Wat als het jou overkomt..?

Moderators: Neonlight, balance, C_arola, Sica

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Linda_W
Berichten: 280
Geregistreerd: 23-06-06
Woonplaats: bij/op/naast/achter/voor mijn paarden :D

Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-12-06 22:09

Hoi,

Ik weet nie thoe het komt, maar ik krijg de laatste tijd wel eens zo'n gedachte van wat zou er gebeuren als mijn lieveling overlijdt? En dan wordt ik spontaan verdrietig..
Het gebeurd dagelijks bij anderen, maar wat als het mij overkomt? Natuurlijk ooit zal er een dag komen... Maar wanneer?

Denken jullie hier ook wel eens aan..?


Groetjes Linda

letziforevr

Berichten: 2553
Geregistreerd: 27-08-03

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-12-06 17:21

tuurlijk...
ik heb al vaak meegemaakt dat het paard van een stalgenoot afgemaakt moest worden.
het is altijd erg verdrietig alleen is het in al deze keren de beste beslissing geweest in het belang van het paard.
zelf ben ik bij de laatste spuit geweest van een shetlander die ik jaren geleden verzorgde.
ik vond het verselijk maar houd me altijd voor dat een paard niet onnodig hoeft te lijden en dat liefde daarom ook los laten is.
met mijn huidige paard heb ik de afspraak gemaakt dat hij 100 wordt!!
ik heb mijn paard 9 jaar en hij is nu 12
ik hoop dat hij nog vele jaren bij ons mag blijven.
maar mocht hij door ouderdom erge gebreken gaan vertonen of door een blessure niet meer pijnloos verder kan,zal ik hem een lijdensweg besparen en mijn eigen verdriet voor zijn belang aan de kant zetten en terug kijken op geweldige jaren die we gehad hebben!!!

Mi_Amore

Berichten: 14849
Geregistreerd: 16-04-03
Woonplaats: België

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-12-06 18:04

Denk er elke dag aan... Je hoort dikwijls mensen vertellen: dat en dat paardje is gestorven aan dat en dat... Natuurlijk denk je dat het jezelf niet overkomt.

Heb het 24/11/2006 nog maar meegemaakt... Was nog aan het vertellen tegen een vriendin van me, 'zal straks een naar mijn paardjes gaan kijken'. Tot ik telefoon kreeg dat de oudste dood lag...

Ben gaan kijken en ben in het slijk ineengezakt... Kan nog steeds niet geloven dat hij er echt niet meer is...

De dag dat Amore komt te sterven weet ik zeker, dat als ik geen ander paard meer heb, dat ik geen ander meer zal moeten hebben... Ik moet mezelf kunnen optrekken aan een ander paard, anders geef ik er gewoon de brui aan...

traan_beauty

Berichten: 3837
Geregistreerd: 14-07-05
Woonplaats: Eibergen

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-12-06 22:16

Denk ik heel vaak aan.. jammer genoeg! Onze oude doos is inmiddels al 32 jaar..

Heb hier ook al een een topic over gedaan Knipoog

PintoNatal

Berichten: 5407
Geregistreerd: 08-02-03

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-12-06 23:56

Ik heb hier ook vaak overgedacht, en nooit denk je dat het je zal overkomen.
Maar ook ik moest er aangeloven..
het beste wat me ooit is overkomen.. na Pinto.. Mijn allerbeste mooiste maatje Natal werd ingeslapen Verdrietig

fl0wer
Berichten: 1066
Geregistreerd: 26-11-06

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-06 00:26

Ik zou het vreselijk vinden als mijn beste maatje zou komen te overlijden, maar het is wel iets waar je rekening mee moet houden, echter niet bij stil moet blijven staan.
Als je maatje komt te overlijden is het natuurlijk logisch dat je een periode van rouw door moet maken, dat is ook niet erg, op die manier verwerk je het ook weer en kun je het een plekje geven.
Het overkomt ons allemaal uiteindelijk;)

#Ymke#

Berichten: 13943
Geregistreerd: 09-01-01
Woonplaats: In het brabantse land

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-06 15:31

bij mij is mijn grootste liefde vorig jaar overleden.. het valt me nu nog steeds op hoeveel ik over hem praat, het verdriet word minder, maar het missen niet.

