Vanavond kreeg ik een heel naar telefoontje: onze allerliefste en superbrave manegeponny was overleden.
Cindy was vandaag al niet in orde en wij dachten dat ze een flinke kou had opgelopen. De Da was gebeld, is ook gekomen en dacht ook aan een flinke kou. Ze heeft pijnstillers gekregen en ook spierverslappers. Het was net of ze acute spierpijn had, wilde ook niet lopen. Ze hebben haar in de gaten gehouden en toen er vanavond iemand ging kijken, viel ze zo om. Gelijk de DA weer gebeld, die was er zo en toen kon hij al niets meer doen. Ze was al overleden. We hebben de hele middag Cindy in de gaten gehouden, want ze stond er toch wel erg zielig bij. Het ergste komt nog: al die kids vertellen dat Cindy dood is. Cindy was superbraaf, sprong super, en heel wat kids hebben op haar gereden. Ze was de lievelingspony van veel kinderen. Cindy was een jaar of 12, 13, 14. Weet het niet precies.
We zullen haar vreselijk missen.
Om haar te eren, volgt hier een foto van Cindy. Dochter Josien rijdt erop.