Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-07-09 13:11

Re: Mijn eigen paard

Geplaatst: 26-07-09 13:11

ik snap er helemaal niets van...
Je koopt een paard die je niet vertrouwt alleen om z'n uiterlijk
Zonder dat je een stal of iets hebt?
En vervolgens wil je ook geen les omdat je dan onzekerder wordt?

Sorry als ik cru klink, maareerste 2 punten vind ik behoorlijk onverstandig, en dat hij daarom nu alleen staat vind ik ook niet geweldig.

Laatste punt, dan moet je op zoek gaan naar een andere instructrice die de tijd neemt voor jou, want ik denk niet dat jij in je eentje verder gaat komen met dit paard. Daar ben je te angstig voor. Ik denk echt dat je heel veel begeleiding nodig hebt, als ik dit verhaal zo hoor (en het goed begrijp) . Maargoed zolang je bereid bent er tijd en energie in te stoppen gaat het vast wel goed komen met jullie :(:)

. Succes iig!

**Geplaatst**: 26-07-09 13:24

Geplaatst: 26-07-09 13:24

Lieve meid,

Op elk paard moet jij als ruiter je aanpassen. Elk paard zit namelijk anders in elkaar, zowel geestelijk als lichamelijk. Het is voor elke ruiter weer opnieuw een zoektocht om de uiteindelijke harmonie tussen ruiter en paard te vinden. Dat is nou ook juist het leuke aan paardrijden. Je bent nooit uitgeleerd!

Je zegt het zelf uit te willen zoeken, maar ik denk nu dat je het belang van goede instructie onderschat. Zelfs de topruiters trainen met een instructeur langs de kant, want ja, die kan jou op het moment dat het nodig is begeleiden. Daarnaast kost het dus tijd om elkaar te wennen. Dat geldt zowel voor jou als je nieuwe paard.

Maar eigenlijk zou je al deze dingen al moeten weten, want als ik op jouw profiel kijk zie ik toch dat je al heel wat verschillende pony's hebt gereden.

Ook jouw onzekerheid zou opgelosd kunnen worden met instructie. Ja, juist omdta je moet gaan draven terwijl je er eigenlijk 'niet aan toe' bent. Zoals je zelf al schrijft gaat het dan wel goed en ziet het er wel goed uit, alleen jouw gevoel zegt anders. Maar jouw gevoel kan alleen veranderen door te ervaren. En dan wel positief te ervaren. En ervaren kun je alleen maar door het te doen.

Dus conclusie: Niet zo onzeker zijn! Zoek goede hulp en ga er voor! Dromen komen niet zomaar uit, daar moet je aan werken. Dus doe dat dan ook!

Succes.

**Geplaatst**: 26-07-09 13:43

Geplaatst: 26-07-09 13:43

Ik kan me erg in dit verhaal herkennen! Mijn eerste paardje was een criollo, en das bneetje dezelfde opvoedings wijze. Ik kon er eerst zelfs niet op, maar das een ander verhaal.
Het belangrijkste is dat het allemaal goed kwam, en zolang je er wat tijd over laat gaan en ja je zal veel twijfelen in die tijd, komt het wel goed. Je zult elkaar leren kennen in jullie wantrouwen en reacties van elkaar zien om tot groot vertrouwen te kunnen komen.
Een ding wil ik zeggen, hij staad alleen, ik begrijp volledig waarom, maar het vertrouwen dat je nu op doet is niet heiligmakend, want hij is alleen en kan niemand anders dan jouw vertrouwen, dus in mijn ogen is dat ook niet zo positief.
Maar dat komt wel goed, en zeker als hij een vriendje heeft en jullie meer op jullie gemak zijn met elkaar.

Veel geluk, en vooral: doe waar je zin in hebt!

**Geplaatst**: 26-07-09 13:53

Geplaatst: 26-07-09 13:53

Als ik heeel eerlijk ben denk ik dat dit niet het geschikte paardje voor je is. Je bent onzeker en wat bang en
dit paardje is niet ervaren, of makkelijk maar juist gevoelig (dit haal ik uit je verhaal) Een ouder, en braver paard
is misschien meer geschikt.

