Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-16 20:34

Weet het even niet meer na gebroken rug

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-16 20:34

Ik heb een hengstveulen draver x paint van 8 maanden.
Zelf gefokt en het is echt mijn hartje.
Ik heb een gebroken rug gehad en de alledaagse dingen zijn me al te veel soms.
Ik heb 3 keer per week fisio en pijn therapie, lang staan lukt me niet,.
Door een ogen opener door iemand in een rolstoel die mij vertelde dat mijn paarden leven niet stopt zonder rijden, maar ook leuk kan zijn met shetlanders mini paardjes ben ik gaan nadenken.
Ik ben emotioneel nog niet zoveel om van groot naar klein te gaan, maar heb wel knopen door gehakt nu.
Maandag wordt mijn andere veulen als het goed is opgehaald, en dan nu mijn vraag:
Zijn er mensen die ook eigenlijk niet meer kunnen rijden en toch een groot paard hebben?
Ik wil hem eigenlijk niet kwijt hij is zo makkelijk dat ik in mijn achter hoofd zoiets heb van wat als hij zo makkelijk blijft? Zou hij nog moeilijk worden? Is het een ramp als hij niet bereden gaat worden. Hoe gaat het naast een rolstoel?
Moet ik hem nou wel of niet verkopen?
De twijfels zijn weer gekomen nadat ik een overeenkomst met de koper van mijn andere veulen heb gemaakt, het is zo maandag dan is hij misschien weg het komt zo dichtbij nu.
Wat is wijsheid? Wie zit er in een rolstoel met een groot paard?
Sorry voor het lange verhaal, weet niet meer wat ik moet nu.

Laatst bijgewerkt door Gini op 11-01-16 18:49, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Titel verduidelijkt

**Geplaatst**: 08-01-16 20:42

Re: Weet het even niet meer.

Geplaatst: 08-01-16 20:42

Allereerst: Wat vreselijk voor je! :(:)

Dit lijkt me echt wel heel moeilijk, is er niet iemand die je kan helpen met hem?
Dan kun jij bijvoorbeeld gewoon doen wat jij kan en wat niet gaat met je rug kan iemand anders dan misschien doen, dus gewoon een soort bijrijder/verzorgster?
Ik het niet hoor het is ook maar een idee

**Geplaatst door de TopicStarter** : 08-01-16 20:57

Geplaatst door de TopicStarter : 08-01-16 20:57

Dionnetje schreef:
Allereerst: Wat vreselijk voor je!
Dit lijkt me echt wel heel moeilijk, is er niet iemand die je kan helpen met hem?
Dan kun jij bijvoorbeeld gewoon doen wat jij kan en wat niet gaat met je rug kan iemand anders dan misschien doen, dus gewoon een soort bijrijder/verzorgster?
Ik het niet hoor het is ook maar een idee

Een goede verzorgster is zo moeilijk te vinden en heb daar ook niet al te beste ervaringen mee.
Mijn vriend doet ze nu binnen en buiten zetten, maar het is zijn hobby niet waardoor ik me weer schuldig ga voelen.
Ik kan hem op goede dagen zelf buiten zetten hij zet geen stap verkeerd, maar ja blijft dit zo?
En wat is wijsheid wat als zijn karakter nog veranderd, dan heb ik er nog meer moeite mee om hem af te staan.

**Geplaatst**: 09-01-16 01:07

Re: Weet het even niet meer.

Geplaatst: 09-01-16 01:07

Lijkt me heel moeilijk om in uw positie te zijn!
Ik sluit me toch aan bij Dionnetje, is er niet iemand op de stal waar uw paard staat die iemand kent die verzorger kan zijn? Dan zou diegene u kunnen helpen, kan u doorgaan met uw paard en dan zou het paard zelfs nog bereden kunnen worden (mits u dat natuurlijk ziet zitten).
Een negatieve ervaring met verzorgers is heel vervelend, maar er zijn ook heel veel verzorgers die wél betrouwbaar en goed zijn!

