[VER] Ik heb je liever dan lief…
Moderators: NadjaNadja, Essie73, Muiz, Maureen95, Firelight
- Nynkex01
- Berichten: 1121
- Geregistreerd: 05-07-21
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 28-02-22 22:51
- soeboenoe
-
- Berichten: 1411
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 04-03-22 16:41
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
‘Oh… En?’
‘Ja… Wat zal ik zeggen… Het is een emotionele brief. Hij maakt zijn excuses en wenst ons veel liefde.’ – moet ik de brief aan haar laten lezen? Ondertussen ontsnapt een schamper lachje haar mond.
‘Zal ik die van mij eens lezen?’
‘Als je dat wil, moet je dat doen.’
‘Ik ben benieuwd wat hij me te zeggen heeft, buiten wat hij me allemaal al gezegd heeft.’
‘Zal ik ‘m voor je pakken?’
‘Graag.’
Ik loop naar haar tas en pak haar brief eruit. Wat me eerder niet opgevallen is, is dat haar envelop een stuk dikker aanvoelt dan die van mij. Nu is dat natuurlijk niet vreemd, hij zal haar meer te vertellen hebben dan mij. Ik reik haar de brief en even speelt ze ermee tussen haar vingers.
‘Moet ik hem voorlezen?’
‘Je moet doen wat jij fijn vindt, als je ‘m liever voor jezelf houdt, snap ik dat ook.’
‘Ik lees hem wel voor.’
Lieve Daniël, Lief Daantje,
Het allereerste dat er in me opkomt is verdriet en spijt. De tranen lopen me over het gezicht nog voor ik een volledige zin op papier heb gezet. Het voelt als een echt afscheid nu je de woorden hebt uitgesproken dat we gaan scheiden. De beloften die we elkaar gedaan hebben, hebben we helaas niet waar kunnen maken. Dat is voornamelijk mijn schuld, ik heb er alleen te lang over gedaan om dat in te zien.
Ik heb je op zoveel vlakken tekortgedaan, ik heb je voor lief genomen, ik ben ervan uitgegaan dat jij er altijd zou zijn en dat spijt me enorm. Jij bent zoveel meer waard dan iemand die jou als vanzelfsprekendheid incalculeert, jij bent namelijk de meest fantastische vrouw die iemand ooit in zijn leven zou kunnen hebben. Als ik terugdenk aan onze tijd samen, heb ik me de laatste tijd vergeten te beseffen wat een geluk ik heb gehad dat zo’n prachtige vrouw als jij voor mij wilde kiezen. Dat je jouw hele leven aan mij wilde geven, het samen met mij wilde delen en wilde verrijken.
En wat heb ik een enorme bewondering voor jou, voor wie je bent als mens, vrouw en moeder. Hoe je vol overgave altijd het beste hebt gewild voor ons als gezin. Hoe je onvoorwaardelijk houdt van onze kinderen en hebt gehouden van mij.
Ik had eerder de tekens aan de muur moeten zien, ik had moeten beseffen dat de intimiteit die ontbrak niet de oorzaak was van onze stroeve relatie, maar dat het een gevolg is geweest van mijn nalatigheid. Ik ben vergeten om je echt te zien, om te beseffen wat er in jou om is gegaan, wat je voelde en hoe ontzettend ongelukkig ik je maakte met mijn egoïsme. Ik verfoei mezelf dat ik niet gezien heb hoe eenzaam je in onze relatie moet zijn geweest, dat je me smeekte om genegenheid en warmte, maar al dat ik je gaf was de koude schouder. Ik heb gezegd dat je je niet druk moest maken, dat ik van je hield, maar ik zie nu in hoe die woorden geen enkele waarde voor je hebben gehad.
Ik zie nu in wat voor een ontzettende klootzak ik ben geweest, niet alleen door het zoeken van intimiteit bij een ander, maar de emotionele verwaarlozing van onze relatie is de hoofdzaak. Ik heb me altijd de meest gelukkige man op deze aarde gewaand met jou aan mijn zijde; zo’n sterke, lieve en mooie vrouw wilde de mijne zijn! Nog steeds beschouw ik jou als het equivalent van perfectie en ik denk niet dat ik mijn mening daarover ooit zal aanpassen.
Helaas zijn ook dit loze woorden in de situatie waar we nu in zitten, ik probeer je ook niet op andere gedachten te brengen, want ik besef me meer dan goed dat wat er gebeurd is niet zomaar te vergeten en vergeven is. Ik heb je op zoveel manieren pijn gedaan dat ik helemaal snap dat ik daarmee jouw liefde voor mij vakkundig teniet heb gedaan. Ik wil alleen dat je weet dat ik jou niets kwalijk neem. Ik begrijp dat je bij Syl gevonden hebt, wat ik je niet (meer) gaf. Als zij daadwerkelijk degene is die jou gelukkig maakt, wie ben ik dan om jou dat te ontzeggen?
Diep in mij zit nog steeds het verlangen om je te smeken ons nog een kans te geven, zodat ik je kan bewijzen dat je voor mij echt mijn hele wereld bent. Dat wij bij elkaar horen en dat we samen het meest gelukkig zouden zijn. Ik zou notabene haast willen opteren dat je Syl zou kunnen blijven zien, als je maar bij me zou blijven.
