Verwijt jezelf niets hoor...................jij hebt gehandeld in Mathias zijn belang! Hoe moeilijk ook, aangezien er niet veel aan hem te merken was. Ik denk dat hij je dankbaar zou zijn......Hoeveel mensen houden hun paarden, totdat ze werkelijk 'niets' meer kunnen, strak staan van de pijnstillers/medicijnen, omdat ze echt geen afscheid kunnen of willen nemen? Je bent dapper en ik heb bewondering voor jou beslissing!
Al slaat dit verhaaltje op een andere 'situatie'......ergens vond ik het wel toepasselijk. Ik hoop dat je goed afscheid van hem hebt kunnen nemen en mooie herinneringen in je gedachte hebt.
Ga nooit heen zonder te groeten,
Ga nooit heen zonder een zoen,
Als je het noodlot zal ontmoeten,
Kun je het morgen niet meer doen.
Ga nooit heen zonder te praten,
Ook al doet een hart zo'n pijn,
Want wat je 's morgens hebt verlaten,
Zal er 's avonds niet meer zijn