Pareltje in de hemel.

Moderators: Neonlight, balance, C_arola, Sica

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Sharifa

Berichten: 274
Geregistreerd: 30-04-06

Pareltje in de hemel.

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 31-08-06 11:25

Hoi,

Het was vorige zomer, om precies te zijn; 14 juli 2005.
Erg warm, dus ik ging met een vriendin in het kanaal zwemmen, dat tegenover mijn verzorg shetjes was.
Toen we eigenlijk naar huis moesten, wilde ik perse nog even bij de shetjes kijken.
We liepen naar het hek en ik riep; PAREL! ORCHIDEE!
Orchidee hinnikte, maar Pareltje niet.
Toen we bij het hek aankwamen, lag Parel op haar rug met haar benen in de lucht, ogen wijt open en zat helemaal onder de diaree en zweet.
Mijn tranen sprongen gelijk in mijn ogen.
Ik wilde huilen, maar ik wist dat het niet goed was en riep snel tegen mijn vriendin: HAAL HULP!
Ik rende naar de schuur en pakte een halster.
Deed hem om, en trok haar overeind.
Ik heb toen zo'n 60 minuten met haar gestapt.
De eigenaar kwam, en die zei: zet haar maar op stal, ik kom met 5 minuutjes kijken.
Ik wilde weten of ze nog reageerde, dus ik had een beetje bix gepakt.
Maar daar reageerde ze niet op, terwijl ze altyd aan kwam rennen alsof ze nooit geen eten had gehad.
Wij waren ondertussen al 2 uur te laat.
Die avond kwam de DA en had haar 3 prikken gegeven.
3 dagen lang ging het prima met haar, ze stond weer gewoon en at alsof er nooit iets was gebeurt.
De eigenaar had de opdracht gekregen: om het uur met haar stappen.
Dat heeft hij gedaan.
Die ochtend wilde hij haar pakken om weer een uurtje met haar te stappen, maar dat kon ze niet meer..
Ze lag dood in haar stalletje.

Ik was op school, en als er iemand over paarden begon kreeg ik weer natte ogen.
Ik wist niet wat er zou gebeuren..
Ik wilde die zonnige middag naar het strand met een paar vriendinnen, en belde mijn moeder op.
Of zij ons naar het strand wilde brengen.
Maar toen zei ze: Nikky, er is iets ergs gebeurt..
Ik zat al te trillen, en wist al zo ongeveer wat er was..
Ze zei: Parel is vanochtend overleden..
Ik riep heel hard: NEEEEEEEE!
Midden op het school plein.
Ik barstte in het huilen uit, en kreeg bijna geen adem.
Ik wilde heel snel naar huis.
Toen ik thuis was, sprong ik op mijn moeder en moest héél hard huilen.
Zelfs mijn moeder moest huilen, omdat zij wist hoeveel ik om haar gaf.
Ik durfte er niet meer heen, maar ik moest.
Van mij zelf moest ik er even zijn voor Orchidee, haar beste vriendinnetje..
Dus ik ging helemaal alleen naar Orchidee toe.
Zo raar, een wei met daarin: alleen Orchidee.
Ik riep half huilend: Orchidee!
En ze deed niks, ze hinnikt altijd..
Later toen Orchidee me zag aankomen, gaf ze wel een klein hinnikje..
Ik moest opeens weer heel hard huilen, en rende naar haar toe.
Ze stond heel bedroeft in de wei, heel eenzaam en alleen.
Ik omhelste haar en liet mijn tranen vallen.
Diep in Orchidee's ogen zag ik dat zij ook huilde.
Ik heb echt een half uur gehuilt.
Orchidee legte haar kleine hoofdje op mijn schouder, en deed haar oogjes dicht.
Later nam ik Orchidee mee, en ik ging met een verhuilt gezicht samen met Orchidee een héle grote buitenrit aan de hand maken.

Vaarwel lieve meid, je komt nooit uit mijn gedachten.
Die tijd was te mooi.
Die parel vind ik altijd terug.

NerwenJarig

Berichten: 16039
Geregistreerd: 02-09-03

Re: Pareltje in de hemel.

Link naar dit bericht Geplaatst: 31-08-06 14:44

Aangezien je paard langer dan 3 maanden geleden is overleden, zijn dit soort topics niet toegestaan. Je kunt je verhaal in het volgende topic kwijt: viewtopic.php?f=151&t=597114

Sterkte!