Maar ik weet dat dit wederom een egoïstische gedachtegang is, ik kan niet zonder jou, dus zou jij je maar weer aan moeten passen aan mij. Ik weet ook dat jij zo niet in elkaar zit, je zou je naar een van ons bezwaard voelen en uiteindelijk zou zo’n situatie onhoudbaar worden. Jij houdt namelijk met heel je hart en ziel van iemand en wil er dan ook alles aan doen om te voorkomen dat iemand gekwetst raakt.
Zonder te willen verzanden in herinneringen en hoopvol denken wil ik toch nog graag tegen je zeggen dat ik altijd van je zal blijven houden. Je was, bent en zal altijd mijn eerste en grootste liefde zijn. Ik hoop in ieder geval dat we goed contact kunnen onderhouden wat betreft de kinderen, want ik zou ook volledig snappen als dat vanuit jou niet mogelijk zou zijn. Ik heb wat dat betreft wel echt al mijn rechten verspeeld.
Lieve Daniël, lieve schat, ik hoop echt dat je het geluk weer terug mag vinden, dat je liefhebt met heel je hart en dat je dit in honderdvoud terug mag ontvangen, je verdient namelijk geen millimeter minder.
Liefs,
Niels
Haar gezicht is geen millimeter verschoten tijdens het lezen van haar brief. Haar intonatie ook niet emotioneel, eerder eentonig. Niels heeft zijn hart uitgestort in deze brief en het lijkt haar amper iets te doen. Zou ze het juist buitensluiten omdat het haar teveel doet? Of juist na alles dat er gebeurd is, niets meer doet?
Ze vouwt de brief weer op en stopt deze terug in de envelop, die ze vervolgens op de salontafel gooit. Ze ziet dat ik naar haar blijf kijken en een beetje wacht op een reactie.
‘Dit is typisch Niels. Hij is een meester met woorden, weet alles altijd zo goed te verwoorden. Voor mij zijn het enkel dat, woorden. Hij heeft niets van dit laten zien de afgelopen tijd. Pas toen het te laat was, kwam hij zogenaamd met zijn “besef” aanzetten. Het zal me niets verbazen dat hij nu pas spijt heeft ontwikkeld omdat hij alleen is.’
‘Je hoeft je niet te verdedigen hè?’
‘Ik verdedig mezelf niet, maar het doet me gewoon niet zoveel dat ik nu een brief heb waarvan afdruipt dat hij niet alleen wil zijn.’
‘Ik snap je, maar ik zou het ook snappen wanneer het je wel iets doet. Je hebt een groot deel van jouw leven met hem gedeeld.’
‘En dat is nu voorbij.’
Ik schud mijn hoofd terwijl ik naar haar lach, ze blijft me iedere keer verbazen. Ik had verwacht dat dit een ontzettend emotionele reactie bij haar teweeg zou brengen, wat ervoor zou zorgen dat ze weer zou twijfelen of de scheiding wel de beste optie zou zijn, maar het heeft het tegenovergestelde effect.
Hoofdstuk 14; Ik wacht wel tot je klaar bent met praten.
De afgelopen twee weken zijn voorbijgevlogen en voorbijgekropen tegelijkertijd. Gelukkig is het met Daniël steeds iets beter gegaan en kan ze zelf alweer aardig vooruit, ze heeft in ieder geval niet meer overal hulp bij nodig.
Feline en Tygo zijn tweemaal samen met Niels op bezoek gekomen, waarbij ik deze keer wel gebleven ben. Naar de kinderen houdt ze nog steeds vol dat ik een vriendin ben die haar helpt omdat ze zich niet zo lekker voelt. Feline heeft nog eenmaal gevraagd naar “de baby in de buik”, maar toen Daniël op haar manier uitgelegd heeft dat de baby niet meer in haar buik zit, heeft ze er niet meer naar gevraagd. Op het moment zelf zag je Niels weer ineenkrimpen en zich niet goed een houding weten te geven. Daniël daarentegen heeft er nog geen seconde aandacht aan geschonken, ze wil het er niet over hebben, onderwerpen in die richting worden vakkundig omgebogen naar iets anders en zelfs de babyspullen die ze boven op een andere kamer had liggen, heeft ze zelf opgeruimd zonder een traan te laten. Aan het einde van deze twee weken lijkt het bijna of ze nooit zwanger is geweest, die vreselijke avond zich nooit heeft afgespeeld en of ze geen enkele emotie meer heeft wat betreft Niels. De eerste keer dat Niels op bezoek kwam met de kinderen wilde hij haar een kus op de wang geven, waarop ze haar hoofd wegdraaide en hem vriendelijk verzocht om dat niet te doen. Iedere aanraking die hij poogt te doen, wuift ze weg, echter zonder daar heel naar bij te doen.
