Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-05-23 21:39

Re: Gebroken bovenbeen

Geplaatst door de TopicStarter : 30-05-23 21:39

Sinds het avondeten lijkt het wel beter te gaan. Het doet nog wel zeer, maar de druk lijkt er een beetje vanaf te zijn, wat echt een verademing is, want ik kan nu iig weer een beetje normaal zitten. Dus hopen dat het de goede kant op blijft gaan

(zal m'n gezicht maar niet beschrijven, maar ik lijk een beetje op een knaagdier :')

)

**Geplaatst**: 31-05-23 22:40

Re: Gebroken bovenbeen

Geplaatst: 31-05-23 22:40

Gelukkig maar! Op naar verder herstel.

**Geplaatst**: 01-06-23 05:35

Re: Gebroken bovenbeen

Geplaatst: 01-06-23 05:35

Pffff dat kreeg je er ook nog even bij dus...

Maar fijn dat de pijn nu eindelijk wegtrekt / weggetrokken is

**Geplaatst**: 01-06-23 06:10

Re: Gebroken bovenbeen

Geplaatst: 01-06-23 06:10

Dat is fijn.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 17-06-23 13:53

Geplaatst door de TopicStarter : 17-06-23 13:53

Weer even een schopje, want het is weer update tijd!
Het goede nieuws; met mijn kaak is het allemaal helemaal goed gekomen. Ik heb er geen last meer van, kan alles weer gewoon eten en het abces is helemaal verdwenen.
Maar dit is natuurlijk niet de update waarvoor ik het topic omhoog schop. Ik ben gisteren weer in het AMC geweest voor een CT-scan en de uitslag. Om 08:30u moest ik me melden bij radiologie, dat ging gelukkig allemaal heel erg vlot en om 08:45u was ik alweer klaar. Toen ben ik naar de centrale hal gegaan om even een kop koffie te drinken, want de afspraak op de poli was pas om 10:10u, dus ik had even de tijd. Om 09:30u kwam een vriendin aan in het AMC, zij is met mij mee gegaan naar de afspraak, want ik had al een gevoel dat ik emotionele support en een paar extra oren nodig zou hebben.
Ik werd om 09:45u al naar binnen geroepen, want de patiënt die voor mij was was er niet. In de spreekkamer vroeg hij hoe het ging. Ik ben eerlijk, in die 2 maanden tussen dit consult en het vorige consult is er eigenlijk niks veranderd, het is misschien juist eerder verslechterd, want voor mijn gevoel heb ik soms meer pijn en de pijn zit ook op andere plaatsen. Dat heb ik hem ook verteld, waarna Dr. Janssen de angel eruit trok door te zeggen dat het beeld was verslechterd. Er zijn nog 4 schroeven gebroken, twee van de voorste plaat en twee van de laterale plaat, dus de voorste plaat zit helemaal niet meer vast, dus dat is meer decoratie en de laterale plaat buigt aan de bovenkant naar buiten toe (wat de pijn aan de zijkant van mijn been verklaart). Het kuitbeen wat erin is gezet is ook gebroken, dat was al zo, maar vanaf dat punt is ook een dislocatie van het bovenste deel van mijn dijbeen te zien, dat wijst ook naar buiten. Dus het enige wat er nu nog kan worden gedaan is opereren, dat staat vast.
Ik schrok wel toen ik de beelden zag, daar ben ik eerlijk in, maar ik zag het ergens ook wel aankomen. Dat heb ik de orthopeed ook verteld en toe hij vroeg waarom zei ik; "Ik ken mijn lichaam en ik zie hoe slecht mijn linkerbeen nu functioneert. Ik loop slecht (eigenlijk weer precies hetzelfde als vorig jaar), als ik op één been sta zakt mijn linkerheup helemaal in en dat zijn voor mij hele duidelijke signalen dat er stabiliteit mist. Die instabiliteit komt niet vanuit mijn spieren, mijn quadriceps is nog op kracht, dus dan moet het wel uit het bot komen."
Toen werd het plan op tafel gelegd en de operatie is eigenlijk heel vergelijkbaar met de operatie van vorig jaar. Het materiaal wordt verwijderd, alles wordt schoongemaakt, er worden ook weer kweken afgenomen en er volgt een transplantatie. Voor deze operatie wordt er niet een heel stuk bot uit mijn bekken gehaald, maar alles beenmerg. De bekkenkam wordt dus geopend en het beenmerg wordt verwijderd, waarna hij dat gat weer kan sluiten Hij wil ook beide botdelen van mijn dijbeen strak tegen elkaar aan duwen, dus mijn linkerbeen wordt wrs 1 cm korter. Na de operatie word ik dan ook weer behandeld met antibiotica IV, dus ik moet weer 4 dagen blijven en in totaal weer 3 maanden herstellen vooraleer ik weer iets mag gaan doen met de fysio.
Het is veel, daar ben ik eerlijk in. Ik weet ook wat me te wachten staat, want ik ben hier vorig jaar al doorheen gegaan en ik zie er wel tegenop. Mijn bekken heeft vorig jaar echt ontzettend veel zeer gedaan en dat gaat nu ook weer heel veel zeer doen. Het is ook nog een beetje onzeker wanneer ik ga worden geopereerd. Ik heb 26 juni nog een examen, dus het gebeurt niet volgende week, maar de orthopeed heeft de eerste 2 weken van juli vakantie, dus dat schiet ook niet op. Hij heeft dus het liefst dat het in de week van 26 juni gebeurt, maar dat moet logistiek ook lukken natuurlijk, want er moet plek zijn en hij opereert het liefst samen met een andere orthopeed, omdat het simpelweg gewoon veel werk is, dus met die agenda zou ook rekening moeten worden gehouden. Mocht het die week niet lukken, dan zal het de week van 17 juli worden vrees ik.
Het is al met al best veel en dat zag hij ook aan me. Ik begreep het allemaal wel, maar het moest even indalen. Hij zei dus ook al snel; "Als je nog vragen hebt mag je die altijd op de mail zetten en dan kunnen we een telefonisch consult inplannen, of zal ik je anders volgende week sws even bellen?" Dat vind ik wel een fijn idee, dus we hebben afgesproken dat hij me dinsdag even belt. Hij heeft dan ook wat meer informatie en ik heb dan de tijd om alles even te laten bezinken en mijn vragen te stellen.
Hij heeft me wel verzekerd dat dit echt niet mijn schuld is. Ik heb niks gedaan om dit te veroorzaken, het is pech. Hij heeft uitgelegd dat het een race tegen de klok is, omdat al het materiaal op een gegeven moment breekt (al wil ik daar dinsdag nog wel even wat over vragen) en het dus altijd afwachten is of de botheling sneller is, of het begeven van het materiaal. Bij mij was het materiaal sneller. Materiaal 1-0 Marjolein.
Goede nieuws is wel dat de botheling nog wel op gang is, mijn lichaam wil deze keer wel, want ik heb al 4 cm opgevuld en dus gewonnen, maar de constructie faalt nu, helaas.

