Bokt.nl

**Geplaatst**: 02-01-20 17:26

Re: Paard overleden door fout da. Ik kan het niet accepteren

Geplaatst: 02-01-20 17:26

Heel praktisch, emdr werkt echt goed omde herinnering minder heftig te laten worden. En dat kan enorm helpen

**Geplaatst**: 02-01-20 17:27

Geplaatst: 02-01-20 17:27

Tjezus wat traumatisch! Ik heb zelf een oud paard (27) en word helemaal naar bij het idee. Wat een afschuwelijke manier om je oude trouwe maatje zo te moeten verliezen. Ik begrijp heel goed dat je dit niet kan accepteren en erover blijft malen. Zoiets oneerlijks en naars accepteren is iets dat veel tijd nodig heeft.

Ik wil je wel nog een tip meegeven: Onlangs heeft een kennis een zeer traumatische ervaring gehad met bijzonder nare beelden. Deze vroeg mij of een psycholoog zou helpen. Nu ken ik een klinisch psycholoog werkzaam bij een psychotrauma centrum die ik om advies heb gevraagd. Deze gaf het advies om in eerste instantie de tijd te nemen. Het is heel normaal dat je van zoiets heftigs helemaal ondersteboven bent en er vaak aan moet denken. Blijf je over een paar weken nog steeds last houden van heftige beelden dan kan EMDR helpen. En als je nu al heel heftig last hebt van heftige beelden dan zsm starten.

Ik ga er even vanuit dat je een normaal rouwproces zult hebben en dat je je over een tijdje wat beter gaat voelen maar als dat niet zo is dan zou je nog eens aan bovenstaande kunnen denken. Heel erg veel sterkte!

**Geplaatst**: 02-01-20 17:28

Geplaatst: 02-01-20 17:28

Voor mij zou het niet iets zijn voor de tuchtcommissie.
Fouten kunnen gemaakt worden, het is alleen heel naar dat het een fout met zulke heftige gevolgen is.

Ik heb het 1x mee gemaakt, en 1x bijna.
Eerste pony bleek uit eindelijk (na sectie) verslagen droes te hebben, zonder dat het zichtbaar was dat het droes was. Er zou de volgende ochtend bloed geprikt worden om te kijken wat we konden doen, maar de volgende ochtend was ze er niet meer. Achteraf heeft ze zich zelf vergiftigd omdat de droes naar binnen geslagen is. Dierenarts is er goed ziek van geweest. Deze dierenarts heb ik nog steeds heel veel vertrouwen in, hij heeft ook wel echt hele goede (soms out of the box) dingen gedaan.

De andere keer was een kolieker, pony was slechter dan hij toonde, toen is er een darmontspanner in een slagader gespoten ipv in een ader. Die klapte, net als jij beschrijf, stuipend tegen de grond. Schade van het omvallen viel mee omdat het een kleine robuste pony is. Dierenarts heeft super snel gehandeld, andere spuit er in en hij ontspande weer rustig, kwam weer bij zijn positieve en stond weer op. Die avond had ik zelf bijscholing (als hoefsmid) van die zelfde dierenarts, mijn man heeft hem de hele avond onder de camera gehad, want eigenlijk wilde ik niet van huis. De volgende dag moest hij alsnog naar de kliniek, maar hij is er doorheen gekomen en staat hier gelukkig nog altijd (19 jaar inmiddels in mijn leven).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-01-20 17:30

Geplaatst door de TopicStarter : 02-01-20 17:30

casperzazoe schreef:
Oh wat verschrikkelijk..
Ik dacht dit wordt zo'n topic waarbij achteraf iets anders blijkt te zijn dan door de DA vastgesteld en iemand vergeet dat een DA ook een mens is en fouten kan maken maar dit is wel anders, pff vreselijk.
Ik zou het zelf ook niet kunnen accepteren, ontzettend kwaad zijn ookal is het natuurlijk niet met opzet gedaan. Ik vind het wel erg netjes van je dierenarts dat ze even met jullie is gaan zitten om haar excuses aan te bieden. Kan me voorstellen dat het voor haar ook verschrikkelijk is.