Niels aan de andere kant zie je bij iedere afwijzing kleiner worden, hij heeft het heel moeilijk met de afstandelijke houding die Daniël erop nahoudt. Hij probeert zelfs om vriendelijk tegen mij te doen, vraagt hoe het met me gaat, of hij nog iets voor me kan betekenen en of we nog iets nodig hebben. Ik blijf er iedere keer een bittere smaak van in mijn mond houden als hij zo vriendelijk doet, in mijn achterhoofd hangt namelijk nog steeds het beeld van zijn agressiviteit wanneer ik hem in levenden lijve zie. Ik ben zelfs een keer opgesprongen toen hij in een reflex een vallende Feline opving en zich snel in mijn richting bewoog. De sfeer die daarna in de kamer hing, voelde hetzelfde als de sfeer die er hing toen Niels een laatste maal naar het ziekenhuis kwam. Ongemakkelijk, opgelaten en lastig overheen te stappen. Hij is daarna ook snel vertrokken samen met de kinderen.
De laatste dagen is Daniël wel vrolijker, ze kletst wat meer en geeft aan graag zo snel mogelijk weer aan het werk te willen. Ze wordt er namelijk kriegelig van als ze denkt aan de stapel werk die op haar ligt te wachten als ze weer terug aan de gang gaat. Als ik aangeef dat ze haar echt niet meteen volle bak aan het werk gaan zetten, lacht ze en geeft aan dat ze echt niet halve bak een paar uurtjes les gaat geven en vervolgens weer als een bejaarde thuis gaat zitten.
‘Zullen we anders eerst eens wat dingen buitenshuis gaan doen, voordat je denkt aan gaan werken?’ – ik zie een kleine twijfeling.
‘Durf je niet met mij gezien te worden?’
‘Maak je daar alsjeblieft niet druk om lief. Ik ben ervan overtuigd dat de mensen toch al wel een vermoeden hebben hoe de vork in de steel zit wat ons betreft, zeker Nien.’
‘Omdat ze langs is geweest bedoel je?’
‘Omdat ze ernaar gevraagd heeft, aangezien de wildste roddels de ronde deden. Bovendien zijn mensen ook niet helemaal gek, ze hebben gezien wat voor ellende Niels en ik gehad hebben en dat jij daar ook vaak bij bent geweest.’
‘Wat heb je haar gezegd dan?’
‘Dat ik zaken voor mezelf aan het uitzoeken ben, maar dat Niels en ik niet meer samen zijn en we gaan kijken hoe we het allemaal gaan doen.’
‘Dus zij weet dat wij samen zijn?’
‘Ze weet dat we aan het kijken zijn of we samen iets kunnen worden.’ – auw, dat doet best zeer.
‘Oh…’
- kiki1976
-
- Berichten: 16864
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Geplaatst: 04-03-22 16:57
Ik vond de brief van Syl veel harder binnenkomen dan de brief aan Daan.
Bij Daan eerder een brief geschreven vanuit liefdesverdriet en zijn gemis, maar niet wat hij heeft gedaan met het gevolg dat ze hun kindje zijn verloren.
Maar fijn dat het weer beter met je gaat!
. - primera
-
- Berichten: 920
- Geregistreerd: 31-10-04
- Woonplaats: Zuid Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 04-03-22 22:51
- bora
-
- Berichten: 1389
- Geregistreerd: 30-07-03
Geplaatst: 04-03-22 23:00
Kijk nog even naar deze zin, deze loopt naar mijn idee niet. Voor mijn gevoel moet heb ben zijn
Als ik terugdenk aan onze tijd samen, heb ik me de laatste tijd vergeten te beseffen wat een geluk ik heb gehad dat zo’n prachtige vrouw als jij voor mij wilde kiezen
- Rocamor
-
- Berichten: 10896
- Geregistreerd: 21-11-02
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 05-03-22 10:01
Maar ik begin me steeds meer te ergeren aan Daniël.
- Paardennamen
- Berichten: 2130
- Geregistreerd: 30-10-04
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 05-03-22 23:50
Ik ben alleen kwijt wie Nien is
- soeboenoe
-
- Berichten: 1411
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-22 11:19
kiki1976 schreef:Goed stuk weer.
Ik vond de brief van Syl veel harder binnenkomen dan de brief aan Daan.
Bij Daan eerder een brief geschreven vanuit liefdesverdriet en zijn gemis, maar niet wat hij heeft gedaan met het gevolg dat ze hun kindje zijn verloren.
Maar fijn dat het weer beter met je gaat!
Misschien dat dat nog te rauw is om volledig in de brief te zetten? Hij zit natuurlijk ook met een bak aan gemis en verdriet.
Voel me inderdaad weer een heel stuk beter!
@bora; ik ga er nog even naar kijken!
@Rocamor; leg eens wat verder uit als je wil?
@Paardennamen; Nien is inderdaad een vriendin en collega van Daniël, zij is ook komen helpen toen Daniël zo ziek was.
- Rocamor
-
- Berichten: 10896
- Geregistreerd: 21-11-02
Geplaatst: 07-03-22 14:05
ik zal het proberen.
Daniëlle komt nu op mij over als: als ik niet volledig op handen gedragen wordt / als keizerin gezien wordt, dan ben je per definitie tegen mij en blokkeert ze volledig / trekt een muur op / duwt die ander weg, wellicht om maar niet geraakt te worden. Alsof er geen "agree to disagree" mogelijk is. Het is zwart of wit. Voor de buitenwereld doen alsof je er aaaaalles aan doet om de goede partner te zijn, maar ondertussen zelf ook de relatie ondermijnen en dat niet zien / niet willen zien.
