Geplaatst: 15-08-09 20:25 
Je zou het zo niet verzonnen krijgen, dat weet ik zeker
Korte inleiding:
Qua vertrouwen en onze band heb ik (hebben we) zéér diep gezeten. Hoge toppen, maar zeker diepe dalen. Tot op een punt dat ik er niet meer op durfde rijden en zelfs aan de hand ermee bezig zijn was met een klein hartje. Op een bepaald moment de stoute schoenen aangetrokken en hulp gezocht. Gelukkig meteen een erg goede lesgeefster gevonden, in maart met lessen begonnen en dankzij haar zit ik nu waar ik vandaag zit .. Met een echte knol dus
Verslagje van vandaag:
We zouden met 3 een rit gaan maken, de eerste keer sinds november dat ik dit nog eens ging doen. Heb er tussendoor wel opgezeten en ben wel alleen erop uit getrokken enzo, maar dus echt met een andere ruiter erbij niet. Oorspronkelijk plan was dit vorige donderdag te doen maar toen was ik ziek
Vandaag nog niet 100% maar wel goed genoeg om te rijden (als ik kan gaan werken kan ik ook gaan rijden 
), had wel gisteren heel erg last van mijn linkerknie, maar daar had ik vanmorgen niet meteen meer last van (gisteren ijs gelegd e.d.) dus dat zou wel gaan dacht ik ..Het begon super, ik ging de weide in, pony ziet mij, hinnikt (niet echt een hoge hinnik maar zo met die neusgaten, hoe noem je dat?
) en komt naar mij toe. Ik wist niet wat ik zag 
Dan gepoetst, gezadeld en vertrokken. Komen we na een tijdje aan "het strand", waar ook water is, dit water:
Nu is het zo dat je daar uit een bospaadje komt, dan het gras op gaat wat best een brede strook is, dan komt er een heel brede strook zand en dan het water. De bedoeling was gewoon over het gras te blijven rijden, maar poonie dacht daar anders over .. Voor ik het doorhad zat meneer al in de helft van het zandstuk en trok serieus richting water. Neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeen! Wil ik niet! Gelukkig toch gewoon kunnen terugsturen zonder natte voeten (of andere dingen nat)
De tocht ging verder, zijn we aan het stappen op een bospaadje, moet poonie mesten. Poonie gaat altijd van het pad af (dus de bossen/struiken in) om zijn ding te doen .. Ik vind het super
Dus poonie gedaan wat die moest doen, een aantal meter verder besluit ie dat ie toch ook maar beter meteen even kon plassen, dus hup .. weer van het pad af en daar stond ie dan. Zie ik een fietser aankomen, op het bospad (het fietspad lag parallel in het zicht, wat die man daar deed is me echt een compleet raadsel), poonie stond wel van het pad af maar er vlak langs. Fietser rijdt langs, net op het moment dat de poonie klaar is. Ik laat 'm nog even staan en stap gewoon verder (fietser was voorbij). Kijk ik even achterom: ligt die man daar op de grond Dus ik maar even terug met de pony, om te zien wat er aan de hand was. Nu was het blijkbaar zo dat net op het moment dat die man voorbij fietste de pony z'n achterbenen bijzette. Nu, hem laten staan kan ik wel, maar voorkomen dat hij z'n achterbenen bijtrekt is me toch nog niet gelukt. Blijkbaar "schrok" die man daarvan, wilde wat uitwijken, reed ergens op een boomstronkje ofzo en ging tegen de grond. Naja, gelukkig niks aan de hand, alleen de fiets een beetje schade .. Wilde nog zeggen van: ja meneer, het fietspad ligt ook dáár ... maar ik heb het maar rustig gehouden Naja, gewoon weer verder, over open velden en mooie bospaadjes, over de heide.. Ging allemaal wel goed. Sommige momenten wilde de pony gaan bokken, maar dat heb ik kunnen voorkomen (je leert het na verloop van tijd wel aanvoelen wanneer het zover is
) dus alles ok. Net voor de pauzeplaats even een stukje afgestapt omdat ik me toch niet echt ok voelde, het was warm en ik werd duizelig en mijn knie deed me ook geen goed. Maar dat was een stuk open vlakte met toch wel wat heuveltjes, dus na een (vrij korte) tijd had ik daar toch best wel spijt van 
Dus maar weer opgestapt en verder .. Dan de rustplaats, ik blij dat we aangekomen waren want ik voelde me echt niet goed
Meteen 2 cola's binnengespeeld (suiker) .. maar dat hielp eigenlijk niet veel. Persoonlijk zag ik het echt niet zitten om terug te rijden 
Qua paarden ging dat wel, eentje kon wel als handpaard mee, maar dan zouden mijn ouders mij daar moeten komen halen, dus ik even gebeld. Ouders net een uurtje ofzo terug van vakantie, die zagen dat (begrijpelijk) echt niet zitten .. Moeders was geweldig: "ja, en wat wil je dat we doen dan? Ík kan die pony niet terugrijden hoor!" 