Wat ik me wel af vraag, waar was de spierontspanner voor bedoeld? Misschien een behandeling om al tijd te rekken? Was je paard verder al wel wat "aan zijn einde"? Misschien verzacht dat de pijn wat.

Hij had wat onrustige darmen, meer niet. Ze had een pijnstiller ingespoten en daarna dus een ontspanner om de darmen zo even een setje te geven. Hij had gewoon nog moeten leven, 5 minuten ervoor was hij nog vrolijk en levendig.

Bedankt voor jullie reacties.

De da heeft hier wekenlang slapeloze nachten van gehad. Ze heeft meerdere dierenklinieken gebeld en met haar leidinggevenden besproken wat er is gebeurd. Dit gebeurd haar niet nog een keer. We hebben een heel fijn en open gesprek gehad en voor mij is het goed zo. Mocht er wat met mijn andere dieren gebeuren zal ik haar gewoon weer bellen. Ik geef haar naam ook verder niet want het wereldje is klein en zij moet ook door en ik gun haar het beste.

Elisa, ik kan mij voorstellen dat het nog zwaarder is als de da voet bij stuk houdt. Dat de da zelf contact zocht en om een gesprek vroeg is heel fijn.

Om aan te geven hoe erg ik er nog mee zit; mijn andere pony heb ik vorige week naar een nieuw huis gebracht omdat haar aanblik mij iedere keer confronteerde met het overlijden van Beauty. Met alles wat ze deed was ik haar aan het vergelijken met hem en werd ik er verdrietig van.

misschien is contact opnemen met een psycholoog geen verkeerd idee, maar dat klinkt meteen weer zo heftig.

Erover praten is lastig, voor veel mensen is het "alweer" 4 maanden geleden.

**Geplaatst**: 02-01-20 17:37

Re: Paard overleden door fout da. Ik kan het niet accepteren

Geplaatst: 02-01-20 17:37

Wat ga je er goed mee om ts!
Tuurlijk is het zwaar en voelt het zelf misschien niet zo, maar ik vind het echt knap.

Voor de verwerking zou ik idd toch in gesprek gaan met een psych. Hopelijk heb je daar wat aan.

Veel sterkte

**Geplaatst**: 02-01-20 17:37

Geplaatst: 02-01-20 17:37

wat een vervelende ervaring. allereerst sterkte met het verlies.

ik denk dat je de eerste stappen al hebt gezet door het met de dierenarts te bespreken. ze heeft dit natuurlijk niet met opzet gedaan.

ik zou ook adviseren om naar een psycholoog te gaan. voor de een is het iets simpels, maar voor jou ben je je maatje kwijtgeraakt. je moet gewoon rouwverwerken. prima toch. niks aantrekken of het gelijk heftig klinkt, jij wilt weer normaal van je andere paarden kunnen genieten en niet steeds aan dat moment denken

**Geplaatst**: 02-01-20 17:38

Geplaatst: 02-01-20 17:38

Joh, wat er in je leven is gebeurd of de ernst ervan (want dat is sowieso subjectief) hoeven niet te bepalen welke hulp je zoekt.

Als je leven ernstig gehinderd wordt door emoties en herinneringen is het absoluut hulp waard! Of dat nu mensen om je heen zijn of een professional zoals een psycholoog.

**Geplaatst**: 02-01-20 17:41

Geplaatst: 02-01-20 17:41

Als je er na 4 maanden nog zo erg last van hebt zou ik misschien toch eens aan EMDR denken. Dat is ook niet zo 'psychologerig'. Het is juist een hele praktische, simpele methode. Met een paar sessies is het waarschijnlijk al een stuk minder. Op http://www.EMDR.nl kan je iemand bij jou in de buurt vinden.

Dat 'al' 4 maanden geleden herken ik van toen mijn vader overleed. Voor mij voelde het als pas 4 maanden maar de mensen om je heen gaan toch alweer snel verder met hun leven. Je mag best aangeven dat het je nog heel hoog zit en dat je erover wilt praten. Je vrienden zullen dat heus wel begrijpen.

