Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Tink89 schreef:Wij zijn een jaar of 4 geleden gaan zoeken naar een nieuwe woonplek. De eisen waren toen:
- goede basisschool in de buurt
- woonwerk-afstand
- een dorp met minstens een supermarkt, huisarts, apotheek, bushalte
- rustige buurt, ruimte om op straat te spelen
- dichtbij het groen
- veel huis voor je geld
- maximale afstand van familie (mn mijn oudere schoonouders, die worden wrs relatief snel hulpbehoevend)
- geen negatieve blik op nieuwkomers. We wilden in Limburg wonen en mijn man is een brabander, dus een ons-kent-ons-dorpje waar iedereen dialect spreekt en eerste vraag is 'of je van hier bent', past ons niet.
We zijn in Heel beland en het bevalt perfect!
Eulogy schreef:Wij kwamen vanuit het buitenland, anderhalf jaar geleden, en konden dus eigenlijk echt overal in Nederland gaan wonen. Ik kom oorspronkelijk uit Zuid-Holland, mijn ouders wonen inmiddels in Gelderland en mijn schoonfamilie woont allemaal in het buitenland dus daar hoefden we geen rekening mee te houden
In principe hadden we allebei (nog) geen werk om rekening mee te houden bij terugkomst, hoewel ik natuurlijk wel eerst werk zou moeten vinden.
Buiten de provincies Gelderland, Utrecht, Zuid- en Noord-Holland wilde ik eigenlijk sowieso al niet wonen en boven Amsterdam of onder Rotterdam ook niet.
Verder:
- Eigenlijk vind ik alles tussen Rotterdam en Amsterdam in ook een beetje saai en we wilden graag meer groen/bos/ruimte. Of strand, maar dat zou dan weer erg ver van mijn ouders vandaan zijn, dus dan werd het bos.
- Liefst niet teveel expats, dan zou mijn man nooit Nederlands geleerd hebben Den Haag bijvoorbeeld viel daardoor wel af.
- Geen dorp, of in elk geval geen dorp zonder stad in de buurt
- Utrechtse Heuvelrug, rond Amersfoort of het Gooi was een optie, maar ja, duur Dus relatief betaalbaar was ook een belangrijke
- Omgeving Apeldoorn kende ik inmiddels wat beter omdat mijn ouders al een paar jaar op de Veluwe woonden en ik er ook wat mensen kende van vroeger. Vond de stad zelf nooit zo leuk, maar toen ik er wat vaker kwam zag ik dat het op het centrum na eigenlijk best heel mooi was.
- Winkels en iets van levendigheid in de directe omgeving van ons huis (maar niet een stadscentrum)
- Fietsafstand van een Intercity station, liefst max 1-1,5 uur treinafstand van de randstad
- Relatief veilige buurt met scholen, groen en speelplekken met het oog op evt kinderen (nou ja, 1 kind ) in de toekomst
We zijn uiteindelijk in Apeldoorn terecht gekomen en heel tevreden
Castellon schreef:Hoe oud ben je TS?
Waarom zou je er vanuit willen gaan dat je een huis voor altijd koopt?
Zeker als je nog jonger bent lijkt me dat helemaal niet handig, en ook helemaal niet leuk. Er zit juist veel charme in in verhuizen, doorgroeien, doorbouwen en uitbouwen. Jij verandert/ gaat veranderen, en je leven ook. En dat is oke als je huis, je plek, dan meegroeit.
Voor mij zou het als heel veel druk voelen als ik het gevoel zou hebben dat ik 'een huis moet kiezen voor het leven'. Ik zou het bovendien ook onwijs saai en beklemmend vinden.
En dat zeg ik terwijl ik nu een droomhuis heb; een oude Spaanse boerderij op een berg met een enorme lap woeste grond met wilde dieren erbij, die we een aantal jaren geleden gekocht hebben en sindsdien opknappen.
Maar goed, hier ben ik ook niet begonnen.
Hiervoor meerdere huizen gehad, maar nooit het gevoel daar te willen blijven voor altijd (ook niet bij de start), en dat was ook heel prima. Waren leuke huizen en prima tijd gehad.
Daarna pas de keuze gemaakt / kunnen maken om ECHT te gaan voor wat we wilden.
Voor ons was dat natuur, ruimte, buitenland, avontuur. En een beetje praktisch, dus niet twee uur naar de bewoonde wereld over een zandweg. Maar een grote supermarkt in de buurt is echt never nooit iets op mn lijstje geweest.
Vooral het gevoel van thuiskomen, ookal waren we er nog nooit geweest.
Dat dus.
En zo zie je maar hoe persoonlijk het is