Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-22 20:02

Paard staakt wanneer alleen op buitenrit

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-22 20:02

Ik heb hem nu een jaar en een paar maanden en hij is precies een jaar onder het zadel.

Barca, ex-koers draver, 8 jaar oud, door mij zelf ingereden.

We rijden al sinds het begin van zijn rijpaard-carrière buiten, zowel alleen als met een groep en dit ging tot eind Oktober, begin November fantastisch. Hij was niet echt een held, maar ik kon hem overal langs rijden/coachen. Maar nu staakt hij -O-

We komen twee tot driehonderd meter bij stal vandaan en dan houdt hij uit het niks op. Hij wil alleen nog maar in z'n achteruit. Een tijd lang konden we dit oplossen door hem dan in z'n achteruit mijn kant op te rijden en dan was het na een meter of 50 opgelost. De rest van de rit was voor ons beide dan echt genieten!

Sinds 2 weken is dit geen oplossing meer. Hij dendert als een half dolle achteruit, ook als ik hem mijn kant op stuur. Zo snel dat hij bijna valt. Dit doet hij 2-3 keer en daarna bereidt hij zich voor om te steigeren. Hij heeft dit nog niet echt gedaan, maar het is een kwestie van tijd.

De laatste paar keer ben ik kwaad afgestapt, heb hem aan zijn teugels gepakt en ben doorgelopen met hem. Als we dan een paar honderd meter verder zijn kan ik weer opstappen. En hebben we een heerlijke rit verder (hij geniet zelf ook enorm merk ik).

Maar vandaag heb ik het opgegeven :(:)

We deden ons ding, afgestapt, opgestapt, verder gereden... 5km van stal. Weer staken. Maar nu op een plek waar ik niet met hem in discussie kon, dit was een onveilige situatie. En eerlijk gezegd had ik niet de mentale kracht om af te stappen en het hele riedeltje weer te doorlopen (om een of andere reden zijn er namelijk altijd toeschouwers, alsof ik een beest in de dierentuin ben...).

Dus, verslagen, paard omgekeerd en naar huis gereden.

Al met al een hele fijne rit gehad, maar dit is zo vermoeiend en demotiverend. -O-

Ik voel me echt verslagen en vind het moeilijk om zin te hebben in de volgende buitenrit.

Een tip die voorbij komt op stal: neem een zweep mee. Dit is geen goed idee. Hij is bang voor de zweep en gezien zijn reactie op ligte druk wanneer hij zijn moment heeft, denk ik dat dit echt een potentieel heel gevaarlijke situatie creëert.

Ik heb de staleigenaresse gevraagd de volgende keer met me mee te lopen en haar inzicht te geven. Maar graag zou ik horen wat jullie met deze situatie zouden doen.

**Geplaatst**: 26-03-22 20:28

Re: Paard staakt wanneer alleen op buitenrit

Geplaatst: 26-03-22 20:28

Ik zou beginnen met zoeken naar de oorzaak, want begrijpen waarom het gebeurt leidt je des te sneller naar de oplossing.

**Geplaatst**: 26-03-22 20:33

Geplaatst: 26-03-22 20:33

Voor nu zou ik hem wat vertrouwen geven vanaf de grond. Dus wandelend het erf af, tot op 500 meter van stal, dan opstappen en je buitenrit gaan rijden.
Bij staking even aandringen (hup, we gaan door!) en als dat onvoldoende resultaat oplevert, er af en meelopen. Later weer opstappen en doorrijden.
Dat je baalt dat het nu ineens heel lastig gaat, snap ik. Ik denk alleen dat het niet helpt om boosheid/frustratie op je paard te richten. Zie het als een training. Dit is nu lastig, dus tijd om te oefenen.

Ook kun je eens een instructeur/gedragsspecialist vragen mee te gaan naar buiten. We doen dat namelijk best makkelijk in de bak - les/hulp vragen bij een rijtechnisch probleem, maar van buitenritten verwachten we dat het allemaal 'gewoon' lukt.

