Het is geen springerig jonkie, maar makkelijk is deze dame ook zeker niet.
Judith is haar hele leven als fokmerrie gebruikt en heeft verder alleen op het land gelopen. Ze had een maand geleden nog nooit een zadel, hoofdstel of tuig van dichtbij gezien
Hier wat foto's van vandaag, ik ben deze week een beetje met haar begonnen, dit was de 3e keer.
Ze is heel gevoelig in haar mond, de eerste keer gooide ze steeds haar tong over het bit maar nadat ik het bit een gaatje hoger en de neusriem een gaatje strakker gedaan heb gaat dat wel goed. Ze accepteerd bijna geen druk, dus daar werken we aan.
Tandarts komt binnenkort ook nog voor haar. Die had al even gespiekt toen hij er laatst voor een paar van m'n andere pony's was, maar omdat je haar toen nog amper aan kon raken hebben we haar toen even over geslagen (er was ook weinig geks aan de heftigs aan de hand, maar moet wel gedaan worden).
Net beginnen, met het neusje er nog uit
Hier richt ze zich al heel erg op terwijl ik enkel contact heb
Weer netjes stappen
Nog meer netjes stappen
We stonden stil . Zodra ik er te veel aan zit met m'n hand gaat ze dribbelen, voor en achter uit en staan schrapen. Dus was al blij dat ze stil stond, volgende keer in een mooiere houding
Ze kan HEEL ver achter de teugel kruipen
En wel met contact stappen
Ik ben trots op haar. Ze gaat er echt wel komen, maar moet nog een hoop leren.