Niets... alleen wat symbolische spullen.
Foto's (jammergenoeg VEEl te weinig )
Kettingkje met zijn naam erop en sterfdatum.
En herrineringen. Soms wou ik dat ik we naar stal kon fietsen...en hem zomaar nog één knuffel kon geven..
Het is zo lang geleden..
De herrineringen vervagen...
DAT doet nog wel t meeste pijn...
Ik krijg weer een brok in mijn keel en tranen staan me in de ogen.. en pijn in mijn hart...
Zelfs na bijna 4 jaar doet het nogsteeds veel pijn. (terwijl andere me niet begrijpen daarover. )