Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-01-23 12:13

Re: Ze is er niet meer.. Mijn lieve kleine Daisy...

Geplaatst: 18-01-23 12:13

Je hebt het treffend geschreven. En wat een geluk dat ze jou paard mocht zijn.
Heel veel sterkte :knuffel:

**Geplaatst**: 18-01-23 12:18

Re: Ze is er niet meer.. Mijn lieve kleine Daisy...

Geplaatst: 18-01-23 12:18

Heel veel sterkte met het verlies van je prachtige paard :knuffel:

**Geplaatst**: 18-01-23 12:20

Geplaatst: 18-01-23 12:20

Heel veel sterkte met het verlies van Daisy. :knuffel:

Wat een fantastisch baasje ben je voor haar geweest, dat ze zo lang van een pensioen mocht genieten bij je.

**Geplaatst**: 18-01-23 12:42

Re: Ze is er niet meer.. Mijn lieve kleine Daisy...

Geplaatst: 18-01-23 12:42

Heel veel sterkte met het plotselinge afscheid...! Y;(

Ik denk dat je het goed gedaan hebt, je hebt haar belang voorop gesteld. Je bent een fantastisch mens voor haar geweest.
Die band maakt het nu extra pijnlijk. :(:)

**Geplaatst**: 18-01-23 13:04

Re: Ze is er niet meer.. Mijn lieve kleine Daisy...

Geplaatst: 18-01-23 13:04

Zit dit te lezen met tranen in mijn ogen een brok in mijn keel . Wat heb jij mooi over haar geschreven.
Hoe doen mensen dit . Huilen en huilen en nog eens huilen en het tijd geven. Pijn wordt niet minder maar de tijd haalt wel de scherpe randjes eraf . Als ik soms foto’s van mijn paard tegen kom schiet ik nog vol en denk ik aan de mooie en fijne herinneringen en komt er een glimlach op mijn gezicht.
Heel veel sterkte met het verlies van jou prachtige Daisy .

**Geplaatst**: 18-01-23 13:13

Re: Ze is er niet meer.. Mijn lieve kleine Daisy...

Geplaatst: 18-01-23 13:13

Ik voel je verdriet TS en het is hartverscheurend ..
Ook ik dacht na het inslapen van mijn paard ( den) dat ik er nooit meer overheen kon komen.
Misschien geeft het je wat troost dat je het meest liefdevolle kon doen voor je paard en dat ooit het scherpe randje er af gaat en de mooie waardevolle herinneringen de boventoon gaan voeren .
Heel veel sterkte, je bent een top baasje geweest en dat weet ze :(:)

**Geplaatst**: 18-01-23 14:18

Re: Ze is er niet meer.. Mijn lieve kleine Daisy...

Geplaatst: 18-01-23 14:18

Och neee

Heel veel sterkte :(:)

**Geplaatst**: 18-01-23 14:26

Geplaatst: 18-01-23 14:26

Oh jeetje, en dan is het plots toch opeens zo ver... Wat een moedig en dapper besluit, en wat vertel je jullie verhaal mooi. Ik krijg een brok in mijn keel, wat een verdriet moet dit geven en kan me het verdriet ergens goed voorstellen, een groot gat waar je in valt... Geeft het tijd, laat het er vooral zijn, praat erover, praat over haar....

Heel veel sterkte met dit grote verdriet... :(:)

**Geplaatst**: 18-01-23 15:12

Re: Ze is er niet meer.. Mijn lieve kleine Daisy...

Geplaatst: 18-01-23 15:12

Ik zit hier met tranen in mijn ogen jouw prachtige tekst te lezen over jouw Daisy. De liefde voor haar spat eraf.
Ik wens jou heel veel sterkte toe met dit verdriet! Vooral veel erover praten heeft mij destijds enorm geholpen het een plek te geven. En huilen, uren en uren huilen, lekker laten gaan.

**Geplaatst**: 18-01-23 15:16

Re: Ze is er niet meer.. Mijn lieve kleine Daisy...

Geplaatst: 18-01-23 15:16

Heel heel veel sterkte. Wat prachtig en vol liefde beschreven

**Geplaatst**: 18-01-23 15:26

Geplaatst: 18-01-23 15:26

Wat verschrikkelijk. Helaas bekend, heb onze moedige lieve merrie ook plotseling moeten laten inslapen omdat het tijd was (te veel pijn bij het lopen door chronische HB).

Jouw Daisy heeft een super'baasje' gehad, het fijnste en beste leven dat ze met haar problemen had kunnen hebben, dankzij jou.

