Hij is er niet meer 
Ik mis hem zoo erg.
Hij is gisteren om ong 17.15 rustig ingeslapen.
Gistermiddag heb ik hem nog lekker losgezet in de buitenbak, een grote bak slobber gegeven en helemaal gepoetst en ingevlochten.
Om half 5 vertrokken we met de trailer richting kliniek.
Daar aangekomen hebben we hem uitgeladen en vertelde de dierenarst hoe het allemaal in zijn werk ging. Zijn eigenaar wou er niet bij zijn dus die is met tranen in zijn ogen weggelopen.
Ik heb aan de dierenarts gevraagd of ik zijn voorijzers mocht hebben, die werden er meteen afgehaald door de hoefsmid.
Toen kreeg hij een roesje, hij ging met zijn hoofd laag tegen mijn been aan staan. Ik stond samen met mijn beste vriendig die mee was ter ondersteuning te huilen.
Toen moesten we hem naar de heg brengen waar hij zou komen te liggen. Dat ding ondanks het roesje vrij makkelijk. Hij bleef heel dicht bij me lopen.
Toen hij daar stond vroeg de dierenarts of ik het goed vond als hij hem even vast hield als hij de narcose kreeg, dan kon hij hem samen met de andere dierenarts netjes neerleggen.
de dierenarts nam hem over en toen ging zijn hoofd omhoog en keek hij me aan. Hij bleef me in de gaten houden.
Ik bleef heel erg dichtbij hem. Toen kreeg hij de spuit waardoor hij zou gaan liggen.
Heel rustig werd hij steeds slaperiger. Alsof hij zich uitrekte ging hij langzaam op zijn kont zitten en daarna lag hij helemaal op zijn zij op de grond.
Ik ben meteen bij hem gekropen en heb zijn hoofd op mijn schoot genomen. Hij ademde heel zwaar. Ik aaide hem over zijn wang, zijn oortjes en zijn verschikkelijk zachte mooie vacht. Zijn neus zat nog onder de slobber en er zaten nog stukjes peen tussen zijn tanden.
Hij is zo lief, het is zo oneerlijk.
Ik knuffelde hem, mijn tranen vielen op zijn vacht ik fluisterde hem lieve woordjes toe.
Toen gaf de dierenarts hem de laatste spuit waarvan zijn hart zou stoppen.
Hij gaf nog een laatste zucht en toen begon hij te huilen, tranen kwamen uit zijn ogen, niet een klein beetje vocht, echte tranen, dat is zoo moeilijk. Ze rolde van zijn ogen op mijn broek.
Hij was er niet meer, hij is weg. Ik kon het niet geloven.
Ik heb nog 5 minuten met zijn hoofd op mijn schoot gezeten. Ik vertelde hem allerlei dingen, veel van die dingen weet ik nu nog niet eens meer.
Toen heb ik zijn halster afgedaan en heb ik een vlecht uit zijn manen geknipt en zijn staart.
Ik ben over hem heen gaan liggen, net achter zijn voorbenen en heb geluisterd of hij echt weg was. Maar hij had geen hartslag meer. Zo heb ik nog 5 minuten gelegen, zijn vacht helemaal nat van de tranen.
Ik wou hem niet achterlaten maar het moest. Ik heb hem een dikke kus op zijn wang gegeven en tegen hem verteld dat ik zo verschikkelijk veel van hem hou en we elkaar ooit weer zien, of hij dan op me wil wachten. En dat hij altijd een speciaal plekje in mijn hart heeft en ik hem nooit zal vergeten.
Toen ben ik met zijn halster en vlecht in mijn handen terug gelopen naar de eigenaar die in de auto met de lege trailer zat te wachten.
Toen zijn we met zijn 3en huilend terug gereden naar stal.
Ik liep de stallen in om zijn halster weg te brengen, het was zo stil, hij hinnikte niet meer, zijn stal was leeg. Gelukkig was er een stalgenootje die me even een dikke knuffel gaf en vertelde dat het goed was zo.
Toen zijn we de kantine in gelopen om even wat te gaan drinken.
De eigenaaresse van Devil belde op en ik vertelde het verhaal hoe het gegaan was met inslapen. En toen vertelde ze me dat de reden waarom hij moest huilen was omdat hij zo verschikkelijk veel van me hield en dat hij me niet alleen achter wou laten. Toen begon ik helemaal te brullen.
Toen ik thuis kwam had ik 39 graden koorts. Ik ben met zijn vlecht in mijn hand gaan slapen. Hij was niet ver weg want de kliniek is nog geen 300 meter van mijn huis.
Ik heb heel slecht geslapen vannacht, mede vanwege de koorts.
Ik mis hem zo verschrikkelijk, Ik zit hier nu weer te huilen terwijl ik dit berichtje typ.
Het is zo oneerlijk, hij was me maatje.
Maar het is goed zo, geen pijn meer, hij is vrij.
Het idee dat ik straks naar stal toe ga en dat hij niet meer naar me staat de hinniken, zijn lege stal.
Ik hou zoveel van hem.
Hij zou precies over een maand 6 worden.
De foto's van zondag en gisteren: http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=53&t=747649
Laatst bijgewerkt door Inky_devil op 28-03-07 13:01, in het totaal 2 keer bewerkt
Geplaatst 