**Geplaatst**: 02-01-20 17:42

Geplaatst: 02-01-20 17:42

troi schreef:
Heel praktisch, emdr werkt echt goed omde herinnering minder heftig te laten worden. En dat kan enorm helpen

Mijn paard is 2 jaar geleden totaal onverwachts overleden tijdens oud en nieuw. Ik heb daar heel veel last van gehad, kon door mijn verdriet ook geen band opbouwen met mijn nieuwe paard. Ik heb afgelopen zomer 2 emdr behandelingen van een paardencoach gehad, tussen mijn eigen paarden. Ik kan het iedereen aanraden, mij heeft het heel erg geholpen om het overlijden van mijn paard een plekje te geven.

**Geplaatst**: 02-01-20 17:43

Geplaatst: 02-01-20 17:43

TS, dikke knuffel voor jou. Ik snap je heel goed. Mijn Falco is gestorven omdat de DA het niet nodig vond toen we belden. Uiteindelijk is hij een kwartier voor een andere DA kwam in shock gegaan en natuurlijk moeten overlijden. Ik heb de kans niet gehad om hem in te laten slapen, mijn dierbaarste vriendje...

Het heeft tijd nodig. Bij Falco is het nu bijna 6 jaar geleden en het is nog altijd heel pijnlijk. Meestal kan ik erover praten zonder te huilen, maar de beelden zijn nog glashelder in mijn hoofd.

Ik kan je dus niet echt advies of zo geven, behalve het tijd te geven. Maar heel veel sterkte, het had zo niet mogen gaan...

Emdr kan trouwens idd een goede uitkomst bieden als je de psychologische hulpverlening wilt opgaan.

**Geplaatst**: 02-01-20 17:45

Geplaatst: 02-01-20 17:45

Wolken schreef:
Om aan te geven hoe erg ik er nog mee zit; mijn andere pony heb ik vorige week naar een nieuw huis gebracht omdat haar aanblik mij iedere keer confronteerde met het overlijden van Beauty. Met alles wat ze deed was ik haar aan het vergelijken met hem en werd ik er verdrietig van.

misschien is contact opnemen met een psycholoog geen verkeerd idee, maar dat klinkt meteen weer zo heftig.

Erover praten is lastig, voor veel mensen is het "alweer" 4 maanden geleden.

Allereerst heel veel sterkte, het lijkt me vreselijk om je pony op deze manier te moeten verliezen.

Ik pak even een stukje uit je laatst post, als ik dit zo lees zou ik wel contact gaan zoeken met iemand die je kan helpen met de rouwverwerking, want ik vind het heftig om te lezen dat je je andere maatje weg hebt gebracht omdat je het niet meer aan kon.

**Geplaatst**: 02-01-20 17:49

Geplaatst: 02-01-20 17:49

Ik kan me voorstellen dat de stap zetten naar een pycholoog groot aan kan voelen, maar ik denk wel dat je getraumatiseerd bent. (heel begrijpelijk) Het feit dat je je andere pony hebt verhuisd er door zegt denk ik ook wel het een en ander. Dus schroom niet, het lijkt enger dan het is.

Daarnaast, het is pas "4 maanden" geleden, ik heb er jaren last van gehad..achteraf zou ik willen dat ik eerder hulp had gezocht. Onderschat de impact van dit soort gebeurtenissen niet.

Heel erg fijn hoe je met je DA omgaat en hoe zij ermee om is gegaan trouwens. Op deze manier hebben jullie elkaar wat kunnen steunen gelukkig.

**Geplaatst**: 02-01-20 17:50

Geplaatst: 02-01-20 17:50

sterkte, dit is een traumatische ervaring, er zijn verschillende manieren om daarmee om te gaan. heel respectvol hoe jij het ook oppakt naar je DA. voor haar ook traumatisch lijkt me. je kunt idd naar een psycholoog of EMDR therapeut,het verlies maakt het niet minder erg, de beleving van de beelden wel misschien. maar hoe je het ook wend of keert, neem de tijd en ruimte om dit te verwerken. Ik hoop dat de mooie herinneringen aan je paard, je er een beetje doorheen helpen.

