Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
lavidaloca schreef:Klopt! Bij hem is het echt de truc om zelf koel en zacht te blijven. Zodra ik kwaad zou worden of mijn kracht ga gebruiken, krijg ik dat dubbel en dik terug. Dat is uiteraard een verloren strijd. Ik ben zelf 1.78m groot dus zo'n kleintje is het niet .
We hebben de afgelopen weken goed geoefend op het respecteren van mijn bubbel. Werd ie eerst heel kwaad om (klinkt heel heftig, maar dat uitte zich in oren plat en kwaad kijken - geen schop of bok ) maar nu anticipeert hij daar zelf op. Hij gaat zelf nu een stapje achteruit als ik stop.
Ik heb er vertrouwen in dat het goed gaat komen. We zijn in ieder geval zo al op de goede weg samen en worden goed begeleid.
SusanH schreef:Idd eerst longeren is ook een goede tip. Hebben wij ook lang gedaan
Sunnda schreef:Het antwoord op je problemen is even simpel als lastig: je.denkt.teveel!
Ik lees hele lappen tekst die eigenlijk nergens over gaan.
Allemaal randverschijnselen en meteen de kern van het probleem: je paard wil geen analyse, maar gewoon duidelijkheid.
Sowieso lees het als onbeerlijk saai voor een paard. Wat een gedoe over een beetje stappen, dat komt normaal gesproken vanzelf tijdens de training voorbij.
Mijn tip zou zijn: ga doen in plaats van denken. Ga lekker aan de slag.
Stap, draf, galopeer, ga naar buiten en longeer en val het dier niet lastig met alle problemen, maar los ze op!
Leer van je fouten, zeg oliebol en ga dan weer verder en laat je paard zien wat je wel wilt.
Zoals ik nu lees is deze combi genoemd te mislukken, of je moet jezelf een schop onder je kont kunnen geven en bedenken dat, of je het nu leuk vindt of niet, dit paard al lang doorheeft dat hij je de baas kan en dus moet je terugpakken en zeggen: vanaf vandaag ben ik degene die bepaalt.
En dat maakt paarden zo mooi: je kunt elke dag opnieuw beginnen! Ga ervoor en geniet van de weg die je samen aflegt ipv alles eindeloos te overdenken.