**Geplaatst**: 26-03-22 20:35

Geplaatst: 26-03-22 20:35

als je gaat buitenrijden, hoe lang ben je dan gemiddeld weg?
stap je dan veel,draaf je veel.
heb je het idee dat je paard vermoeid is?
las je ook een pauze onderweg in?

ik heb vroeger een paard gehad,( toevallig ook een draver) die dus net op de erfgrens nog ging steigeren.
daar was het de oplossing om maar kort buiten te rijden als ik alleen weg ging.
een heel klein rondje, onderweg ook nog even aan de hand grazen en terug
en verder ging er dan iemand mee als we langer weg gingen.

is er iets veranderd op stal. nieuwe paarden er bij waar je paard aan hangt?

**Geplaatst**: 26-03-22 20:55

Geplaatst: 26-03-22 20:55

Kun je iets bedenken waardoor het is veranderd? of ging het heel geleidelijk en heb je kleinere signalen gemist?

Eigenlijk moet het buitenrijden voor beide gewoon leuk zijn en een avontuur. Voor je paard is het op dit moment niet leuk en daardoor voor jou ook niet.
Zoals hierboven ook al is gezegd; boos worden helpt je niet, dat maakt het een nog groter "ding"
Ga de strijd gewoon niet aan, het is geen strijd het moet gewoon weer leuk worden.
Ik zou lekker gaan wandelen aan de hand, kijk wat hij aangeeft, misschien gewoon hier en daar grazen een beetje rondkijken en lummelen en tijd nemen om overal te gaan kijken, vooral spannende dingen.

De volgende keer met een zadel erop zodat je eventueel op kunt stappen en zo weer uitbouwen.
Hou altijd voor ogen dat het voor beide leuk is, niet alleen voor de ruiter maar ook voor het paard.
Je schrijft dat hij geen held is, maar dat kun je er wel van maken.

Ik heb het geluk dat ik een paard heb dat buitenrijden echt heel erg leuk vindt. maar met haar heb ik het ook zo opgebouwd. Eerst wandelen, overal naar kijken en onderzoeken, vertrouwen geven bij spannende dingen door gewoon voorop te lopen en mee te nemen. En heel veel liefde en vertrouwen investeren in je paard.
Geen zweep, dat maakt het uiteindelijk erger en daarmee krijgt je paard geen zelfvertrouwen.

En nog steeds stap ik gewoon af als ze aangeeft dat ze het niet vertrouwt, zij wil overleggen, soms is alleen "toemaar "zeggen en "het kan wel" genoeg, en soms niet dan stap ik af en loop samen met haar langs hetgeen ze niet vertrouwd. Inmiddels is het zo'n stoere dat ze eigenlijk helemaal nergens meer om geeft. ze is nog maar 5.

**Geplaatst**: 26-03-22 21:03

Geplaatst: 26-03-22 21:03

Hé vervelend zeker als er mensen staan te kijken .Ik zou lange wandelingen er naast gaan maken en dan later eventueel met zadel en onderweg op stappen als dat veilig kan.Nu lijkt het op een gevecht ik pak dingen liever positief aan neem wat snoepjes mee op wandeling belonen grazen maak het leuk geef hem vertrouwen (al ben je eigenlijk boos).

**Geplaatst**: 26-03-22 22:06

Geplaatst: 26-03-22 22:06

Ik rijdt veel samen met een vriendin, die een draver heeft. Dier heeft tot zn 11e gekoerst, waarna zij hem heeft gekocht en om is gaan scholen naar recreatiepaard. Ze had hem ong 1 1/2 jaar toen ik hen leerde kennen.
Waar zij tegen aan liep was dat de draver eerst alles heel braaf deed. Vrachtwagens enz geen probleem. Tot hij tor rust begon te komen, en zijn omgeving ging opmerken...toen nam paard de benen voor groot verkeer. Zij is vanuit rust op gaan lossen. Dit paard mag daarom uitzonderlijk vaak gras snacken tijdens de rit, wat hem helpt het hoofd koel te houden. Verder hielp het dat mijn bijrijdpaard niet boeide wat de draver deed..gas geven, omdraaien enz...fjord liep rustig door :')

Kan zoiets bij jou ook spelen?
We zijn nu weer 1 1/2 jaar verder, en de draver heeft zoveel geleerd. Ik kan goed met mijn jonge new forest mee, waarbij de paarden elkaar mooi ondersteunen. Groot verkeer gaat stuk beter.

