wij waren er ook beide van overtuigd niets anders dan haar dood te willen zien maar toen Jan haar benen open ging maken werden we nieuwsgierig. Alles is daar mogelijk en je wordt nergens toe gedwongen. Hadden wij dus iets gezien wat ons niet aanstond of waar we misselijk van zouden worden hadden we buiten gewacht tot Jan een beeld kon scheppen van haar benen.
Het moment dat ik haar aaide toen ze net geschoten was voelde ik al de klik niet meer met het dier wat ze ooit is geweest. Ze was voor mijn gevoel haar lichaam al uit voor ze geschoten werd. Het kon net zo goed een ander paard zijn wat er lag.
De DA heeft haar kogels op de foto's gehad en daar was wat woekering van artrose in te zien maar een echte reden voor het dik zijn was er niet echt. Op de foto's was wel te zien dat haar zachte weefsels onrustig waren maar een echte duidelijke kreupelheid was er niet te zien. Ik betwijfel ook of de scan het wel zou aantonen. Ik snap in elk geval volledig waar de dikke kogels vandaan kwamen(geen gallen maar pure dikke spanning voorop) en waarom ze veel door de voor kogels zakte...de strek actie is haar heel pijnlijk geweest.