Bokt.nl

**Geplaatst**: 03-11-06 22:28

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 03-11-06 22:28

Nou, Gillian; ik schrik van je verhaal. Wil je dan ook veel sterkte wensen voor de komende periode. Ik vond zelf de weken voor dat ik Pars in moest laten slapen, héééééél zwaar..... Huilen

. In de wetenschap dat je weet dat je hem gaat verliezen en dan iedere dag op stal: Die grote kop (sorry!), oren gespitst naar voren zovanne: Hé hallo, kom jij m´n vreten brengen??????? Knipoog

en dan zijn blik. En die zal ik nooit meer zien .... (hé, word er nu weer emotioneel van Huilen

). Dus ja, het gevoel van gemis overvalt mij ook nog steeds en ik leef heel erg met je mee.... heel veel sterkte gewenst en ik vind het een moedig besluit ookal is het kei moeilijk. Sterkte.

**Geplaatst**: 03-11-06 23:40

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 03-11-06 23:40

heb het inderdaad ook wel eens ineens dan mis ik hem zo erg... t is al 2 jaar geleden en dan denk ik waarom ,waarom heb ik hem niet kunnen redden Boxer R.I.P never forget you

**Geplaatst**: 04-11-06 00:10

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 04-11-06 00:10

Iets meer dan een maand geleden heb ik afscheid genomen van mijn paard. Het was een hele moeilijke beslissing maar het is wel het beste zo. Hij liep puur op karakter maar dat is niet genoeg. Ik kan er meestal heel goed over praten met anderen. Maar als ik dan alleen thuis ben komt het verdriet. Ik mis hem heel erg!!!!! Vanavond ook weer zo'n inzinking gehad. De tranen stroomden over mijn wangen Huilen

. Ik zou er heel veel voor over hebben om hem even lekker te knuffelen. Hij ging me altijd terug kriebelen als ik hem op zijn schouder kriebelde. Mijn frutsel noemde ik hem ook wel.
Kareltje ik mis je heel erg!!!

**Geplaatst**: 04-11-06 00:11

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 04-11-06 00:11

Gevoel

Klein is een mens als hij iets moet verwerken
dat pijn doet en zo machteloos maakt,
zonder veel woorden hevig raakt,
het leven deelt het uit, aan zwakken en aan sterken …

Klein is een mens als hij verdriet leert kennen
waardoor gevoel wordt afgeknot,
weerloos staat tegenover 't lot
dat neerslaat en waaraan men nooit zal wennen …

Groot is een mens als hij iets heeft ervaren
aan hoop en 'n nieuwe horizon,
omdat hij dacht dat 't niet meer kon,
het toevoegen aan licht in diepe-donkere jaren …

Ver komt een mens als hij terug kan kijken
op 'n wonder dat hij niet verwacht,
het geeft een ongekende kracht,
een betere kans te hebben gevoelens te verrijken …

Groot is een mens als hij met iets moet leven
dat pijn doet, kleine wijsheid geeft
omdat men weet waarom men leeft,
de tranen en de lach zijn met elkaar verweven …

**Geplaatst**: 06-11-06 21:04

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 06-11-06 21:04

Het is al weer bijna anderhalf jaar geleden dat ik Hocuspocus ben kwijtgeraakt. Het ging allemaal zo ontzettend snel. Ik raak dat beeld dat hij in elkaar zakte nooit meer kwijt. Ik denk dat ik ook nooit goed afscheid heb kunnen nemen. Ik heb de pijn en verdriet weggestopt anders functioneerde ik niet meer. Af en toe komt het er uit. Het zal wel horen bij het rouwproces. Ik vraag me soms af of het wel ooit over gaat. Het is naar mijn gevoel nog zo kort geleden. Ik mis hem nog steeds elke dag. Iedereen heel veel sterkte met het verwerken van het verlies van jullie paard! Vriendjes zijn?

**Geplaatst**: 06-11-06 21:52

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 06-11-06 21:52

Ach ik herken het ook zo goed.... Afgelopen zaterdag was Fabiola's sterfdag, m'n meisje waarmee ik 15 jaar lang lief en leed gedeeld heb en een jaar geleden heb verloren.
Ik ben met m'n andere pony naar het bos naar een van onze favoriete plekjes gegaan, en heb daar foto's gemaakt. Op de een of andere manier had ik dat nodig. http://www.mijnalbum.nl/Album=IXLTG7CA
Het hielp me zo goed om dat lege gevoel een beetje te vullen met mooie dingen uit het Nu terwijl het toch een connectie had met Jola.

