Bokt.nl

**Geplaatst**: 30-10-20 15:49

Geplaatst: 30-10-20 15:49

Dat zal het zijn _O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-10-20 16:04

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter : 30-10-20 16:04

Gelukkig komt er waarschijnlijk vandaag weer een stuk bij

**Geplaatst**: 30-10-20 22:29

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 30-10-20 22:29

Wacht met spanning
Leest leuk weg

**Geplaatst**: 30-10-20 23:32

Geplaatst: 30-10-20 23:32

Nieuw stuk? :’(

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-10-20 01:45

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter : 31-10-20 01:45

Sorry kwam vandaag een vervelend bericht van stal tussendoor... Een aantal paarden met hoge koorts en de stal dicht totdat er een uitslag was van de swabs... gelukkig vandaag al wel te horen gekregen dat het geen droes of Rhino is.
Maar uit voorzorg morgen de stal nog dicht

**Geplaatst**: 31-10-20 08:58

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 31-10-20 08:58

Ooh das ff schrikken ts. Gelukkig valt t mee.

Je niet verplicht voelen door ons hoor.

**Geplaatst**: 31-10-20 13:12

Geplaatst: 31-10-20 13:12

soeboenoe schreef:
Sorry kwam vandaag een vervelend bericht van stal tussendoor... Een aantal paarden met hoge koorts en de stal dicht totdat er een uitslag was van de swabs... gelukkig vandaag al wel te horen gekregen dat het geen droes of Rhino is.
Maar uit voorzorg morgen de stal nog dicht

Volgensmij sta jij dan op de stal paar honderd meter van de stal vandaan waar ik sta haha! Of het zou heel toevallig zijn dat een andere stal precies hetzelfde heeft

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-10-20 22:09

Geplaatst door de TopicStarter : 31-10-20 22:09

Ondanks dat ik me gruwelijk zorgen maak om de hele situatie op stal, zoek ik toch wat afleiding in het schrijven. Ander zit ik mezelf helemaal gek te maken.
---

Ik heb eigenlijk helemaal geen zin in vandaag, het is altijd zo’n “verplichte gezelligheid” en iedereen is gemaakt opgewekt. Niet dat ik mijn collega’s niet mag, in tegendeel, maar ik denk dat we na een jaar lesgeven elkaar voorlopig wel genoeg gezien hebben.

De ochtend loopt zoals verwacht, iedereen loopt nog als een kip zonder kop de laatste zaken te regelen voordat de school “op slot” gaat voor de vakantie.
Om 12.00 is er nog een algemene afsluitende toespraak door de rector en eventuele afzwaaiers en vanuit daar is er een borrel in een café in het centrum.
Vandaag ben ik de BOB, aangezien Niels graag wil vieren dat hij komend jaar aan de slag gaat als afdelingsleider, maar we hebben al een flinke discussie achter de rug over de mate van “vieren”.

Met de nodige tegenzin ga ik mee naar het café, waar we vriendelijk ontvangen worden door de kastelein. Niels ben ik meteen al kwijt aan de “voetbalmannen” die brallend met een biertje moeten opscheppen over de geweldige goals die ze zelf gemaakt hebben. Nu kan ik een goede partij voetbal best wel waar-deren, maar een hele middag spenderen aan het bespreken daarvan, is voor mij niet weggelegd.
Ik sluit aan bij een aantal andere collega’s en bestel voor het idee tóch één rode wijn. Ondanks mijn tegenzin zitten we vooral te keuvelen over wat de vakantieplannen zijn, wie er komend jaar de klos zijn met betrekking tot het begeleiden van stagiaires en welke vakantiebestemmingen toch écht aanraders zijn om naar af te reizen.
Veel van deze vakantielocaties klinken erg aanlokkelijk, zij het dat je geen kinderen hebt en nog in de wittebroodsweken van je relatie zit. Voor ons zou het namelijk niet praktisch zijn om een halve dag in een vliegtuig door te brengen met twee jonge kinderen, om vervolgens aan te komen op een luxe resort waar de hoofdregel “niet schreeuwen” is.