Zo van: jij hebt twijfels / een andere mening: dan sla / raak ik jou eerst wel, voordat je mij kunt raken.
Met daarnaast van meerdere walletjes willen eten.
Dat is mijn gevoel nu over haar. Maar, en dan prijs ik me gelukkig, ik heb nooit in de situatie van haar gezeten. Ik ben nooit in elkaar getimmerd door mijn partner, nooit een kind dientengevolge kwijtgeraakt en ben ook nooit vreemdgegaan. Dus wellicht zou mijn mening heel anders zijn als daar een punt der herkenning zou zitten.
En wellicht dat mijn mening weer wijzigt verderop in het verhaal.
En mijn gevoel over Daniël zegt natuurlijk niet dat wat Niels gedaan is goed te keuren valt!
- plutolover
-
- Berichten: 11705
- Geregistreerd: 30-07-04
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 07-03-22 14:40
ze weet niet wat ze wilt. En lijkt wel of ze ergens nog schaamt voor sil. Al snap ik dat ergens ook wel want ze had natuurlijk altijd een mannelijke partner,
maar net wat rocamor zegt ik heb gelukkig nooit in zulke situaties gezeten dus kan heel goed dat dit soort zelf bescherming is.
- soeboenoe
-
- Berichten: 1411
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 07-03-22 16:32
Komt ook aardig overeen met de karakterschets die ik van haar gemaakt heb in deze situatie. Vooral overal de boot nét ver genoeg afhouden dat ze haar niet (meer) kunnen raken, maar tegelijkertijd wel de verbinding willen.
Ze weet zelf dondersgoed dat ze ook fout is geweest, waar nog veel schaamte over zit en projecteert dat op Syl, ondanks dat ze daar wel veel om geeft. Dat uit zich in dat ze in het "echte" leven (buitenwereld) moeite ondervindt met haar gevoelens omtrent Syl uiten. Zeker omdat ze natuurlijk altijd vol heeft gehouden dat Syl een vriendin is geweest en ze voorheen met Niels was en niet onder stoelen of banken heeft gestoken dat dat toch wel haar ideaalplaatje is geweest voor de toekomst.
Het stukje: op handen gedragen willen worden, heb ik dan zelf een beetje gemist
Maar ik snap ergens wel waar dat beeld vandaan komt.
- Mer1980
-
- Berichten: 18859
- Geregistreerd: 08-02-01
- Woonplaats: Lelystad
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 07-03-22 17:54
- kiki1976
-
- Berichten: 16864
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Geplaatst: 07-03-22 18:35
soeboenoe schreef:Dankjulliewel allemaal!kiki1976 schreef:Goed stuk weer.
Ik vond de brief van Syl veel harder binnenkomen dan de brief aan Daan.
Bij Daan eerder een brief geschreven vanuit liefdesverdriet en zijn gemis, maar niet wat hij heeft gedaan met het gevolg dat ze hun kindje zijn verloren.
Maar fijn dat het weer beter met je gaat!
Misschien dat dat nog te rauw is om volledig in de brief te zetten? Hij zit natuurlijk ook met een bak aan gemis en verdriet.
Voel me inderdaad weer een heel stuk beter!
@bora; ik ga er nog even naar kijken!
@Rocamor; leg eens wat verder uit als je wil?
@Paardennamen; Nien is inderdaad een vriendin en collega van Daniël, zij is ook komen helpen toen Daniël zo ziek was.
Was niet vervelend bedoeld hoor, maar de brief aan Syl kwam met lezen meer binnen zeg maar.
Maar ik snap wat jij bedoeld
- Nynkex01
- Berichten: 1121
- Geregistreerd: 05-07-21
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 07-03-22 20:56
- soeboenoe
-
- Berichten: 1411
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 11-03-22 16:31
Ik hoef op dit moment echt niet de prioriteit te zijn, maar het zou fijn zijn als ik ook een beetje erkend word in mijn gevoel en beleving.
‘Ik wil het hier toch nog even over hebben Daniël…’
‘Waarover precies?’
‘Over dat stukje “we zijn aan het kijken of we samen iets kunnen worden”.’
‘Lieve schat, je snapt toch wel dat ik niet meteen in de volgende relatie stap? Ik heb mijn handtekening nog niet eens onder de scheidingspapieren staan.’
‘Ik hoef ook niet meteen geparadeerd te worden als jouw nieuwe relatie, maar ik wil een beetje zekerheid.’
‘Zekerheid waarover?’ – mijn bloed begint nu toch aardig te koken.
‘Dat ik niet weer buiten gebonjourd word op het moment dat het weer goed met je gaat! Dat we ergens naartoe gaan, dat je wil investeren in “ons” of misschien is het wel dat ik het ontzettend fijn zou vinden als je me ergens bij betrekt in plaats van “wat zullen we vanavond met het eten doen” of “Feline en Tygo komen morgen rond die en die tijd”.’
Ze knippert een paar keer snel achter elkaar en ziet eruit of ze water ziet branden, heeft ze dit dan echt niet aan zien komen?
‘Waar komt deze boosheid vandaan?’
‘Nee, niet van het onderwerp af nu.’