MAAR als je de tijd er in wilt stoppen, goede begeleiding gaat zoeken en heel veel geduld ervoor over hebt
ga ik natuurlijk niet zeggen dat je het niet moet proberen

Maar daar gaat *waarschijnlijk* echt heel wat tijd en moeite inzitten.

**Geplaatst**: 26-07-09 13:56

Geplaatst: 26-07-09 13:56

Wauw, ik wist niet dat je er zo onzeker over was.
Ze hebben ook al hun trucs bovengehaald...

TS heeft er echt wel goed over nagedacht, maar helaas hebben die mensen haar gepushed... en is ze erin getrapt.
Een meisje van 16, helemaal verliefd op het beestje, zonder ouders die verstand hebben van paarden en de situatie niet goed kunnen inschatten is natuurlijk een ideale koper.

Maar hij is er nu, en misschien mist ze nu nog wat ervaring, maar ik denk dat het wel goed komt mits wat begeleiding.
Probeer toch maar zo vlug mogelijk een batterij te zetten, want eens ze doorhebben dat er geen stroom op de draad zit...
Pas op met het gaan wandelen. Het is geen Marie of Tor, en als hij eens echt schrikt en weg wil heb je maar weinig te zeggen. Ik zou hem op straat in elk geval zen hoofdstel aandoen, dan heb je toch wat meer te zeggen.

Ik vrees dat je het rijden toch iets anders zal moeten aanpakken als bij pakweg Marie. Wanneer je er de eerste keer gaat mee rijden wil ik altijd komen helpen... je ziet maar.

Succes ermee, en het komt wel goed!

**Geplaatst**: 26-07-09 13:58

Geplaatst: 26-07-09 13:58

Je zegt zelf al dat hij altijd bij andere paarden heeft gestaan. Ik denk dat het voor het paard helemaal niet leuk is dat hij nu ineens helemaal alleen staat. En dat hij een maand geleden pas gecastreerd is heeft hier naar mijn mening niets mee te maken met alleen staan of niet.
Dat paard heeft andere paarden om zich heen nodig en verveeld zich dood in z'n eentje.

Misschien is het een idee om samen met iemand anders eens een ritje te gaan maken. Dan is je paard niet alleen en krijg jij misschien wat meer vertrouwnes in hem omdat je er dan ook niet alleen voor staat.

Hij voelt dondersgoed dat jij onzeker bent bij hem en hij pakt je daarop hoor.
Meid ga echt professionele hulp zoeken hiermee, want dit red je niet alleen.
Zou toch zonde zijn als je je paard straks weg moet doen omdat je er niets mee kunt hé!

Ik probeer je hiermee alleen maar te helpen en kraak de boel echt niet af hoor.
je hebt een geweldig mooi paard gekocht maar hebt er alleen hulp bij nodig.

**Geplaatst**: 26-07-09 14:03

Geplaatst: 26-07-09 14:03

IngridB schreef:
Je zegt zelf al dat hij altijd bij andere paarden heeft gestaan. Ik denk dat het voor het paard helemaal niet leuk is dat hij nu ineens helemaal alleen staat. En dat hij een maand geleden pas gecastreerd is heeft hier naar mijn mening niets mee te maken met alleen staan of niet.
Dat paard heeft andere paarden om zich heen nodig en verveeld zich dood in z'n eentje.

Misschien is het een idee om samen met iemand anders eens een ritje te gaan maken. Dan is je paard niet alleen en krijg jij misschien wat meer vertrouwnes in hem omdat je er dan ook niet alleen voor staat.

Hij voelt dondersgoed dat jij onzeker bent bij hem en hij pakt je daarop hoor.
Meid ga echt professionele hulp zoeken hiermee, want dit red je niet alleen.
Zou toch zonde zijn als je je paard straks weg moet doen omdat je er niets mee kunt hé!

Ik probeer je hiermee alleen maar te helpen en kraak de boel echt niet af hoor.
je hebt een geweldig mooi paard gekocht maar hebt er alleen hulp bij nodig.