THHIRZA

Berichten: 1505
Geregistreerd: 29-06-05
Woonplaats: Nieuw-beijerland

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-06 15:32

ik heb precies het zelfde

als ik op Bokt bijv. in memorie dingen lezen of filmpjes zie
ga ik bijna huilen ... !!!

Rufus

Berichten: 2660
Geregistreerd: 04-08-06
Woonplaats: Hoarnsterzweag/Jubbega ( frysland )

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-06 15:48

Dat is dus wat gister echt gebeurd is bij ons.. Verdrietig

Lynn_Nikita

Berichten: 25552
Geregistreerd: 29-03-06
Woonplaats: Limburg

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-06 15:58

ja, ik heb t ook als ik lees dat iemand zijn paardje gestorven is of afgemaakt moet worden. ik moet er niet aan denekn, ook al weet ik dat het op een dag zal gebeuren.
Tot die dag komt geniet ik ervan, en probeer er niet aan te denken

JorisDy

Berichten: 8418
Geregistreerd: 05-09-06
Woonplaats: Amersfoort

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-06 16:06

Poe. Das best wel een heeftige vraag zég! Ja ik denk der ook welleens aan! En ik weet zeker dat me leven dan instort. echt naar lijkt het me! Dus geniet van elke dag dat je het met hem delen mag Lachen

THHIRZA

Berichten: 1505
Geregistreerd: 29-06-05
Woonplaats: Nieuw-beijerland

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-06 16:21

nouskaatje schreef:
Dat is dus wat gister echt gebeurd is bij ons.. Verdrietig



Ach... Verdrietig sterkte.. Ach gut

traan_beauty

Berichten: 3837
Geregistreerd: 14-07-05
Woonplaats: Eibergen

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 06-12-06 18:55

Ik vind het belangrijk dat je er soms stil bij staat. Dan leer je je paard/ponny echt beter warderen. Net als als je wegfiets je je ponny vaag ziet liggen en er verder niet aan denkt, maar als je onderweg naar huis fiets, het je oppeens te binnen schiet. Je fiets met je hart in je keel naar huis met weinig hoop. Dan kom je thuis en zie je haar nog stééds zo liggen! Je gooit je fiets op de grond en rent erheen.. mevrouw staat heel vrolijk op en gaat staan bedelen om wat lekkers en een knuffel.
Was dus bij mij gebeurt! Echt waar, zo hard heb ik mijn hart nog nooit voelen kloepen. Sindsdien geef ik voor ik wegga altijd onze oude doos een dikke knuffel en steeds vaker een borstelbeurt.

Ze is inmiddels al 32 dus ja..

Ninie
Berichten: 1490
Geregistreerd: 26-08-06
Woonplaats: West-Friesland (Noord-Holland)

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-06 20:01

Bij mij is het in augustus gebeurd. Mijn paard had kanker in haar blaas. Ze heeft me nooit iets laten merken, tot 3 weken voor haar dood, toen kon ze opeens niet meer. Dierenarts erbij gehaald, naar Emmeloord geweest, konden in eerste instantie niets vinden, tot na een aantal dagen het tumor in beeld kwam. Ook ik was vaak bang dat die dag zou komen, ze was inmiddels 26 jaar en die dag is afgelopen zomer gekomen, had opgegeven moment een dag geprikt om haar te laten inslapen, de dag ervoor lekker gepoetst, manen en staart geknipt, lekker vertroeteld. Ik zag er als een berg tegenop, maar wist dat het beter was, toen werd ik 's ochtends gebeld doormijn stalgenoot, dat het al gebeurd was. Ze is zelf heen gegaan in dr eigen stal, ze heeft het inslapen mij willen besparen, dit had me zeker nog zwaarder gevallen. Ik heb haar laten cremeren, wilde haar een waardige uitvaart geven, zoals ze die verdiende. Nu ik dit schrijf, heb ik de tranen in mijn ogen staan, ik mis haar nog elke dag zo erg!
Ook al heb ik een nieuw lief paard waar ik gek op ben, ze is voor altijd in mijn hart.....

