Moderators: balance, C_arola, Sica, Neonlight
Sabri schreef:Hoewel ik niks heb tegen readingen denk ik dat je dat niet moet gaan gebruiken voor medische info. Sterker nog, zoiets mag ook niet bij mensen want je bent geen medicus!
Daarvoor zijn dierenartsen niet voor niks jarenlang in opgeleid!
Het punt van readingen is vaak dat het totaal niet objectief te controleren valt. Misschien was degene die aan readen was zelf wel moe!
En om dan dit als referentiekader te gebruiken?
Kijk als jij je paard naar de slager wilt doen omdat je er zelf moe van wordt en zo draver niet meer te verkopen valt is aan jou.
Maar hou alsjeblieft op mbt dat hij 'moe' zou zijn.
En ook nog eens 'in leven voor jou' wil blijven. Vreselijk! Hou op zeg!!
Haal er twee onafhankelijke dierenartsen bij, laat bloed trekken, foto's maken en als blijkt dat het dier 'op' is en continue pijn heeft wat niet meer te herstellen dan kun je inderdaad na gaan denken over hem te laten gaan.
Het is alsof je doet dat 16 zoiets is als 26???
Ik dacht echt een oud dun moe paard te zien en dan zet je er foto's bij van een krachtig paard. Die genoeg energie en misschien wel wat te hoog in zijn energie is voor jou en misschien ben jij zelf daar 'moe' van. Als ik naar jou kijk 'zie' ik een enigzins onzeker meer zorgzaam persoon die beinvloedbaar is, en in die zin moeite heeft zelf beslissingen te nemen. Mogelijk is er een 'kind' / een ander plan in het spel waardoor het paard moet wijken, waar het paard debet aan is. Ik zie ook dat het paard een sterke leider nodig heeft en daar lijkt het bij jou net aan kracht te ontbreken.
Dat is mijn reading. Ik ben namelijk ook iemand die paranormaal begaafd is, readingen doet en dit is mijn indruk van de foto's!
Bij mij hoef je er geen x bedrag voor te betalen, ben benieuwd hoeveel je voor die zgn reading betaald hebt..
En het is mijn indruk, op basis van mijn gevoel bij de foto's, dat absoluut niet klopt dat het paard moe is!
Volgens mij hoef je daar niet eens paranormaal te zijn om te zien dat dit niet om een ziek moe paard gaat!
ElCamino schreef:Sorry maar lezen jullie wel alles ??? TS heeft al aangegeven dat er een arts bij is geweest en dat het dier op is.
Zij kent haar paard het beste en zoekt via die reading alleen bevestiging van wat ze eigenlijk al weet.
Wie is Bokt om te bepalen wat wel of niet oke is.
Als de arts van TS aangeeft dat het diertje op is zal deze arts ook geen bezwaar maken tegen inslapen lijkt mij.
ElCamino schreef:Sorry maar lezen jullie wel alles ??? TS heeft al aangegeven dat er een arts bij is geweest en dat het dier op is.
Zij kent haar paard het beste en zoekt via die reading alleen bevestiging van wat ze eigenlijk al weet.
Wie is Bokt om te bepalen wat wel of niet oke is.
Sommige paarden zijn oud met 15, anderen met 20, mijne met 34, ieder dier is anders
Als de arts van TS aangeeft dat het diertje op is zal deze arts ook geen bezwaar maken tegen inslapen lijkt mij.
superpony schreef:Die reading klinkt echt als behoorlijke geldklopperij. Ze maakt zich zorgen om jou? Dat heeft die reader leuk aangepakt.......wat een grote onzin, echt, sorry. Besteed je geld aan een goede veearts die vooral paarden doet.
ElCamino schreef:TS vraagt advies over zaken waar ze rekening me moet gaan houden mbt inslapen, spulletjes achterhouden, wat ze nog wil doen...
TS heeft de keus eigenlijk al gemaakt..
Ze vraagt niet of ze nog naar een arts moet, of ze nog andere dingen moet gaan ondernemen...
ze vraagt wat ze er verder mee moet.
