Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
moonsparkle schreef:Ik heb net 2km gewandeld, geen foto's want het was echt stormachtig. Ik had twee handen nodig voor de paraplu
Ceetje_bokt schreef:moonsparkle schreef:Ik heb net 2km gewandeld, geen foto's want het was echt stormachtig. Ik had twee handen nodig voor de paraplu
Ik loop met twee honden, dus waterdichte jassen mét capuchon. Vanmiddag weer gemantraild voor het eerst niet in de natuur, maar op een harde ondergrond en draaiende wind in hoeken van gebouwen. Zo knap dat Murphy z’n spoorloper weer prima wist te vinden.
Nature93 schreef:Oh ik werd helemaal gestoord van mijzelf vandaag. Echt, ik kan dan blijven piekeren en nadenken. En de enige oplossing is deal er mee.
Ik heb een eigen paard, samen met mijn vader. Onze kracht ligt vooral in het buiten rijden. (ohz, mennen) Ze is ontzettend braaf. Maar het feit is ik werk 36 uur. 4 om 5 dagen. Dus 1 keer een vrijdag vrij in de twee weken. Zaterdag weer een heerlijke buitenrit gemaakt waardoor ik dan denk: "waarom doe ik dit niet vaker?" Gewoon quality time met paardlief, lekker poetsen en heerlijk door het bos stappen. Ik ben dan zo 3 uur verder. Door dat ik dus ook wil wandelen, waarbij vaak een hele dag wordt uitgetrokken doe ik dit dus weinig. Oftewel, 1 dag in de week. Dan denk ik weer aan afgelopen zaterdag en dan vind ik mijzelf zo stom dat ik ook een gedeelte van het weekend aan andere dingen besteed. Terwijl ik ook 2 dagen een buitenrit kan maken. Omdat ik door de weeks niet rij het weekend voor paardlief reserveren. Soms lijkt het mij ook gewoon rustiger in mijn hoofd om één hobby te hebben. Gewoon heerlijk in het weekend tijd voor paard. Maar ik vind het nu ook wel zielig voor mijn moeder als ik nu ineens zeg dat ik niet meer wil wandelen. In het voorjaar en zomer is dit nooit een probleem, want dan rij ik door de weeks buiten. Dus misschien kan ik beter mijzelf voor houden: 1 dag in het weekend is quality time met paardlief.