Kijkers is beetje jammer, maar probeer je daar niet druk over te maken. Ik ben een keer van de fjord gevallen recht voor de neus van een groepje fotograven. Heb er bewijsmateriaal van gekregen, en vriendin en ik kunnen er nog hard om lachen. :')

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-03-22 22:10

Geplaatst door de TopicStarter : 26-03-22 22:10

Laat ik voorop stellen dat mijn frustratie absoluut niet op het paard gericht is. Ik schrijf dat ik kwaad af stap, maar dit uit zich niet in anders dan voor me uit mopperen. Natuurlijk pikt hij die frustratie op. Maar ''boos op mijn paard'', nee.

Verder heb ik het gevoel dat dit iets is dat heel plotseling is opgekomen en gelijkdelijk erger is geworden. Het moment dat hij staakt is het enige moment dat hij het niet naar zijn zin lijkt te hebben. Tot dat moment loopt hij lekker te sjouwen met z'n hals relaxt en oortjes erop, en als ik eenmaal weer zit ook.

Het is er ook niet eentje voor kalme ritjes, hij houdt van doorlopen. En dit gebeurt op 2-300 meter van stal. Dus moe is hij nog niet.

Ik heb ook niet het idee dat hij bang is en daardoor staakt. Als hij angstig is om iets laat hij dat heel duidelijk merken en is zijn reactie heel anders. Dit lijkt bijna een soort ''koppigheid'' al weet ik ook dat dat niet altijd zo werkt met dieren.

Wandelen doen we ook met regelmaat en dit zit 100% goed. Hij loopt met regelmaat voorop aan een leadrope van 5m.

Voor mij is het echt een mysterie waar dit vandaan komt, maar ik moet inderdaad meer rust in mezelf krijgen op dit soort momenten. En dan maar ''toegeven'' en eerder afstappen. Die frustratie, daar wordt niemand beter van.

Juut schreef:
Waar zij tegen aan liep was dat de draver eerst alles heel braaf deed. Vrachtwagens enz geen probleem. Tot hij tor rust begon te komen, en zijn omgeving ging opmerken...toen nam paard de benen voor groot verkeer. Zij is vanuit rust op gaan lossen. Dit paard mag daarom uitzonderlijk vaak gras snacken tijdens de rit, wat hem helpt het hoofd koel te houden. Verder hielp het dat mijn bijrijdpaard niet boeide wat de draver deed..gas geven, omdraaien enz...fjord liep rustig door

Dit herken ik heel erg, maar op andere vlakken. Verkeer is gelukkig nooit een probleem geweest en nu nog steeds niet (fingers crossed dat dat zo blijft).
Wel heb ik het idee dat hij aan een heel strak teugeltje gehouden werd. Wat mens zegt gebeurt, en zo niet dan toch. Goedschiks of kwaadschiks. Niks tegen zijn vorige eigenaren overigens! Zij hielden met heel hun hart van hem, maar hadden een ander idee dan ik over de omgang met paarden. Maar goed dit heb ik dus enorm in hem gezien in het begin. Geen eigen initiatief en alles wat ik vroeg werd met haast en lichte paniek uitgevoerd. Denk aan het commando 'om', kont bijna door de stalmuur. Hand omhoog, terugschieten. Etc

Ik heb hem sinds het begin uitgedaagd meer zelf over dingen na te denken en een ''mening'' te hebben. Wellicht dat ik nu met het andere uiterste van dat plaatje te maken heb.

**Geplaatst**: 26-03-22 22:32

Geplaatst: 26-03-22 22:32

Google eens op “50 feet trail ride “ van Warwick Schiller, nuttig filmpje over de aanpak van dit specifieke probleem.

Verder wat al gezegd werd: wat er gebeurt in een breder perspectief plaatsen: waarom gebeurt het (nu)?

**Geplaatst**: 26-03-22 22:58

Re: Paard staakt wanneer alleen op buitenrit

Geplaatst: 26-03-22 22:58

Zie het als een reis, wat mooi dat je paard al zo'n ontwikkeling heeft doorgemaakt. Ik denk dat je het goed ziet. Leuk ook het verhaal van juut. Ik denk zo maar dat talentvolle dravers erg veel moeten. Lijkt me leuk om nu naar een manier te zoeken waarbij je echt kunt samenwerken.