TS zegt wel degelijk dat haar paar slijtage heeft en op is als je haar bericht lest wat de arts heeft gezegd na de openingspost.
Waarom wil iedereen altijd dat mensen verder gaan met lopen proberen en testen...
Als je te snel beslist volgens Bokt is het niet goed, dan neem je te snel afscheid en moet je verder zoeken....
Wanneer je alles uit de kast trekt is het ook weer niet goed want dan ga je te lang door volgens bokt...
ElCamino schreef:TS vraagt advies over zaken waar ze rekening me moet gaan houden mbt inslapen, spulletjes achterhouden, wat ze nog wil doen...
TS heeft de keus eigenlijk al gemaakt..
Ze vraagt niet of ze nog naar een arts moet, of ze nog andere dingen moet gaan ondernemen...
ze vraagt wat ze er verder mee moet.
TS zegt wel degelijk dat haar paar slijtage heeft en op is als je haar bericht lest wat de arts heeft gezegd na de openingspost.
Waarom wil iedereen altijd dat mensen verder gaan met lopen proberen en testen...
Als je te snel beslist volgens Bokt is het niet goed, dan neem je te snel afscheid en moet je verder zoeken....
Wanneer je alles uit de kast trekt is het ook weer niet goed want dan ga je te lang door volgens bokt...
Citaat:En nou komt het lastige, het is natuurlijk aan mij om te beslissen wanneer ze mag gaan. Maar hoe beslis je dat? En hoe kan ik haar het gevoel geven dat ik het verschrikkelijk vind, maar het goed is zo? Hoe weet ik zeker dat ik in deze weken (of maand(en)?) nog doe wat ik met haar wil doen en niet over een jaar denk 'had ik maar'...
silvia58 schreef:Zijn dit toevallig oude foto's ?
Zo ja.....maak dan eens nieuwe vandaag !
prompter schreef:Waar komt je paard vandaan dan? Mijn dravermerrie die ook gekoerst heeft vanaf haar 3e is kerngezond 26 geworden. Heeft je paard als tweejarige al koersen gelopen, en weet ie ook bij welke trainer?
Sunnda schreef:Je weet in welke richting je moet zoeken dus ik zou de dier laten onderzoeken door een DA en als de uitkomst slecht is laten inslapen.
Verder schrik ik enorm hoeveel mensen het normaal vinden om op basis van zo'n totaal oncontroleerbaar verhaal een dier in te laten slapen.
Waarschijnlijk betekent gewoon een gebrek aan (geld voor) onderzoeken.
Eerst de feiten dan de emoties.
In ieder geval wel als je iets wilt doen wat je niet terug kan draaien.
En als mensen zeggen een paard leeft in het hier en nu, zeg je ook meteen waarom die reading zeer waarschijnlijk dikke stierenpoep is.
Isapaardje schreef:Ik vroeg me dat ook ooit af en dat met een 25 jarige pony die echt wel kwaaltjes had waar een ander haar al lang voor had laten gaan.
Wanneer is het genoeg? Laat ik haar leven omdat ik haar niet kwijt wil, of wil ze zelf niet?
Ze had een hele hoge wil om te leven en ze genoot, ook liggend, van de mooie dingen om haar heen. Dat zagen mensen pas, als ze haar in het echt zagen.
Toch wilde ik haar zo niet nog een winter in laten gaan. Niet zo ver laten komen dat ze door haar kwaaltjes niet meer overeind zou kunnen wanneer het buiten hard vroor.
Dus begon ik het afscheid al een soort van te regelen, zoals jij nu doet.
Voor mij was dat vooral, welke datum kies ik, wat wil ik nog met haar gaan doen en vooral, hoe wil ik dat ze na haar dood bij ons weg gaat. Ik koos voor crematie, mede omdat ik echt niet wilde dat ze op de grote hoop zou verdwijnen en een ander mogelijk 'plezier' aan haar lijf beleefde om hoeven te gaan ontleden of wat dan ook.
