Bokt.nl

**Geplaatst**: 25-01-20 00:35

Geplaatst: 25-01-20 00:35

Opstappen en doen was ook mijn motto tot we ons huidige paard kochten. Wij doen het ook stapsgewijs. Nu vakantie op de Veluwe geboekt, dus van de zomer hoop ik toch wel het bos in te kunnen

. Die van ons was ook heel schrikkerig, maar heeft inmiddels dusdanig vertrouwen in ons dat hij nog steeds wel ALLES ziet, maar de reacties zijn binnen normale proporties. Wat maakt dat ik er zelf ook vertrouwen in heb nu dat het buiten rijden ook goed gaat komen. Dat was vorig jaar wel anders, toen durfde ik in januari er amper op nog.

**Geplaatst**: 25-01-20 00:38

Geplaatst: 25-01-20 00:38

Mijn idee: meteen van het erf af met het dier. Als jij echt durft en niet te onzeker bent; icm een ongetraumatiseerd paard, dan gaat ie echt niet staken.

Ik zou echt niet met een ander paard gaan, creeer je weer de zoveelste mee die weigert een stap zonder ander paard het erf af te gaan, worden je problemen niet kleiner mee denk ik...

Maar ik heb er dan ook nog nooit een gehad die het niet deed. Nam de meeste wel vanaf jaarling al mee met wandelen en langs de fiets; in hun eentje. Daarna de eerste keren vaak wel met een wandelend persoon mee; maar ook niet altijd.

**Geplaatst**: 25-01-20 00:40

Geplaatst: 25-01-20 00:40

Om deze reden kocht ik een veulen en jaarling na mijn volwassen paard dat niet alleen op pad kon. Ik heb beide jonkies vanaf dag één mee uit wandelen genomen. Eerst over het erf, toen de oprit af de weg over en zo steeds verder. En bijna nooit met andere paarden. Beide zijn heel makkelijk weg te rijden bij de groep, kunnen alleen mee, maar ook achteraan lopen. Ze hebben de andere paarden niet nodig en op pad gaan hoort er gewoon bij. Of het toeval is weet ik niet. Maar beide zijn uitgegroeid tot paarden die graag op avontuur gaan. Ze willen weten wat er om de volgende bocht of achter het heuveltje is.

De eerste keren opstappen deed ik ergens halverwege. Gewoon meeliften en niet te veel willen. Dit hebben we ook weer rustig uitgebouwd.

Bij 'enge' stilstaand voorwerpen moeten ze van mij kijken. Maar ik zet ze stil voordat ze zelf stil gaan staan. En weglopen mogen ze niet. Ik vraag ze weer vooruit te gaan zodra ze ontspannen. En uiteindelijk raken ze het enge ding met hun neus aan en is het over. Enge bewegende dingen zijn lastiger. Al kun je ze in samenspraak wel oefenen. Zo kun je achter een eng voorwerp aanlopen. Je drijft zo met je paard samen bijvoorbeeld een tractor op. Als je paard er naartoe loopt rijd het ding weg. Net zo lang tot je paard ontspant en zo zekerheid opbouwt.

**Geplaatst**: 25-01-20 00:53

Re: Hoe maakten jullie van je paard een recreatiepaard?

Geplaatst: 25-01-20 00:53

De paarden die het bos niet gewend waren zijn we OF meteen mee naar het bos gegaan OF eerst aan de hand gaan wandelen OF aan de hand mee naast een ander paard. Maar meestal wel samen, dus zijn de paarden nooit alleen.

Onze laatste 10jarige was nog nooit onder de man naar het bos geweest. Gelijk mee, vond het spannend, maar ook leuk. Liep hele stukken voorop.

Persoonlijk maak ik niet zo een drama van het verschil bak en bos. En eigenlijk vind ik het bos zelfs veiliger dan een bak. Wij laten ze altijd vrij los dat ze alle kanten op kunnen kijken. Dan hebben ze overzicht en zien alles eerder dan wij.
Mochten ze schrikken is het meestal verstijven en observeren. Maar stel dat ze een paar passen opzij springen is daar vaak wel ruimte voor.