Ik had gehoop dat ik beter nieuws had kunnen brengen, maar helaas is dit hoe het is. Ik ben best wel verdrietig en boos over de hele situatie, dat mogen jullie weten. Weer terug naar het begin, weer opnieuw opbouwen met de fysio, weer beperkt, weer veel pijn, wrs weer veel bloedverlies en een anemie, weer 3 maanden stilstand. Nu het hele verhaal hier staat kicked het ook weer even heel hard in. Ik weet ook niet goed hoe ik me voel.. verdrietig, boos, maar op een manier ook echt heel erg leeg. De strijdkracht van vorig jaar is er even niet meer en dat komt wel weer en ik hoop daar ook hulp bij te kunnen krijgen (want hij gaat voor mij toch nog eens informeren of ik wel kan worden doorverwezen naar een medisch psych) en als het zo ver is dan kan ik die knop ook wel weer omzetten en gewoon gaan, maar voor nu is het echt even op. Over een kleine 3 weken is het 2 jaar geleden dat ik mijn ongeluk heb gehad en ik sta straks weer op precies dezelfde plek als waar ik ben begonnen. Maar goed, we gaan er dus weer voor. Even afwachten wat de orthopeed me dinsdag allemaal vertelt, mijn examen neurowetenschappen knallen en dan opereren en weer herstellen. Komt goed.

**Geplaatst**: 17-06-23 13:56

Geplaatst: 17-06-23 13:56

Oh nee! Wat balen zeg, ondanks dat je zelf ook al dacht dat het niet goed zat.
Heel veel sterkte.

