My way van het anserland

Moderators: Sica, C_arola, Neonlight, balance

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie
 
 
carmenraswan
Berichten: 46
Geregistreerd: 02-04-13
Woonplaats: Brielle

My way van het anserland

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter: 09-06-19 16:41

Hoe neem je afscheid van van de aller liefste.
Van hetgeen in je leven waar je het aller meest van hebt gehouden.
Wat een deel van jezelf is en waar je je leven voor zou willen geven..

Afgelopen donderdagavond, 6 juni 2019 heb ik afscheid moeten nemen van mijn 8 jarige paard.
Mijn NRPS palomino merrie genaamd My way van het Anserland.
Mijn eerste eigen paard.
En tegelijkertijd mijn droompaard.

Ik weet het nog precies, 26 oktober 2016 kwam mijn allergrootste droom waarvan ik mezelf nooit had kunnen voorstellen dat dit werkelijkheid zou worden uit:

IK KOCHT MIJN EIGEN PAARD.

En wat voor een paard.
Zo’n geweldig, mooi, lief en mensgericht paard.
Ik wist niet dat er zo’n paard als jou bestond en toen was je ineens van mij.
Ik heb het zelf ook nog maanden niet geloofd. Telkens als ik naar stal ging en ik zag jou staan, vroeg ik me af waar ik dit aan verdiend had.
Wie had het mij gegund om zo iets moois, zo iets liefs, in mijn leven te laten zijn.
Het bleef elke dag als ik er over na dacht weer onwerkelijk.
Je maakte mij letterlijk de gelukkigste persoon op aarde.

Helaas hebben we heel veel moeilijke periodes gehad samen.
Eigenlijk vanaf begin het af aan al.
Maar omdat onze band zo sterk werd, sprongen de fijne momenten altijd nog steeds overal bovenuit.
Ik voelde dat jij iets mankeerde en dat bleek uiteindelijk ook zo te zijn toen we 23 oktober 2018 naar de kliniek gingen en er slecht nieuws over jou uitkwam.

Mijn hart brak en we hebben er alles maar dan ook alles samen aan gedaan om jou beter, pijnloos en sterker te maken maar helaas heeft dit jou niet voldoende kunnen helpen.
Als ik hier mee door was gegaan had ik jou niet gelukkig gemaakt, ik zou alleen mijzelf mijn gebroken hart hebben bespaard.
Ik wilde je niet opnieuw de lange oneindige behandelingen aan doen.
Jij bent er altijd voor mij geweest en ik wil er dus ook altijd voor jou zijn, dat doen beste vrienden nou eenmaal voor elkaar.
Daarom heb ik je nu laten gaan, hoe moeilijk het ook was.
Het was het eerlijkst naar jou toe.

Jij was het beste paard wat iemand zich ooit als eerste paard had kunnen wensen My way.
Sommige mensen vonden jou een miskoop en hadden medelijden met mij.
Ik vind dat totaal niet, ik vind het nog steeds niet te bevatten dat ik jou mijn paard heb mogen noemen.
Je was er een uit duizenden.
Mijn gouden licht in het donker,
mijn aller beste vriendin.
Nooit vervangbaar en met niemand te vergelijken.

Je afscheid was precies zoals ik hoopte dat het zou gaan.
Het was eigenlijk het mooiste afscheid wat je je kon bedenken.
De dierenarts had een spoedgeval dus die was later en hij kwam precies tijdens het “golden hour” dus jij was op jou mooist en helemaal goud opgelicht door de stralende ondergaande zon.
Toen de dierenarts kwam was je heel alert op hem, maar rustig.
Ik had van te voren gevraagd of ik alles zelf mocht doen dus ik heb je ook mogen neerleggen onder zijn begeleiding.
Daarna heb ik nog naar jou hart mogen luisteren. Het klopte onregelmatig maar dat kwam door de narcose omdat je sliep zei de dierenarts.
Ik wilde dit graag zodat ik het geluid van jou kloppende hart voor altijd bij mij zou kunnen dragen.
Het aller bijzonderste was dat je de eerste prik had gehad om suf te worden, toen ging de dierenarts de tweede prik geven (de narcose waardoor je door je benen zou zakken) en ineens kwam je met je hoofdje omhoog, gaf je mij vol een kus in mijn gezicht en zakte je daarna weer naar beneden..
Ik denk dat je mij gedag wilde zeggen of zeggen dat het goed was, met je laatste beetje energie toen je er nog “bij” was in je hoofd voor alle verdovingen echt helemaal in zouden werken.
Je doet dat normaal alleen op commando met snoepjes, nooit uit jezelf.
Je hebt ook niet gevochten en ging heel rustig liggen..
de dierenarts zei letterlijk “ze gaf zich er aan over”.
Je blies je laatste adem en toen was je weg..
Ik heb nogmaals je hart geluisterd en er was dit keer geen geluid maar toch tegelijkertijd ook wel. Het klonk alsof ik mijn hoofd onderwater hield in een zwembad, mij afsloot van alles, mijn ogen sloot en ik hoorde alleen een gedempt geluid in een grote donkere leegte.