Er zijn ook een paar nummers die heel sterk met haar overlijden verbonden zijn, en als ze die op de radio draaien kan ik gerust de auto langs de kant zetten. Dan brul ik, ik kan er niks aan doen.

Misschien kun je op zo'n moment eens even heel stil naar jezelf luisteren, en het op 1 na liefste (het liefste is natuurlijk je paard terug, maar dat gaat nu eenmaal niet) gaan doen wat je op dat moment zou willen doen om dat gevoel een beetje uitdrukking te geven. Dat kan varieren van heel hard tegen een paar bomen aanschoppen (die vergeven je dat vast wel) tot aan je hoofd in een handdoek steken en net zolang huilen tot je weer zin krijgt in iets anders, zoals een kop sterke koffie een een chocoladereep (helpt, is mijn ervaring....) of een gedicht schrijven, of even een kus op een foto van haar geven, richt een hoekje voor haar in waar je als je zo'n dag hebt iets aan kunt toevoegen (Jools hoekje staat momenteel vol met grote bontgekleurde herfstbladeren, prachtig, en van de zomer stonden er vaak zonnebloemen of een veldboeket) of weet ik veel. Vindt uit wat JOU helpt. En praat tegen haar. Als ik een rengalopje maak, roep ik vaak keihard, JOOL, DEZE IS VOOR JOU!!!!!
Pot het niet op, uit het, dat helpt gewoon het beste. Besef dat je je klote voelt, sta jezelf toe je klote te voelen, verdrink en zwelg er niet in maar stop het ook niet weg! Je mag af en toe gewoon oprecht verdrietig zijn om het verlies van iets wat je zo dierbaar is!

Sterkte, het is gewoon klote, dat hopeloze gemis Ach gut

Licorne

**Geplaatst**: 11-11-06 20:14

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 11-11-06 20:14

Ken je die reclame:

Ik mis je, ik mis je dus stuur ik je een berichtje....

Nou dat gevoel daar heb ik zo'n last van. Dus stuur ik af en toe via het net een berichtje de wereld in, misschien komt het dan aan.

http://calle-ocho.blogspot.com/2006_10_ ... chive.html
http://calle-ocho.blogspot.com/2006_10_ ... chive.html

**Geplaatst**: 17-11-06 13:17

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 17-11-06 13:17

Het is nog maar kort geleden dat Sal deze wereld heeft verlaten.. 12 oktober om precies te zijn. Ik heb een paar dagen met natte ogen en een verschrikkelijk gevoel rond gelopen. Het was het beste, hij had darmkanker. Dus het was een dubbel gevoel. Hij had iig geen pijn meer. En dat heb ik ook een beetje naast me neergelegd. Tot gister.. toen ben ik zo'n mooi gedicht tegen gekomen, die vincenza in dit topic heeft neergezet: viewtopic.php?f=151&t=650627 .
Ik besef eigenlijk nu hoeveel ik hem eigelijk mis.. bah

**Geplaatst**: 20-11-06 23:34

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 20-11-06 23:34

Ik was zaterdagavond weer de klos Huilen

! Ik was schrijfster voor de klasse Z (waar ik anders nu had ingezeten) en daar reed 1 amazone 2 van zo´n mooie proeven Afgod

. Er was zo´n saamhorigheid tussen haar en haar paard en toen kreeg ik al traanogen; het was zo ontroerend voor mij omdat het mij herinnerde aan het gemis van onze band die ik op het einde had met hem (met rijden dan).
Gevolg; ben naar huis gereden, heb als een gek zitten brullen in de auto en kwam al huilend Verdrietig

en vloekend Boos!

binnen, thuis. Gelukkig, is het weer iets gezakt nu.... Bloos

maar het blijft stinkmodder.....

