MarlindeRooz schreef:@TS, het boek wat ik noemde heb ik zelf inderdaad gebruikt en het helpt super. Mijn coach gebruikt hem daardoor ook bij haar andere cliënten. Omdat het goed werkt!
Top! Ik heb even snel gekeken en heb heb op mijn lijstje gezet om te bestellen.
Foaly schreef:TS, hoe ziet je weekschema eruit? Je hoeft het hier niet te delen, maar ik vraag het omdat ik vaker topics voorbij zie komen van mensen die 'geen energie' hebben, waaruit vervolgens blijkt dat ze 60 uur per week werken, drie paarden rijden en in het weekend een huis aan het verbouwen zijn.
Beetje gechargeerd, natuurlijk, maar toch
Ik proef tussen de regels door dat jij ook moeite hebt met rust nemen tussendoor, en ik denk dat daar wellicht nog wel wat winst te behalen valt. Je lunchpauze ook echt een pauze laten zijn - en dan niet in vijf minuten je broodje inhaleren en weer door. Eind van de dag bewust even de tijd nemen om te 'unwinden'. Je zegt dat je goed slaapt en dat is fijn, maar slaap alleen is niet voldoende 'rust', en zeker niet voor je hersenen. Die zijn namelijk in je slaap nog druk bezig om je dag te verwerken. Dus het kan prima zo zijn dat je 10 uur per nacht slaapt maar als je vervolgens de hele dag door dendert, dan blijf je 'onverklaarbaar' moe.
Ik denk dat voor mij vooral op het gebied van mijn brein rust geven veel winst te behalen valt als ik alle reacties zo lees. Alleen is me dat toch een partij moeilijk voor mij... maar ik ga er zeker mee aan de slag!
Mijn weken lopen op op een of andere manier altijd anders dan gepland, maar ik probeer zo min mogelijk echt vaste dingen te plannen, juist om ruimte over te houden, dat werkt ook beter voor mijn hoofd.
Koper schreef:15000 stappen op een dag vind ik niet veel. Ik kijk er eigenlijk van op dat "de moderne mens", in de vorm van een gemiddelde bokker, het veel vindt. Bewegen is gezond, en wat ik heel erg merk is dat er een soort balans komt. Ja, ik ben moe. Ik word moe wakker en als het tegenzit word ik wakker met pijn. Maar ik voel mij niet moeier of minder moe als ik een eind ga lopen of wandelen. Terwijl er wel een soort van evenwicht komt tussen het moe aan de binnenkant, wat er altijd is, en het moe van "buitenaf" omdat je even lekker hebt gelopen. Ik haat fietsen dus als het even kan ga ik lopen. Ik (hard)loop bij mooi weer zelfs naar een dorp 13 km verderop om daar mijn wekelijkse boodschappen te doen. Wel met de bus terug
Moet er wel bij zeggen dat ik op het Friese platteland woon en het is echt heerlijk om buiten te zijn want het is hier hartstikke mooi. Als ik in de stad had gewoond zou ik ook niet zomaar een eind gaan lopen denk ik.
Wij wonen ook buitenaf (in het bos) en hebben een groot eigen terrein met de paarden aan huis en nog een hond. Dus dan loop je automatisch wat meer denk ik. Maar veel mensen reageren dat het veel is, alleen doe ik dit nu al ruim 5 jaar en is het inmiddels wel aangewend denk ik?
Als ik eens een dag veel minder loop, heb ik niet dat ik me fitter voel helaas.
Popstra schreef:Gebruik je medicijnen?
Wellicht deze je moe doen voelen.
Ik zelf heb ook zo mijn dagen. Doe fysiek veel maar geef nu ook echt toe aan lekker rustig aan doen als ik dat nodig heb terwijl ik mij daar eerder soort van "schuldig" over voelde. Oftewel, dan ga ik lekker een middag bank hangen.
Waarom ook niet!? Het is geen schande en voor wie moet je eigenlijk actief blijven!?
Laat je niet gek maken dat je dagelijks zus en zoveel moet doen en bewegen!
Leef je leven zoals jou dat past.
Geen medicijnen.
Lief bericht ook, voel me vaak heel rot naar mijn man toe, maar hij is altijd heel lief voor me en doet er nooit moeilijk over als ik 's avonds niet veel meer wil/kan doen en/of eens op tijd naar bed wil of langer wil blijven liggen.
Maar ik wil graag zoveel doen, maar het ontbreekt me gewoon aan energie en dat is heel frustrerend.
Celebi schreef:Heel wat posts terug inmiddels, maar ik las dat je had gereageerd op de potentieel terugkerende burnout klachten. Ik kan er alleen maar over zeggen: pas goed op jezelf. Het is inderdaad echt niet leuk om toe te moeten geven dat je die spiraal weer inzakt, maar je kunt het maar beter snel onder ogen komen voordat het erger wordt. Juist op tijd aan de bel trekken bij de praktijkondersteuner, even een gesprekje aangaan om te peilen hoe het nu gaat en op sommige vlakken op de rem trappen is soms weer even nodig. Misschien valt het nu nog mee en kun je met een luchtig gesprekje en een kritische blik op je planning genoeg winst behalen dat je je straks weer lekker voelt.
Heb je je na die lange burnout wel weer energiek gevoelt? Of was het tussen toen en nu eigenlijk altijd wel pittiger?
Ik heb me inderdaad wel weer beter gevoeld.
Laatste tijd wel veel dingen die spelen. Man zegt dat ik chronische stress heb en dat mijn brein dus nooit stil staat. Van hem hoef ik gelukkig niets, maar ik wil me juist bewijzen "in de maatschappij".
Dank je wel, lief ook!
Bienotje schreef:15.000 stappen op een dag is wel veel, lukt het wel om daarvan eens een dag echt jezelf meer rust te geven met bv <5000 stappen.
Heel veel doen is niks mis mee, totdat minder doen geen keuze meer is maar een verplichting.
Af en toe in het weekend doe ik dat ook, maar dan heb ik helemaal een lui gevoel en wordt het niet beter, lijkt wel of het dan juist erger wordt.