Zaterdag avond kreeg ik telefoon van de fokker van mijn haflinger of het gelegen kwam dat hij langs kon komen op zondag .Hij was erg benieuwd wat er van zijn nageslacht geworden was ,hij had haar voor het laast gezien toen ze 1 jaar oud was en daarna is hij het contact kwijt geraakt omdat ze verkocht was.Afgelopen november heb ik dewi gekocht uit de handel erg verwaarloost en ziek mankeerde van alles (maar dat is een te lang verhaal)Omdat de handelaar mijn de papieren opstuurde heb ik contact met haar fokker gezocht om te kijken of ik wel de goede had,zo is het contact met haar fokker ontstaan.Wij zeiden dat hij van harte welkom was en ik het erg leuk vond dat hij zoveel moeite deed om haar te bezoeken hij moest toch ruim anderhalf uur rijden.Nou daar was hij hij had een heel mapje foto,s mee genomen voor mijn met foto,s van de moeder,vader en dewi als veulen wat vond ik dat geweldig (nog)Hij is met ons mee gegaan naar de wei en hij zag haar al op flinke afstand staan ,hij vondt er echt mooi geworden en was super blij dat ze het nu zo goed had vond het wel rot dat ze het allemaal mee heb moeten maken !Hij zei:daar zet ik ze niet voor op de wereld je hoop dat al je nakommelingen het goed gaan krijgen maar helaas kan je daar toch niet van uit gaan .Na een paar flinke knuffels aan dewi en gezellig gebabbelt te hebben onder het genot van een lekker bakkie koffie, hebben wij nog afspraak met hem gemaakt om na de vakantie bij hem te komen daarna vertrok hij met een heel goed gevoel.Hij stond er verstelt van dat ik zo,n goede band met haar heb na 8mnd hij zei, nog geloof me maar dit paardje is jou heel dankbaar en dat gaf mijn echt een goed ,tros, gevoel ik zei nou dan heb ik het niet allemaal voor niets gedaan. Dus mijn dag kon gisteren niet meer stuk had heel blij en voldaan gevoel.
Geplaatst door de TopicStarter : 17-07-06 14:23 