Totaal onverwacht hebben wij (mijn gezin en ik) vandaag onze Haflingerruin Boef in moeten laten slapen.
Op een dag die zo stralend begon...
Boef had een accute storing in het centrale zenuwstelsel, waardoor zijn coordinatie volledig weg was. Vanochtend begon dit en al enkele uren later was er niks meer van hem over. Hij kon nauwelijks meer recht lopen, viel telkens bijna om, verloor af en toe zijn gezichtsvermogen,... De dierenarts is gekomen en de diagnose was na een aantal onderzoeken vrij snel gemaakt. We hebben iedereen afscheid van Boef laten nemen en zijn daarna met hem naar de kliniek gereden. Hij is heel vredig heengegaan, maar wat 'n gemis... Het ongeloof is groot, dit kwam volledig onverwacht.
Ondanks dat vandaag een ontzettend droeve dag is, zijn er ook hele mooie momenten geweest. Boef, die altijd afstand hield, zocht nu telkens contact, gaf aan dat hij pijn had en hulp wilde. Bij de kliniek ging hij ook op dezelfde manier naar binnen, hij liep met mijn man mee, was angstig, maar had steun aan Jacques. We zijn allebei bij onze Boef gebleven tot er geen hartslag meer was.
Boefje, dank je wel voor de jaren die je bij ons bent geweest en ons hebt laten lachen om je ondeugendheid en laten huilen om je streken.