**Geplaatst**: 26-03-22 22:59

Geplaatst: 26-03-22 22:59

Is er een ander paard bijgekomen op stal / in zijn wei?
Heeft hij vriendschap gesloten met een kudde genoot? Want het lijkt heel specifiek op niet van huis weg willen..
Dus kennelijk is er daar iets waar hij niet graag van weg wil..

**Geplaatst**: 26-03-22 23:23

Geplaatst: 26-03-22 23:23

Achteruit/staken is echt een no go voor onze tak van sport

. Dan kan je helemaal niks meer met een sulky, voordat je het weet breken je bomen of sta je zelf in een sloot. Reken maar dat ze dan gewoon een hele goed gemikte knal krijgen

. En terecht, gevaarlijke situaties krijg je zo.

Ik lees de beschrijving van jullie als 'meer rust/een eigen mening' met gemengde gevoelens. Het kan, er zijn dravers bij wie dat zo werkt...

Maar er zijn er ook een hoop waarbij er het eerste stuk bij een nieuwe eigenaar nog word geteerd op de opvoeding bij de trainer vandaan.... en dan verbaasd het mij ten zeerste dat een paard wat eerst alles deed, dat na een jaar niet meer doet...en dat dan komt omdat hij in zijn vorige leven 'teveel moest'

Het is geen groene 3 jarige he, hij is overal geweest in zijn leven. En het zijn he-le leergierige slimme beesten. Stap 2 x op dezelfde plek af en je heb een prachtig patroontje gemaakt

Das een nadeel, maar ook een voordeel, je maakt namelijk ook heel snel nieuwe patroontjes

!

Wat doet hij als je de rust bewaard? Dus uit het gevecht blijven? Gaat hij er dan ook van tussen of blijft hij dan alleen stilstaan?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-03-22 08:48

Re: Paard staakt wanneer alleen op buitenrit

Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-22 08:48

Ik denk dat je me niet helemaal juist begrijpt. Mijn punt is niet dat hij 'te veel moest'. Mijn punt is dat er geen ruimte was voor een zelf nadenkend paard en ik heb dat juist wel graag. Dit betekent niet dat hij alle beslissingen maakt en ik me daaraan houdt, maar dat ik graag overleg en dat mijn paard me dingen aanbiedt. Dit gaat overigens fantastisch in 99% van de omgang. Behalve dus wanneer hij dat 'moment' heeft als we alleen buiten zijn. Hij heeft gepast respect voor mij in elke andere omgang.

Als ik niks doe, klettert hij even hard achteruit als wanneer ik er om vraag of hem juist voorwaarts probeer te krijgen. En hij fokt zichzelf steeds meer op. Rillen, zich voorbereiden om te steigeren... En dat afstappen een patroon creëert, eens! Ik houd er ook niet van. Maar langs een weg met auto's is het op en gegeven moment kiezen of delen.

Het pension waar ik sta heeft in het afgelopen jaar een steady stream van nieuwkomers en vertrekkers gehad. Hij heeft een clubje vaste goeie vrienden, maar die stonden er al ruim voor dit probleem begon.

**Geplaatst**: 27-03-22 09:46

Geplaatst: 27-03-22 09:46

Dit was een reactie op o.a. andere bokkers. Ik had moeten quoten

.

En toch zal hetgeen wat hij nu doet een consequentie zijn van 'teveel ruimte' , hij is vroeger op plekken uit een trailer gehaald, is daar ingespannen en zo een vreemde baan op gereden. Inderdaad zoals jij zegt: 'Wat gaat gebeuren, gebeurt.' Dat je op die manier niet met hem om wil gaan begrijp ik ook wel. Mijn eigen recreatiedraver krijgt ook veel meer ruimte, omdat ik wil dat een paard graag iets met mij wil doen ipv dat hij het allemaal 'plichtsgetrouw' doet.

Maar, diezelfde pensionado, die wil bij mij 1 x per jaar ook terug op buitenrit. Hij fokt zich op, komt 10 cm van de grond voor( soort mini steiger

) en draait op 1 been op( het is elke keer een wonder dat ik blijf zitten want zoveel snelheid heeft hij :')

) . Voordat ik het weet sta ik 10 meter terug.