Je hebt haar iets gegeven wat bijna geen enkel paard krijgt. Liefde en respect, en geen pressie om dingen te doen die niet goed voor haar zouden zijn.

Heel veel sterkte en liefs!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-01-23 16:50

Geplaatst door de TopicStarter : 18-01-23 16:50

Oh jongens, wat doet dit pijn. Ik ben vandaag gaan werken, en ben onderweg 2x verkeerd gereden. Ik was 2x onderweg naar stal. Onderweg naar huis ben ik recht naar huis gereden, en wat was dat vreemd. Wat moet ik nou, met al die vrije tijd? Ik zou zo graag in de modder met drollen gaan staan ploeteren...

Ik heb zoveel spijt. Spijt, van elke gemiste wortel, gemiste knuffel, gemiste poetsbeurt. Spijt van de 2x op vakantie te zijn gegaan. Spijt van een dag te hebben overgeslagen. Spijt van jou nu al kwijt te zijn.

Ik mis je zo ontzettend hard. Mijn hart en verstand liggen stevig in de knoop met elkaar, en mijn hoofd doet zeer. Mijn botten, mijn hart, elke cel in mijn lichaam schreeuwt het uit van pijn en onmacht.

Was ik juist, in mijn keuze? Was ik te vroeg? Te laat? Was ik genoeg? Was ik wat jij verdiende? Was ik voor jou, wat jij voor mij was?

**Geplaatst**: 18-01-23 16:58

Geplaatst: 18-01-23 16:58

Ach lieverd je heb het beste gedaan wat je kon doen.Artrose doet zo veel pijn en een paard kan geen warm bad nemen of even de beentjes op een krukje leggen om het even te verzachten.Artrose pijn kunnen ze niet van weg lopen het is er altijd bij elke beweging .
Je ben dapper om dit uit liefde te doen.Het is echt heel zwaar ook omdat je paard zo vervlochten is in je leven.Knuffel…..

**Geplaatst**: 18-01-23 17:00

Re: Ze is er niet meer.. Mijn lieve kleine Daisy...

Geplaatst: 18-01-23 17:00

Heel veel sterkte met dit intense verlies. Wat had ze het goed getroffen met jou als baasje! En wat heb je nog lang van haar kunnen genieten en goed naar haar geluisterd. :knuffel:

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-01-23 17:01

Geplaatst door de TopicStarter : 18-01-23 17:01

office schreef:
Ach lieverd je heb het beste gedaan wat je kon doen.Artrose doet zo veel pijn en een paard kan geen warm bad nemen of even de beentjes op een krukje leggen om het even te verzachten.Artrose pijn kunnen ze niet van weg lopen het is er altijd bij elke beweging .
Je ben dapper om dit uit liefde te doen.Het is echt heel zwaar ook omdat je paard zo vervlochten is in je leven.Knuffel…..

Ze bepaalde elke dag van mijn leven. Plannen werden rondom haar gemaakt. Ik vind overal koekjes en stro. Ik kan niet eens normaal naar de supermarkt, want die verkopen wortels en appels.
Het is zo'n zwart gat nu. Het voelt alsof ik niets meer heb om me voor te haasten. Dat is niet waar, dat weet mijn verstand wel - maar mijn hart voelt het anders. De reden "waarom" is er niet meer - en wat is er dan nog wel.. Best wel veel, als ik eerlijk ben - maar het enige wat ik nu wil, kan ik nooit meer krijgen. Ik mis haar zo.

**Geplaatst**: 18-01-23 17:29

Geplaatst: 18-01-23 17:29

Heel erg veel sterkte!

LWDaisy schreef:
Hoe doen mensen dit? Hoe geraak je hier over?
Ik ben altijd de eerste om te zeggen "rouwen is een werkwoord, dat is werken geblazen", maar ik kan me in de verste verte niet voorstellen hoe ik mezelf ooit weer bij elkaar geraapt moet krijgen.

Ook ik heb 7 jaar later mijn once-in-a-lifetime paard veel te vroeg moeten laten inslapen. En man wat heb ik getwijfeld. Nu nog steeds af en toe. Heb ik het goede gedaan? Had ik eerder iets moeten doen? Of later? Ik heb nog steeds af en toe verdriet om haar, en soms mis ik haar weer net zo als op de dag dat ik afscheid moest nemen. Maar het went en het helpt om te bedenken dat je je 'oude' paard mist, en niet het paard met pijn. En dat het nooit meer beter kon worden, alleen slechter, en dat je je best hebt gedaan.