**Geplaatst**: 09-01-16 01:13

Re: Weet het even niet meer.

Geplaatst: 09-01-16 01:13

Maar een veulen van 8 maanden hoort toch gewoon met een stel maten in een groot weiland te spelen.
Een groot paard naast een rolstoel kan prima, dat een pony kleiner is wil echt niet zeggen dat ze makkelijker zijn. Het probleem wat ik vooral zie is dat het beest opgevoed moet worden, en dat is soms best fysiek. Het beste wat je nu voor jezelf en voor het beest kan doen is hem naar een opfokadres sturen. Die opvoeding van soortgenoten is het beste wat je hem kunt geven. Kun jij je intussen concentreren op je herstel en je voorbereiden op het opvoeden van het beest als hij weer thuis komt.

**Geplaatst**: 09-01-16 01:16

Geplaatst: 09-01-16 01:16

Luister naar je hart.
Je kan hem altijd nog weg doen hoe moeilijk het ook is... ik zou mijn paard liever weg doen omdat ik weet dat het niet gaat dan nu weg doen en altijd maar twijfelen hoe die zou zijn geweest en spijt krijgen

**Geplaatst**: 09-01-16 01:23

Geplaatst: 09-01-16 01:23

Vreselijk moeilijke positie... ik heb geen ervaring in een rolstoel, maar ik zie heel veel mensen die lichamelijk beperkt raken, en die evengoed met paarden om kunnen gaan, ook grote. Poetsen kan met hulpmiddelen geloof ik.

Trainen en verzorgen kun je hulp bij krijgen. Misschien moet je even zoeken voor je de juiste trainer/verzorger hebt, maar dat heeft iedereen.

Persoonlijk zou ik de vraag stellen: waarom zou je jezelf nog meer pijn doen, om iets wat wellicht heel goed te doen is? Pas op het moment dat je je paard schaadt, denk ik dat je jezelf vragen moet stellen. (ik ga er vanuit dat je een mini neemt om gezelschap te houden)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-01-16 02:11

Geplaatst door de TopicStarter : 09-01-16 02:11

Zollieee schreef:
Lijkt me heel moeilijk om in uw positie te zijn!
Ik sluit me toch aan bij Dionnetje, is er niet iemand op de stal waar uw paard staat die iemand kent die verzorger kan zijn? Dan zou diegene u kunnen helpen, kan u doorgaan met uw paard en dan zou het paard zelfs nog bereden kunnen worden (mits u dat natuurlijk ziet zitten).
Een negatieve ervaring met verzorgers is heel vervelend, maar er zijn ook heel veel verzorgers die wél betrouwbaar en goed zijn!

Ik heb hem thuis staan dus ben op mijn vriend aangewezen

mrie schreef:
Maar een veulen van 8 maanden hoort toch gewoon met een stel maten in een groot weiland te spelen.
Een groot paard naast een rolstoel kan prima, dat een pony kleiner is wil echt niet zeggen dat ze makkelijker zijn. Het probleem wat ik vooral zie is dat het beest opgevoed moet worden, en dat is soms best fysiek. Het beste wat je nu voor jezelf en voor het beest kan doen is hem naar een opfokadres sturen. Die opvoeding van soortgenoten is het beste wat je hem kunt geven. Kun jij je intussen concentreren op je herstel en je voorbereiden op het opvoeden van het beest als hij weer thuis komt.

Er is geen herstel in het vooruitzicht.
Hij is vreselijk lief en dat maakt het ook zo moeilijk.
Hij heeft tot vandaag 6 dagen binnen gestaan door de ijzel en hij loopt net zo rustig naar buiten.
Echt een super lief veulen met een goud karakter.

kimberlyve schreef:
Luister naar je hart.
Je kan hem altijd nog weg doen hoe moeilijk het ook is... ik zou mijn paard liever weg doen omdat ik weet dat het niet gaat dan nu weg doen en altijd maar twijfelen hoe die zou zijn geweest en spijt krijgen

Daar heb je een punt, maar blijft hij zo makkelijk........

khirshanta schreef:
Vreselijk moeilijke positie... ik heb geen ervaring in een rolstoel, maar ik zie heel veel mensen die lichamelijk beperkt raken, en die evengoed met paarden om kunnen gaan, ook grote. Poetsen kan met hulpmiddelen geloof ik.