**Geplaatst**: 02-01-20 17:58

Geplaatst: 02-01-20 17:58

Oh wat gruwelijk zeg, echt een nachtmerrie voor alle betrokkenen zoiets. Ik kan me heel goed voorstellen dat je hier geen vrede mee kan hebben, dit had niet mogen gebeuren, op deze manier je oude vriend afgeven....deze beelden en indrukken raak je waarschijnlijk nooit meer kwijt :(:)

De tijd helpt wel voor zulke dingen. Inderdaad om het minder rauw te maken.... en je hebt wat tips gehad waar je hopelijk iets mee kunt. Het is in ieder geval al heel erg fijn dat de DA er net zo van ondersteboven is als jij en haar spijt betuigt want als hulpverleners jouw of je dierbaren iets aandoen en het dan ook nog ontkennen...dat is helemaal om razend van te worden.

Dat verhaal van Gini er nog overheen...ik ben geen jankerd maar de tranen springen in mijn ogen en mijn maag draait zich om van zoveel leed, wanhoop en onmacht..... ik moet ook meteen weer aan een eigen ervaring denken waarbij ik mijn kat die ik van kinds af aan liefhad, een vreselijk nare dood heb zien sterven, ook dankzij een DA die geen goed werk leverde.

Vreselijk gillend, schreeuwend van de pijn vanwege een afstervend achterlijf (een paar dagen na laatste DA bezoek waarbij wederom gezegd werd dat het beestje toch echt niks mankeerde _-:(

) hebben we er nog een kwartier mee in de auto naar een andere DA gereden, de hele weg dat geschreeuw van pijn en doodsangst....dat vergeet je nooit meer

Maar je denkt er niet meer dagelijks aan en het gevoel komt alleen nog boven als je andermans vreselijke verhaal hoort...

**Geplaatst**: 02-01-20 18:01

Re: Paard overleden door fout da. Ik kan het niet accepteren

Geplaatst: 02-01-20 18:01

Wow dat zie je niet aankomen. Wat heftig om zo je maatje te moeten laten gaan! Dat zal je een plekje moeten geven wat echt tijd nodig heeft. Wel fijn dat je een goed gesprek hebt gehad met de dierenarts en dat ze haar fout heeft toegegeven. Dan weet je in ieder geval wat de oorzaak is dan dat je dat blijft volgen: waarom en wat is er gebeurd.
Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 02-01-20 18:16

Re: Paard overleden door fout da. Ik kan het niet accepteren

Geplaatst: 02-01-20 18:16

Wat een vreselijk verhaal, ik vind het knap van je TS dat je de DA hebt vergeven en accepteert dat er fouten gemaakt kunnen worden.
Hulp bij het verwerken van dit trauma lijkt mij verstandig, je andere paard verhuizen omdat je het niet aankunt is heftig.

**Geplaatst**: 02-01-20 18:20

Geplaatst: 02-01-20 18:20

Hoi Wolken, gecondoleerd met dit rottige abrupte verlies.
4 maanden is niets als je zoiets heftigs en onomkeerbaars hebt meegemaakt!
Ik denk juist dat je er veel over moet blijven praten en het is goed dat je dit topic hebt geopend.

Misschien voel je je schuldig naar je kameraad dat hij zo heengegaan is. Je weet wel dat je er niets aan kunt doen en veranderen, je Da heeft spijt betuigd maar het zal je geen gevoel van berusting geven. Dwing jezelf in elk geval niet ertoe er vrede mee te hebben. Je mag dit tot het eind der tijden K#* vinden.

Het zou je opluchting kunnen geven als je tijdens bijvoorbeeld een boswandeling of op de plaats waar het gebeurd is hardop tegen je paard zegt wat je op je hart hebt. Dat je hem bij je had willen houden en willen vertroetelen tot in de eeuwigheid.

**Geplaatst**: 02-01-20 18:23

Geplaatst: 02-01-20 18:23

BarbaLala schreef:
Ik zou hem of haar aangeven bij de tuchtcommissie, expres of per ongeluk maakt niet uit een fout is een fout en dit gaat om levens. Mag toch hopen dat ze je in ieder geval op enige wijze gepoogd hebben te compenseren?
Kan me goed voorstellen dat je er moeite mee hebt en de beelden blijft zien, zo iets is traumatisch. Wellicht een idee om (als je er moeite mee blijft houden), daarmee naar een psycholoog te stappen.

