Hahaha, onwíjs leuk, maar oh wat ging het slecht!
Ben wel heel trots op de pony dat ze toch nog wat heeft gesprongen, maar had eerlijk gezegd hogere verwachtingen dan wat we waargemaakt hebben, haha!
Toen we allebei nog niet wisten wat ons te wachten stond, haha!
Nou, goed, gisteren dus onze eerste crossles in Voorhout, ik was ontzettend zenuwachtig, maar toch ook wel heel enthousiast. Eerst de manden gesprongen, wat na één weigering toch wel goed ging! Hoog, maargoed, we kwamen er in ieder geval zonder kleerscheuren overheen:
Gooi die teugels daar maar neer
Door naar de in-uitjes. Toen ik ze zag kreeg ik al de kriebels, gewoon echt 6 of 7 boomstammetjes achter elkaar, ons record werd uiteindelijk 3 De eerste keren vond ze eentje wel genoeg, omdat ik ook teveel naar voren zat en haar zo de mogelijkheid gaf mij uit balans te halen. Dat was dus bijna zandhappen.. Bíjna!
Whooaaaaaaa, wat zijn het er véél! (ik probeer d'r al recht te sturen, thinka zoekt een uitweg, haha)
Tja, en dán komt de tweede niet meer uit!
Ik, druk bezig met proberen réchtomhoog te blijven zitten, waardoor ik spontaan vergeet mijn handen naar voren te doen
Volgende stap: het water. Een beetje crosspaard moet toch natte voetjes durven halen, haha! Thinka vond dat maar onzin. Water is voor watjes. En zelfs na 20 minuten op alle mogelijke manieren haar in het water proberen te krijgen (terwijl de rest van de groep rustig in, over, om, door, uit het water sprong ), is het me (ons) niet gelukt. Nee is nee bij Thinka, hoe je t ook wendt of keert.
"Ik zéí nog zoooo: Nee. is. NEE!"
En toen de laatste hindernis alweer, de bezembak. Eerste keer weer een weigering (en echt niet meer in de buurt van welke hindernis dan ook willen komen ), maar daarna twee keer echt súpernetjes gesprongen! Daar was ik zó blij mee, toch nog lekker afgesloten!
Net de landing, volgens mijn hoofd vond ik het tóch wel heel leuk!(ben daarna ook nog een half rondje gillend en joelend doorgereden, wahahha )
Blije foto Ik zit niet echt erg tegen, thinka springt er ruim, maar rustig overheen, we kúnnen het wel, ergens!
Moet eerlijk zeggen dat ik door de foto's wel heel erg ben geschrokken, dat ik zó erg voorover duik (over hindernisjes van 30cm ofzo), en zo steun op mijn handen dat ik ze niet meer mee kan geven.. Moet dus hard aan gewerkt worden, dus eerst maar een paar gewone springlessen voor ik me weer op een crossterrein begeef
Als het kan beginnen we volgend jaar met de crosstrainingen vanaf het begin gewoon, dit was even eenmalig.
Heb het wel heel erg leuk gehad, hahaha, vind het nog steeds ontzettend leuk en ik hou de moed erin: we hadden vást onze dag gewoon niet