Trainen en verzorgen kun je hulp bij krijgen. Misschien moet je even zoeken voor je de juiste trainer/verzorger hebt, maar dat heeft iedereen.

Persoonlijk zou ik de vraag stellen: waarom zou je jezelf nog meer pijn doen, om iets wat wellicht heel goed te doen is? Pas op het moment dat je je paard schaadt, denk ik dat je jezelf vragen moet stellen. (ik ga er vanuit dat je een mini neemt om gezelschap te houden)

Ja ik heb een shetlander, dus als mijn andere veulen maandag wordt opgehaald staat hij niet alleen.
Even mijn gedachten er weer over, want denk niet dat ik zo snel weer zon lief dier vind, en ja ik kan hem nu wel aan de rolstoel laten wennen, maar hoe gaat dat later...

Laatst bijgewerkt door Gini op 09-01-16 11:50, in het totaal 1 keer bewerkt
Reden: Meerdere berichten die kort achter elkaar geplaatst werden samengevoegd.

**Geplaatst**: 09-01-16 02:19

Re: Weet het even niet meer.

Geplaatst: 09-01-16 02:19

Herstel is ook psychisch en ergonomisch, ik heb de indruk dat daar nog wel wat te winnen valt

**Geplaatst**: 09-01-16 23:35

Re: Weet het even niet meer.

Geplaatst: 09-01-16 23:35

Misschien is dit al gezegd maar miss met een verzorger werken ? En ja of hij makkelijk blijft kan niemand zeggen :s

**Geplaatst**: 09-01-16 23:41

Re: Weet het even niet meer.

Geplaatst: 09-01-16 23:41

De eerste jaren in de opfok gooien. Of in een groep met wat leeftijdsgenoten. Waar een veulen hoort.
Over een jaar kun je weer evalueren, of twee en dan met drie jaar. Je kunt tussen tijds ondervinden of het karakter veranderd. Je kan met 3 jaar kijken hoe je het beleren en al het andere kan gaan doen.
Dat is mijn beste tip. Vanaf dan zou je ook kunnen kijken naar een verzorger etc.

Een rolstoel in combinatie met een groter paard lijkt me te moeten kunnen

**Geplaatst**: 10-01-16 00:31

Geplaatst: 10-01-16 00:31

Je hebt pb ;-)

**Geplaatst**: 10-01-16 00:43

Re: Weet het even niet meer.

Geplaatst: 10-01-16 00:43

Ik zou hem ook een of meer jaar in een opfokgroep zetten. Niet eens zozeer voor hem (al is een kudde en veel ruimte voor hem natuurlijk het beste) maar ook omdat jij eens alle tijd en ruimte hebt om na te denken en te voelen hoe het eigenlijk is om even geen paard te hebben om voor te zorgen. Als verzorgen nu al veel energie kost, dan komt daar straks als je gaat trainen/rijden nog veel meer energie bij.

Het zou zomaar kunnen dat als je een paar maanden paardloos ben je ineens ontdekt dat je andere hobby's ook prima vindt, of dat je specifiek je eigen paardje terug wil, of dat je wel weer iets paardigs wilt maar dan iets klein en behapbaars.
Het gaat niet om wat de uitkomst wordt, maar meer om dat je vaak pas echt rustig kunt nadenken en voelen als je (tijdelijk) wat meer afstand hebt. Misschien is het antwoord dan ineens heel helder!

**Geplaatst**: 10-01-16 13:51

Re: Weet het even niet meer.