Ze zit er echt mee dat hij alleen staat, en weet zelf ook dat dit niet goed is.
Het is beter dat ze hem eerst leert vertrouwen op een afgesloten weide of iets dergelijks dan er onmiddellijk mee op straat te gaan. Eerst daar rustig zijn knopjes (en dan vooral de rem) zoeken. Wanneer dat lukt is het idd een goed idee

**Geplaatst**: 26-07-09 14:11

Geplaatst: 26-07-09 14:11

Zoek inderdaad een plek waar het paard niet alleen staat.
Is veel beter voor het paard om met soortgenoten te staan, daardoor zal hij in de omgang ook makelijker worden.
Daarnaast zou ik zeker begeleiding zoeken, die ook helpt in de omgang met het paard.
Dat zou jullie samen veel sneller tot een team kunnen maken en als je angst weg is
komt het zeker te weten goed.
Succes met je leuke paardje!

**Geplaatst**: 26-07-09 14:11

Geplaatst: 26-07-09 14:11

Over het vinden van de rem....
Als hij zo overgevoelig is in zijn mond moet je hem juist los laten! Niet van voren gaan trekken ofzo, maar juist los laten.
En dan door wat langzamer te lichtrijden en hele kleine ophoudingen terug laten komen.
Hmm ik kan het niet echt goed uitleggen, maar als je op les gaat kan die persoon je beter helpen

**Geplaatst**: 26-07-09 14:20

Re: Mijn eigen paard

Geplaatst: 26-07-09 14:20

Maar zag ik nou in het verhaal iets staan over het beleren van paarden ed? Ik snap niet dat je zo bang en onzeker bent met het rijden van een paard, als je wel paarden die niets kunnen durft te beleren! Of ging dat stuk over beleren niet over jou?

Als ik het verhaal lees denk ik dat je zeker goede wil hebt, maar wel het een en ander aan evaring mist! Ik vind het heel sneu dat ze je dit paard "aangesmeerd" hebben, maar als jij er zelf mee verder wilt, dan zou ik snel een goede instructrice zoeken die je kan belegeiden. Want als jij onzeker blijft, weet je paard ook niet goed wat hij moet doen en dan krijg je straks alleen maar ellende! Dus als je er voor wilt gaan, ga er dan voor, haal alles uit de kast en dan komt het wel goed! Als je twijfelt, ga dan kijken wat je rechten zijn en koop een paard waar je gelijk een goed gevoel bij hebt.

Succes!

**Geplaatst**: 26-07-09 14:57

Geplaatst: 26-07-09 14:57

joyce2 schreef:
Maar zag ik nou in het verhaal iets staan over het beleren van paarden ed? Ik snap niet dat je zo bang en onzeker bent met het rijden van een paard, als je wel paarden die niets kunnen durft te beleren! Of ging dat stuk over beleren niet over jou?

De fjord die ze beleerd heeft is heel braaf & rustig...

Ik zou met je paardje in elk geval ook niet te lang meer wachten om te rijden, nu hij nog wat in het werk staat zou ik het ook zo houden. En regelmatig blijven longeren.

**Geplaatst**: 26-07-09 15:19

Re: Mijn eigen paard

Geplaatst: 26-07-09 15:19

Is toch helemaal anders als er echt eentje staat die helemaal van jou is he. Over dat onzeker zijn, herken ik helemaal. Heb mij hetzelfde ook meerdere keren afgevraagd. Ik heb mn pony ook niet in de meest ideale periode gekocht. Gelukkig waren de eigenaars toen heel geduldig, ik mocht verschillende keren opnieuw komen kijken, er rustig over nadenken, alles regelen en ze kon zolang blijven staan als nodig was

. Uiteindelijk ik heb haar nu van half mij en ze staat ongeveer een dikke maand thuis, en moet zeggen het is een droompaardje, ze is helemaal wat ik wou, ik kan er alles mee, en naarmate de tijd we met elkaar bezig zijn, merk je ook dat we elkaar meer en meer gaan kennen.

Komt dus wel in orde met je knappe spanjaard daar. Dat hij nu heel aanhankelijk is, logisch hij staat daar ook op een plekje wat hij niet kent, alleen, dus zal we steun bij jou zoeken. Geef elkaar rustig de tijd, ook met het rijden, overhaast niks tot jullie er beide klaar voor zijn. Komt in orde dan.