Er wordt een stoel naast me geparkeerd, Bibi komt naast me zitten en zucht diep.
‘Vanwaar die zucht?’
‘Mannen… Vooral mannen met alcohol op die denken dat ze de nieuwe Ronaldo zijn.’ Bibi bedekt haar gezicht met haar hand en schud haar hoofd op en neer.
‘Die van mij zeker?’ ik kan mijn lach niet houden.
‘Goh, hoe raad je het zo! Is hij alweer enigszins met beide benen op de grond of denkt hij nog steeds dat hij directeur is geworden?’
‘Dat laatste, zéker dat laatste. Als ik je vertel dat hij vanochtend in de auto nog met zijn laptop op schoot aan de gang is geweest voor volgend jaar…’ Ik kijk Bibi schuin en met mijn wenkbrauwen opgetrokken aan.
We schieten beiden in de lach om daarna onze glazen te klinken. We kletsen wat over van alles, zo kabbelt de middag vrij gezellig voort, iedereen kletst wat met iedereen en als de eersten vertrekken, zie ik pas dat het al vijf uur is geweest.
Ik wens Bibi een fijne vakantie en voortzetting van de borrel om naar Niels te lopen.

‘Oh, daar is ze, snel een ander onderwerp!’ – de clan heren schiet in een bulderende lach.
‘Niels, ga je mee? Het is vijf uur geweest, dan kunnen we de kinderen ophalen en kunnen ze op tijd naar bed. Hebben we nog iets aan de avond.’
‘Ahh Daan kom! Het is toch gezellig? Kom er nog even bij zitten, drinken we er nog een, gaan we daarna de kids oppikken.’
Ik zucht; ‘Niels, hier hebben we het gisteren al over gehad. Ga je mee?’
‘Eéntje nog, dan gaan we, beloofd.’
‘Nee, dan regel je maar dat iemand anders je thuis afzet. Ik ga in ieder geval nu naar huis.’
Boos loop ik weg uit het café, ik voel gewoon dat alle ogen mij volgen om daarna naar Niels te kijken. Je hoort het geroezemoes bijna door de muren van het café naar buiten komen.
Na een korte wandeling start ik de auto en kijk nog eens achterom met een klein beetje hoop dat hij alsnog achter me aan is komen lopen. Helaas… Geen Niels te bekennen. “Dan zoekt hij het ook maar uit!” – voortbordurend op deze gedachte rijd ik de parkeerplaats af.

De kinderen hebben al gegeten wanneer ik aankom bij mijn ouders, ik merk dat ze beiden bekaf zijn want er is geen land mee te bezeilen. Mijn moeder vraagt nog waar Niels is, waarop ik antwoord; ‘Die zit nog met wat collega’s in het café.’
‘Waarom hoor ik die geërgerde ondertoon in je stem?’
‘Omdat we hier gisteren al afspraken over hebben gemaakt mam, hij heeft er nu gewoon wéér lak aan dat ik dan graag naar huis toe wil. Wanneer hij met z’n maten aan het bier zit, lijkt hij gewoon helemaal te vergeten dat ik er ook nog ben.’
‘Dat zijn mannen, lieverd… Je moet er ook niet teveel achter zoeken.’
‘Het is niet alsof dit een eenmalig iets is, ik ben zo langzamerhand wel een beetje klaar met dat gedrag van hem. Niet dat ik dan alleen naar huis toe ga, maar vooral dat ik zo meteen met twee kinderen die bekaf zijn naar huis toe moet en maar moet kijken hoe ik ze enigszins fatsoenlijk op bed krijg zonder teveel strijd en geschreeuw.’
‘Niels doet het vast niet om je bewust te kwetsen Daniël, hij heeft het op dat moment gezellig en kijkt dan niet verder dan zijn neus lang is.’
‘Ja, maar dat zou hij wel moeten doen. Hij is toch verdomme ook vader?!’
‘Mannen hebben dat verantwoordelijkheidsbesef niet zoals wij vrouwen dat hebben bij onze kinderen.’
‘Laat maar mam. In ieder geval ontzettend bedankt dat jullie vandaag op de kinderen wilden passen.’ – ik merk dat het gesprek toch nergens toe gaat leiden en ik wil ontzettend graag naar huis. Het is te hopen dat de kinderen een klein beetje meewerken en ik nog even op mijn gemak op de bank kan zitten om gedachteloos tv te kijken. Hopelijk komt Niels niet al te aangeschoten thuis…