Wat denk ik het verschil in mindset tussen mij en de bokkers boven mij is dat ik dan dus juist denk aan zijn verleden en denk: Ik heb je van een vrachtwagen gehaald op een kermisterrein, om je daar in te spannen en een wedstrijd te lopen en nu wil je niet langs die graspol: Ben je helemaal besodemieterd!

En dan doe ik iets wat ik lastig kan uitleggen:

Precies genoeg volhouden om hem door te laten zetten, maar niet genoeg druk om hem verder over de zeik te helpen.

Hij krijgt een tik, en ik stuur hem terug. Maar als hij even stil wil staan, of nog een keer omdraait, dan laat ik dat soort van gebeuren. Ik blijf ' uit het gevecht' ( ik weet niet goed hoe dit te omschrijven)

Soort van het gedrag op dat moment negeren/alleen maar bezig zijn met: maar over een uur zijn we toch op buitenrit.

Maargoed, eigenlijk geloof ik helemaal niet zo in dat paarden hun verleden meenemen en letterlijk kunnen denken: deze graspollen kan ik aan want ik heb op de kermis gelopen

. Waarschijnlijk is het dat omdat ik dat denk, ik iets ga uitstralen waardoor hij voelt dat het gaat gebeuren, no matter what

Dravers spiegelen namelijk enorm( super leuk maar ook super balen

) . Kan het ook nog zijn dat jij na de 1e x ook onbewust aan het opletten ben of hij gaat omdraaien?

**Geplaatst**: 27-03-22 11:24

Geplaatst: 27-03-22 11:24

Waar ik aan moet denken is, is er misschien iets veranderd met name nu het voorjaar is, gaat hij nu meer op de wei?
Zodat hij misschien ipv rijden naar de wei wil?
Het kan helpend zijn als je alleen buiten rijdt, iemand mee te laten gaan op de fiets. Dan heeft het paard iemand om te volgen.
Of wellicht afwisselende routes rijden?
‘Vervelend’ dat het paard zo goed achteruit kan lopen

Moet je dus slimmer zijn dan hem.
Misschien in de bak warmstappen en op buitenrit beginnen met voorwaarts draven. Paard mentaal bezig houden.
Komt op me over dat je goed met hem omgaat, ik hoop voor je dat het tijdelijk is / te doorbreken is, zodat je er een leuk buitenrij paard aan blijft hebben.
Paarden kunnen soms redenen hebben die je pas na een tijdje of zelfs nooit echt helemaal begrijpt. Althans, vind ik.
Mijn shet bijv toendertijd was al maanden verhuisd van weiland, uit een groep naar een andere lokatie 2 km verderop. Alles prima. Tot op een random dag, ontsnapte ze en rende helemaal terug naar de oude wei. :Y)

Of meestal lief meelopen aan touw met wandelen, en dan soms ineens zo wild onderweg dat ze alleen te houden was met touwlus om de snoet.
Dus ja. Het blijft een dier.
Wens je veel succes en plezier met je paard!

**Geplaatst**: 27-03-22 11:31

Re: Paard staakt wanneer alleen op buitenrit

Geplaatst: 27-03-22 11:31

@ruitje en Molfre, ik zou ook absoluut niet bij de eerste de beste aarzeling er af springen, maar als het een jaar lang goed ging en nu even niet met het vertrek vanaf stal, zou ik er wel voor kiezen om dat 'probleem' voor nu uit de weg te gaan en dus een paar honderd meter verder op te stappen en zeer waarschijnlijk gewoon je fijne buitenrit te rijden.

Wat betreft de intentie: zeker mee eens. Als jij in je hoofd hebt dat je hoe dan ook pas terug gaat naar stal als jíj dat wil, zonder frustratie of boosheid, kom je er. Dan is het 'simpelweg' je vraag stellen tot het juiste antwoord komt.

**Geplaatst**: 27-03-22 11:32

Geplaatst: 27-03-22 11:32

Dit zie je echt ontzettend vaak. De eerste 6-10 maanden dood braaf en dan in de staak. Zoek maar eens op bokt, daar zijn echt talloze topics over.
Bijna altijd komt dat omdat het te snel als vanzelfsprekend gezien wordt dat het paard braaf is. Hij is immers „al“ 6 maanden braaf. Voor een paard in opleiding is dat echter nog heel kort. Je moet dat blijven bevestigen. Dus ook buiten steeds weer controlleren of hij wel echt aan de hulp staat en ook steeds weer blijven belonen. Ik beloon mijn 6 jarige nog steeds als ze niet terugschreeuwd als er een ander paard hinnikt bij het erf verlaten of terugkomen.
Als je te vroeg stopt met bevestigen dan sluipt langzaam die onzekerheid erin tot het paard over een grens gaat waar het niet meer prettig voelt (onvoldoende bevestiging voor de moed).