Naja, daar zat ik dan, wat moet ik nu? Ik voelde me echt niet goed (ook een beetje mentaal niet, want je ziet het er eigenlijk niet aan, maar pony was toch niet zo superbraaf .. ik voelde vanalles ) en pony kan zo goed profiteren hé. Hij kan dat al goed als je wel 100% bent .. Het is me wat. Naja, besloten het toch maar te proberen, ik kon niet veel anders, desnoods enkel in stap .. Eerst nog even een Kriek achterovergeslagen (het kan maar helpen ) en weer op weg .. Kriek deed goed z'n werk Hebben een heel groot stuk gedraafd en ik had eigenlijk nergens problemen mee .. Eén keer bijna mijn voet eraf omdat we langs zo'n wegafsluiting moesten en de pony (uiteraard) zijn bocht net verkeerd inschatte, maar ik ben eigenlijk niks anders gewoon Toen kwamen we terug op dat bospaadje, dat komt uit op het fietspad en er kwam net een horde fietsers aan dus we gingen even wachten. Geen probleem .. Pony had wat jeuk dus krabt aan z'n been, en ineens: poef, teugel los .. net op het moment dat we weer gingen vertrekken
Ben nog nooit zo snel van mijn paard afgeraakt, kniepijn of niet Ik kijken, was de sluiting niet los, maar het leren tussenstukje (heb zo "westerntouwen", geen idee of dat een naam heeft) was kapot .. Ik hoor de verkoper het nog zo zeggen: het is heel stevig hoor, dat krijgt een paard helemaal nooit kapot. Neen vast niet, maar je hebt het wel over [***] .. de pony die al 2 biothane hoofdstellen (ook zogenaamd onbreekbaar) naar de vaantjes heeft geholpen 
Dus ja, ik alles eraf gehaald dat ik alleen het touw had, dit aan de ring gebonden (rij met touwhalster trouwens maar gelukkig zitten daar ringen aan de zijkant ). Maar pony vond het allemaal maar vervelend geprul en die wilde eten en ik was met z'n hoofd bezig en ... Het ging dus niet helemaal soepel. Wil nu het toeval dat hij ineens om 1 of andere reden op die andere teugel geraakt .. Je raad het al: poef, kapot .. 
Ik dacht dat ik wat kreeg 
Naja, dat dus ook maar gebonden .. Nu zijn mijn teugels tenminste symmetrisch kapot De rest van de terugweg geen problemen meer gehad, alleen even toen we terug aan dat waterstuk kwamen (daar lagen ook wat mensen te zonnen en te zwemmen enzo) wilde meneer net daar even gaan mesten .. maar dat heb ik gelukkig kunnen voorkomen
Toen waren we weer terug .. afgezadeld, afgespoten, ... Ik ben hem met een handdoek aan het afdrogen, sta naar z'n hoofd gericht en was ter hoogte van z'n buik. Zit er een vliegje ofzo onder z'n buik (hij heel gevoelig) en hij "trapt" zo naar buiten .. Bam, tegen mijn knie Ooh, ik wist even niet meer waar ik het had .. (van de pijn dan). Natuurlijk net die knie waar ik sowieso al pijn aan had .. Pony kwam meteen "kijken" wat ik aan de hand had, stond ongeveer ter hoogte van z'n hoofd voorovergebogen van de pijn, dat vond ie toch maar een rare bedoening Daarna pony z'n deken opgedaan en terug de weide ingegooid .. Pony weer blij, ik ergens ook wel dat ik weer echt heb gereden, maar ergens ... Naja .. Zoals ik al zei: zo zou je het niet kunnen verzinnen
Hij heeft geluk dat hij ook lief kan zijn
Af en toe .. 
iedereen heeft zijn ups en downs dus ook je hobbelbokje 
betreft, gewoon blijven ademhalen het zal vanzelf beter gaan!!! 
