Bokt.nl

Marus schreef:

Avalanche schreef:

Daar wel mee eens, Fly high.
Die van mij zal nooit braaf worden en die kan heus goed steigeren
Maar inmiddels wel super lief in de dagelijkse omgang.

Dat gezegd hebbende, ieder paard heeft gewoon stress na een verhuizing, of ze het nu uiten of niet, en hebben ook gewoon tijd nodig om te wennen.

En verhuisstress mag er ook zijn he.
Dat is absoluut niet wat ik verwacht dat het er niet is.
De reacties dmv steigeren en als een idioot weg spurten. Soort capriool achtig dan is wat mij stoort.

Marus schreef:

Ik sta er precies hetzelfde in als jij hoor, en verbaas me over sommige reacties in dit topic. Je hoeft een goed opgevoed paard echt geen weken "undemanding time" geven om er iets mee te kunnen, zo bijzonder is het voor een bereden paard allemaal ook weer niet.

Fly_high schreef:

ruitje schreef:

Ik sta er anders in dan de rest van Bokt denk ik...

Als ik een kinderpony(!) Koop en de verkoper weet dat ik over de weg naar de bak toe moet... Dan verwacht ik toch potver niet dat hij hele rare capriolen uithaalt.

Dat je dan lekker slaapt als verkoper snap ik niet. Die had ik teruggenomen als ik ervan overtuigd was dat hij braaf was, of nooit verkocht als ik daar aan getwijfeld had. Wel rot van de blessure want dat maakt dat een stuk lastiger. Had hij dit gedrag al voor de blessure?

Spanning, wennen, het mag allemaal. Wel met 4 benen op de grond, anders is het gewoon geen pony voor een kind wat ermee de weg over moet. Ervanuitgaande dat pony gewoon netjes de tijd heeft gekregen en normaal gehouden word( wat ik allemaal lijk te lezen) , dan verwacht TS toch ook weer niet de hele wereld vind ik. Hij kan niet eens een paar meter het erf af...

Maar misschien verwacht ik teveel van mijn paarden, dat kan ook .

Ik sta er precies hetzelfde in als jij hoor, en verbaas me over sommige reacties in dit topic. Je hoeft een goed opgevoed paard echt geen weken "undemanding time" geven om er iets mee te kunnen, zo bijzonder is het voor een bereden paard allemaal ook weer niet.

Tuurlijk, als je een projectje of een groen jonkie zo uit de wei koopt moet je er rekening mee houden dat die alle gekkigheid van de wereled kan uithalen, maar een kinderpony of recreatiepaard (of willekeurig paard dat geadverteerd wordt als langere tijd zadelmak en verder braaf) moet ook in stresssituaties gewoon betrouwbaar blijven Even sprongetje opzij of ergens raar van opkijken kan en mag, maar steigeren... nee een betrouwbaar paard gaat gewoon niet steigeren aan de hand, ook niet als die stress heeft. Mijn ervaring leert dat als het paard na een week zo loopt te stuiteren, dat die na paar maanden wennen nog steeds niet braaf gaat zijn... tenzij er nu iets in het management flink misgaat uiteraard.

Als ik kijk naar paarden die ik zelf heb gehad, van de 5 waren er 4 meteen redelijk braaf op hun nieuwe plek, geen gekke capriolen, ik kon altijd veilig opstappen, ook direct na de verhuizing, en die bleven over het algemeen altijd betrouwbaar. Niet ideaal qua gedrag, dat niet, maar veilig voor mij en hunzelf. Die ene die vanaf dag 1 niet braaf was en lelijk boven mijn hoofd kon steigeren is ook nooit braaf geworden, want dat zat er gewoon niet in

Elisa2 schreef:

Dat kan juist wel, tegenwoordig heb je ook goede hulpmiddelen om ze rustig te houden met stappen aan de hand zoals de Concord leader. En ga gewoon eens gehoorzaamheidsoefeningen doen. Iedere keer als hij iets harder gaat laat je hem halthouden en zorg jij ervoor dat hij het tempo niet overneemt. Gewoon hoofdstel in zodat je wat meer te zeggen hebt, zweepje er bij en je hebt de perfecte omstandigheden om grondwerk en leiderschap te oefenen.

