*zucht*
Vandaag is het al weer 3 jaar geleden dat ik mijn eerste fjordenkanjer heb laten gaan.. Thornado heeft koliek gehad, is geopereerd en 2 dagen later ging het dan toch mis. Ik heb hem laten inslapen..
Hij was veel te jong, moest nog 6 worden. We hadden nog veel plannen maar helaas..
Ik mis hem nog steeds iedere dag en kan nog alijd spontane huilbuien krijgen als ik aan hem denk.
Hij was mijn steun en toeverlaat, mijn allergrootse maatje dat ik toen had!
Een mooie foto van ons samen..