**Geplaatst**: 21-11-06 00:03

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 21-11-06 00:03

Ik ken dat gevoel, ik heb 3 jaar geleden mijn pony in moeten laten slapen , 1 dag voor de kerst. In die weken daarna heb ik ook hele rare dromen over hem gehad, zoals dat dat ik benen aan het opschroeven was , deze lagen allemaal op een hoop en ik bleef net zo lang passen totdat er een goede tussen zat. (ik heb hem in moeten laten slapen ivm hoefbevangenheid) en ook dat hij ergens in een stal lag met allemaal andere ponies die ook overleden waren en daar lag hij onder en toen bleek dat hij nog leefde en dan kreeg ik hem er niet ondervandaan en kon ik hem niet mee naar huis nemen.
Ik droomde ook weleens dat ik hem een kus op zijn neussie gaf en dan werd ik huilend wakker. Dit voelde ook zo lekker zacht en zo echt.
Ik wou zo graag dat hij weer terugkwam dat ik zulke dingen droomde. Deze dromen vond ik echt niet fijn ook omdat het zo echt was. Tegenwoordig kan ik er wel over praten maar er zijn momenten dat de tranen me ogen uitprikken.

**Geplaatst**: 21-11-06 19:48

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 21-11-06 19:48

Ik denk dat het nu een jaar geleden is dat onze kater Karel (8 jaar), ingeslapen werd.. Hij had weer last van zijn longen, nu erger dan ooit. Het was vreselijk, Karel vocht tegen het spuitje en schreeuwde Huilen

Ik wou dat ik er niet bij was gaan staan..

Nu ik dit alles lees moet ik al weer bijna huilen Bloos

het is zo erg om een dier te verliezen, erger dan mensen denken. Ze kunnen er zo hard om doen! Dat als je huilt, ze zeggen: en dat allemaal om een kat? koop gewoon een nieuwe Huilen

Gelukkig heb ik verder niet echt mee gemaakt dat ik iemand vaarwel moest zeggen. Ik weet dat het wel moet gebeuren.. ooit. Maar ik geniet tot de dag toe van mijn beestenboel Lovers

**Geplaatst**: 22-11-06 23:20

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 22-11-06 23:20

Goh, ik ben deze week wel de klos, zeg! Stap ik gistermorgen in de auto is er op de radio: You´ve got the love - The Source. Dat was in mei een hit en gaat over wat sommige dingen voor nut zijn en dat God bladibladibla. Kortom: zeer emotioneel voor mij want het herinnert me aan Pars. Stap ik vanavond in de auto en wat denk je? Weer dusse Huilen

. Tjongejonge toch!

**Geplaatst**: 26-11-06 10:51

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 26-11-06 10:51

ik heb dat dus nu mijn lieveling op de manege is dood gegaan hoor ik gisteren. ze was dan wel oud maar toch ik was zo dol ophaar. ze was echt mijn vriendje. niemand reed zowat vroeger op haar want ze bokte zo. toen ik haar zag was het liefde op het eerste gezicht. vanaf toen heb ik geen andere lieveling meer gehad. samen gesprongen samen dressuur gedaan samen crossen tegen de jonge pony's samen uren rustig verstopt zitten in een stal samen liggen in de wei. het is er gewoon niet meer.

**Geplaatst**: 02-12-06 02:33

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 02-12-06 02:33

Ik ken dat gevoel ik heb Jolly 6 sept in moeten laten slapen, ik mis haar nog steeds, net als mijn paard daar voor Co, hoewel ik nu heel gelukig ben met Rodriquez, soms komt dat gevoel weer op, en meestal wanneer je het, het minst kan gebruiken

**Geplaatst**: 02-12-06 18:07

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 02-12-06 18:07

Ja, met onze honden zowiezo ook, soms is er een geur, een minuscuul iets dat je eraan herinnert, en daar ga je weer... Met paarden heb ik het nog niet gehad dat een maatje al langer dood is, omdat ik op een manege heb gereden en nooit een écht speciale band met een paard had, maar afgelopen donderdag is het paard waar ik voor het eerst ooit op heb gereden overleden. viewtopic.php?f=151&t=690533&hilit=

Hij is nooit een verzorg paard van me geworden, altijd 'een paard dat ik bezocht' maar het was wel al 16 jaar mijn vriend door dik en dun, en dan doet het toch pijn... Vooral nu heb ik nog dat ik me bedacht wat hij nu zou doen, en dan zie je hem weer voor je he...

**Geplaatst**: 03-12-06 18:31

Re: Hebben jullie dat ook overvallen met een gevoel van gemi

Geplaatst: 03-12-06 18:31

Dat heb ik ook hoor, met me Konijntje dat ik 8 jaar gehad heb, en met Tosca, een pony.
Heb op Tosca leren zadelen, leren omgaan met 'probleem'paarden. Ze was namelijk een probleem pony. Heb op haar de basis geleerd, en altijd was ze er voor me..
Ze was heel speciaal voor me, en met de dag mis ik hun allebei meer..