‘Dat is niet van het onderwerp afgaan, ik wil weten waarom je nu zo boos bent.’ – Ze gaat wat verzitten en draait zich in mijn richting.
‘Ik wil helemaal niet boos zijn, maar ik krijg zulke tegenstrijdige signalen van je. Het ene moment val je tegen me in slaap en zeg je me dat je het zo ontzettend fijn vindt en het volgende moment zijn we alleen aan het kijken of het iets is, ik word daar heel onzeker van. En niet eens onzeker over mezelf, maar ik weet niet waar “wij” naartoe gaan. Vind je het nu leuk, spannend en fijn omdat het anders en nieuw is of zie je er iets langere termijn in? Als ik naar je kijk, fladderen er allerhande vlinders door heel mijn lijf, als ik je zie genieten van het zonnetje word ikzelf blij als je je niet fijn voelt, wil ik er alles aan doen om dat weg te nemen… Maar ik krijg er geen hoogte van of jij dat ook zo voelt…’
‘Wat wil je dat ik antwoord? Er is zoveel gebeurd de afgelopen twee weken… Ik ben volop bezig met de scheiding netjes regelen, baal ervan dat ik nog niet helemaal lekker uit de voeten kan, dat ik mijn kinderen twee keer gezien heb in twee weken en daarbovenop moet ik dan ook nog eens diep gaan nadenken over wat wij zijn? Ik vind het fijn dat je er bent, ik geniet van jouw gezelschap en genegenheid, maar excusez-moi dat ik even niet diepzinnig met jou in gesprek ben gegaan over wat de toekomst gaat brengen. Ik weet het niet Syl, er gaat op dit moment zoveel door me heen en langs me heen, ik zou willen dat ik de ruimte in mijn hoofd heb om dit uit te zoeken. Ik zou je zekerheid willen geven, ik zou volmondig willen zeggen dat alles wel goed gaat komen, maar ik wil hier eerst doorheen zonder mezelf compleet te verliezen.’
‘Ik wil jou ook niet verliezen… Maar ik wil dat je eerlijk bent, me betrekt bij wat je denkt en voelt en me vooral niet het gevoel geeft dat je twee levens aan het leiden bent. Praat met me over de scheiding, vertel het me als je ervan baalt dat je jouw kinderen niet zo vaak ziet, zeg me wat je wil en wat niet… Dan kan ik er iets mee.’
‘Sorry Syl… Ik meen het. Het voelt gewoon niet goed om met jou over de scheiding te praten, ondanks dat wij nu een soort samen zijn, voelt het nog niet afgesloten met Niels. Ik snap je helemaal, ik ken het gevoel dat er een ander leven geleefd wordt naast wat je ziet, maar dat is voor nu ook nog even het geval. Dat zal zeker minder worden of misschien zelfs helemaal verdwijnen, maar ik moet dit nu nog even zelf doen.’
Ik weet dat ik onredelijk ben als de gedachten op komen borrelen waarin ik Niels verfoei omdat hij nog steeds tussen Daniël en mij instaat, hoewel hij daar zelf niets aan kan doen. Hij is meer dan schappelijk geweest naar haar toe en heeft ons alle ruimte gegeven, het is nu Daniël die hem tussen ons in blijft zetten. Dat is misschien ook wel de reden dat ik het gevoel heb dat ze er niet vol voor wil gaan. Er blijft een soort afstand tussen ons, voor mijn gevoel zelfs meer afstand dan toen we nog in het geniep bezig waren. Toen wist ik in ieder geval wat er in haar hoofd omging, toen wilde ze nog wel delen wat ze wilde en hoe ze dat wilde, toen merkte ik nog dat ze echt genegenheid bij me zocht. Nu voldoen we aardig aan het degelijke beeld dat ik me altijd voorgesteld heb van haar en Niels. Een kusje bij het wakker worden, een kusje voor het slapengaan en als ze in een goede bui is kroelen we nog wat in bed. Ik begrijp volkomen dat ze nog geen polonaise aan haar lijf wil en dat is ook niet waar ik op doel, maar ik begrijp niet waar dat op afstand houden vandaan komt.
Ik sta op en wil langs haar heen lopen, waarop ze mijn arm vastpakt en me naar zich toetrekt. We kijken elkaar aan en voor het eerst in tijden lijk ik weer iets van emotie in haar ogen te zien, ze kijkt me bijna smekend aan. Normaal gesproken was ik hierdoor gesmolten, maar nu maakt het me eigenlijk alleen maar bozer. Ze zegt me net op afstand te blijven, maar me dan wel op deze manier aankijken. Ik pak haar hand met mijn vrije hand, haal deze van mijn arm af en vervolg mijn weg naar de keuken. Ik tuur in de koelkast en hoewel het even duurt eer ik besef dat deze zo goed als leeg is, zie ik wel de mogelijkheid om even het huis uit te gaan en even mijn eigen gedachten op een rijtje te zetten.
‘Ik ga zo even boodschappen doen, moet ik nog iets voor je meebrengen?’
‘Syl, doe alsjeblieft niet zo.’
‘Wil je iets van de super of niet?’
‘Nee, dankjewel. Wil je nog even bij me komen zitten?’