**Geplaatst**: 31-10-20 22:28

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 31-10-20 22:28

Goed geschreven weer.
Maar idd die mannen, nog eentje (en daarna, nog eentje) haha

**Geplaatst door de TopicStarter** : 31-10-20 23:34

Geplaatst door de TopicStarter : 31-10-20 23:34

Klein cadeautje nog, vanwege het gemiste stuk van gisteren

----

Eer de kinderen op bed liggen en ikzelf mijn joggingbroek aan heb nadat ik me wat opgefrist heb, is het al negen uur geweest. Nog steeds geen Niels te bekennen en ook geen bericht binnen, ik loop mezelf steeds meer op te vreten over het feit dat hij me zo ontzettend te kakken zet. Ik loop naar de wandkast, haal daar een dure fles rode wijn uit, schenk een flink glas in voor mezelf en settel me op onze antracietgrijze loungebank.

Met mijn voeten onder me gevouwen, hangend op de leuning, probeer ik een programma te vinden dat mijn interesse kan vasthouden. Vooralsnog is dat geen succes. Ik open Netflix om een serie op te zetten, wanneer ik de sleutel in het slot van de voordeur hoor. “Oh, hij komt dus wel nog naar huis.” Denk ik op sarcastische toon. Ik strek mijn benen weer onder me uit en zet ze op de grond, drink in 3 teugen mijn glas wijn leeg en maak me op voor een dronken Niels die waarschijnlijk alleen onzin uit kan kramen.

Mijn vingers en tenen beginnen te tintelen, ik merk dat mijn ademhaling wat versnelt en de ademteugen iets dieper worden. Bij de voordeur hoor ik hem nog iets roepen in de trant van; ‘Zie je volgende week op het veld!’, daarna hoor ik de voordeur dicht gaan.
Hij komt de kamer binnenlopen, hangt zijn jas over de stoel voordat hij zijn sleutels weg legt op de houten eettafel. Ik kijk hem strak aan, maar op zijn gezicht geen boze of verontschuldigende blik te bekennen.
Ik pak mijn glas van de salontafel, wil langs hem naar de keuken lopen als hij me plots bij mijn middel pakt, me naar zich toetrekt en me een zoen probeert te geven.

Wanneer ik me van hem af probeer te duwen, laat ik het wijnglas uit mijn handen vallen; ‘Ben je helemaal van de pot gerukt?!’
‘Daan… Kom eens hier.’
‘Nee, ik kom niet “hier”. Je weet dondersgoed dat ik jouw actie van vandaag dus écht in alle vormen afkeur. Waarom zou ik dan in godsnaam met je komen knuffelen?’ – Ik doe mijn uiterste best om niet te schreeuwen, gezien ik de kinderen niet wakker wil maken, maar de woede is duidelijk in mijn stem te horen.
‘Daan… Ik heb het gewoon gezellig gehad met de groep en dat jij dan naar huis wil, wil niet meteen zeggen dat ik ook mee naar huis wil.’
‘Je hebt verdomme ook twee kinderen Niels, die ik alleen bij mijn ouders ben gaan halen, op bed heb gelegd en uit heb moeten leggen waarom papa niet nog een kus kwam geven voor het slapen!’
Niels zucht, loopt zwijgend naar de koelkast om daar een biertje uit te pakken. Hij loopt naar de bank, maakt zijn flesje bier open, kijkt me strak aan en zegt;
‘Ik drink er nog een Daniël, je kunt nog even bij me komen zitten en dan kunnen we erover praten.’

Ik gooi mijn handen in de lucht omdat ik geen idee heb wat ik hierop zou moeten zeggen, laat ze vervolgens weer langs mijn lichaam vallen terwijl ik mijn blik strak op Niels houd.
‘Ik heb het gewoon gezellig gehad vandaag, heb je gisteren al gezegd dat ik wilde vieren dat ik een promotie heb gekregen en had gehoopt het samen met jou te kunnen vieren vanavond.’
‘Dan had je verdomme niet tot negen uur in de kroeg moeten blijven hangen en mij compleet te kakken te zetten.’ – Zonder zijn antwoord af te wachten draai ik me weg van het gesprek, ik ga naar bed, heb hier totaal geen zin meer in.