Het doet me vreselijk pijn om je te moeten missen.
Ik heb ook nog geen flauw idee hoe ik hier mee om moet gaan, dat zal met de tijd komen denk ik.

Weet dat ik het voor jou heb gedaan.
Weet dat je het geweldigste paard was dat iemand zich ooit heeft kunnen wensen.
En weet dat je nooit van mij gescheiden zult zijn.

We werden samen 1 dus die verbinding die wij hebben zal nooit verdwijnen.
We zijn zichtbaar niet meer samen maar mijn hart klopt met de jouwe.

Till we meet again..

Rust zacht My way

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

[ img ]

Let op, de 2 hier onder geplaatste foto’s zijn erg emotioneel, ze is hier net ingeslapen.
Ik wilde ze wel bij dit bericht plaatsen omdat hoe lastig het ook is, ook dit de harde waarheid is die bij een eeuwige vriendschap hoort.

[ img ]

[ img ]

Hierbij een link naar ons afscheidsfilmpje op mijn Facebook. https://www.facebook.com/10000067908299 ... 94&sfns=mo

We hebben afgelopen maandag (3 juni 2019) nog een afscheidsshoot op het strand van Hellevoetsluis gehouden waarbij Leonie van duffelen prachtige herinneringen van ons heeft vast gelegd.
Wanneer ik alle foto’s hiervan heb ontvangen maak ik hier nog een topic over.

Dank jullie wel voor het lezen en voor alle steun.

(Voor meer foto’s/filmpjes van haar, kijk op haar Instagram account @mywayvanhetanserland)

Raswan 10jarige donkerbruine ruin gezocht!

Verliefd op mijn eerste eigen paard, een palomino merrie!

jolandapinky
Berichten: 269
Geregistreerd: 23-06-10
Woonplaats: rhoon

Re: My way van het anserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-06-19 17:29

Heel veel sterkte, mooi paard was het!

peer2005
Berichten: 392
Geregistreerd: 06-09-09

Re: My way van het anserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-06-19 18:01

Prachtig paard en wat heb je jullie verhaal mooi en poëtisch onder woorden gebracht. Sterkte!

Gea99
Berichten: 1166
Geregistreerd: 26-09-13

Re: My way van het anserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-06-19 18:11

Sterkte met het verlies van je mooie golden dame!

Als het niet gaat zoals het moet. Dan moet het maar zoals het gaat.

Leo
Berichten: 50009
Geregistreerd: 06-12-02

Re: My way van het anserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-06-19 18:19

Wat een bijzonder verhaal over een bijzondere vriendschap... Wat wrang dat die maar zo kort heeft mogen duren maar tegelijkertijd mooi dat jullie in elkaars leven mochten zijn..

Heel veel sterkte met het gemis Y;(

..
The music of this awe
Deep silence between the notes
Deafens me with endless love

..

marjo1996
Berichten: 827
Geregistreerd: 06-06-12

Re: My way van het anserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-06-19 18:34

Heel erg knap besluit TS. Heel erg veel sterkte :(:)

Suzan_bobar
Berichten: 4247
Geregistreerd: 02-04-08
Woonplaats: Veluwe

Re: My way van het anserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-06-19 18:51

Tranen biggelen over mijn wangen. Wat heb je dat mooi omschreven. Je once in a lifetime paard. Eentje die extra bijzonder is,... Hoe neem je afscheid? Ik kan (nog) geen antwoord geven. Hier loopt hij hoogbejaard in het land. Ik gun het iedereen, maar leef mee met diegene waarbij het niet lukt. Sterkte met de leegte die is ontstaan.

Equine Lymfe Drainage Therapeut
Myofacial Equine Therapeut
Paardensportmasseur
Hirudotherapie (bloedzuigers)
http://Www.suzanabbink.nl

heidinuyten
Berichten: 232
Geregistreerd: 08-05-06
Woonplaats: Rucphen.

Re: My way van het anserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 13-06-19 09:24

Veel sterkte.

ZivaLane
Berichten: 60
Geregistreerd: 19-06-19

Re: My way van het anserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 21-06-19 16:53

Sterkte nog


Elisa2
Berichten: 36485
Geregistreerd: 31-08-04

Re: My way van het anserland

Link naar dit bericht Geplaatst: 22-06-19 08:35

Wat ongelooflijk sneu..zo jong nog, het was een prachtig dier. Wat mankeerde ze precies?

Heel veel sterkte met dit verlies en je hebt het inderdaad prachtig opgeschreven.

''De echte discipel van de rijkunst heeft niet de erkenning door andere mensen nodig maar veel meer het gevoel om met zijn paard een te zijn. Ontbreekt deze harmonie, dan ontstaat in het beste geval volmaakte techniek, maar er ontstaat nooit volmaakte (rij)kunst.''

-Kurt Albrecht-

Antwoord op onderwerpPlaats een reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 bezoekers