**Geplaatst**: 26-07-09 15:29

Re: Mijn eigen paard

Geplaatst: 26-07-09 15:29

Nu nog twijfelen is niet eerlijk tegenover je paard, jij hebt hem gekocht en jij hebt voor hem gekozen. Je bent nu verantwoordelijk voor hem, je bent zijn baasje. En zo zal hij jou ook gaan zien, en je mag hem niet teleurstellen

Je bent al een heel eind opweg, en als je onzeker bent in het begin vraag dan een van je ouders, of een vriendin mee als je gaat wandelen, dan heb je afleiding, ontspan je en dan gaat je paard ook relaxter reageren. Ga gewoon lekker met hem verder, ga poetsen, teuten, ga bij hem in het land zitten. Ga wandelen, ga grondwerken en bouw een band op.

Ik dacht dat ik na een paar maanden al een megasterke band met mijn paard had, nou niet dus.... nu heb ik hem bijna anderhalf jaar en nu pas merk ik hoe we steeds meer naar elkaar toegroeien. Het heeft tijd nodig, maar het gaat je vast wel lukken. Jij moet hem vertrouwen, maar hij moet ook JOU vertrouwen

**Geplaatst**: 26-07-09 17:43

Geplaatst: 26-07-09 17:43

Wat ik begrijp is dat dit jouw eerste eigen paard is. Ik denk daarom dat het belangrijk is dat je goede begeleiding krijgt. Dat kan zijn van je instructrice of van een vriend/vriendin die al wel enige tijd een eigen paard heeft.

Probeer eerst door de band met het paard vertrouwen te krijgen voordat je ermee gaat rijden. Het paard voelt nl. meteen dat je geen vertrouwen hebt, en dat is vragen om moeilijkheden.

Wat betreft de koop van het paard vind ik het eerlijk gezegd een aparte manier van zaken doen. Normaal gesproken bepaal je toch echt zelf waar je je paard gaat stallen.

Ik hoop en gun het je van harte dat je vertrouwen krijgt in je paard en zoals ik al zei: zoek begeleiding, dat is echt nodig bij je eerste paard. Succes!

**Geplaatst**: 27-07-09 09:26

Geplaatst: 27-07-09 09:26

mss is deze instructeur wat voor jullie, zij is heel rustig en lief!
Niet zo :maak NU een overgang in draff!! Maar zo: ben je er klaar voor om aan te draven? Dan maar maar een overgang als jij er klaar voor bent.

En ze legt alles supper goed uit! Echt ik ben supper blij met haar! Ik kan ook niet goed tegen mensen die de opdracht schreeewed geven.

http://www.indigohorse.nl/
kijk hier maar eens een site over haar.
mss heeft ze nog wel een plekje?

**Geplaatst**: 27-07-09 09:34

Re: Mijn eigen paard

Geplaatst: 27-07-09 09:34

ik kan me dat onzekere wel voorstellen hoor, zit er zelf ook mee....
het zal bij ons allebei wel goed gaan komen!

**Geplaatst**: 27-07-09 10:13

Re: Mijn eigen paard

Geplaatst: 27-07-09 10:13

Anda's Cruzados zijn speciale paarden daar moet je vertrouwen winnen, dat lukt niet in 1 week, je weet niets van dit paard zijn verleden, op www.insidelookingout4u.com kan je het verhaal van mijn cruzado lezen, ik hoop dat je hem de tijd geeft

**Geplaatst**: 27-07-09 10:25

Re: Mijn eigen paard

Geplaatst: 27-07-09 10:25

Heb het idee dat je in je begin post de verkopende partij een beetje verwijt dat ze zo hebben lopen pushen, echter als je weet dat je daar gevoelig voor bent had je iemand mee moeten nemen, die daar resistent voor was.

verder vind ik het nogal gewaagd om een paard te kopen, waar je al zoveel twijfels over hebt. Hoop voor je dat het goed komt!

even een tip; zoek aub goede begeleiding en verhuis je paard naar een pensionstal waar toezicht is en waar soortgenoten staan.

heel veel succes!