Geplaatst: 10-01-16 13:51

Top advies xyutu2

**Geplaatst**: 10-01-16 13:57

Geplaatst: 10-01-16 13:57

xyzutu2 schreef:
Ik zou hem ook een of meer jaar in een opfokgroep zetten. Niet eens zozeer voor hem (al is een kudde en veel ruimte voor hem natuurlijk het beste) maar ook omdat jij eens alle tijd en ruimte hebt om na te denken en te voelen hoe het eigenlijk is om even geen paard te hebben om voor te zorgen. Als verzorgen nu al veel energie kost, dan komt daar straks als je gaat trainen/rijden nog veel meer energie bij.

Het zou zomaar kunnen dat als je een paar maanden paardloos ben je ineens ontdekt dat je andere hobby's ook prima vindt, of dat je specifiek je eigen paardje terug wil, of dat je wel weer iets paardigs wilt maar dan iets klein en behapbaars.
Het gaat niet om wat de uitkomst wordt, maar meer om dat je vaak pas echt rustig kunt nadenken en voelen als je (tijdelijk) wat meer afstand hebt. Misschien is het antwoord dan ineens heel helder!

Helemaal mee eens.

Blijft je paardje nu trouwens alleen achter? Dan zou ik hem namelijk helemaal snel ergens neerzetten met vriendjes samen, anders kan hij zich sociaal ook niet ontwikkelen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 11-01-16 15:08

Geplaatst door de TopicStarter : 11-01-16 15:08

De mensen zijn nu onderweg voor mijn ene veulen, ben op van de zenuwen.
Nog anderhalf uur dan zijn ze hier.
Als alles goed gaat nemen ze hem gelijk mee....
Dan staat mijn andere veulen niet alleen hoor heb nog een shetlander
Ze lopen nu met zn drieen.
Het zou wel een stuk in zorg schelen als ze nog samen zijn.
Hoop dat het snel gaat zo meteen, zit er echt tegen aan te hikken.
Heb om 6 uur een verjaardag dus wel wat afleiding dat is misschien maar goed ook.
Nog even knuffelen nu anderhalf uur is zo voorbij....

**Geplaatst**: 11-01-16 15:17

Geplaatst: 11-01-16 15:17

Jeetje wat jammer voor je! Heb geen tips voor je ofzo. Wel dat ik eigenlijk helemaal over ben op mini s. Ook omdat ik eigenlijk niet meer rijden kan wegens gezondheid. Heb nog een wat grotere pony maar die is super rustig. En ik moet zeggen, mini s zijn echt super leuk en zou nu niet meer anders willen! Niet dat je er veel aan hebt maar toch...sterkte!

**Geplaatst**: 11-01-16 15:25

Re: Weet het even niet meer.

Geplaatst: 11-01-16 15:25

Sterkte voor straks!

Voor een buitenstaander is het natuurlijk altijd makkelijk praten, ik zou je veulen lekker in de opfok doen voor de komende 2 jaar en vervolgens zadelmak laten maken door iemand anders.

Wat zou je graag in de toekomst met je paard gaan doen?

**Geplaatst**: 11-01-16 15:31

Geplaatst: 11-01-16 15:31

Een klein paard hoeft niet gemakkelijker te zijn dan een groot. Als ik jou was zou ik het veulen en de shetlander die je nu nog hebt ook gewoon lekker houden en laten staan waar ze staan. Je kunt paarden ook als gezelschapsdieren houden zonder er ooit op te rijden.

**Geplaatst**: 11-01-16 15:32

Geplaatst: 11-01-16 15:32

Een klein paard hoeft niet gemakkelijker te zijn dan een groot. Als ik jou was zou ik het veulen en de shetlander die je nu nog hebt ook gewoon lekker houden en laten staan waar ze staan. Je kunt paarden ook als gezelschapsdieren houden zonder er ooit op te rijden.Bij jou thuis dus.