Ogrop
Berichten: 6089
Geregistreerd: 29-09-06

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-06 20:10

NinaWodina schreef:
Bij mij is het in augustus gebeurd. Mijn paard had kanker in haar blaas. Ze heeft me nooit iets laten merken, tot 3 weken voor haar dood, toen kon ze opeens niet meer. Dierenarts erbij gehaald, naar Emmeloord geweest, konden in eerste instantie niets vinden, tot na een aantal dagen het tumor in beeld kwam. Ook ik was vaak bang dat die dag zou komen, ze was inmiddels 26 jaar en die dag is afgelopen zomer gekomen, had opgegeven moment een dag geprikt om haar te laten inslapen, de dag ervoor lekker gepoetst, manen en staart geknipt, lekker vertroeteld. Ik zag er als een berg tegenop, maar wist dat het beter was, toen werd ik 's ochtends gebeld doormijn stalgenoot, dat het al gebeurd was. Ze is zelf heen gegaan in dr eigen stal, ze heeft het inslapen mij willen besparen, dit had me zeker nog zwaarder gevallen. Ik heb haar laten cremeren, wilde haar een waardige uitvaart geven, zoals ze die verdiende. Nu ik dit schrijf, heb ik de tranen in mijn ogen staan, ik mis haar nog elke dag zo erg!
Ook al heb ik een nieuw lief paard waar ik gek op ben, ze is voor altijd in mijn hart.....

Mooi gezegt! Je hebt het beste gedaan! En knap hoe je je er over zet. OOk dat cremeren vind ik heel lief. Zou ik ook graag willen doen. Ja ik denk er ook wel aan. En heb haar nu nog maar 2 maand. Dan besef ik dat ze nu al zoveel voor mij betekend..

frenie
Berichten: 69
Geregistreerd: 23-10-06

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-06 20:19

Mijn vorige paard is afgemaakt kan je vertellen zijn geen leuke dingen om mee te moeten maken. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn huidige paard weg zou moeten brengen. Maar eens komt de tijd, daar wil ik nu niet aan denken, het is misschien de kop in het zand steken maar het is niet anders.

Tinne

Berichten: 13717
Geregistreerd: 07-11-01
Woonplaats: Zundert

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-06 21:49

Ik vind het ook belangrijk om er soms bij stil te staan. Het zegt ook wel iets over hoeveel ik om ze geef, dat ik haar niet kwijt wil. Van de week heb ik gehoord dat mijn merrie de ziekte van Cushing heeft, dus toen dacht ik er opeens wel heel erg aan. Hoeft niet het einde te zijn, maar goed... dat gaat dan toch wel even door je heen.

Sanniej_

Berichten: 4901
Geregistreerd: 12-03-05

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-06 21:56

Helaas ik heb het meegemaakt.
Mijn grote liefde Zhivago is overleden.
Ik heb nu een verzorgpaard Lasimir en ik moet er niet aan denken dat hij overlijd of wat dan ook ik heb het verlies van Zhivago niet niet eens goed verwerkt.
Het klinkt raar maar nu ik 1 paard al verloren heb geef ik lasimir voordat ik weg ga enzo een dikke knuffel geniet ik meer van de momenten samen.
Al is het maar poetsen.