Ik zou nu even een stapje terug doen en een paar keer met iemand samen gaan. Of eerst wegwandelen en later opstappen. Tevens kan het helpen om ergens op een grasveldje aan het werk te gaan alsof je bakwerk aan het doen bent.

**Geplaatst**: 27-03-22 11:41

Geplaatst: 27-03-22 11:41

ruitje schreef:
Achteruit/staken is echt een no go voor onze tak van sport . Dan kan je helemaal niks meer met een sulky, voordat je het weet breken je bomen of sta je zelf in een sloot. Reken maar dat ze dan gewoon een hele goed gemikte knal krijgen . En terecht, gevaarlijke situaties krijg je zo.

Ik lees de beschrijving van jullie als 'meer rust/een eigen mening' met gemengde gevoelens. Het kan, er zijn dravers bij wie dat zo werkt...

Maar er zijn er ook een hoop waarbij er het eerste stuk bij een nieuwe eigenaar nog word geteerd op de opvoeding bij de trainer vandaan.... en dan verbaasd het mij ten zeerste dat een paard wat eerst alles deed, dat na een jaar niet meer doet...en dat dan komt omdat hij in zijn vorige leven 'teveel moest'

Het is geen groene 3 jarige he, hij is overal geweest in zijn leven. En het zijn he-le leergierige slimme beesten. Stap 2 x op dezelfde plek af en je heb een prachtig patroontje gemaakt

Das een nadeel, maar ook een voordeel, je maakt namelijk ook heel snel nieuwe patroontjes !

Wat doet hij als je de rust bewaard? Dus uit het gevecht blijven? Gaat hij er dan ook van tussen of blijft hij dan alleen stilstaan?

Ik zit niet in de dravers, maar ben het er wel mee eens.
Opzich heel nobel dat je met je paard wil overleggen, maar dat lijkt mij alleen maar gevaarlijke situaties opleveren. Een paard heeft imo een leider nodig. Dat ben jij nu een paar keer niet geweest, en dus trekt hij zijn eigen plan.

**Geplaatst**: 27-03-22 11:52

Geplaatst: 27-03-22 11:52

Dat met de eigen mening kweken heb ik even gemist.
Er zijn maar heel weinig paarden waarbij je zonder lastige consequenties de regie uit handen kan geven. De meeste paarden willen juist duidelijkheid en regels. Door ze een keuze te geven maak je ze onzeker, want als jij het als leidinggevende al niet zeker weet…..hoe moeten zij het dan gaan bepalen?
Bij de paarden die juist te zeker zijn van zichzelf creeer je daarmee een nog veel gevaarlijkere situatie.

Paard errst weer echt goed aan de hulp zetten (gehoorzaam) en actief op het erf of in de wei aan het werk zetten. Vervolgen rij je dan actief steeds wat verder.

**Geplaatst**: 27-03-22 12:13

Geplaatst: 27-03-22 12:13

Sizzle schreef:
Dat met de eigen mening kweken heb ik even gemist.
Er zijn maar heel weinig paarden waarbij je zonder lastige consequenties de regie uit handen kan geven. De meeste paarden willen juist duidelijkheid en regels. Door ze een keuze te geven maak je ze onzeker, want als jij het als leidinggevende al niet zeker weet…..hoe moeten zij het dan gaan bepalen?
Bij de paarden die juist te zeker zijn van zichzelf creeer je daarmee een nog veel gevaarlijkere situatie.

Paard errst weer echt goed aan de hulp zetten (gehoorzaam) en actief op het erf of in de wei aan het werk zetten. Vervolgen rij je dan actief steeds wat verder.

Mee eens. Anders krijg je echt ongelukken en gaat het steeds een beetje verder.

