Geplaatst Waar gaat mijn leven heen?
14 jaartjes, zoveel problemen,
Geen leuk leven, maar ik ga toch door.
Van binnen altijd huilend,
Maar stiekem, probeer ik me vrolijk te uiten.
Maar waarom? Om gewoon, te laten lijken, dat je als
iedereen bent.
Af een toe een trekje,
Een jointje op z'n tijd,
Maar nu, de dag van gisteren,
Ben ik toch echt te ver gegaan.
Maar waarom? Gewoon, voor de lol...
Met mijn, nog jongere vriendin, bij school,
Rapport opgehaalt, en spul mee.
Natuurlijk denk ik weer niet na,
Nee, we snuiven 3 keer op een dag.
Maar waarom? Om gewoon, de problemen even te vergeten...
Dood? Nee ik wil niet dood,
Maar toch ook weer wel.
Nee, ik blijf voor de paarden,
Zal er altijd voor ze zijn.
Maar waarom? Omdat zij me begrijpen, en niet boos worden
wanneer ik me grenzen niet ken.
Maar moet ik nu blijven kijken,
Hoe ik langzaam sterf,
Van de pijn, en het verdriet,
Dat is hoe ik me nu voel.
Als een stoel,
Dat ouders gewoon denken: ik heb een kind zonder gevoel...
Ja, zo voel ik me even
Tips zijn welkom