**Geplaatst**: 27-07-09 10:40

Re: Mijn eigen paard

Geplaatst: 27-07-09 10:40

Ik zag net dat iemand wat schreef over schreeuwende instructrices en dat sommigen daar niet tegen kunnen, maar ik ben van mening dat een goede instructrice zich in kan leven in de combinatie die ze les geeft. Mensen die het nodig hebben kun je even flink achter de broek aan zitten en hier en daar een brul geven, maar bij onzekere mensen moet je ook de knop om kunnen zetten en met rust en geduld les kunnen geven. Al hebben sommige onzekere mensen ook wel eens een brul nodig

Dus ga opzoek naar een instructrice die bij je past, ga eens langs bij vriendinnen die les krijgen van iemand en kijk of jou dat aanspreekt. Wees duidelijk in waar je naar opzoek bent en wat je wilt bereiken, dan vind je de juiste instructrice vanzelf wel!

**Geplaatst**: 27-07-09 13:25

Geplaatst: 27-07-09 13:25

Wauw, lang verhaal, maar heb het wel helemaal gelezen

Ikzelf heb het ook gehad met mijn merrie. We hadden haar gekocht voor mijn vader (de vorige was op pensioen en ik was overgestapt naar een andere manege). Toen mijn vader een driedubbele hernia in z'n rug kreeg ben ik teruggekomen van m'n nieuwe manege om haar te beginnen rijden, dat was zo'n jaar geleden schat ik. In het begin stond ons vertrouwen ook niet echt hoog, aangezien ze soms onzeker en nogal van de pittige kant was. Bleef haar gewoon rijden en het vertrouwen steeg, tot we een halfjaar geleden weer hervielen. Ons vertrouwen was onder nul gevallen en ik reed haar helemáal niet graag, maar ik deed het toch omdat ik haar anders moest verkopen, en ondanks het rijden zag ik haar nog zielsgraag. Ben nog steeds blij dat ik heb doorgebeten, want daarna ging het steeds beter en nu kunnen we bij wijze van spreken de wereld aan. Heb al ontzettend veel bereikt met haar, af en toe ben vooral ik het vertrouwen nog even kwijt maar ik weet dat ze me niet teleur zal stellen. Dus mijn advies is om het tijd te geven. Leer elkaar wat beter kennen en doe zeker niets overhaast! Je bent zeker goed bezig met longeren en wandelen en je moet zelf maar aanvoelen wanneer je klaar bent om op z'n rug te kruipen! Veel succes iig

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-09 23:03

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-09 23:03

Jessix schreef:
Lieve meid,

Op elk paard moet jij als ruiter je aanpassen. Elk paard zit namelijk anders in elkaar, zowel geestelijk als lichamelijk. Het is voor elke ruiter weer opnieuw een zoektocht om de uiteindelijke harmonie tussen ruiter en paard te vinden. Dat is nou ook juist het leuke aan paardrijden. Je bent nooit uitgeleerd!

Je zegt het zelf uit te willen zoeken, maar ik denk nu dat je het belang van goede instructie onderschat. Zelfs de topruiters trainen met een instructeur langs de kant, want ja, die kan jou op het moment dat het nodig is begeleiden. Daarnaast kost het dus tijd om elkaar te wennen. Dat geldt zowel voor jou als je nieuwe paard.

Maar eigenlijk zou je al deze dingen al moeten weten, want als ik op jouw profiel kijk zie ik toch dat je al heel wat verschillende pony's hebt gereden.

Ook jouw onzekerheid zou opgelosd kunnen worden met instructie. Ja, juist omdta je moet gaan draven terwijl je er eigenlijk 'niet aan toe' bent. Zoals je zelf al schrijft gaat het dan wel goed en ziet het er wel goed uit, alleen jouw gevoel zegt anders. Maar jouw gevoel kan alleen veranderen door te ervaren. En dan wel positief te ervaren. En ervaren kun je alleen maar door het te doen.

Dus conclusie: Niet zo onzeker zijn! Zoek goede hulp en ga er voor! Dromen komen niet zomaar uit, daar moet je aan werken. Dus doe dat dan ook!

Succes.