**Geplaatst**: 29-03-22 22:01

Geplaatst: 29-03-22 22:01

Ik volg even mee. Ik ervaar dit ook…

Mijn 21- jarige ruin is inmiddels 2 jaar bij ons. Het eerste jaar was een jaar van grote problemen. De stress door de verhuis veroorzaakte bloedworm en erna een bijna fatale koliek. Hij kroop door het oog van de naald. Ik gaf hem tijd om te herstellen, maar pas nu krijgen we het gevoel dat hij er helemaal door aan het komen is.

Het laatste jaar ging ik met hem aan de slag met eenvoudig grondwerk en korte wandelingen. Om het vertrouwen op te bouwen. Op buitenrit, alleen, had hij heel regelmatig een schrikreactie wat soms gevaarlijk was. Of hij draaide zich, of hij stapte achteruit. Als ruiter wist ik meestal niet wat de reden was. Was het verlatingsangst omdat hij de kudde, die hij eindelijk vertrouwde, achterliet? Had hij gewoon schrik van het konijn ergens in het veld? Of vertrouwde hij mij niet?

Ergens las ik de tip om telkens bij spanningopbouw en/of een schrikreactie te gaan cirkelen. Echt heel kort cirkelen tot hij stopte. Toen hij stopte, en uiteindelijk connectie zocht met mij voelde je de spanning zo afglijden. Ik denk dat ik dit 2 á 3 buitenritten heb toegepast; erna zijn zijn schrikreacties heel miniem geworden. Hij heeft duidelijk meer vertrouwen gekregen in mij als ruiter.

Heden zitten we in de volgende fase. In plaats van te schrikken stopt hij een aantal keren, staken dus. Hij ziet iets in de verte (hij is heel kijkerig, dat wel) en gaat niet meer verder. Wanneer ik hem aanspoor, gaat hij achteruit. Cirkelen helpt niet. Ik heb ook niet het gevoel dat hij echt gespannen is. Is het een protest, een staking, of toch schrik, geen idee.

Persoonlijk denk ik dus dat we in de volgende fase zitten wat betreft de groei in onze vertrouwensband. Door de stress van de verhuis heeft hij heel diep gezeten, dus we komen van ver. Hij moet nog iets meer vertrouwen krijgen in mij als ruiter. Mogelijk is het de laatste fase, ik hoop het althans, waarna we nog een mooie tijd tegemoet gaan.

Anderzijds kan het ook zijn dat hij me nu test. Dan is een extra hulpmiddel, zoals een spoor, misschien handig. Ik zoek het de komende tijd verder uit. Ik vind het echt wel interessant, ik leer bij, en hij leert bij.

**Geplaatst**: 29-03-22 22:13

Geplaatst: 29-03-22 22:13

Zoek eens op Barn Sour...

**Geplaatst**: 29-03-22 22:16

Geplaatst: 29-03-22 22:16

Mijn draver deed dit in het begin ook.
Heb toen iemand mee genomen (eerst te voet, later met fiets).
Als ie dan in de ankers ging, touwtje eraan, even aan het touwtje mee, daarna weer los.

In het begin zat ik vaker aangelijnd dan dat ik los reed. Maar een goed half jaar later reed ik mijn eerste endurance wedstrijd met hem. Dus probleem opgelost

**Geplaatst**: 30-03-22 21:46

Geplaatst: 30-03-22 21:46

ruitje schreef:
Wat denk ik het verschil in mindset tussen mij en de bokkers boven mij is dat ik dan dus juist denk aan zijn verleden en denk: Ik heb je van een vrachtwagen gehaald op een kermisterrein, om je daar in te spannen en een wedstrijd te lopen en nu wil je niet langs die graspol: Ben je helemaal besodemieterd!

Dit is precies wat vriendin ook wel heeft geroepen...hoezo moeilijk doen over een bord, hoeveel borden heeft ie op de baan wel niet gezien

Ook zij gaat de situatie aan zoals jij beschrijft. Draait ie om? Draait zij terug en door. Maar in rust. Wordt het echt spannend dan splits ik met mijn pony tussen hem en de situatie die hij spannend vindt. Andersom splitst hij voor mijn pony in andere situatie, echt mooi hoe die 2 elkaar aanvullen. Snel patronen vormen is wel een ding wat jij beschrijft... Paard heeft lang op hetzelfde punt geprobeerd om te draaien.