Onali schreef:

Elisa2 schreef:

Dat kan juist wel, tegenwoordig heb je ook goede hulpmiddelen om ze rustig te houden met stappen aan de hand zoals de Concord leader. En ga gewoon eens gehoorzaamheidsoefeningen doen. Iedere keer als hij iets harder gaat laat je hem halthouden en zorg jij ervoor dat hij het tempo niet overneemt. Gewoon hoofdstel in zodat je wat meer te zeggen hebt, zweepje er bij en je hebt de perfecte omstandigheden om grondwerk en leiderschap te oefenen.

Ja hoofdstel erin hangen, zweep erbij.
Maar in godsnaam niet gewoon lekker postief gaan werken.

Doet hij iets goed of ontspannen *click *snoepje erin.
Leert een paard veel sneller van dan met dwangmiddelen en vreemd genoeg staan ze daarna bijna te springen om met je aan de slag te gaan.

oji schreef:

Toen ik nog de paarden voor iemand anders reed ging ik er altijd gewoon meteen de dag na de verhuizing op. Dat was vaak jong spul dat net een maand of enkele maanden onder het zadel waren. Uiteraard geen moelijke dingen vragen, maar wel gewoon de volgende dag meteen in het ritme meepakken en niet eerst een paar weken stil zetten. Als ze nog in de fase waren van eerst even longeren voor het rijden, deed ik dat ook, als ze in de fase waren dat er bij de vorige eigenaar meteen opgestapt werd, deed ik dat ook. Als ze gewend waren 20-half uurtje onder het zadel, deed ik dat ook. Zoveel mogelijk het standaard werk/ritme dat het dier gewend was, maar dus wel vanaf dag 1 op de nieuwe locatie (niet de dag van transport). Ik was geen eigenaar en had ook nooit proef gereden op de oude locatie, dus het was voor beide gewoon kijken.
De locatie waar diegene zijn paarden had staan lag aan het bos, dus ik nam de dieren ook meteen vanaf de eerste week (ook als ze dat niet gewend waren) mee om uit te stappen in het bos. Juist om ze nog voordat ze gehecht waren aan de locatie, te wennen dat van het erf afstappen de normaalste zaak van de wereld is. En eigenlijk heeft dat nooit tot problemen geleid.

Met mijn eigen merrie heb ik het ook zo gedaan, die kwam van de fokker, naar trainingsstal. Daar zadelmak gemaakt en toen ik haar ophaalde de volgende dag meteen door in hetzelfde ritme als dat ze op de trainingstal gewend was.

Ondanks dat ik in al die gevallen voor die dieren een "vreemde" ruiter was, had ik altijd het idee dat juist dat behoud van ritme en training die dieren stabiliteit gaf in de totaal veranderde omstandigheden.
Ook toen ik mijn merrie een keer verhuisde naar een stal waar zij totaal niet kon aarden, was het rijden en het behoud van ritme haar houvast. (en ik ben binnen een maand wel terug verhuisd want had al snel door dat dit buiten het rijden om nooit goed zou gaan komen). Op deze ene verhuizing na, heb ik eigenlijk nooit gehad dat paarden enorm invallen of enorm gestresst raken door de verhuizing. Wel belangrijk dat jij als ruiter/begeleider in staat bent het dier zekerheid te bieden. "We gaan dit gewoon doen, het is niet eng, vertrouw maar op mij" En nee, dit waren geen sissy's van paarden maar jonge sportpaarden soms met een hele flinke dosis eigen mening.

Dus ook met mijn jonkie die nu nog in de opfok staat, ga ik dat gewoon weer hetzelfde aanpakken. Hij gaat volgend jaar eerst naar een traingsstal voor zadelmak maken. Als hij daar klaar is haal ik hem op maar ga dan meteen in hetzelfde ritme door juist om hem die stabiliteit in ritme in ieder geval te bieden. In mijn ervaring pakt dat toch altijd heel fijn uit. Een paard hecht veel minder aan locatie of personen als dat het hecht aan een vast dagritme van voeding en beweging. Dat verstoren (en helaas kan het soms niet anders zoals nu bij TS door blessures) is in mijn ogen de allergrootste stressfactor.

Earth schreef:

Of geen zweep en geen snoep gebruiken. Maar gewoon werken met druk erop, druk eraf. Zo ingewikkeld is dat allemaal niet.

En weet je, je kunt een pony wel verkopen als brave kinderpony, maar dat weet die pony zelf niet he.