**Geplaatst**: 11-01-16 15:43

Geplaatst: 11-01-16 15:43

Ik denk dat over een jaar dit hengstveulen boven je hoofd uit gaat springen als je er nu geen 'paardige' opvoeding in stopt. Dat kun je eigenlijk als gezond mens al niet, vandaar de adviezen: gooi 'm 2 jaar in de opfok (en dan liefst een gemengde groep), maar als je zelf lichamelijk niet 100% bent (en/of geen ervaring hebt!) is het opvoeden van een jonge hengst imo ondoenlijk. Alternatief is 'm snel laten castreren - en dat zou ik sowieso adviseren, alleen als je 'm naar een opfok stuurt kan je dat nog 1-2 jaar uitstellen als je dat zou willen.

Op het moment dat-ie praatjes gaat krijgen met jou in de rolstoel ben je te laat. En daar is niemand mee gebaat. En een jonge hengst 'maar thuis laten lopen als gezelschapspaard' zonder dat je er opvoeding in gaat stoppen is een recept voor problemen.

Een groot paard in combi met een rolstoel is niet het probleem. Een jonge hengst in combi met een rolstoel imo wel.

**Geplaatst**: 11-01-16 15:48

Re: Weet het even niet meer.

Geplaatst: 11-01-16 15:48

Je kunt ontzettend veel doen met een paard vanuit een rolstoel. Paarden vinden het helemaal niet erg om niet bereden te worden. Als je inspiratie zoekt over wat je allemaal zou kunnen doen, google dan even op Silke Vallentin.

**Geplaatst**: 12-01-16 19:53

Geplaatst: 12-01-16 19:53

Ibbel schreef:
Ik denk dat over een jaar dit hengstveulen boven je hoofd uit gaat springen als je er nu geen 'paardige' opvoeding in stopt. Dat kun je eigenlijk als gezond mens al niet, vandaar de adviezen: gooi 'm 2 jaar in de opfok (en dan liefst een gemengde groep), maar als je zelf lichamelijk niet 100% bent (en/of geen ervaring hebt!) is het opvoeden van een jonge hengst imo ondoenlijk. Alternatief is 'm snel laten castreren - en dat zou ik sowieso adviseren, alleen als je 'm naar een opfok stuurt kan je dat nog 1-2 jaar uitstellen als je dat zou willen.

Op het moment dat-ie praatjes gaat krijgen met jou in de rolstoel ben je te laat. En daar is niemand mee gebaat. En een jonge hengst 'maar thuis laten lopen als gezelschapspaard' zonder dat je er opvoeding in gaat stoppen is een recept voor problemen.

Een groot paard in combi met een rolstoel is niet het probleem. Een jonge hengst in combi met een rolstoel imo wel.

Wel opvoeden natuurlijk, dat moet altijd. Daarvoor kun je ook af en toe hulp en begeleiding zoekenm Het nadeel van ergens in de opfok doen lijkt me dat ts er dan helemaal geen band mee kan ontwikkelen.

**Geplaatst**: 12-01-16 19:59

Re: Weet het even niet meer na gebroken rug

Geplaatst: 12-01-16 19:59

En mennen met een groot paard? Nu eerst lekker opvoeden en als hij oud genoeg is laten beleren voor de kar?

**Geplaatst**: 12-01-16 20:00

Geplaatst: 12-01-16 20:00

anjali schreef:
Wel opvoeden natuurlijk, dat moet altijd. Daarvoor kun je ook af en toe hulp en begeleiding zoekenm Het nadeel van ergens in de opfok doen lijkt me dat ts er dan helemaal geen band mee kan ontwikkelen.

Maar als ik de OP lees, schrijft TS dat 'de alledaagse dingen' al te veel zijn en dat er dagen zijn dat ze helemaal niets kan. Dat is geen goed uitgangspunt om een jonge hengst op te voeden. Onder deze omstandigheden heb je meer dan 'af en toe' hulp nodig. En dan lijkt me opvoeding door een gemengde groep paarden domweg een veel betere optie. Die band komt echt wel. Anders zou niemand een band met een paard kunnen opbouwen die hij/zij als volwassen paard koopt.