Ah Nee! Niet Lucien nu al. Het boegbeeld van de rijvereniging die je op een podium kon zetten in de schouwburg zonder verdoving. De stoere fries die iedereen naar het stadhuis bracht met een huwelijk. Nooit meer die massale body van hem in de bak die alle paarden met een luide hinnik begroette en vervolgens braaf aan het werk ging. De stoere hengst waar je een klein kind op kon zettten. De fries die het presteerde om 1.20 te springen. Het mooie plaatje in de wei tijdens zijn vakanties in Windesheim. Nooit meer de stoere golvende manen als je op zijn rug zat.... Nog geen twee maanden geleden heb ik hem nog geaaid tijdens zijn laatste escorte. Ik hoopte dat hij nog lang van zijn pensioen kon genieten. Helaas is hem dat niet langer gegund. Ik zal hem missen....