Als we wat harder gaan na wat kennismakings ritjes laten we ze ook los. Niet de hele weg trekken, want dan is het effect kwijt mocht je echt ooit de noodrem nodig hebben. Maar eerlijk, ik heb altijd veel buiten gereden en heb de noodrem echt nog nooit nodig gehad. Ze komen ook allemaal terug op zit en stem. Wel western gereden en mijn ene ruin stopt ook weleens te hard, hahaha ( eigenlijk niet grappig )

Wat ik wel doe als er teveel spanning komt is oefeningen. Dan pak ik zijgangen op, zet ze stil en achteruit en in ons geval, hebben ze weleens een spin gedraaid. Gewoon weer even de aandacht bij mij. Sowieso heb ik niks doen altijd afgewisseld met trainen. Zijgangen en overgangen zijn super buiten.

**Geplaatst**: 25-01-20 11:24

Geplaatst: 25-01-20 11:24

Kims schreef:
Gini schreef:
Leer je paard vanaf het begin al zo goed mogelijk onafhankelijk en zelfstandig te zijn. Probeer hier dus een evenwicht in te vinden wanneer wel en wanneer niet met een ander paard.

Ik vind dit een interessante om over na te denken inderdaad... Want ik ging er in mijn stappenplan al vanuit dat ik altijd een ander nodig heb. Maar natuurlijk fijn als je vanaf begin af aan al leert het paard op eigen benen te laten lopen.

Ik wilde zelf nog een heel verhaaltje typen waarom ik je precies deze raad geef, maar onderstaand stukje van har166 geeft ook al weer waarom ik niet zo van het 'plak hem maar achter een ervaren paard' ben. Heel irritant om een paard te hebben dat alleen iets doet wanneer een ander paard het ook doet.

har166 schreef:
Toen mijn merrie een maand onder het zadel was ben ik met 2 andere ervaren paarden op buitenrit gegaan. Veel stappen en af en toe draven. Daarna steeds met andere paarden naar buiten gegaan, daar plakte ze aan vast en pas toen dat vertrouwd voelde ben ik met haar alleen buiten gaan wandelen. Maarrrr ze was alleen op pad altijd kijkerig en enorm alert. Dat is 3 jaar zo gebleven en toen heb ik de keuze gemaakt haar te verkopen.

**Geplaatst**: 25-01-20 14:03

Re: Hoe maakten jullie van je paard een recreatiepaard?

Geplaatst: 25-01-20 14:03

En nog irritanter als dat andere paard dan ineens besluit toch net iets minder braaf te zijn.

Of je gaat eindelijk alleen, kom je een ander paard tegen onderweg. Dan kan je ook je lol op.

Ik beleer/train ook vrijwel altijd alleen. Alleen de paarden die ik niet vertrouw (die zijn dus niet onbeschreven maar komen met een probleem), vraag ik een tweede persoon mee. Een tweede paard doe ik eigenlijk nooit.

**Geplaatst**: 25-01-20 14:12

Re: Hoe maakten jullie van je paard een recreatiepaard?

Geplaatst: 25-01-20 14:12

Toen mijn paard een maand zadelmak was ben ik eens één keer samen met een ander paard gaan wandelen, en de week daarna meteen alleen. Ik heb doodsangsten uitgestaan de eerste 5 keren dat ik alleen ging wandelen :')

maar nu heb ik wel het perfecte buitenrijdpaard.

Probeer desnoods eens met de trailer op verplaatsing te gaan en van ergens anders te starten als het moeilijk is om van thuis uit te starten?

**Geplaatst**: 26-01-20 13:06

Geplaatst: 26-01-20 13:06

Ik ben heel lang met iemand samen gegaan met een rustig goed verkeersmak paard, omdat mijn paard nogal angstig was in het verkeer en daarbij voelde ik mij zelf niet prettig.
Verder ook wandelen op rustige stukjes en af en toe ook een stukje alleen weg van stal.

**Geplaatst**: 26-01-20 13:21

Re: Hoe maakten jullie van je paard een recreatiepaard?

Geplaatst: 26-01-20 13:21

Buiten wandelen alleen deed ik al, buitenritjes met stalgenootjes waren geen enkel probleem. Super braaf, vrachtwagens, trekkers allemaal geen probleem.

Op een gegeven moment was ik aan de bak aan het rijden (was verder niemand op stal) en besloten naar buiten te gaan. Terwijl ik op haar zat hek open gemaakt en de weg op. Alleen vond ze spannend en dat mag. Later kreeg ze ontspanning in haar lijf en toen ben ik rustig aan weer terug gegaan.

