Geplaatst 
" 30 mei is bij ons namelijk een beetje dé dag dat de veulens geboren worden. Dat, en de merrie was het imo duidelijk al een paar dagen zat om die enorme buik rond te sjouwen. Maar ik dacht dat ze wel het fatsoen zou hebben om het tot het weekend vol te houden. ...Niet dus.Mijn moeder gaat al bijna twee weken gedisciplineerd elk uur kijken s'nachts, maar desbetreffende avond stond een van haar geliefde Engelse detective series op het programma.
Voor het begon keek ze dus nog even in de stal (beide merries stonden ongeinteresseerd te eten). Na de serie stond ze op en ging gelijk weer naar de merries toe. Ze deed het licht niet aan maar zag dat ze allebei helemaal achterin hun boxen stonden. Ze keken haar (nog steeds ongeinteresseerd) aan. Omdat ze er normaal ook zo bijstaan wou ze weer weggaan. Tot ze een harde klap tegen de boxwand hoort. Nu hebben we twee onopgevoede verwende aandacht-trekkende Welsh Mountain monsters die het soms leuk vinden om met een voorbeen tegen de boxwand te tikken omdat dat zo'n lekker hard geluid geeft (vooral als ze vinden dat het tijd is om naar buiten de wei op te gaan), maar ze stonden zoals gezegd dus achterin hun boxen. Volgens mijn moeder raakten ze nu geinteresseerd, ze keken haar verwachtingsvol aan - je zag ze denken "Hoe reageert ze?". Nog een klap. Dus ze kijkt over de boxdeur naar binnen en gelijk achter de deur ligt een veulen dat druk aan het proberen is om op te staan!
Haha, ze heeft het dus wéér gemist! Acht veulens bij deze merrie en we zijn er ondanks al onze pogingen maar één een keertje bijgeweest toen ze ging veulenen. Ik kreeg natuurlijk nog dezelfde avond een telefoontje dat er een uitschimmelend vos hengstveulen geboren was
, nou super, was er dolblij mee! Het blijft toch altijd een cadeau als het veulenen zo snel en makkelijk gaat en moeder en kind het goed maken 
Ook al is het zo'n probleemloze ervaren merrie (los van het feit dat ze dus absolúút geen mensen bij het veulenen wil), je houd toch iedere keer je hart vast als het zover is. Nou ja, de volgende ochtend om half zeven een beschamend smsje: "Foutje, nu is het plotseling een merrietje..." Ik: "Hoe komt dat zo?" "Nou gisternacht wist ik het niet zeker, maar ik dacht echt dat het een hengstje was, en ze hinnikte ook met zo'n lage stem.."
(!) Je zou toch bijna denken dat zelf een moeder van twee kinderen die ook nog al van kleins af aan dieren heeft gehad zo onderhand het verschil tussen jongens- en meisjesonderdelen wel zou herkennen... 
Hebben we thuis tenminste weer iets om flauwe grapjes over te maken. ..Maar goed, hier dan eindelijk een paar foto's! Let op de witte bril waar ze al mee geboren is
Bohemian (CZ) ??? (over de naam zijn we in onderhandeling) v. Moorkieker Gawain m. Wilgenhaar's Favorit.
1. Verse mams houdt tijdens het schoonmaken mijn mams goed in de gaten
2. Vermoeiend hoor, geboren worden...
3. Dag 1 - dames en heren, ik verklaar de melkbar hierbij geopend!
4. Dag 2, helaas onscherp - draf en stap slaat nergens op, het is of stilstaan of lekker rennen! Op de achtergrond onze andere merrie, haar halfzus (ook drachtig).
5. Dag 3, Fav vindt het nieuwe schuilstalletje prachtig, veulie mag van haar nergens anders meer slapen
6. Dag 3, weer onscherp. Lekker kriebelen.
7. Dag 3, euh, liggend
8. Dag 3, dat koppie
Dat was het voorlopig, ik ben in ieder geval verkocht!
In het weekend maak ik hopelijk weer meer nieuwe foto's. Intussen schijnt ze al een keer ontsnapt te zijn, haar moeder Fav wist niet hoe snel ze er een mens bij moest roepen voor hulp 
Beide ouders zijn schimmel, dus we hadden ook maar een heel kleine kans op iets anders. 