Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-12-21 13:46

Geplaatst: 19-12-21 13:46

truus1957 schreef:
Als je echt extreem veel last van de bijwerkingen hebt zou je een speekseltest kunnen aanvragen.
Deze test wijst uit van welke antidepressiva je veel of juist weinig bijwerkingen verwachten kan.
Bij mijn man is het jaren geleden vreselijk uit de hand gelopen door verkeerd antidepressivum en te hoge dosering. Test werd eerst weggewuifd door een arts die niet helemaal met haar tijd is meegegaan. Andere arts zag er de meerwaarde wel van, was helaas te laat. Mijn man heeft drie weken in het ziekenhuis gelegen waarvan twee weken op de ic met het serotoninesyndroom. Heel heftig en heel zeldzaam, maar toch.
Lees de info maar eens op anti-depressivatest.nl

Ik quote mezelf toch nog even. Zou in jouw geval echt het verschil kunnen maken

**Geplaatst door de TopicStarter** : 19-12-21 14:19

Geplaatst door de TopicStarter : 19-12-21 14:19

Ik heb dit laatst ook besproken alleen de huisarts vond het niet nodig aangezien de dosering zo laag is en het iets was wat er gewoon bij hoorde. Enige wat ze voor mij konden doen was medicijnen voorschrijven voor de misselijkheid en verder moest ik er gewoon doorheen. Volgens hem was de citalopram een middel waar nog het minst bijwerkingen aan zat. Ik wil dan niet weten wat de andere zouden doen … Ene kant denk ik ik stop ermee maar andere kant wil ik het graag een kans geven want wat als het wel werkt.
Bedankt dat jullie meedenken en de lieve berichten doen wel goed

**Geplaatst**: 19-12-21 16:09

Geplaatst: 19-12-21 16:09

Ik heb niet alles gelezen, daar heb ik geen behoefte aan en ik heb ook niet de behoefte om het topic te volgen.

In de vluchtigheid zag ik echter woorden zoals wandelen, muziek etc.

Maar wandelen en muziek geven je zoveel ruimte om juist te piekeren. Dat helpt niet bij mij niet.

Voor mij helpt lezen (compleet andere wereld, geen tijd voor mijn eigen dingen, complete afleiding) en ik speel fanatiek pokemon go. Dit leidt ook enorm af en zorgt ervoor dat ik ook nog uit huis kom op een ontspannen manier. Dat helpt om even echt te ontsnappen en het piekeren even opzij te zetten.

Je krijgt niet meer op je bord dan je aankunt en als je hier doorheen bent zul je anderen kunnen helpen met je ervaringen. Be strong. Je kunt dit.

**Geplaatst**: 19-12-21 16:16

Geplaatst: 19-12-21 16:16

Citalopram wordt vaak voorgeschreven en mss dat er gemiddeld genomen weinig bijwerkingen van zijn, maar dat wil niet zeggen dat jij dan niet veel last van bijwerkingen kan hebben van deze AD en mss minder van andere AD.
Ik heb van bepaalde AD ook bijwerkingen die niet zo vaak voorkomen en mij wel al in de problemen gebracht hebben. Ik werd daarin ook niet geloofd, al staan die bijwerkingen wel degelijk in de bijsluiter en zou ik die medicatie theoretisch gezien niet eens mogen nemen ivm andere mogelijke negatieve effecten waar ik al een verhoogd risico op heb.
Soms moet je even door de bijwerkingen heen en nemen die na verloop van tijd af, soms blijven de bijwerkingen aanhouden en dan is het afwegen welke last je ervaart van de bijwerkingen en wat de medicatie je oplevert.
Ik heb bijwerkingen gehad die ik ben blijven houden ook als ik stopte met de medicatie. Ik wou er aanvankelijk niet meer opnieuw aan beginnen, maar zonder die medicatie was het ook niet meer verantwoord. Het haalt de heel scherpe kantjes ervan af.

**Geplaatst**: 19-12-21 16:38

Geplaatst: 19-12-21 16:38

Ik kan juist heerlijk mindfull wandelen. Dus dat kan per persoon verschillen...

