Geplaatst Ik was aan het kijken in mijn foto's, en zag toen deze prachtige foto van Fresco, mijn vorige paardje dat nu ongeveer anderhalf jaar geleden werd ingeslapen ten gevolge van buikkanker..
Zo'n verlies is altijd moeilijk, en zeker omdat hij mijn alles was, mijn kampioen, mijn ster. Een fantastisch paardje, dat maar liefst in zijn 18-jarige leventje 5 ruiters in het Z bracht (in Nederland). Kortom, een fantastisch paardje!
het verlies was onbeschrijfelijk, maar dat verbaast jullie wellicht niet.. zo'n afscheid valt altijd heel zwaar, en het heeft een enorme impact op je. Elk paardje is uniek, we waren een geweldig team en het ging zo fijn..
In de les sprongen we parcourtjes van 1m15 - 1m25! We hadden nog een paar dromen, die we samen zouden waarmaken. Het grote werk (Z-parcoursen) moest hij niet meer doen, dat werd lichtjes afgebouwd, hij was 18 jaar, in topvorm, super vrolijk, altijd bereid te werken met veel plezier! Hij hield echt van springen, liep als een vrolijk paard door de wei te bokken en te crossen, in een springparcours leefde hij helemaal op.. dat was het liedste wat hij deed.. en verwend worden uiteraard
Mijn fantastische Ster, die ik nooit maar dan ook nooit zal vergeten, een fantastisch paard, met veel talent en vermogen, een gouden karakter, en veel moed en doorzettingsvermoeden en levenslust (dat hij ook nog heeft getoond in zijn gevecht tegen zijn buikkanker, dat zich eerst uitte in een zware koliek en later in twee leverontstekingen.. )
Deze foto is getrokken door mijn zusje op onze laatste jumping, we werden 7e van de 78 in de proef 95cm met een barrage van 1m05
het mooiste afscheidscadeau dat hij mij kon geven..
Nog enkele foto's van hetzelfde concours:
Dan nog enkele foto's van een ander concours, het voorlaatste, dit was L (bij Trens, dus niet dezelfde hoogte als in Nederand.. ) heb diezelfde dag ook nog M gesprongen (stond 1m10, hadden 1 balkje, in het L hadden we 1 balkje in de barrage) maar heb helaas alleen foto's van het L..
En owja, een rozet? daar moest hij niets van hebben
hij was zo al trots genoeg Een berichtje zou leuk zijn..
kmis hem zo.. Ik heb het wel een beetje een plaats gegeven in mijn leven, je leert er wel een beetje mee leven en je accepteert het wel stilaan.. maar toch, de leegte blijft, maar ik troost me met de herinneringen die ik heb, aan een geweldige tijd, met een fantastisch paard..
En ik weet dat ik er een stukje van hem schuilt in mijn nieuwe paardje, doordat ik al mijn ervaring en al wat ik van hem leerde, nu gebruik bij het rijden van mijn huidige paardje, en dat vind ik wel fijn.
Mijn mooie ster, die altijd over mij waakt, mis hem zo, maar hij heeft het vast goed daarboven.. hij was zo moedig, en hij blijft een kampioen, mijn kampioen..