De wijn begint te werken, wanneer ik in bed stap voel ik een soezerige warmte over me heen komen, mijn wangen beginnen te gloeien, daarbij voelen mijn benen loom en zwaar.
Ik trek ons witte dekbed over me heen, knip het licht uit in de kamer zodat het enige licht dat in de kamer schijnt van buiten afkomt. Nog voor ik me goed en wel op mijn linkerzij heb kunnen rollen, ben ik al vertrokken.

**Geplaatst**: 01-11-20 15:00

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 01-11-20 15:00

Yes! Twee stukken! Heel gaaf geschreven weer, heel herkenbaar die laatste schooldag. Tof om weer meer inzicht te krijgen in de relatie van Danielle en niels. Ben benieuwd!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 02-11-20 18:41

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter : 02-11-20 18:41

Vraagje;

Het komende stuk is best expliciet... Moet ik dat soort stukken in spoiler plaatsen met een opmerking erboven?

**Geplaatst**: 02-11-20 19:56

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 02-11-20 19:56

Kun je doen, ik heb er zelf geen moeite mee maar het scheelt misschien gezeur

**Geplaatst**: 02-11-20 20:34

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 02-11-20 20:34

Het is jouw verhaal. Dus doen wat je je goed bij voelt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-11-20 01:07

Geplaatst door de TopicStarter : 03-11-20 01:07

Oké, is ie dan. Met de nadrukkelijke waarschuwing dat dit een heftig expliciet stuk is.
-----

Ik slaap erg onrustig, allerlei scenario’s doen zich voor in mijn dromen waar ik dan weer van wakker schrik. Om 4.00 voel ik het bed bewegen, ik ga rechtop zitten om te zien of Niels in of uit bed gaat.
‘Heb ik je wakker gemaakt?’ – nog enigszins versuft mompel ik iets in de trant van ‘slaap toch slecht.’
‘Daniël, ik wil geen ruzie met je. Ik wil niet dat dit een ding wordt aan het begin van de vakantie.’
Ik wrijf de slaap wat uit mijn ogen – “Wil hij hier serieus om 4.00 ’s nachts over praten?”

Hij schuift zich tegen me aan, tegelijkertijd legt hij zijn arm over mijn borst heen. Zijn arm is warm, voelt zwaar op mijn borst en ik voel een mix van slepende woede, maar tevens geborgenheid en weet niet zo goed wat ik ermee moet.
Terwijl ik stilzwijgend in bed lig, kan mijn hoofd niet bijhouden wat er gevoeld en gezegd moet worden. Het liefst wil ik me omdraaien, hij moet merken dat zijn gedrag niet door de beugel kan. Dit is namelijk niet de eerste keer dat hij zich verontschuldigd om een volgende keer weer hetzelfde riedeltje te herhalen. Ik knip het licht aan in de slaapkamer, ik kijk hem recht in zijn ogen aan. “Wat is er toch gebeurd met die overweldigende liefde die we voor elkaar gevoeld hebben?” schiet er door mijn hoofd.

Hij wendt zijn blik af om zijn lippen in mijn hals neer te laten dalen. Meerder kussen in mijn hals afgewisseld door zijn tong die naar boven likt, de arm om me heen die nu de andere kant van mijn hals vasthoudt; “hij wil helemaal niet praten…”
Hij beweegt zich naar het plekje net achter mijn oor terwijl hij zijn lichaam wat opricht, leunend op een ellenboog. Voorheen kreeg ik een overweldigend gevoel door mijn hele lijf, waarbij ik in ieder vezeltje van mijn lijf kon genieten van de elektriciteit die ik leek te voelen… Nu gaan alle haren op mijn lichaam overeind staan, al mijn spieren verstrakken, het voelt of ik compleet verstijf.
“Hoe kan hij dit niet merken? Ik wil dit niet… Stop, stop alsjeblieft…”- deze gedachten maken niet dat ik mezelf ertoe kan zetten hem van me af te duwen, het is alsof mijn lijf op slot is geslagen en ik alle controle over mijn eigen lijf kwijt ben. Een angstig moment denk ik nog “Hij zal toch niet…”
Maar ik voel zijn hand over mijn lijf gaan, streelt, voelt, verdwijnt onder mijn shirt naar mijn borsten. Zijn ademhaling versnelt, wordt vlakker.
‘Oh Daan… Daan…” Zijn gehijg in mijn oor geeft me kokhalsneigingen. Ik ruik de geur van bier in zijn adem, gemengd met een muffe zweetlucht die onder zijn arm vandaan komt. Ik heb het acuut steenkoud, mijn hele lijf tintelt onophoudelijk, het voelt of mijn ademhaling stokt.