Maar nog voordat we die bewuste datum hadden bereikt, kwam ik op een ochtend bij haar en was haar energie heel laag. Alsof er al een lijntje naar boven uithing zeg maar.
Ik had er wel eens via anderen over gehoord, dat je 'het moment' herkent en ik wist meteen 'dat is dit'.
Ze was op, ze wilde niet meer en ik besloot direct de dierenarts te bellen om te komen.
Het was fijn dat ik veel dingen had voorbereid, oa ook inderdaad bij de dierenarts een aantekening dat dit mijn wens was.
Helaas bleek het uitgezochte crematorium op dat moment niet beschikbaar te zijn en moest ik heel snel een ander zien te regelen, wat niet helemaal vlekkeloos verliep, maar achteraf juist heel goed is gegaan allemaal.
Ik had een hele vriendelijke lieve dierenarts die super begeleiding deed.
Er was één klein minpuntje, iets waar ik ook heel erg voor gevreesd had, ze wilde niet dood. Ook niet na 2 injecties. Ik hoor het de dierenarts nog zeggen; ze wil niet. Maar er is dan geen weg terug, dus ben ik haar gaan vertellen dat het goed was, dat ze mocht gaan en dat ik het wel zou overleven zonder haar. Dat ze vrij was en weer kon gaan rennen over de eeuwige weides en ze altijd in mijn gedachten bleef.
Derde spuitje sliep ze rustig op in.
We hadden haar op een makkelijk bereikbaar stukje liggen trouwens, maar wel eentje waar ze altijd graag kwam en waar de andere pony goed afscheid kon nemen.
Ik heb trouwens bij leven een pluk manen afgeknipt die ik die ochtend toen ik besloot dat het zo ver was, in een vlecht had gelegd.
Verder heb ik uiteindelijk niets meer afgeknipt, ook niet haar staart. Dat was haar staart, ik was altijd trots op die staart, maar wilde hem niet aan de muur hebben hangen.
Later daar wel spijt van gehad, omdat de meeste sierraden van de dikke lange staartharen gemaakt worden, maar het is goed zo.
Ik heb er nog altijd een fijn gevoel bij hoe het gegaan is toen en kan er dan ook op een prettige manier naar terug kijken.
Voordeel bij mij was misschien wel, dat ik nog een andere pony had die net zo goed in de rouw was en daarom al mijn aandacht vroeg de dagen er na.
Heel veel sterkte en wijsheid toegewenst bij je beslissing.
Suliko schreef:Annebeth95 schreef:Misschien klinkt het in mijn topic een beetje te kort door de bocht.. Zoals ik benoemde er is zeker ook een dierenarts bij geweest, meerdere keren. Ze heeft op pijnstilling gestaan om haar klachten te verminderen en verschillende kreupelheidsonderzoeken gehad. Het gaat waarschijnlijk om slijtage in haar heupen/bekken/SI gewricht. Ouderdom dus, wat niet meer opgelapt gaat worden.
Ik snap dat jullie na het lezen van dit topic je afvragen of het een juiste beslissing is, maar ik kan ook alleen maar eerlijk zijn naar haar.
Daarnaast is ze niet een beetje 'moe', maar is ze (toen ik een weekje op vakantie was) meerdere keren in haar slaap omgevallen. Er is niet 24/7 op stal, dus de kans dat dit vaker gebeurd (is), is reëel.
Dit klinkt meer alsof haar klachten ervoor zorgen dat ze niet meer kan liggen. Een paard kan staand niet in de REM slaap komen en zal dus niet echt slapen, dat kunnen ze alleen liggend. Zodra een paard niet kan liggen, bouwt het al heel snel slaaptekort op.
Het kunnen de problemen in haar bekken/SI zijn waardoor ze niet meer kan liggen of dat ze zich te kwetsbaar en gestresst voelt om te liggen. Dit zou ik goed uitzoeken voordat je verdere stappen onderneemt.
Uiteindelijk houd het op en een paard dat door (aanwijsbare) lichamelijke problemen niet meer kan slapen, vind ik wel een legitieme reden om het dier te laten gaan.