Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
rockwitch schreef:[ [url=m/kEHE8R.jpg]Afbeelding[/url] ]
De eerste aaitjes zijn een feit.
We hebben voor Abby een nieuw kussen gekocht.
Nu ligt zij op de vloer en Ricciardo heeft een lekker bedje.
[ [url=m/HXmMng.jpg]Afbeelding[/url] ]
rockwitch schreef:Ze zijn sowieso allemaal knuffelig en lief, dat is hun karakter. Ze hebben alleen soms even tijd nodig om dat te laten zien en dat krijgen ze hier.
Een vriendin zei een tijdje geleden ook al zoiets en vroeg of ik een kattenfluisteraar was. Ik heb maar gewoon even gelachen. We hebben een rustig huishouden ondanks dat we twee kinderen hebben, onze kinderen weten niet beter dat ze de katten met rust laten tot ze zelf naar ze toe komen. Onze hond rent er niet achteraan wat heel erg helpt en onze katten zijn over het algemeen ook vrij sociaal en tolerant naar de opvang katjes.
Alles bij elkaar helpt de opvangertjes om uit hun schulp te kruipen. Maar dat lieve karakter hebben ze van zichzelf, daar doen wij helemaal niks aan.
En dan het feit dat deze dieren altijd veel tekort zijn gekomen zorgt dat ze altijd super dankbaar zijn voor alles wat ze krijgen.
Net als onze Bobby. Zijn nieuwe baasjes stuurden foto’s en ze gaf aan dat ze nooit meer alleen op de bank kon zitten. Hoop dat haar vriend ook nog aandacht krijgt haha.
[ [url=m/zhb318.jpg]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/ql0inV.jpg]Afbeelding[/url] ]
Citaat:En dan het feit dat deze dieren altijd veel tekort zijn gekomen zorgt dat ze altijd super dankbaar zijn voor alles wat ze krijgen.
Citaat:En ik merk het zelf ook, het zijn hele lieve katjes, met toch een wat andere mentaliteit of zo. En ze zijn ook idd heel erg dankbaar
Yv_ schreef:Citaat:En dan het feit dat deze dieren altijd veel tekort zijn gekomen zorgt dat ze altijd super dankbaar zijn voor alles wat ze krijgen.Citaat:En ik merk het zelf ook, het zijn hele lieve katjes, met toch een wat andere mentaliteit of zo. En ze zijn ook idd heel erg dankbaar
Nou, dan ligt het er misschien aan bij welke adopteerder ze vandaan komen, want ik had vorige week even een kat in mijn vinger hangen . Ze was me totáál niet dankbaar dat ik een poging deed tot haar nageltjes knippen. Spoedje HAP voor tetanusinjectie en AB kuurtje waar ik nog steeds ziek van ben .
Resultaat: gister 1 nagel kunnen knippen, heel stiekem toen ze sliep.
Uiteraard is dit bovenstaande met een scheve blik geschreven. Drizz is ontzettend lief en aanhankelijk maar ik heb het vermoeden dat ze vast heeft gezeten oid. Als je haar vanaf boven benaderd, springt ze meteen weg. Als je haar een knuffel wil geven met een arm om haar heen, of een poging doet tot, springt ze weg. Ze heeft gewoon een rustig(er)e en andere aanpak nodig dan de andere katten die ik heb gehad. Komt vanzelf wel goed. Baal alleen dat ze overal in blijft haken en niet snapt dat als ze terugduwt, haar nageltje ook vrij komt zonder overal halen in te maken of dingen kapot te trekken. Maargoed, ik zit nu elke avond als ze op schoot ligt tijdens het aaien af en toe een pootje erbij te pakken/aaien en dat gaat goed zonder paniek. Dus zal over een tijdje wel beter gaan. Hoop alleen echt dat ze in de tussentijd niet aan een krukje of kussentje blijft haken die ze dan vervolgens met zich meesleept, want vrees dat ik dan de poppen aan het dansen heb.
Iemand hier misschien een tip hoe dit rustig te benaderen?