Hij vlijt zich nog meer tegen me aan en ik voel zijn hele lijf sidderen van geiligheid, je kunt het bijna proeven. Dat ik mezelf er niet toe kan zetten om te bewegen boven op de algehele walging die door mijn lijf giert van de onophoudelijk schurende beweging van zijn stijve penis tegen mijn bovenbeen waarbij het overduidelijk is dat hij meer en meer opgewonden raakt, maakt dat ik wil huilen… Alleen maar onophoudelijk snikken, opgerold in foetushouding…
Zijn hand verdwijnt van mijn borsten om naar beneden te bewegen, ik hoor hem keer op keer “Daan, godver, Daan” in mijn oor hijgen. De tranen wellen op in mijn ogen terwijl ik strak naar het plafond staar. Zijn vingers gaan langs mijn navel naar de rand van mijn broek, terwijl hij kreunt en zijn eigen ondergoed uit probeert te doen.
Alsof ik wakker geschud word uit een trance als ik zijn compleet naakte, opgewonden lichaam tegen het mijne voel, schiet mijn hand naar zijn hand en houdt deze met alle kracht die ik op kan brengen tegen.
‘Daan, alsjeblieft, kom… Laat me het goed maken.’ – fluistert hij in mijn oor om vervolgens in mijn oorlel te bijten.
‘Flikker op…’ sis ik door mijn tanden, maar hij lijkt me niet gehoord te hebben.
Wanneer hij zijn bovenlijf over het mijne buigt, me een zoen geeft terwijl hij zich boven op mij probeert te bewegen, knapt er iets in mij.
Ik draai mijn hoofd weg en schreeuw; ‘NIELS, NEE!’ - in hetzelfde moment schiet mijn linkerhand omhoog om hem met vlakke hand een klap in zijn gezicht te geven. De tranen lopen over mijn wangen, misselijk van alles wat net gebeurd is kijk ik zijn richting in terwijl ik probeer niet over te geven.

Hij zit teruggedeinsd op zijn helft van het bed en wrijft over de wang waar mijn hand een rode vlek heeft achtergelaten terwijl hij me vernietigend aankijkt met zijn donkerbruine ogen die op dit moment wel zwart lijken te zijn.

‘Ben je helemaal gestoord geworden Daniëlle?! Ik weet niet wat er in die bovenkamer van jou allemaal gaande is, maar er is iets goed mis met jou!’ – Hij slaat de dekens in een ruk weg en begint zich aan te kleden zonder mij nog een blik waardig te gunnen. Hij loopt de gang op, slaat hard op de lichtknop zodat alle lichten in de gang boven plus beneden aanspringen en stormt met een rotgang de trap af naar beneden. Ik hoor hem beneden van alles in zichzelf mompelen terwijl de gangkast opengesmeten wordt. Het geritsel van een canvas tas verraad dat hij op het punt staat te vertrekken...

**Geplaatst**: 03-11-20 06:42

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 03-11-20 06:42

Wow. Ik ben zo onder de indruk van hoe jij schrijft. Je kunt alles zien, voelen, ruiken. Geweldig stuk en zo heftig, arme Daan.

**Geplaatst**: 03-11-20 10:18

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 03-11-20 10:18

Zo wat een heftig stuk. Tijdens het lezen voel je de emotie, de boosheid, de afgunst.
Arme Daan

**Geplaatst**: 03-11-20 10:32

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 03-11-20 10:32

Jemig, die komt wel binnen, alle emoties.

Ik durf niet eens "arme Daan" te zeggen, vandaar Arme Daniel(le).

