Bokt.nl

anjali schreef:

cobiie schreef:

1 kopen en de ander leasen lijkt mij een goed plan.

Een opzegtermijn van 6 maanden vind ik erg lang, ik zou op papier gewoon 1 kalendermaand zetten. Wanneer je langer van tevoren weet dat je wilt stoppen kan je dit gewoon aangeven zodat de ander meer tijd heeft, maar er zijn genoeg dingen te verzinnen wanneer je niet nog maanden aan elkaar vast wil zitten.

Jij als leaser loopt in elk geval minder risico dan de eigenaresse. Wat zou je doen als het paard geblesseerd raakt en langdurig niet bereden kan worden? Bij een peesblessure moet hij wel een half jaar op rust. Betaal je de lease dan toch door?

cobiie schreef:

Bij lease en alle kosten mee dragen is het bedenken hoe dat gaat als de 1 vaak osteopaten/masseurs langs wilt laten komen en de ander vind dat niet zo nodig.
Of als “afwisseling” paar keer per maand naar een aquatrainer wilt gaan.

De kosten voor de jaarlijks enting mee betalen is vaak het probleem niet en ook niet als het paard eens een trap gehad heeft en een da er naar komt kijken.

Het wordt vaak al anders als er over
MRI kosten gepraat gaat worden.
Of een operatie met “weinig” kans van slagen.
Of verschil in inzicht hoe jullie om willen gaan met een zware peesblessure bijv, zet je het paard een jaar volledig op de wei of boxrust met allerlei da behandelingen.

capopjekop schreef:

Lees dan heel goed de kleine letters, anders is het voer voor ruzie zo'n verzekering. Bij veel verzekeringen kun je je paard voor een doel verzekeren. Wordt je paard te duur voor ze of voldoet het dier niet meer voor het doel dan keert je verzekering je geld uit maar je dier wordt dan eigendom van de verzekering. Zij laten het dier inslapen of slachten. Als je je paard nog een dierwaardig pensioen gunt dan kun je het dier terug kopen van ze.

Maar dan moet je dus wederom beide op een lijn zitten. Het wordt lastig als de een geld wil zien om een nieuw paard te kunnen kopen terwijl de ander het dier nog een fijne oude dag wil geven

Goof schreef:

Als de ander het paard koopt en jij betaalt voor gebruik ben je gewoon een betalende verzorger. Als jij kunt loslaten dat je dan dus gen zeggenschap hebt, maar dat je, zolang je betaalt, gebruik mag maken van het dier voor x dagen in de week lijkt me dat juist een heel prima oplossing.
Als je zelf iets te zeggen wil hebben en dingen wil beslissen, moet je juist niet in die positie gaan zitten, maar inderdaad zelf een paard kopen. 50/50 zou ik in ieder geval nooit doen.

celticpony schreef:

samen met een lieve vriendin deel ik al 5 jaar een geweldig paard. Beiden hebben we ook nog andere paarden, maar destijds wilden we alletwee een paard erbij, zij om lange ritten te maken en ik als leidpaard voor mijn buitenritjes. Juist omdat we het samen doen, komt het paard geen aandacht tekort, de kosten delen we en met de verzorging (staat bij mij op de weide) hebben we ook een vaste verdeling gemaakt. Het werkt omdat wij beide soms water bij de wijn doen en de afspraken respecteren, alletwee hebben we vaste dagen waar we eigenlijk niet van afwijken en anderen gaan niet op ons paard. Voor paardje wel het meest duidelijk. soms koopt de een wat, soms de ander en vaste lasten delen we samen. Met kinderen erbij zou ik het wel lastiger vinden, dan komt er nog een extra factor bij waar je rekening mee wil houden, kinderen zijn wat wispelturiger als het gaat om willen rijden etc. Ik heb er geen spijt van, want het gaat goed, maar als ik kon kiezen zou ik het nu toch niet meer doen. waarom? omdat je dan echt zelf kan beslissen hoe en wat en net wat minder rekening hoeft te houden met de dingen die je doet (voorbeeld heeft zij een lange rit gemaakt, ga ik de dag erna namelijk niet precies hetzelfde doen, ook al zou ik daarin in hebben.), maar toen waren de omstandigheden zo en voor nu is het precies goed.

chitra schreef:

Ik heb ook goede ervaringen hoor met delen van een paard. Ik heb het zo'n 5 jaar gedaan. Daarna ben ik gestopt omdat ik mijn tijd (en geld) anders in wilde gaan gebruiken. Ik kon natuurlijk ook stoppen omdat ik er 1000% vertrouwen in had dat zij het paard geweldig verzorgd.

Wij hadden vaste dagen, waar we alleen in goed overleg van af weken. De meeste dagen was je alleen bij het paard, we bemoeiden ons eigenlijk niet met elkaar. Op 2 dagen reed zij sochtends en ik smiddags. We reden ook allebei vriendelijk, dus dat helpt al. Als je nu al een sterke mening hebt over het rijden van je vriendin, doe het dan niet. Dan ga je het paard echt niet kunnen delen.

We deden vaak op dezelfde dag mee met oefenparcours en wedstrijden. Dan moedigden we elkaar altijd aan.

Belangrijkste is dat je elkaar de tijd met het paard gunt. Als jullie er elke dag samen heen gaan heb je vast snel ruzie. Er is altijd iemand die zich dan aanpast, ook al heb je dat aan het begin niet in de gaten.

Nu hadden wij wel het geluk dat het paard nooit iets mankeerde, en omdat hij zeker 14 uur per week liep had hij ook een goede conditie, dus hadden we nooit last van elkaar als iemand de dag ervoor iets meer had gedaan.