Laat ik het zo zeggen

ik ben nog nooit een paard tegengekomen dat zó verschillend was van alle andere paarden die ik ooit al gereden heb

wat ook de voornaamste reden is dat ik zo onzeker ben,, je zou gaan denken dat je na zoveel paarden toch een béétje weet hoe een nieuw paard in elkaar zit, niet dus

@sidera: hij is al niet meer piepjong (9) en zou dus ook helemaal niet héél onervaren mogen zijn in mijn ogen

of hij dat ook is weet ik eigenlijk gewoon ook niet

@kim: Met wandelen is hij net heel braaf eigenlijk,, als hij schrikt springt hij een meter opzij en zit hij bijna neer, maar meestal staat er nog niet eens druk op m'n touw

Ik ben nu in totaal zo'n 3 uur met 'm gaan wandelen, en hij is eigenlijk super relaxt geworden met wandelen. Hij sjokt op z'n gemakje mee, stapt eens wat sneller, maar eens licht trekken aan z'n touw en hijs meteen weer trug. Voorbij andere paarden, allemaal gelijk. Hij stofzuigt zelfs graag

. Ik kan zelfs al deftig de steenweg over steken ondertussen

(moet er wel over om deftig te kunnen wandelen)
Met rijden sjah,, hijs hééééééééél anders dan om het even welk paard dat ik al gereden heb,, heb een pbtje gehad met een 'andalüsier voor dummies' handleiding

en moet zeggen,, ik herken héééél veel. Heb vandaag wat met 'm rondgestapt,, eerst 10 minuten ongelofelijk veel problemen gehad,, verder heel lekker gereden behalve dan op de moment dat ie ergens naartoe moest waar hij schrik van had (gerard z'n houtvoorraad op de wei),, dat is wel even een verschil met aan de hand :oo

voor de verandering gingen de voorpootjes van de grond en ging hij in versnelde halve pirouette.

@ingridB: Ik heb geen idee hoe hij in Spanje gehouden werd, maar in Nederland stond hij alleszinds bij andere paarden. Als ik nu ga rijden wandel ik met 'm naar m'n verzorgpony's toe, en mag hij daar eerst een paar uurtjes de wei op met de anderen.

@sidera: Hebben ze me daar inderdaad ook verteld toen, en de rem was daarna geen probleem meer,, maar het was wel een van de vele

@joyce2: Ik heb idd m'n verzorgmerrie zelf beleerd, maar met haar wist ik precies hoe ze was, voor ik er ook maar aan dacht om er op te kruipen,, ik wíst dat ze niet zadelmak was en ze was ook niet van mij, dus als het niet lukte kon ik gewoon zonder problemen stoppen. Zij is wel een fjord, en in het eerste halfjaar dat ik op 'r gereden heb heeft ze welgeteld 1 x een bokkenreeks gegeven omdat ze in r achteruit ging en ergens tegen was geknald, verder geen stap verkeerd gezet. Jaa,, karaktertje, maar haar protest bestaat uit gedaanteverandering in blok beton en dat ze overgevoelig is kan je bepaald niet zeggen (juaa héél soms, maar dan nog). Zij verschilde niet enorm van alle andere paarden die ik al gereden had, waar deze dat op zowat elk vlak wél doet

@Kim alweer: Ik longeer zowat dagelijks, en heb dus vandaag ook gereden, maar ik ga zeker niet overhaasten met rijden hoor

Ik ga dan liever nog wat wandelen ofzo

@zitzake: amai nog niet

ik vraag me af wat het zou zijn moest hij níét van mij zijn,, maar net zoals de rest een verzorgpaard

@splash: ik twijfel gelukkig steeds minder ondertussen,, ben vandaag de hele dag met 'm in de weer geweest, nog zitten twijfelen of ik wel zou rijden om 'm niet teveel in 1x naar binnen te proppen,, toch gedaan en ben blij dat'k er niet ben af gekropen na of tijdens die eerste tien minuten

@lizzy1: Ik had nog geen stalling en ze wouden 'm meteen brengen ...

@skyez: Ik heb eens zitten kijken op die lesgeefster 'r site maar ik geloof niet dat ze naar België komt om les te geven tegen een redelijke prijs igg

de prijs die ik per les kan betalen ligt al onder de benzinekosten ...

