Wij hebben sinds november een geweldige Roemeense hond geadopteerd. Abby, ze is net zo lief als dat ze groot is, alleen onze katten kon ze niet zo waarderen. Nou zitten die meestal in de serre, maar door Abby durven ze daar dus ook niet meer uit. Als Abby mee ging naar de serre was er niks aan de hand dan wilde ze eigenlijk vooral met ze spelen. Maar ja het zijn 2 ouwe poezels inmiddels dus die hoeven al die poespas niet meer. Toen kwamen op fb ineens foto's voorbij van een rood katertje van bijna 6 maanden. Bij hetzelfde opvangadres als waar we Abby van hebben. Het is een katje wat is gevonden met zijn zusjes naast hun overleden mama, in Roemenië zijn ze toen opgevangen en hij is zo'n beetje opgevoed door een hond. Daardoor vind hij zichzelf nu ook een beetje een hond. Abby is verliefd en hij ook op haar. Nu alleen nog een goeie naam verzinnen.
Onze senioren zijn zelf sowieso geen helden. En tussen de serre en de rest van beneden zit een deur met een kattenluik. Elke keer als ze daar doorheen wilden vloog Abby erop af. Dit is inmiddels wel minder geworden en als ze dus zelf in de serre komt doet ze helemaal niks. Maar ik denk dat het voor haar echt een scheiding is tussen haar ruimte en de ruimte voor de katten. En dit katje rent dus niet weg. Die komt kopjes geven en in haar mand liggen. En dat vind ze dus prima. Ze is niet gemeen, maar wil spelen en is enorm lomp en groot. En die ik vind dat helemaal prima.
Pippaa
Berichten: 1618
Geregistreerd: 28-08-11
Woonplaats: Dichtbij het bos
Geplaatst: 29-08-19 18:37
Oh wij hadden ook een rode die dacht dat hij een hond was. Hij was ook altijd tussen de honden te vinden.
Hij denkt echt dattie hond is. Want hij jatte gewoon de brokken uit haar bak. En dat zijn brokken voor grote honden dus ongeveer 2 bij 1 cm. Wel even iets om op te letten. Als hij dat blijft doen moeten we even anders gaan voeren.