Vindt dit echt een trieste reactie!! Weet niet of je al werkt maar heb jij op je werk nog nooit een fout gemaakt ? Kan mij namelijk niet voorstellen .
Alleen een arts voor dieren of voor mensen heeft de pech als die keer een fout maakt dat dit meestal grote gevolgen heeft . Niemand is perfect en maakt wel eens een fout.
De manier waarop dan met de fout om gegaan wordt en dat is dit geval heel netjes geweest . Zorgt ervoor hoe je verder handelt . Wat is de meerwaarde van aangeven bij de tucht commissie. En schadevergoeding heb je echt ook niks aan je hebt je geliefde paard er niet mee terug .
Hoop dat je nog jong bent en je reactie uur gebrek aan levenservaring komt en niet dat je gewoon volwassen bent.

Ts heel veel sterkte en wat al gezegd wordt zoek hulp als het je belemmerd in fijn functioneren

**Geplaatst**: 02-01-20 18:27

Geplaatst: 02-01-20 18:27

genja schreef:
BarbaLala schreef:
Ik zou hem of haar aangeven bij de tuchtcommissie, expres of per ongeluk maakt niet uit een fout is een fout en dit gaat om levens. Mag toch hopen dat ze je in ieder geval op enige wijze gepoogd hebben te compenseren?
Kan me goed voorstellen dat je er moeite mee hebt en de beelden blijft zien, zo iets is traumatisch. Wellicht een idee om (als je er moeite mee blijft houden), daarmee naar een psycholoog te stappen.

Vindt dit echt een trieste reactie!! Weet niet of je al werkt maar heb jij op je werk nog nooit een fout gemaakt ? Kan mij namelijk niet voorstellen .
Alleen een arts voor dieren of voor mensen heeft de pech als die keer een fout maakt dat dit meestal grote gevolgen heeft . Niemand is perfect en maakt wel eens een fout.
De manier waarop dan met de fout om gegaan wordt en dat is dit geval heel netjes geweest . Zorgt ervoor hoe je verder handelt . Wat is de meerwaarde van aangeven bij de tucht commissie. En schadevergoeding heb je echt ook niks aan je hebt je geliefde paard er niet mee terug .
Hoop dat je nog jong bent en je reactie uur gebrek aan levenservaring komt en niet dat je gewoon volwassen bent.

Ts heel veel sterkte en wat al gezegd wordt zoek hulp als het je belemmerd in fijn functioneren

Dit niet zomaar een fout maken hè. Deze fout hangt af van levens en valt niet onder gewone werkzaamheden. Dit betreft een dierenarts die net als een gewone arts hoort te weten in welke ader er geprikt wordt. Als het een mens betrof dan was diegene echt niet meer werkzaam.

**Geplaatst**: 02-01-20 18:39

Re: Paard overleden door fout da. Ik kan het niet accepteren

Geplaatst: 02-01-20 18:39

Natuurlijk is dit niet zomaar een fout alleen wat is al schreef een fout die een arts maakt heeft over het algemeen veel grotere gevolgen.
Natuurlijk weet de arts het verschil tussen ader en slagader en waar het middel geprikt moet worden .Maar dan nog blijft fouten maken menselijk. En zoals ts al schrijft voelt de arts zich al schuldig genoeg er over. Wat heeft tuchtcommissie dan nog voor een meerwaarde. Nogmaals horen dat het fout is?

**Geplaatst**: 02-01-20 18:43

Geplaatst: 02-01-20 18:43

T’s wat ga je hier goed mee om!! Je respecteerde de fout van de ander terwijl je wel een enorm verlies heb geleden.

Ik heb ook zoiets meegemaakt. Castratie van een shet hengstje. Da bleef nog even omdat hij wou dat ie op op zijn benen stond na een extra dosis omdat ie zo onrustig was. Achteraf dus een allergie op de narcose. Had da nog nooit gehad. Samen wezen kijken na een bakkie koffie en ruin stond alweer. Nog geen 10 minuten later dood.