‘Nee, ik ga even boodschappen doen.’
- kiki1976
-
- Berichten: 16864
- Geregistreerd: 17-04-10
- Woonplaats: Kop van Noord Holland
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 11-03-22 17:49
Tja van beide begrijpelijk, een moeilijk onderwerp om een eerlijk pasklaar direct antwoord op te kunnen geven.
- Rocamor
-
- Berichten: 10896
- Geregistreerd: 21-11-02
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 11-03-22 18:31
Kiki, dat snap ik, dat er geen pasklaar antwoord is. Maar Bonjour Syl dan het huis uit - for the time being - zodat Daniel uit kan zoeken wat ze voelt en wat ze wil. Nu komt ze nog steeds over alsof ze niet in haar eentje kan en wil zijn. Alles op haar manier en haar vingerknippen.
wel goed beschreven!
- soeboenoe
-
- Berichten: 1411
- Geregistreerd: 16-04-08
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst door de TopicStarter : 12-03-22 11:07
@Rocamor; Ergens is het ook wel te begrijpen dat Daniël geen idee heeft wat ze wil, ze wordt namelijk ook aan alle kanten overvraagd (waar ze zelf voor kiest) en we kunnen maar een bepaalde hoeveelheid aan zonder dat we gek worden
- Rocamor
-
- Berichten: 10896
- Geregistreerd: 21-11-02
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 12-03-22 11:44
- Nynkex01
- Berichten: 1121
- Geregistreerd: 05-07-21
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 18-03-22 14:41
- ApplePapple
-
- Berichten: 2742
- Geregistreerd: 12-02-13
Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…
Geplaatst: 18-03-22 16:04
Maar die Danielle, ik zou er helemaal gek van worden... snap ergens wel dat ze veel moet regelen nu maar ik vind dit ook wel een beetje Syl aan het lijntje houden.
- soeboenoe
-
- Berichten: 1411
- Geregistreerd: 16-04-08
Geplaatst door de TopicStarter : 18-03-22 16:50
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Met die woorden loop ik de gang in, gris een tas uit de kast, haar sleutels uit haar jaszak en probeer de voordeur niet al te hard dicht te trekken.
Deze twee weken heb ik alleen maar met hun auto gereden, dus ik ben er inmiddels aan gewend om met een flinke stationwagen te rijden. De supermarkt zit vlakbij en eigenlijk is het prima te voet te doen, maar ik heb nu echt geen behoefte om met zware tassen te gaan lopen leuren. Ik start de auto en draai achteruit de carport uit, binnen een paar minuten draai ik al de parkeerplaats van de supermarkt op.
Ik struin wat tussen de schappen door en compleet afwezig stop ik wat producten in mijn winkelwagen. Een paar simpele gerechten voor de komende dagen, wat frisdrank en wat te knabbelen voor ’s avonds. Tot ik bij het schap kom waar de flessen wijn uitgestald staan, dan heb ik ineens een vlaag van heimwee naar de tijd dat ik met Biebs op het terras zat en we onszelf compleet vol lieten lopen terwijl we de grootste lol hadden samen. Waar is die onbezorgde tijd gebleven? Dat lijkt een compleet ander leven en het maakt ook dat ik ineens enorm twijfel of dit dan echt is wat ik wil. Ik weet dat ik er zelf voor gekozen heb om me met Daniël in te laten, maar wat een oliebol heeft zich er rond omheen gevormd. Bovendien als iemand me nu de vraag zou stellen of ik écht gelukkig ben, weet ik niet of ik “ja” zou kunnen antwoorden. Ook als ik terugdenk aan de Daniël waar ik als een blok voor ben gevallen en de Daniël die nu thuis op de bank zit, kan het contrast haast niet groter. Al is het niet geheel eerlijk om zo te denken op dit moment, er is nogal wat voorgevallen en ik kan ook niet verwachten dat ze dat van zich afborstelt en weer doorgaat of er niets aan de hand is geweest.
Ik pak een fles rode wijn waarvan ik het etiket denk te herkennen, uit het schap en leg deze in mijn winkelwagen. Misschien als we het eens een avond gewoon gezellig maken, dat de lucht dan wat geklaard wordt. Als ik namelijk heel eerlijk ben naar mezelf, zou ik er ook niet gelukkiger van worden wanneer ik haar zou verliezen. Het moet gewoon allemaal wat zorgelozer en misschien moet er wat minder over nagedacht worden.
Mijn gedachten schieten vanuit daar meteen door naar Niels, hoewel ik hem bijna beschouw als twee personen. De Niels die volledig alle grenzen over gaat en de Niels die probeert om een goed mens te zijn en zijn uiterste best doet om alles zo vloeiend mogelijk te laten verlopen.
Ergens heb ik met hem te doen, hij is letterlijk alles kwijt wat zijn leven, zijn leven heeft gemaakt, terwijl Daniël er nog iemand aan overgehouden heeft. Ik geloof ook niet dat hij zijn heil bij Biebs is gaan zoeken, ik denk namelijk echt dat hij zijn affaire met Biebs beschouwt als het begin van het einde van zijn relatie met Daniël. Zou Biebs zich op dit moment ook zo belabberd voelen? Zou ze balen dat ze ooit begonnen is aan die relatie met Niels? Zou het voor haar meer zijn geweest dan enkel wat spannend gescharrel?
