Ik werkte toedertijd nog op een pension stal.
Ik weet het nog heel goed. Een meisje daar van rond de 20 met haar haflinger ging naar buiten. Ik zei nog veel plezier. Toen zei ze als het veel plezier word! We wisten niet waar ze heen was. Een paard was uit de wei ontsnapt.. Dus ik wil de hekken dicht doen dat ze niet van het terrein af komt. En ik zie de haflinger zonder eigenaar rustig het erf op stappen. Ik dacht poedersuiker hier is iets goed mis! Gelukkig waren er nog andere op stal ik zeg gaan jullie links en jullie rechts dan bel ik de eigenaar van de pensionstal. Ik gebeld ze kwam gelijk naar stal.. Ik de haflinger afgezadelt etc (zat een heel gat in het zadel) en op stal gezet. Ik was zo bang..
Een meisje belde me.. Ze ligt hier op de grond de ambulance komt eraan en gezegt waar ze was. De pensionstal eigenaar kwam eraan en ik mee in de auto er naar toe gereden. De eigenaar van de haflinger had geen cap op.. De haflinger was zover wij konden zien geschrokken van iets.. Is uitgegleden op de weg, was zelf ook gevallen (door het gat in het zadel zagen we dat hij had zelf geen wondjes oid.) En de eigenarresse was mee gesleurt doordat haar voet in de beugel zat. Een man had haar eerder gevonden was met de auto en had toevallig paardendekens in de auto liggen die hij om haar heen had gelegt zodat ze geen kou zou vatten.
Ze was niet meer bij bewust zijn haar hoofd bloedde etc. Het enigste wat ze kon roepen was de naam van haar haflinger en waar was die? Ik iedere keer zeggen dat hij veilig op stal stond..
Echt ik moest echt huilen..
Ze had een zware hersenschudding opgelopen waar ze nog een paard maanden erna last van had..