Ik heb ook mijn da nooit de schuld gegeven. Maar was uiteraard ook helemaal van de kaart. Hij had dit nog nooit meegemaakt en vond het ook vreselijk. Hij is nog jaren lang onze da geweest en zou t nog zijn als ik niet was verhuisd.

Ik kan je geen tips geven in hoe je van je onrust en gemis af moet komen. Maar kan alleen zeggen dat als je het idd je da kan vergeven je de eerste stap heb gewonnen. Misschien volgt de rest vanzelf. Heb geduld en rouwen mag, ook al duurt het langer dan je wil.
Heel veel sterkte.

**Geplaatst**: 02-01-20 18:49

Geplaatst: 02-01-20 18:49

BarbaLala schreef:
Ik zou hem of haar aangeven bij de tuchtcommissie, expres of per ongeluk maakt niet uit een fout is een fout en dit gaat om levens. Mag toch hopen dat ze je in ieder geval op enige wijze gepoogd hebben te compenseren?
Kan me goed voorstellen dat je er moeite mee hebt en de beelden blijft zien, zo iets is traumatisch. Wellicht een idee om (als je er moeite mee blijft houden), daarmee naar een psycholoog te stappen.

Mijn broer heeft 1x een fout gemaakt als arts. In het buitenland gaat dat heel hard dus ook veroordeling. Het heeft zoveel met hem gedaan en zijn leven eigenlijk wel verpest. Hij is daar zeker geen beter arts door geworden en het land met groot artsentekort heeft 5 jaar eerder een kundig arts verloren daar hij niet heeft bij durven tekenen want na 30 jaar zou hij gemiddeld wel weer eens een fout kunnen maken.

Ts doet het goed om het hier bij te laten. Het is voor allemaal al zo verdrietig genoeg.

Laatst bijgewerkt door pien_2010 op 02-01-20 19:18, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 02-01-20 19:09

Re: Paard overleden door fout da. Ik kan het niet accepteren

Geplaatst: 02-01-20 19:09

Het is bij mij gebeurd dat er antibiotica in het bloed kwam. Dus een zelfde reactie. Wonderlijk genoeg Niet met dodelijke afloop. Deze pony wel even later in moeten laten slapen. Dus ik snap dat het heel traumatisch is. Dit is een half jaar geleden gebeurd en heb nog steeds nachtmerries ervan. Het heeft denk ik vooral tijd nodig. En of je er ooit helemaal overheen komt is de vraag. Het beeld zit erbij nog net in als of het gisteren gebeurd is.

**Geplaatst**: 02-01-20 19:16

Re: Paard overleden door fout da. Ik kan het niet accepteren

Geplaatst: 02-01-20 19:16

Ik vind het heel goed dat je niet boos bent op de DA. Zij heeft het ook zeker niet express gedaan en ligt er net zo goed wakker van. Maar waar mensen werken worden nu eenmaal fouten gemaakt.

Het verdriet zal wel blijven, zeker na zo’n heftige gebeurtenis duurt het lang voordat je je leven weer wat op kan pakken. Geef het tijd, en mocht je er mee blijven zitten trek aan de bel en zoek hulp.

Heel veel sterkte toegewenst Y;(

**Geplaatst**: 02-01-20 19:21

Geplaatst: 02-01-20 19:21

Afschuwelijk zeg om zoiets mee te maken

Ik snap heel goed dat je dat beeld niet zo makkelijk kwijt raakt.

Ik heb ooit een konijn gehad dat op de tafel bij de DA van stress een hartaanval kreeg. Daar was niemand schuld aan maar dat was al akelig om te zien. Bij een paard lijkt me dat enorm heftig.

Medische fouten gebeuren helaas vaak, zo‘n 10% van de patienten krijgt er mee te maken. Geen idee hoe dat bij dieren is.

Volgens een Nederlands onderzoek in 2019:

Citaat:
In de top drie van doodsoorzaken staat kanker op nummer één, hart- en vaatziekten op twee en medicatiefouten op drie.

Ik hoop dat je het een plekje kan geven en super dat je met de DA is gesprek bent geweest.