Ik heb ineens ontzettend de behoefte om haar te spreken, ik weet dat dat een gevoelige kwestie is bij Daniël en dat ik Biebs echt pijn heb gedaan door mezelf volledig blind te staren op Daniël, maar jezus wat een behoefte aan mijn vriendinnetje van toen heb ik nu. In een opwelling pak ik mijn telefoon en druk op het telefoontje bij Biebs haar naam met de verwachting dat ze niet op gaat nemen.
‘Wat moet je?’ – een boze stem aan de andere kant van de lijn.
‘Ik miste je, Biebs.’
‘Ach, flikker op Syl! Sinds dat hele gedoe met Niels en Daniël is er niets meer over tussen ons.’
‘Dan kan ik je toch nog wel missen?’
‘Je mist mij helemaal niet, je voelt je gewoon eenzaam omdat je iedereen aan de kant hebt geschoven om je zin te krijgen bij Daniëlle. Dat heb je nu, dus wat is jouw probleem?’
‘Ik dacht even terug aan onze gezellige momenten voor deze hele ellende en ik miste wat we toen hadden.’
‘Ga lekker uithuilen bij Daniëlle alsjeblieft en laat mij met rust! Ik ben alles kwijt, inclusief mijn baan, door dit hele gezeik, dus nee, ik mis jou totaal niet. Het zou zelfs een zegening zijn als ik je nooit meer tegen hoef te komen.’
‘Volgens mij heb jij er zelf ook een aandeel in gehad, jouw affaire met Niels bijvoorbeeld.’
‘Kijk, hier heb ik dus echt geen zin in. Jij bent je gaan mengen in dat huwelijk, jij hebt het opgeblazen en nu moet ik op de blaren zitten.’
‘Als jij dat wil geloven, dan weet ik niet in welke wereld jij leeft. Ik heb inderdaad een groot aandeel in dit hele fiasco, maar vlak dat van jezelf niet uit. Jij hebt seks gehad met een getrouwde man, lang voordat het hele huwelijk opgeblazen is.’
‘Doei Syl!’
Nog voordat ik iets terug heb kunnen zeggen, heeft ze weer opgehangen. Misschien is het ook wel erg dom van me geweest om haar vanuit het niets op te bellen.
Ik vervolg mijn weg door de supermarkt en ik merk dat ik weinig zin heb om terug naar Daniël te gaan, waar ik ook wel een beetje van schrik. Ik heb nog nooit ervaren dat het idee me tegenstaat om naar haar toe te gaan. Ik heb eigenlijk gruwelijk veel zin om gewoon een avond de stad in te gaan; drank, feesten en doorgaan tot de zon weer opkomt. Even het mega burgerlijke leventje van me afschudden. Wanneer ik in de auto stap, met de twee volle boodschappentassen naast me en ik bijna buikpijn heb door de gedachte nu weer naar haar huis te gaan, besluit ik gewoon erop uit te gaan vanavond.
Als ik de auto weer op de carport draai, voel ik meteen of ik mijn eigen sleutels in mijn zak heb zitten en gelukkig is dat het geval. Met haar sleutels draai ik de voordeur open en voor heel even twijfel ik of ik de boodschappen niet gewoon voor de deur zet en weer vertrek. Ik zou willen dat ik dat gedaan had…
Ik stap namelijk de woonkamer binnen en zie Niels daar op de bank naast Daniël zitten. Hij ziet mijn verbaasde gezicht en verantwoord zich meteen;
‘Hey Syl, ik was in de buurt en heb Daan gebeld of ik even langs mocht komen, dan kunnen we alles regelen zonder te hoeven bellen of berichten.’
Ik knik alleen kort en begin aan het inruimen van de boodschappen. Ik hoor op de achtergrond dat ze het hebben over het huis en dat Daniël er graag wil blijven wonen, maar nog even met de advocaat moet kijken of dit haalbaar is en welk bedrag ze dan verschuldigd is aan Niels om hem uit te kunnen kopen. Ze bespreken nog wat zaken rondom persoonlijke spullen en spreken nog een datum af waarop ze beiden denken te kunnen tekenen om de scheiding definitief te kunnen maken. Hierna wordt het gesprek vrij snel informeel en informeert Niels hoe het gaat, ik hoor een weifeling in de stem van Daniël als ze zegt dat het goed gaat naar omstandigheden. De wedervraag beantwoord Niels dat hij er nog veel moeite mee heeft en dat ook de kinderen moeite hebben met de situatie. Feline schijnt nog meer last te hebben van driftbuien waardoor Niels nu naar een klein appartement verhuist die een vriend voor hem heeft kunnen regelen omdat zijn ouders de slapeloze nachten niet meer aankunnen in combinatie met het opvangen van de kinderen.
Daniël stelt voor dat de kinderen nu ook wel vaker naar haar toe kunnen, aangezien ze steeds beter uit de voeten kan en dat ik er ook ben. Op dat moment schiet het beeld door mijn hoofd dat we hier dan straks met twee kinderen erbij zitten en dat trek ik nu echt even niet.