**Geplaatst**: 19-12-21 20:57

Geplaatst: 19-12-21 20:57

Toen ik zo beroerd was bij het beginnen met citalopram, heeft m’n huisarts de dosering van 20 naar 5 mg verlaagd. En langzaam opbouwen vanaf daar. Een stap van 20 naar 40 vind ik echt veel en zeker zo snel, dus ik ik kan me voorstellen dat je daar ziek van wordt.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 20-12-21 21:52

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 20-12-21 21:52

Ik zit erg vast momenteel of het komt door de ophoging geen idee. Het gesprek was niet echt behulpzaam vond ik. Ik heb alles aangekaart ook de gebrek aan vertrouwen en als feedback alleen dat is niet fijn. Ik moest na het eerstelijns gesprek weer terug komen dan zouden we afronden dat komt voor mij zo over zo opgeruimd staat netjes … het zal vast niet zo zijn maar het kwam even niet goed binnen. Kwa medicatie wordt het allemaal afgewimpeld onder het mom van hoort erbij niet mouwen. Ik voel me dus alles behalve serieus genomen andere huisarts gaat voorlopig niet lukken want alles zit vol.
Voor nu denk ik laat maar ik ben niet te fixen

**Geplaatst**: 20-12-21 21:59

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 20-12-21 21:59

Och wijffie, juist nu kan je alle steun gebruiken en is het heel moeilijk om te lezen dat je die niet ervaart van de huisarts.

En dan nu de feestdagen in, 13 januari is je eerste gesprek toch met de 1e lijns hulpverlening?

Ik zou zo graag voor je iets willen betekenen, maar meer dan vanaf hier je alle sterkte toewensen en virtueel een knuff geven gaat niet (ja het aanbod om te wandelen/thee/ff niets staat natuurlijk mocht je dat willen). Vind het erg lastig voor je dat je thuis geen luisterend oor hebt en ook je niet gehoord voelt nu door de huisarts.

Hopelijk kan je hier nog even je gevoel ventileren. Al is dat nooit zo fijn dan iemand die echt luistert, weet dat het met aandacht wordt gelezen.

Knuff!

**Geplaatst**: 20-12-21 23:03

Geplaatst: 20-12-21 23:03

Thijsje38 schreef:
Ik zit erg vast momenteel of het komt door de ophoging geen idee. Het gesprek was niet echt behulpzaam vond ik. Ik heb alles aangekaart ook de gebrek aan vertrouwen en als feedback alleen dat is niet fijn. Ik moest na het eerstelijns gesprek weer terug komen dan zouden we afronden dat komt voor mij zo over zo opgeruimd staat netjes … het zal vast niet zo zijn maar het kwam even niet goed binnen. Kwa medicatie wordt het allemaal afgewimpeld onder het mom van hoort erbij niet mouwen. Ik voel me dus alles behalve serieus genomen andere huisarts gaat voorlopig niet lukken want alles zit vol.
Voor nu denk ik laat maar ik ben niet te fixen

Dat gevoel van niet te fixen zijn ervaar ik zelf momenteel ook met mijn ptss. Ik snap precies hoe je je voelt. Je wilt eigenlijk de moed om beter te worden opgeven omdat het voelt alsof je toch niet vooruit komt -O-

En je hebt ook gelijk. Anderen kunnen jou niet fixen. Dat is iets wat jij zelf wel kan. Al lijkt het nu echt onmogelijk. Je kan het wel. Stapje voor stapje kun je dat. Mensen om je heen kunnen je wel helpen en ondersteunen tijdens je herstel. Maar uiteindelijk moet jij herstellen. Dat kan jij alleen doen. Laten we lekker samen proberen te herstellen. Jij van je depressie. Ik van mijn ptss. Dan ben je al niet alleen. Dan doe ik met je mee. Al is het dan via internet. Misschien geeft het je wat meer kracht om uiteindelijk te gaan herstellen

**Geplaatst**: 21-12-21 00:35

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 21-12-21 00:35

Ik heb nog een tiktok voor je. Dit is een tiktok die ik heb gemaakt voor iedereen die het moeilijk heeft momenteel. Hij is wel in het Engels. Dus de persoon in het filmpje ben ik. Ik denk dat je er misschien wat ondersteuning in kan vinden. Het is misschien ook wat persoonlijker. Ookal is het een tiktok voor iedereen, ik stuur hem hier voor jou specifiek. Dus bij deze:

https://vm.tiktok.com/ZM83x39Yk/

**Geplaatst door de TopicStarter** : 22-12-21 12:16

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 22-12-21 12:16

Bedankt voor de lieve berichten. Ik denk dat de medicatie iets begint te doen al weet ik het niet zeker. Ik ben nog steeds vreselijk moe en misselijk en ook wel prikkelbaar maar ik was wel al bezig om te bedenken dat ik vanavond even wat aan de knutsel wilde gaan. Ik hoop dat ik mij ertoe kan verzetten ik wil het al heel lang maar ik ben of te onrustig of ik denk ik wil niet van de bank opstaan. Nu ben ik ook wel onrustig maar tegelijk te moe om iets te ondernemen. Dat maakt het erg frustrerend. De hond zit met een speelbal met piep te spelen en ergens kan ik ervan genieten dat die blij is maar andere kant wordt ik er helemaal prikkelbaar van het geluid. Waarom kan ik hier niet gewoon een middenweg in vinden.

