Moderators: C_arola, Coby, Nicole288, Dyonne
Ireentjuh schreef:Ik geloof er ook in dat ik het zelf zal zien als ze niet meer kan..
Mijn pony is er ook 1 met een zeer sterk karakter en ze loopt overal doorheen, maar ik vertrouw erop dat ze het toch zal aangeven als het echt genoeg is geweest.
Ireentjuh schreef:Zo lang het paard nog lekker kan leven als grasmaaier/recreatiepaard zonder pijn, dan vind ik het waard om door te "doctoren".
bterlaan schreef:Een paard WEGGEVEN omdat je er niets meer mee kunt en er alleen maar kosten zijn? Dat vind het laaghartigste, gemeenste en lafste wat je maar kunt doen. Als je geen zin hebt, een nutteloos beest te onderhouden, of je kunt je maar 1 paard permitteren en je wilt rijden, wees dan fair en laat je kameraad inslapen. Wees zo moedig, dat besluit zelf te nemen. Als je hem weggeeft, zullen de mensen van wie hij dan is, hem als afval behandelen, zoals de weggever zelf ook deed, tenslotte. Zoiets kun je echt alleen doen, als je de mensen heel erg goed kent, en dan nog... Dan vind ik nog steeds, dat je er zelf een oogje op moet houden. Ook hun omstandigheden kunnen zich veranderen. En de kosten... vind je dat echt fair, andere mensen met de kosten van wat toch jouw paar d is, op te zadelen? Hoe lang zullen ze daarin meegaan???
Ik heb zelf een oude ruin, die vanaf dat hij 8 jaar was, af en toe kreupelde. Toen hij 14 was, had hij op een gegeven moment enorm veel pijn en ik heb hem naar een kliniek gebracht om in te laten slapen. Daar bleek, dat zijn banden in de achterbenen kapot waren (www.dsld.org). Maar de DA zei, dat hij hem nog pijnvrij kon krijgen, maar dat rijden niet meer ging. Hij bood hem een plaatsje aan in zijn open stal met oude paarden. Nu wordt hij binnenkort 19. Hoop ik, want hij maakt net weer een aanval door. Hij kan zijn rechterachterbeen alleen nog belasten met pijnstillers en ik sta nu voor de beslissing of het nu echt is afgelopen. We proberen nog wel iets, maar ik denk er hard aan, hem verder lijden te besparen. In elk geval heefthij 5 prachtige extra jaren gehad.
OK, ik kon het betalen, maar anders had ik hem direct in laten slapen. Ik zou hem nooit hebben weggegeven. Ik vind, dat je verplicht bent, de zorg voor het leven die een paard nu eenmaal met zich meebrengt, zo goed mogelijk en tot het einde toe vol te houden. En daarbij hoort ook een zo goed mogelijk einde, helaas. Ik heb nu eenmaal teveel respect voor het leven om dat anders te zien.
Ireentjuh schreef:0ojannekeo0 schreef:Als ik een paard heb dat chronisch ziek is dan wil het zeggen dat het nooit meer zal genezen, dan vind ik het oneerlijk tegen over mijn paard om hem te laten leven. Ik zal er dan ook geen duizenden euro's tegen aan gooien. Ik ben misschien heel hard, maar voor dat geld heb ik een nieuw paard!
Waarom vind je dat oneerlijk?
Chronisch ziek betekend inderdaad dat ze niet meer beter worden, maar hoeft niet te zeggen dat het paard geen gelukkig en pijnvrij leven kan leiden.
Als ik bijv. kijk naar mijn pony Evita, of Regina van Vera23, dan zie ik twee heel normale en vrolijke paardjes.. Ze hebben alleen een beperking en kunnen daardoor niet alles meer wat een mens misschien van ze verwacht. Dan vind ik dus dat je je na al die jaren dat ze voor jou gewerkt hebben aan je paard aan moet gaan passen.
Misschien is het een vreemde vergelijking.. maar stel dat je zelf een ziekte zou krijgen die niet meer te genezen is (bijvoorbeeld suikerziekte of een hartaandoening), maar waarbij je met medicatie nog een redelijk normaal leven kunt leiden, met misschien wat beperkingen.. dan zou je toch ook nog geen euthenasie laten plegen?
Als een paard echt pijn heeft of heel ziek is, dan moet je gewoon de keuze maken om hem te laten gaan.. maar chronisch ziek betekend niet altijd dat het paard niet meer gelukkig kan zijn!
wsundayl schreef:Naar mijn idee heeft een paard al lang aardig wat pijn geleden als ze het moment aangeven dat ze echt niet meer willen. Het zijn prooidieren, pijn tonen is een teken van zwakte. Dat doe je pas als je echt niet meer kan.
Fitzroy schreef:Het is helemaal afhankelijk van de situatie.
Waar bestaat de chronische ziekte uit, hoe zijn de toekomstverwachtingen enz enz.
En last but nog least: hoe zit het paard in zijn vel?
Ik heb zelf mijn afgekeurde paard teruggekocht van de verzekering, ik zou het niet over mijn hart kunnen verkrijgen om hem in te laten slapen op dit moment. Hij heeft nog zoveel plezier in het leven dat ik dat niet erg fair zou vinden.
Maar, en dat is natuurlijk wel heel belangrijk: ik heb ze aan huis en hij loopt mij niet in de weg.
Als ik iedere maand 300,- zou moeten betalen voor een paard waar je niets mee kunt, wordt het wel een ander verhaal. Dat klinkt hard en dat is het misschien ook wel, maar je moet wel reeel blijven.
bterlaan schreef:Maar als je nu geen geld hebt voor twee paarden en je toc hecht wilt rijden, dan vind het goed te verdedigen, het oude en/of kapotte paard in te laten slapen.