**Geplaatst**: 26-01-20 13:28

Geplaatst: 26-01-20 13:28

Het ligt volledig aan het paard. Waar die zich veilig of fijn bij voelt. Kijken wat ok is en dan steeds kleine stukjes uitbreiden zonder dat de stress toeslaat.
Liefst niet te grote stappen maken, dan kom je meer in het “op hoop van zegen-gebied”, kan goed gaan, kan ook afschuwelijk fout gaan.

Buitenrijden heeft verschillende factoren, je gaat bij de veilige stal weg, bij de veilige groep weg (of als je juist met anderen gaat, heb je soms het probleem dat je paard meer op de andere paarden let dan op jou), je komt misschien “enge” dingen tegen. Het is dus handig als je de meeste dingen al geoefend hebt.
Dus op de veilige plek alvast trainen hoe met enge objecten om te gaan, alvast eens alleen gaan rijden of juist in een drukke bak, of alvast elke dag een stukje van het erf af rijden of wandelen, even grazen en weer terug.

**Geplaatst**: 26-01-20 13:32

Re: Hoe maakten jullie van je paard een recreatiepaard?

Geplaatst: 26-01-20 13:32

Zodra mijn jonge paard zadelmak was heb ik hem meegenomen het bos in, mee met mijn moeder op ons brave oudere paard. Ging gelijk goed.

**Geplaatst**: 26-01-20 13:36

Geplaatst: 26-01-20 13:36

Er zijn vele wegen naar Rome en ik heb al goede tips gezien.
1. Hercule→ 1ste paard→ die had de fokker laten beleren voor de wagen. Hierdoor had hij als 3 jarige al zoveel gezien en ervaren, daar kon ik zo alleen mee naar buiten, maar Hercule was dan ook erg relaxe. Als je daar het geld voor heb, vind ik dat zelf een heel goed advies, ook al zet je jouw paard nooit meer voor de wagen.
2. Polie, de grootste bangerik paard van Bokt, was zo vreselijk bang voor alles en vluchtte ook als ze de kans kreeg. Haar regelmatig mee naar buiten genomen en dan zij voorop (altijd) en Hercule achter haar aan met andere ruiter. Zodra zij bang was of aarzelde nam hij het over. Van 98% over moeten nemen gingen we naar 90-80-70 en nu naar 4 %. Toen dit dus goed ging haar ook alleen mee genomen buiten en dat ging goed. Maar zij heeft nooit die relaxte zen staat bereikt die Hercule had.
3. Nieuw paard Chico, moet alleen mee naar buiten want Polie is geblesseerd en is gezelschap paard voor ons en Chico geworden en HEEL af en toe mag zij nog aan de hand mee naar buiten, en dan ga ik er zelfs nog op en mag ze paar honderd meter ergens draven en dan loop ik er weer naast. Dit voor haar plezier en ons plezier want je ziet haar genieten en Chico vind het prima om dan achter haar aan te lopen.
Dus als het om Chico gaat, wist ik dat hij op zijn oude plek alleen naar buiten kon. Hier sinds de verhuizing is hij toch wat zenuwachtiger geworden, te weinig prikkels denk ik. Dus ik ben begonnen met veel wandelen met hem→ hij heeft zich altijd goed uit de kudde laten halen. Ik werk wel met voedsel beloning. Dus halster om, stukje wortel, buiten zijn veld en hek is op slot, stukje wortel. Want 500 kg die niet mee wilt vind ik niet tof. Hij is braaf, heeft wel het zelfde als jouw paard, want als hij geen zin heeft of iets niet vertrouwd stopt hij. Soms stap ik af, als hij echt bang is en doen we het samen en oefenen we net zolang (als dat mogelijk is en hij niet te gestrest is) totdat ik halverwege het enge op kan stappen en hij er dan langs stapt met mij op zijn rug. Soms word ik een beetje boos en streng en naast been en stem geef ik zachte tikjes met de zweep. Bij Polie werkte dat averechts→ zij had zo'n angst voor de zweep dus zij heeft nooit tikjes gehad, Chico reageert daar wel positief op door als hij gekeken heeft en ik het lang genoeg geduurd vindt meestal met een zucht na aansporing er gewoon langs stapt.
Wat ik ook doe bij Chico, heb ik bij Hercule en Polie nooit gedaan, want Chico bouwt spanning op na twee dagen buiten rijden. Dus als hij 2 dagen achter elkaar op buitenrit is geweest, dan haal ik hem dag 3 uit de wei en wandel wat in den ronde, laat hem ergens grazen etc. Daar wordt hij rustig van en kan ik hem meestal de dag erna weer rijden. Als hij dag 4 nog te nerveus is, wandel ik weer met hem totdat hij de dag erna van uit zich zelf weer naar me toe komt.