**Geplaatst**: 22-12-21 12:56

Geplaatst: 22-12-21 12:56

Dat is ook heel begrijpelijk wat je nu zegt... Als je somber, depressief, overbelast of wat dan ook bent, lukt het je brein niet zo goed meer om 'onbenullige' dingen (zoals een piepend hondenspeeltje, een radio op de achtergrond die aan staat, het tikken van een radiator) weg te filteren, waardoor alles keihard binnenkomt.
Misschien vind je het fijn om een muziekje op je oren te hebben waar niet in gezongen wordt bijvoorbeeld?

Wat betreft de medicatie en je eerdere post.. Ik snap je gevoel heel goed, maar als je nu met de medicatie stopt, heeft het eigenlijk nog niet de kans gehad om écht werkzaam te zijn. Dus ik hoop ontzettend dat het, zoals je nu schrijft, mogelijk al aanslaat en zo niet, dat je de moed hebt om het nog een paar weken door te zetten.

:(:)

**Geplaatst**: 22-12-21 14:16

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 22-12-21 14:16

Fijn dat de medicatie begint te werken.
Wat je hond betreft: ik denk dat je daar wel een middenweg in kan zoeken. Je kan hem bijvoorbeeld een speeltje geven zonder piepje in. Of je kan samen een rustige, voor je hond leuke activiteit doen (bv. snuffelmat). Dat is voor jou niet veel moeite, maar je komt er wel door in verbinding met je hond en die kan zich ook wat uitleven. Voor mijn honden geldt daarnaast de regel: spelen is prima, maar niet in huis. Dat mogen ze in de tuin of bos doen. Binnenshuis ligt geen speelgoed, dat neem ik standaard weg. Dat creëert voor mij wat rust in huis, ik moet ook niet continu zorgen dat ze niets breekbaars kunnen omgooien door met speelgoed te gaan gooien, het geeft rust voor mij in huis en ook voor mijn honden geeft dit rust.

**Geplaatst**: 22-12-21 14:52

Geplaatst: 22-12-21 14:52

Thijsje38 schreef:
Bedankt voor de lieve berichten. Ik denk dat de medicatie iets begint te doen al weet ik het niet zeker. Ik ben nog steeds vreselijk moe en misselijk en ook wel prikkelbaar maar ik was wel al bezig om te bedenken dat ik vanavond even wat aan de knutsel wilde gaan. Ik hoop dat ik mij ertoe kan verzetten ik wil het al heel lang maar ik ben of te onrustig of ik denk ik wil niet van de bank opstaan. Nu ben ik ook wel onrustig maar tegelijk te moe om iets te ondernemen. Dat maakt het erg frustrerend. De hond zit met een speelbal met piep te spelen en ergens kan ik ervan genieten dat die blij is maar andere kant wordt ik er helemaal prikkelbaar van het geluid. Waarom kan ik hier niet gewoon een middenweg in vinden.

Ohja dat piepdingetje herken ik. Ik heb ondertussen geluidsdempende oortjes en een koptelefoon omdat dat iets is waar ik al mijn hele leven last van heb. Overal. Ik raak daardoor heel snel overprikkelt. Dus misschien een tip? Het geeft je wel wat meer rust. Ik zelf ben blij dat ik ze heb aangeschaft