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-11-20 11:10

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst door de TopicStarter : 03-11-20 11:10

Dankjulliewel voor de complimenten!
Ik vond het zelf ook een vrij heftig stuk om te schrijven. Ik vind het dan wel fijn te horen dat de emotie wel overkomt!

**Geplaatst**: 03-11-20 14:00

Geplaatst: 03-11-20 14:00

Wow, heftig stuk!

Ik snap alleen niet zo goed waarom dit allemaal zo erg zou zijn. Hij kan toch nooit weten dat zij geen seks wil? Ze zegt niks daarover (ze is verstijfd, okè, dat maakt het wel heel naar) maar als je het van zijn kant ziet: hij gaat bij zijn vrouw in bed liggen, waarmee hij al jaren een (seksuele) relatie heeft, heeft een paar biertjes op en heeft zin en zij zegt geen nee, dan is het toch niet gek dat hij doorgaat?

Of begrijp ik het stuk misschien niet zo goed $:\$

Het lijkt mij dat Daniëlle meer een probleem heeft dat ze ineens verstijfd op zo'n moment. Ongeacht de ruzies enzo..?

**Geplaatst**: 03-11-20 14:08

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 03-11-20 14:08

Ik denk dat TS eerder bedoelt dat het seksueel nogal expliciet is voor een forum waar ook minderjarigen actief zijn

**Geplaatst**: 03-11-20 14:15

Geplaatst: 03-11-20 14:15

Iriscope schreef:
Ik denk dat TS eerder bedoelt dat het seksueel nogal expliciet is voor een forum waar ook minderjarigen actief zijn

Dat bedoelde ik niet helemaal. Lastig uit te leggen.

Ik bedoel denk ik dat het lijkt alsof je het gevoel moet krijgen dat Niels haar wilde verkrachten. Maar misschien heb ik dat verkeerd geïnterpreteerd

**Geplaatst**: 03-11-20 14:16

Geplaatst: 03-11-20 14:16

Als ik het eerste stuk terugdenk dan denk ik dat Daniëlle hier, bewust of onbewust, wellicht al weet dat haar geaardheid niet bij mannen ligt? Of dat langzaam begint te beseffen?

En/of gewoon alleen nog bij Niels is vanwege de kinderen -O-

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-11-20 14:39

Geplaatst door de TopicStarter : 03-11-20 14:39

Poeliewoelie schreef:
Dat bedoelde ik niet helemaal. Lastig uit te leggen.

Ik bedoel denk ik dat het lijkt alsof je het gevoel moet krijgen dat Niels haar wilde verkrachten. Maar misschien heb ik dat verkeerd geïnterpreteerd

Verkrachten is misschien wat zwaar om dat zo te stellen inderdaad, het gaat meer om de situatie dat hij zijn zin door wil drijven omdat HIJ iets wilde vieren, terwijl zij kwaad is, geen seks wil en verstijfd omdat hij toch doorgaat.
Als je tussen de regels door leest, is de verhouding tussen die twee al niet meer zo stabiel als ze doen voor komen.

xPabloBokt schreef:
Als ik het eerste stuk terugdenk dan denk ik dat Daniëlle hier, bewust of onbewust, wellicht al weet dat haar geaardheid niet bij mannen ligt? Of dat langzaam begint te beseffen?

En/of gewoon alleen nog bij Niels is vanwege de kinderen

Wellicht heb je hier al iets te pakken.

er is natuurlijk ook een andere optie, waarbij ze wél intens verlangt naar hoe hun liefdesrelatie was, maar het dat misschien niet meer is/kan zijn.
Plus dat ze zich niet comfortabel voelt wanneer hij zich seksueel wil uiten terwijl er voor haar gevoel geen intieme relatie (meer) is.

Is het stuk nu wat beter te interpreteren?

Edit; op telefoon de quotes verknald

**Geplaatst**: 03-11-20 15:02

Re: [VER] Ik heb je liever dan lief…

Geplaatst: 03-11-20 15:02

Voor mij hoeft het nog niet te interpreteren te zijn. Dat komt wel. Maar ik vermoed dat het nu lastiger is omdat je steeds tijd hebt om te denken en speculeren tussen het lezen van de stukjes.