@cojolle: hij krijgt alle tijd die ie hebben moet en ik neem het hem heus niet kwalijk als hij bokkig reageert als ik 'm overhaast

@mijntjuh: op de plek waar ik rij is er igg toezicht genoeg, voor de veiligheid dan alleszinds, en eigenlijk maar 1 persoon die zelf ook verstand van rijden heeft, die in een apartement met uitzicht op de wei waar ik rij woont. Maar zoals ik al zei, is vandaag de eerste keer geweest dat ik 'm hier gereden heb.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-07-09 23:59

Geplaatst door de TopicStarter : 27-07-09 23:59

@joyce2: De vriendinnen van me die rijden hebben ofwel springles ofwel geen les dus daar kom ik ook niet echt mee vooruit

. Ik ken wel iemand die me geschikt lijkt voor me en die ook kan komen en gáát komen, maar zoals ik al zei weet ik igg niet of ze wat kan komen doen,, zolang ik niet kan stappen en minstens draven met 'm,, iemand die werkelijk in de buurt is die er toch moet zijn en wat tips zou kunnen geven als dat nodig is zou het handigst zijn maarja,, die heb ik niet :s

@gorky_hvj: je weet niet hoe geruststellend verhalen van andere mensen zijn

als je steeds hoort dat het andere mensen wel is gelukt,, zou het moeten lukken dat het met deze braverd net niet lukt zeker

Laatst bijgewerkt door Lord_Ik op 28-07-09 00:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 28-07-09 00:11

Geplaatst: 28-07-09 00:11

Gefeliciteerd met je paard.
Het is denk ik heel normaal, het gevoel wat je hebt en geloof me het gaat helemaal goed komen.
Zoals je bezig bent en je zorgen maakt is alleen maar goed.
Alles heeft zijn tijd nodig en je voelt zelf wel het moment van vertrouwen aan om een stapje verder te gaan.
Weet zeker dat het helemaal goed gaat komen, je bent tot nu toe erg goed bezig.
Het duurt gewoon een tijd voordat je een band hebt met een paard.
Blijf lekker met hem bezig en en jullie voelen elkaar wel aan om samen verder te gaan dwz rijden enz.
Heel veel succes!

**Geplaatst**: 28-07-09 10:34

Re: Mijn eigen paard

Geplaatst: 28-07-09 10:34

Nou, dat vind ik idd zeker wel goed, je maakt je zorgen over of alles wat goed gaat komen en goed gaat lopen. Er zijn ook zat mensen die gewoon een paard kopen en hem dan vernieling in helpen, zonder ooit maar na te hebben gedacht over of ze wel goed bezig zijn. Dus wat dat betreft, blijven vragen is altijd goed!

En een instructrice kan je ook helpen alleen in stap hoor, ik heb lesklanten gehad die niets durfden en dan begon ik met begeleiden op de grond en als dat goed ging, gingen we er pas op. Of ze begeleiden met longeren, dat ze in iedergeval op een juiste manier beweging konden geven als ik er niet was. Maar goed, longeren ed kan je al, maar het is dus niet zinloos om een instructrice te laten komen als je alleen maar stapt. Wie weet kan ze jou wel zo op je gemak stellen en helpen dat je aan het eind van de les lekker ronddraaft!

**Geplaatst**: 28-07-09 11:25

Re: Mijn eigen paard

Geplaatst: 28-07-09 11:25

Ik zat je verhaal te lezen (inderdaad heel lang hahah) maar ik kan me wel voorstellen hoe je je hebt gevoelt en dan had ik mijn instructrice er nog wel bij en een vriendin. Moest ook aandraven en galopperen terwijl ik zelf zoiets had van dat wil ik niet en toch gedaan hihihih. Mijn instructrice zei ze is het niet waard en mijn vriendin zei ga op je gevoel af nou ik heb haar gekocht. Heb haar inmiddels bijna 8 jaar en kan niet meer zonder hahaha.
Heeft bij mij ook een poosje geduurd voordat ik haar ging rijden, heb eerst heel veel met haar gelongeerd, gewandeld en lopen troetelen zodat ik en zij een beetje vertrouwen in elkaar hadden want dat mistte bij mij wel degelijk komt ook omdat het jou paard is en je alles goed wilt doen. En heb daarna weer mijn lessen opgepakt samen met haar en soms had ik die duw in de rug wel nodig om te gaan galopperen. Ga op je gevoel af en ik weet zeker dat het dan goed komt want ik vind die foto zegt genoeg. Heel veel succes met je paard.