Geplaatst het was savonds laat dat ik gebeld werd door de staleigenaar dat het niet zo goed ging met mijn knappe evita, nu ben ik wel wat gewend dus maakte me niet meteen zorgen. toch zat het me niet lekker en ben ik toch maar gaan kijken waarna ze alleen maar verslechterde. ik twijfelde geen moment en we hebben meteen de dierenarts gebeld. na een uur wachten was de arts daar eindelijk , ze dacht aan verstoppings koliek en hebben haar daar voor behandeld en gesondeerd.
de dag erna leek ze wat opgeknapt omdat ze ook uitgedroogd was en nu wel weer wat vocht binnen gekregen had, ze lag veel een at weinig tot niks en dronk niet uit haarzelf.
de dagen verstreken en heb in 3 dagen 4x de dierenarts erbij gehad omdat ik het niet vertrouwde en heb gezegt dat ik wou dat ze aan het infuus ging.. zo gezegt zo gedaan
op zaterdag 27 juni besloot ik naar de kliniek te gaan met haar omdat de pijn zo erg bleef en ze maar niet opknapte , hier hebben we haar opgevoeld en echo's gemaakt. hier kwam uit de ze een tumor op haar eierstok heeft die zo veel pijn deed dat dat de koliek veroorzaakte, na enige twijfen(omdat ze toch al op leeftijd was en je niet weet wat voor tumor het is ) heb ik toch besloten om haar te operenen , ik kan mezelf niet veroorloven om het niet gedaan te hebben... tis toch je kind hea..
een uur later kon ze al geopereerd worden , de operatie duurde vrij lang maar werd na 4 uur gebeld dat ze weer stond en dat het goed ging ondanks dat ze door de narcose heen kwam van de pijn... arm dier.
nu was het tijd om te herstellen . ik ben helaas al eerder een paard verloren dus de stress was vrij hoog.
uiteraard gingen we zondag op ziekenbezoek , ze stond er vrij duf bij maar ja dat is niet zo gek na zoon operatie , na even geknuffeld te hebben hebben we haar maar weer met rust gelaten.
maandag 29 juni 2020
ik werd gebeld door de dierenarts, het gaat niet goed met evita ze hebben haar gesondeerd omdat haar dunne darm stil lag en haar maaginhoud terug liep, dit zou betekenen dat ze om de 6 uur gesondeerd zou moeten worden met de kans dat het niet beter zou gaan ook omdat er een flinke buikvliesonsteking was gekomen ook dat zou betekenen dat ze 24/7 aan infuus zou moeten. Gezien haar leeftijd (23)en de pijn die ze de hele week al had waarbij ze niet opknapte heb ik toch moeten besluiten haar te laten gaan, het was goed zo ze kon niet meer, ik heb gedaan wat ik kon maar het mocht niet zo zijn ....
Lieve eef bedankt voor alles,
bedankt voor alle gekke gezichten,
het lachen en genieten,
het er voor me zijn als ik niet lekker in mijn vel zat,
het vliegen over de hindernis,
het knuffelen wanneer ik het nodig had.
en nog zo veel meer.
je mocht helaas maar 7 jaar van mij zijn maar wat hebben we genoten.
ren vrij over de grote groene weides samen met flower en wie weet kom je mama ook nog tegen. ik hou van je meisje het gaat je goed ..
16-03-1997
29-06-2020 *
voor de mensen die het interessant vinden het linkje hier onder is de foto van de tumor het was wel een goedaardige tumor maar het klopte niet bij de pijn die ze had, kan je niet tegen bloed? open hem dan niet !! de 2 bollen die je ziet waren samen 1 grote bol... het gekke is dat ik nooit iets gemerkt heb aan haar gedrag als in hormonen...
Spoiler:
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal, het is allemaal zo onwerkelijk en ik mis haar echt enorm maar het is goed zo en ik heb gedaan wat ik kon...