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-12-21 09:35

Geplaatst door de TopicStarter : 24-12-21 09:35

Voor de derde keer vandaag een poging om te posten. Soms vind ik het nog erg lastig om van mezelf te mogen “klagen” ik merk dat ik dan meteen denk nee andere zijn er wel klaar mee laat nou maar dus wis ik alles weer maar nu ik weer op bed lig komen de gevoelens weer naar boven en wil ik het toch een soort van kwijt. De bijwerkingen kijken af te nemen al merk ik dat het vaak nog wisselt van dag tot dag. Gister was dramatisch maar ik had echt even zin om voor mezelf wat creatiefs te gaan doen. Alleen puntje bij paaltje lukte het niet en dan frustreer ik mij enorm. Soms voelt het of ik in een soort bubbel zit waar ik niet doorheen kan prikken ik zie wat ik wil bereiken maar ik kan er niet bij. Mijn hoofd schreeuwt om rust maar ook afleiding en dat zijn nu net 2 dingen die ik niet voor elkaar krijg. De gevoelens van steeds op een achtbaan t zitten zijn zo vermoeiend. Ene moment ben ik helemaal uit verdoofd dan kan ik niet eens helder na denken of energie opbrengen om van de bank op te staan en andere momenten Zoveel onrust dat ik mezelf zo ongelofelijk veel uitput. De donkere gevoelens lijken wel wat gedempt maar mss komt dat door de vermoeidheid geen idee. Ik zie zwaar tegen de komende dagen op drukke dagen en dagen waarbij ik die masker op moet houden. Ik hoop dat ik ergens een moment kan pakken om toch even mijn rust te kunnen vinden. Verder wil ik iedereen fijne feestdagen wensen.

**Geplaatst**: 24-12-21 10:10

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 24-12-21 10:10

Jij ook fijne dagen gewenst!

Ik hoop dat je ergens even tijd voor jezelf in kan plannen. Even weg van iedereen en even rust.
Dit soort dagen zijn voor iedereen zwaar, maar als je een depressie of burn out hebt, zijn het bijna bergen die je niet kan overwinnen.

**Geplaatst**: 24-12-21 12:11

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 24-12-21 12:11

Hey ts, sterkte de komende dagen.
mocht het lukken, plan inderdaad je rust tussendoor, maar ook zeker gewoon ff lekker je poedersuiker voelen, janken en alles er op en er aan. je gaat de komende dagen extra veel van jezelf vragen, dus een terugval / uitgeput zijn of wat dan ook, is te verwachten.

daardoor ben je geen slappeling, het betekend niet dat het niet goed komt. het betekend dat je het op dat moment ff niet meer weet. en dat mag! je wilt je niet zo voelen, maar je mag je wel zo voelen.

**Geplaatst**: 24-12-21 12:26

Geplaatst: 24-12-21 12:26

Thijsje38 schreef:
Voor de derde keer vandaag een poging om te posten. Soms vind ik het nog erg lastig om van mezelf te mogen “klagen” ik merk dat ik dan meteen denk nee andere zijn er wel klaar mee laat nou maar dus wis ik alles weer

Klagen mag...!!!!
En: klagen helpt.

Ik snap dat je tegen 'het grote vreetfeest' opziet, en het is een dooddoener van de bovenste plank dat helaas veel mensen dat doen.

Maar mbt klagen : juist het voor jezelf erkennen 'dat het zo rot is als het is' geeft een soort van energie.

Citaat:
nu ik weer op bed lig komen de gevoelens weer naar boven en wil ik het toch een soort van kwijt.

Prima en heel menselijk om hoe je je voelt te willen delen!

Citaat:
De bijwerkingen kijken af te nemen al merk ik dat het vaak nog wisselt van dag tot dag.

Gelukkig maar, wat dat betreft heb je het ergste achter de rug!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-12-21 23:23

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 25-12-21 23:23

Na gister een soort van auto piloot aangezet te hebben is vandaag alles omgeslagen. Ik ben opgestaan heb de hond uitgelaten en kom daarna niet meer opstaan van de bank. Alles wat ik gepland had moest ik afzeggen ik heb gehuild omdat ik zo boos n teleurgesteld op mezelf was. Het was alsof mijn lichaam en hoofd tegen elkaar gebotst waren ik kon niks meer. Ik heb veel geslapen maar ben ook erg onrustig geweest omdat ik me schuldig voelde tegenover degene waar ik afspraken mee had. Weer telde ik de uren af dat ik weer naar bed kon. Eten heb ik amper gedaan na gister een hele dag in de keuken gestaan te hebben en een luxe diner te hebben bereid was ik klaar na een half stukje vlees. Nu op bed komen de donkere gevoelens weer naar boven ik weet het gewoon niet meer. Het liefst wil ik gaan slapen … en niet meer wakker worden.

**Geplaatst**: 25-12-21 23:33

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst: 25-12-21 23:33

Och Thijsje toch, wat akelig...! :(:)

Het klinkt mij in de oren alsof je heel veel (te veel?) hooi op de vork had - en toen de terugklap kreeg.

Het IS gewoon hartstikke balen van alle werk! :(:)

En

dit is ook niet het moment om te gaan zeggen 'dat je er van kunt leren'.