Met trailer naar buiten en naar huis rijden vind ik een goede.
Met een bomproof paard zoals hercule naar buiten rijden regelmatig maar dan zij elke keer voorop als het enge voorbij is, werkte bij Polie super.
De trektocht van paar dagen, vind ik vooral erg grappig en wellicht ook werkbaar bij jouw paard. Bij Chico zou dat niet werken denk ik.
Sanne3 heeft het over enge dingen. Ik oefen dat juist totaal niet, want een angstig paard zoals Polie heeft al zoveel enge dingen ervaringen van het gewone leven, bij haar werkte schriktraining enorm averrechts. Ik heb haar geleerd dat ze op mij kan vertrouwen, en als ik erbij ben dat alles OK is waar ik haar aan bloot stel (een beetje de autistische aanpak, overgenomen van de benadering die mijn zwaar autistische zusje kreeg en waar ze het goed op deed) ongeacht wat we tegen komen, alles is OK. Bij Polie en doe ik nu ook bij Chico ook al is deze vele male rustiger, werkt dat goed.

**Geplaatst**: 26-01-20 14:10

Geplaatst: 26-01-20 14:10

pien_2010 schreef:
Sanne3 heeft het over enge dingen. Ik oefen dat juist totaal niet, want een angstig paard zoals Polie heeft al zoveel enge dingen ervaringen van het gewone leven, bij haar werkte schriktraining enorm averrechts. Ik heb haar geleerd dat ze op mij kan vertrouwen, en als ik erbij ben dat alles OK is waar ik haar aan bloot stel (een beetje de autistische aanpak, overgenomen van de benadering die mijn zwaar autistische zusje kreeg en waar ze het goed op deed) ongeacht wat we tegen komen, alles is OK. Bij Polie en doe ik nu ook bij Chico ook al is deze vele male rustiger, werkt dat goed.

De schriktrainingen die meestal gedaan worden zijn ook onzinnig en maken veel paarden alleen maar banger inderdaad. Het is de bedoeling dat het paard dapperder wordt en voorheen mogelijk enge dingen gaat associeren met iets leuks en dus erop vertrouwt dat ze altijd op mij kan vertrouwen.

Het gaat niet om allerlei extremen uiteraard. Het gaat mij er meer om dat je je in ieder geval ervan bewust moet zijn of je paard hier gevoelig voor is en wat er dan gebeurt. Rent ie hard weg, vertrouwt hij op jou? Het is uiteraard afhankelijk van waar je gaat buitenrijden, maar als je paard op het erf nog niet langs een wapperend zakje durft, dan kan je gewoon niet in een gemiddeld nederlands stadspark gaan buitenrijden.

**Geplaatst**: 26-01-20 14:22

Re: Hoe maakten jullie van je paard een recreatiepaard?

Geplaatst: 26-01-20 14:22

Eens met je Sanne. Goede uitleg. Vb van de week was ik met Chico op een wei, we zochten naar een hoorbaar kabbelend beekje, hij mocht wat grazen en het was super gezellig en hij zo relaxed. Zie ik opeens op weg naar de uitgang apparaten staan waar we tussendoor konden en een smal stuk, 1,5 meter, zwart zeil. Hij was zo relaxed, dus ik die route genomen en zonder aarzelen liep hij achter mij aan, knisperend over het zeil en het was helemaal ok. Zo laat ik hem wel wennen aan nieuwe dingen of ik check zijn reactie, maar als hij zenuwachtig is, doe ik dat juist niet, want een slechte herinnering is erger dan geen herinnering aan iets dat eng kan zijn.
Ik heb je verkeerd begrepen want zoals ik het hier beschrijf doe jij het ook denk ik.