Ik loop naar de gang, stop de tas terug in de gangkast en loop in diezelfde beweging de voordeur uit, naar mijn eigen auto. Ik rijd naar mijn studio, kleed me om en zonder iets te eten loop ik naar het centrum waar ik bij de eerste de beste kroeg naar binnen stap waar het enigszins gezellig lijkt. Het is nu borreltijd, waardoor het aardig druk is en ik neem plaats aan de bar. Wanneer ik aan mijn eerste drankje zit, die in rap tempo bijna leeg is, gaat mijn telefoon drie keer. Ik hoef me niet af te vragen wie dat is. Ik negeer het compleet en bestel vrij snel na mijn eerste drankje, mijn tweede. Wanneer de barvrouw deze aan mij overhandigd, probeert ze een gesprek aan te knopen.
‘In je eentje aan de bar op een vrijdagmiddag?’
‘Even mijn hoofd leegmaken.’
‘Meestal wordt het hier niet beter van.’ – ze hint naar de gin-tonic die ik gretig door het rietje naar binnen werk.
‘Als je eens wist… Ik denk dat dit op dit moment even het beste antwoord is voor mij.’
‘Ik wil me verder niet met jouw persoonlijke leven bemoeien, maar de meesten die in hun eentje aan de bar komen drinken in het tempo dat je nu hebt, proberen iets weg te drinken. Eindigt meestal met meer spijt dan iets anders.’ – Het komt vanuit haar niet bemoederend over, het voelt haast als een troostend schouderklopje en ik krijg erg de behoefte om alles eruit te gooien.
‘Ooit wel eens met een vrouw gedatet?’ – ik zie dat ze me een beetje verbaast aankijkt als ik haar deze vraag stel.
‘Uh, niet gedatet nee…’ – iets van argwaan in haar stem.
‘Geen zorgen, ik ga je niet in verlegenheid brengen door je mee uit te vragen.’ – ik zie iets van opluchting in haar blik.
‘Ik date momenteel een prachtvrouw. Of eigenlijk… Ik was ervan overtuigd dat ze dat was. Begrijp me niet verkeerd, ze is beeldschoon en in het begin was ze zo verslavend. Er ging geen minuut van de dag voorbij dat ze mijn hoofd niet compleet innam.’
‘Maar nu is het saai?’ – tikje brutaal om zo binnen te vallen, maar ik zal vast niet de eerste zijn die haar levensverhaal hier neerlegt.
‘Nou, saai zou ik het niet noemen… Passieloos. Drie kusjes op een dag. Over drie gesproken, drankje nummer drie graag.’
‘Hoe lang zijn jullie samen dan?’
‘Ze wil het niet eens “samen” noemen.’
‘Maar als het nu al “passieloos” is en jullie zijn niet eens samen, hoe zie je de toekomst dan verder voor je?’ – ze trekt voor zichzelf een 0.0 biertje open en kijkt even snel de zaak rond of iedereen nog voorzien is, voordat ze op de bar hangt om verder te praten.
‘Er is nogal wat aan vooraf gegaan… En we hoeven echt niet iedere avond van bil, dat wil ik niet zeggen, maar 3 kusjes op een dag. Ik ben nog geen tachtig!’
‘Gezeur met een ex?’
‘Onder andere ja, of eigenlijk gewoon ja. En zij blijft hem nu tussen ons inzetten. En dat ge-emmer met de scheiding.’
‘Ze was getrouwd?’ – Haar lichaamstaal straalt iets van afkeuring uit.
‘Ja, ze is nog getrouwd totdat de scheiding rond is. Ze heeft er zelf voor gekozen om met mij te zijn, maar nu we daadwerkelijk samen zijn is er echt nul passie te vinden. Nu moet ik er ook wel bij zeggen dat ze nog herstellende is van een flinke ingreep, zowel mentaal als fysiek.’
‘Mag ik zeggen dat je wel een beetje egoïstisch klinkt?’
‘Pardon?’
‘Als ik het zo hoor zit ze in een lastig parket. Ze wil het, denk ik, netjes afronden met haar ex terwijl ze herstellende is van een flinke ingreep, dan ben jij er natuurlijk ook nog, maar het klinkt of ze niet bepaald ruimte heeft om zichzelf te zijn. Iedereen wil wat van haar.’
‘Ik verlang helemaal niks van haar, doe alles voor haar en klaag geen seconde, laat haar en haar ex alles op hun gemak uitzoeken en zet nergens druk achter, ik wil alleen graag wat genegenheid, wat persoonlijke aandacht…’
‘Dus je verlangt wel iets van haar, jij wil haar aandacht. Ik wil niet zeggen dat dit verkeerd is, maar misschien heeft ze nu even geen ruimte om dat te uiten.’ - Het lijkt of haar ineens te binnen schiet dat ik om een derde drankje heb gevraagd wanneer ik aan mijn rietje zuig en er geslurp klinkt.
‘Wat moet ik dan?’ – ik neem het drankje van haar aan en hoor mijn telefoon weer gaan.
‘Om te beginnen, jouw telefoon opnemen.’ – ze werpt me een knipoog toe.
Ik zie dat Daniël me voor de vierde keer probeert te bellen en onder de bijna dwingende ogen van de barvrouw neem ik toch mijn telefoon op.