Of nog erger: 'volgende keer beter'.

:(:)

Ik hoop dat je dadelijk een beetje kunt slapen. Liefst zelfs goed slapen. Want daar knapt een mens van op.
En probeer een beetje lief voor jezelf te zijn +:)+

je hebt gedaan wat je kon, en zelfs nog een beetje (beetje boel) meer! :(:)

**Geplaatst**: 25-12-21 23:43

Geplaatst: 25-12-21 23:43

Je hoeft je niet schuldig te voelen. Je hebt dingen afgezegd omdat je vandaag ziek thuis was. Iemand die haar been breekt, zegt paardrijles ook af. Maar uit ervaring weet ik dat het schuldgevoel toch knaagt :(:)

Dat gezegd hebbende. Een heel grote knuffel voor jou :(:)

Het is ook gewoon #@!% om je €@!%# te voelen. En.. Om positief te eindigen: jij hebt vandaag gewoon de hond uitgelaten! Wandelend met de hond in het koude ochtendweer! Dat is knap!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-12-21 09:57

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 26-12-21 09:57

Helaas heel slecht geslapen was er al een beetje bang voor. Ik ben vroeg opgestaan en probeer een beetje op gang te komen maar ik voel de vermoeidheid behoorlijk. Ik heb ook voor vandaag aardig wat op de planning staan moet ook naar mijn paard omdat ik gister daar niet was staat op pension dus wordt gelukkig wel verzorgd maar toch. De donkere gevoelens komen vaak als ik op bed lig als alles van de dag samen komt en de eenzaamheid toe slaat. Vanochtend denk ik dan ik ben opgestaan vandaaruit zien we wel weer.

**Geplaatst**: 26-12-21 21:08

Geplaatst: 26-12-21 21:08

Thijsje, je moet helemaal niks en doe de dingen die je energie geven. Mocht je vandaag niet naar je paard zijn gegaan. Jammer dan, overleeft je paard prima. Het klinkt mss alsof ik er licht over je situatie denkt, maar als ik je post steeds weer lees denk ik, dit gaat over mij. Elk woord en gevoel ken ik, maar het is verdomde moeilijk. Echt voel je nergens tot verplicht en als je dag alleen maar op bed of op de bank ligt, dat is ook oke. Mijn bed en bank zijn er bij mij bijna van versleten zeg maar.

Na slecht slapen is er gewoon weinig energie over voor iets anders. Ik weet het als geen ander. Je mag mij altijd een pb sturen als je daar behoefte aan hebt

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-12-21 23:53

Re: Als leven overleven wordt

Geplaatst door de TopicStarter : 26-12-21 23:53

Wat is het fijn om soms begrepen te worden ik loop daar erg tegen aan in mijn omgeving. Soms wel en soms totaal niet. Het is redelijk gelukt om het een en ander te doen had nog 2 dingen die ik had willen doen die niet gelukt zijn maar het gros wel. Dat maakt wel dat ik als een blok tegen morgen op zie want ik weet dat ik over mijn limiet gegaan ben. Lichamelijk voel ik mijn spieren samen trekken van de inspanning. Ik zit ook in een soort van hyper fase nu waarvan ik weet dat een instort moment volgt. Hopelijk gebeurt dat vannacht en kan ik slapen. Verder merk ik dat ik deze dagen heel veel moeite heb om naar andere te kijken zonder jaloers te zijn. Ik ben altijd iemand geweest die blij was met alles wat ik had en ik ben echt niet materialistisch maar merk dat het mij erg veel pijn doet naar andere te kijken die bv lichamelijk goed overweg kunnen of zomaar iets kunnen plannen zonder 10 dingen te verzetten of gewoon kunnen lachen. Op zulke momenten is die masker erg zwaar dan vraag ik mij af waarom mijn rugzak zoveel stenen bevat. Dan voel ik mij ook weer heel somber want dan wil ik ook zo graag “gewoon” zijn. Ik wil niet altijd “anders” blijven en ik dat mensen mij liefhebben.

**Geplaatst**: 27-12-21 00:18

Geplaatst: 27-12-21 00:18

De weg daar naartoe bestaat maar absoluut niet over rozen. Het is keihard knokken en terugval accepteren. Probeer dat niet in te zien als falen. Hoe vaak zijn we vroeger wel niet gevallen eer we konden lopen of fietsen. Ik ben er ook nog lang niet en als iets niet lukt accepteer ik het maar. Ook al is dat ook niet altijd even makkelijk