**Geplaatst**: 18-01-23 17:42

Geplaatst: 18-01-23 17:42

Je hebt het enige juiste voor haar gedaan wat je uit liefde kon doen Y;(

Heel veel sterkte, dit doet zo onnoemelijk zeer :(:)

**Geplaatst**: 18-01-23 17:43

Geplaatst: 18-01-23 17:43

Er komt een tijd dat je met plezier aan haar terug kan denken in plaats van verdriet… echt Y;(

**Geplaatst**: 18-01-23 18:22

Re: Ze is er niet meer.. Mijn lieve kleine Daisy...

Geplaatst: 18-01-23 18:22

Ik ken jou niet ik ken Daisy niet, maar jeetje wat zit ik te janken met de laptop op schoot, je praat met zoveel liefde.... heel veel sterkte....

**Geplaatst**: 18-01-23 18:28

Geplaatst: 18-01-23 18:28

Lieve TS het is zo herkenbaar wat je nu voelt en meemaakt..
Kwets jezelf alsjeblieft niet met de gemiste dingen en de vraag of je het goed gedaan hebt.
Nu voelt het absoluut niet zo maar ja , jij hebt het goed gedaan .
Ondanks dat je wist dat je kapot zou gaan van verdriet heb jij je paard het grootste bewijs van ultieme liefde gegeven ..en ervoor gezorgd dat ze rust kreeg en geen pijn meer had .
Alle sterkte TS :(:)

Laatst bijgewerkt door N4N4 op 18-01-23 18:30, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-01-23 18:30

Geplaatst: 18-01-23 18:30

LWDaisy schreef:
office schreef:
Ach lieverd je heb het beste gedaan wat je kon doen.Artrose doet zo veel pijn en een paard kan geen warm bad nemen of even de beentjes op een krukje leggen om het even te verzachten.Artrose pijn kunnen ze niet van weg lopen het is er altijd bij elke beweging .
Je ben dapper om dit uit liefde te doen.Het is echt heel zwaar ook omdat je paard zo vervlochten is in je leven.Knuffel…..

Ze bepaalde elke dag van mijn leven. Plannen werden rondom haar gemaakt. Ik vind overal koekjes en stro. Ik kan niet eens normaal naar de supermarkt, want die verkopen wortels en appels.
Het is zo'n zwart gat nu. Het voelt alsof ik niets meer heb om me voor te haasten. Dat is niet waar, dat weet mijn verstand wel - maar mijn hart voelt het anders. De reden "waarom" is er niet meer - en wat is er dan nog wel.. Best wel veel, als ik eerlijk ben - maar het enige wat ik nu wil, kan ik nooit meer krijgen. Ik mis haar zo.

Die pijn is intens, het laat je zien hoe sterk jullie band is,

Heel veel sterkte, je hebt goed voor haar gezorgd !

:(:)

**Geplaatst**: 18-01-23 19:13

Geplaatst: 18-01-23 19:13

Ik kan me je radeloosheid, gevoel, spijt en soort paniek zo goed voorstellen, als ik alleen al denk aan m'n vossen te moeten missen krijg ik het benauwd. Ik heb geen verzachtende woorden voor je, weet niet wat ik moet zeggen, maar wil je een enorm dikke virtuele knuffel geven..... Y;(

**Geplaatst**: 18-01-23 19:19

Geplaatst: 18-01-23 19:19

Wat heb je dit prachtig opgeschreven. Heel veel sterkte :knuffel:

**Geplaatst**: 18-01-23 19:28

Re: Ze is er niet meer.. Mijn lieve kleine Daisy...

Geplaatst: 18-01-23 19:28

Heel veel sterkte
En hoe moeilijk ook: sta je zelf toe te voelen wat je voelt.
Voelen gaat over door te voelen

En het verdriet zal zijn vorm krijgen, zal zijn plaats krijgen in jouw leven. Door steeds jezelf toe te staan te voelen wat je voelt.

Nogmaals heel, heel, heel veel sterkte. En niet vergeten: de scherpe wanhoop, de snijdende pijn, dat gaat echt over

**Geplaatst**: 18-01-23 21:00

Geplaatst: 18-01-23 21:00

Lieve Ts, ooit zei mijn da toen hij mijn hond liet inslapen: 'fysiek gaan ze bij je weg maar een stukje van hun blijft altijd in je hart'. En dat is exact hoe ik het voelde en nog steeds voel. Ik mis hem, nu 5 jaar later, nog steeds maar hij is altijd bij me.
Voor nu wens ik je heel veel kracht toe. Ook jij komt hierdoorheen. Geef jezelf de tijd om te herinneren en te voelen.