voelt .

Ik heb respect hoe je de moed erin houdt en hoe je de zaken tegen elkaar afweegd, alles uit liefde voor je maatje!

Heeft de arts het al weleens over darmverklevingen gehad? Misschien heb ik er overheen gelezen, maar dat was bij Joy toen wel een risico omdat ze nog zo jong was. Darmen verkleven snel bij jonge paarden na een koliekoperatie. Het hoeft niet te gebeuren, maar kan wel. Tot een jaar na de operatie zelfs. Ik wil je uiteraard niet bang maken, maar misschien zou dat dat oncomfortabele gevoel teweeg brengen...

Mocht je ons verhaal willen lezen, in mijn profiel staat het topic dat ik toen aangemaakt heb.

Sterkte hoor! Ik duim zeker dat hij er weer helemaal bovenop komt!

Ik heb jullie topic gelezen.. Wat is dat ook spannend geweest zeg! Dat van die verklevingen is inderdaad wel iets om het achterhoofd te houden. Weet je toevallig ook of er iets gedaan kan worden om die verklevingen tegen te gaan? Inmiddels is Kari gelukkig wel minder oncomfortabel. Hij maakt zich niet meer zo bol. Ik heb nu eerder het idee dat de wond onder zijn buik af en toe wat trekt dus we duimen maar dat het van binnen allemaal verder gewoon oke is..

quintusgl schreef:
Hoe gaat t met Kari?

Monique1963 schreef:
Dat vroeg ik me ook af, hoe gaat het met Kari, geen nieuws is goed nieuws?

Tancreda4 schreef:
Ik hoop het!! Hoop dat alles oké is en hij snel wwwr mee naar huis mag...

Fijn om te horen dat er mensen aan hem denken!

Bij deze even een update;
Kari zou eigenlijk afgelopen woensdag naar huis mogen. Dus we hadden alles geregeld. Alleen bleek toen helaas de wond dus toch niet zo mooi als dat ze dachten dus hij moest nog blijven. Hij is inmiddels een stuk vrolijker. Zijn eetlust is geëxplodeerd volgens de dierenartsen. Hij staat inmiddels op 1/2 gras, 1/2 hooi en aangevuld met slobber. Daar doet hij het goed op. Zijn mest lijkt ook te verbeteren. Verder heb ik morgen een gesprek met een voedingsdeskundige om verder te kijken hoe we hem verder kunnen gaan ondersteunen de komende periode. De wond wordt dagelijks schoongemaakt en dat is voor nu het enige wat ze er aan kunnen doen. Ze zeiden wel dat het bij IJslanders wel vaker wat langer duurt voor het geheeld is. Dus we wachten het maar af..

De komende 4 weken moet hij nu nog boxrust houden. Hij mag wel aan de hand even wat gras eten maar dat is het dan ook. Voor de kerst moet hij terug komen voor controle. Dat lijkt op dit moment heel ver weg. Eerst maar eens de komende week doorkomen. Ik vind het mega spannend, zo bang dat het toch weer ergens fout gaat. Ik heb afgelopen week in de auto ook een paar keer flink zitten janken van het besef dat m'n lieve kleine (grote) vriend er toch nog maar mooi is maar dat we er natuurlijk nog niet zijn. Maar hé, we zijn verder dan we 2 weken geleden durfden te hopen

Nog even wat foto's van de afgelopen week:

Dinsdagochtend.. Hai vrouwtje! Fijn dat je er bent. Kunnen we dan nu pleeease die stal uit? Helaas... koppie valt bijna niet te negeren maar het mag echt niet.

Afbeelding

Woensdagochtend trof ik hem zo aan.. Hart in m'n keel.. Dat zal de komende tijd nog wel zo blijven

Hij schijnt dus 's ochtends vaak veel te eten en elke keer als wij komen is hij zo duf als een konijn. Hij moet dan gewoon uitbuiken en na een uurtje is hij er ook wel weer maar toch.. Ik maak me elke keer weer zorgen er om. Uiteindelijk mest hij dan en gaat eten en dan durf ik met een gerust hart naar huis te gaan :Y)

Komt mijn eten daar aan?

Afbeelding

Vrijdagavond.. de helft van zijn dieet bestaat dus op dit moment nog uit gemaaid gras. Hij eet dat alleen met lange tanden. Toen ik vrijdag eind van de middag kwam, was dit hoe ik zijn box aan trof..... :Y)

Aan einde van het bezoekuur ging mijn vriend nog even slobber voor hem maken.. Daar had meneer uiteraard wel oren naar. Hij begint mijn gezonde prakkies nu toch te waarderen. De slimste is hij echter niet.. In plaats van de deur uit te lopen is dit hoe hij ging staan wachten;
(of zou hij gewoon goed opgevoed zijn?

)

En nog 1 van zijn mooie koppie;

Afbeelding

Zo blij en dankbaar dat hij er nog is

Laatst bijgewerkt door Doyal op 28-11-20 19:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-11-20 19:07

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 28-11-20 19:07

Fijn dat het beter gaat!
Zijn ogen stralen levenslust uit, dat lijkt me een goed teken.

**Geplaatst**: 28-11-20 19:08

Geplaatst: 28-11-20 19:08

Ik ga voor goed opgevoed haha. Geweldige foto!

Wat een fijne update. Ik zou ook steeds weer een hartverzakking krijgen als ik mijn paardje zo liggend aan zou treffen. Hij ziet er goed uit. Ga zo door Kari! $*\o/*$

**Geplaatst**: 28-11-20 19:10

Geplaatst: 28-11-20 19:10

Fijne update. Al met al gaat het toch de goede kant op. De stijgende lijn is zichtbaar. Erg blij voor jullie! Vind hem echt een schat om te zien. Zou een pracht kerstcadeau zijn als hij weer thuis mag zijn.

**Geplaatst**: 28-11-20 19:15

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 28-11-20 19:15

Wat een fijne update! Ik hoop echt dat hij nu zo stabiel blijft. En die foto :')

Ik ga ook voor goed opgevoed

Helaas kan je niks doen aan die verklevingen. Het zit aan de buitenkant van de darmen, dus alles wat je aan voeding erin stopt heeft weinig zin. Het is duimen en hopen.

Brutale vraag misschien (en antwoorden mag in pb), maar ben je verzekerd?

**Geplaatst**: 28-11-20 23:32

Geplaatst: 28-11-20 23:32

Fijn dat het toch de goede kant opgaat met je geweldige vent!

Misschien kan op termijn een hele goede osteopaat of chiropractor iets met die verklevingen, ik weet van een stalgenoot die een merrie met een verkleefde eierstok ( op een kliniek geconstateerd) dit in 1 keer grotendeels heeft kunnen laten verhelpen door een goede osteopaat. Dat is nu denk ik een week geleden en die komt eind december nog een keer terug om verder te gaan, alles losmaken was teveel voor 1 keer. Die liep daar waarschijnlijk al heel lang mee, als je het leuk vindt wil ik je wel op de hoogte houden van hoe het verder verloopt.

**Geplaatst**: 28-11-20 23:54

Geplaatst: 28-11-20 23:54

Wat een fijne update!
Hij ziet er een stuk frisser uit

**Geplaatst**: 29-11-20 11:02

Re: [Volg] Pechpaardje Kari; kruipt hij door 't oog v/d naald?

Geplaatst: 29-11-20 11:02

Heel ander paardje dan in het begin van je topic! Hij kijkt lekker wijs uit z’n ogen. Dat hij dan woensdag niet mee mocht zal even een domper geweest zijn, maar het gaat zeker de goede kant op. Wat goed dat je hem deze kans gegeven hebt!