Precious20

Berichten: 2096
Geregistreerd: 25-06-06
Woonplaats: België

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-06 22:24

Jammer genoeg weet ik hoe het voelt om je trouwe maatje te moeten afstaan. Geheel onverwachts kreeg mijn eerste pony koliek en 24u later was ze er al niet meer.
Maar verdriet slijt met de jaren. Het is nu al 4 jaar geleden dat ze is heengegaan en ik ween nu meer om haar dan vroeger. Ik mis haar nog steeds maar wat ik het allerergste vind, is dat al mijn herinneringen vervagen. Ik kan me geen typische gedragingen van haar meer voor de geest halen.
Alleen het beeld van hoe ze naar me keek voor ze insliep, is nog scherp...
Dit vind ik verschrikkelijk. Zo wil ik haar niet herinneren.
De schrik dat ik mijn andere paarden verlies, is groter dan ooit.

dorothea

Berichten: 3002
Geregistreerd: 19-01-06

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-06 22:34

Ik vind "afmaken" zo'n rotwoord. Ik heb het liever over "in laten slapen"....

Anoniem

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-06 23:40

ik heb het over ''heen laten gaan'' of ''heen sturen''
en ik heb het al eens meegemaakt jammergenoeg en hoop dat het nooit weer gebeurt, helaas zijn er minstens 3 die nu nog volgen gaan..

M_hOrse

Berichten: 682
Geregistreerd: 24-12-05

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-12-06 23:49

Heb nu in 3 jaar ongeveer alles wel gehad wat je niet wil. Verdrietig
Eerst als manegeruiter (wat ik nog ben); Me lievelingspony, ingeslapen. Me lievelingspaard overleden aan koliek en me andere lievelingspaard verkocht. Had een bijrijdpony die is ook verkocht. Het bijrijdpaard die ik daarvoor had is ingeslapen vanwege een ongeluk. Heb nu een ander bijrijdpaard en nog een lievelingspaard op de manege, hoop dat dit nog heel lang zo blijft. Ach gut

angy

Berichten: 207
Geregistreerd: 11-11-03
Woonplaats: Amersfoort

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-06 00:01

We krijgen er allemaal zolang je met paarden omgaat een keer mee te maken dat je afscheid moet nemen. En zoals in sommige bovenstaande verhalen te lezen is, krijg je een telefoontje dat je paard al is overleden. En dan moet je er nog naar toe, vreselijk. Dat lijkt mij heel erg als dat je overkomt, het is dan ook een spookbeeld dat mij kan plagen. Ik heb mijn eerste paardje laten inslapen en zelf de dag kunnen kiezen. Dit viel samen met de komst van mijn huidige paard, nu alweer 9 jaar geleden. Het was een dag met dubbele emoties. En als ik dan een verhaal lees over afscheid nemen van je lieveling gaat dat door mijn ziel.

m1992

Berichten: 4796
Geregistreerd: 17-09-06

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-06 20:36

Ja ik heb het heel vaak, vooral als ik hier die verhalen lees, dat misschien ooit mijn verhaal daar zal staan.. Ik moet dan altijd huilen, zo erg om haar te zien liggen.. Nooit meer samen zijn, nooit meer haar vrolijke eigenwijze koppie zien.. Ach gut

bonnielau

Berichten: 515
Geregistreerd: 24-11-04
Woonplaats: Spanbroek

Re: Wat als het jou overkomt..?

Link naar dit bericht Geplaatst: 08-12-06 21:21

Ik denk dat iedereen dat wel heeft, vooral als je net weer een verhaal hoort over ingeslapen paardjes.
Ik hoorde afgelopen week het nieuws van een vriendin van me dat haar paard er niet meer was (eigenlijk hoorde ik het van haar man, zij kon het nog even niet vertellen), paard was 8 en kreeg koliek. Ze hebben hem nog geopereerd maar het mocht niet baten, operatie was geslaagd maar die sukkel kwam niet meer uit de narcose. Ik kende het paard zelf ook heel goed, heb wel eens op hem gepast als zij en der man een weekend weg waren, en het was zo'n lekker ding, altijd hinniken als er iemand het erf op kwam rijden, geen greintje kwaad in zich maar wel een echte draak afentoe. Kan het nog steeds niet geloven. Heb zelf ook ff een goed potje lopen huilen om dat rare beest. Vooral nadat nieuws moest ik even bij mijn eigen paardje kijken of alles wel goed is. Moet echt niet aan de dag denken dat het mij gaat overkomen....Kouwe rillingen