Wel fijn dat je kaak weer normaal is…

**Geplaatst**: 17-06-23 14:00

Geplaatst: 17-06-23 14:00

jakkes dat is niet wat je wil horen. Maar je had dus gewoon gelijk. Dat is misschien een troost, je stelt je niet aan.

Gelukkig iets van botgroei. Maar bizar dat het materiaal gewoon opgeeft. -O-

Maar nu been weer rust geven tot over een paar weken en dan weer terug bij af. Hopelijk gaan je examens wel goed.dan heb je dat alvast gehaald

**Geplaatst**: 17-06-23 14:11

Re: Gebroken bovenbeen

Geplaatst: 17-06-23 14:11

Wel

Meer woorden heb ik geloof ik even niet.... Behalve deze, uiteraard :knuffel:

Hopelijk lukt het vlak na je examens, hoe eerder hoe beter.. Maar verdorie zeg, dit was je toch wel heel erg anders gegund....

**Geplaatst**: 17-06-23 14:15

Geplaatst: 17-06-23 14:15

Jeetje, wat een enorme tegenvaller. Echt zo klote dat je eigenlijk gewoon weer terug bent bij af $:\$ . Het was denk ik erg fijn om je goede vriendin mee te hebben gister?

Sterkte, en een hele dikke knuffel vanaf hier.

**Geplaatst**: 17-06-23 14:41

Geplaatst: 17-06-23 14:41

Jezus wat een poedersuiker! -O-

Ik heb met ongeloof je topic gelezen, en kan me alleen maar verbazen dat je bij iedere nieuwe ronde er steeds zo realistisch en pragmatisch mee om kon gaan. Dat vind ik bewonderingswaardig!

Heel poedersuiker maar ook niet gek dat dat nu ff instort.
Dus dikke knuffel daarvoor! :knuffel:

Verder nog ff heel praktisch: Mocht nou je orthopeed er niet uitkomen mbt de verwijzing naar de medisch psycholoog, dan zou je daar ook evt via de revalidatie arts kunnen komen.
Heb je ook al naar medisch maatschappelijk werk gekeken? klik AMC info. Misschien past dat ook goed bij je hulpvraag.

Heel veel sterkte en succes de komende tijd! :knuffel:

Echt wat een poedersuiker!

**Geplaatst**: 17-06-23 15:17

Re: Gebroken bovenbeen

Geplaatst: 17-06-23 15:17

Jeetje, dat is echt niet wat je wilt horen. Wat een pech heb jij!

Ik leef met je mee en succes met je examen. :knuffel:

**Geplaatst**: 17-06-23 15:56

Geplaatst: 17-06-23 15:56

Wat een domper weer, heel logisch dat het je nu even aan veerkracht ontbreekt. Zoveel energie in gestoken, zoveel pijn gehad en dan heeft het nul komma niks geholpen. Sterkte! :(:)

**Geplaatst**: 17-06-23 16:21

Geplaatst: 17-06-23 16:21

Jeetje wat een rotnieuws! Ik weet niet wat ik moet zeggen. Je bent sterk en je komt hier wel doorheen, echt! Knuf!

**Geplaatst**: 17-06-23 18:08

Geplaatst: 17-06-23 18:08

Esther schreef:
Wat een domper weer, heel logisch dat het je nu even aan veerkracht ontbreekt. Zoveel energie in gestoken, zoveel pijn gehad en dan heeft het nul komma niks geholpen. Sterkte!

Ja dit zit het dichtste bij mijn gevoel. Ik vind het zo vreselijk, laat staan jij die dit allemaal moet ondergaan.
Ik heb er gewoon geen woorden voor.
Ik geef je een knuffel.....
:knuffel:

**Geplaatst**: 17-06-23 20:51

Re: Gebroken bovenbeen

Geplaatst: 17-06-23 20:51

Jeetje wat een klap weer! Heel veel sterkte en een dikke knuffel... :knuffel:

**Geplaatst**: 17-06-23 20:56

Geplaatst: 17-06-23 20:56

pien_2010 schreef:
Esther schreef:
Wat een domper weer, heel logisch dat het je nu even aan veerkracht ontbreekt. Zoveel energie in gestoken, zoveel pijn gehad en dan heeft het nul komma niks geholpen. Sterkte!

Ja dit zit het dichtste bij mijn gevoel. Ik vind het zo vreselijk, laat staan jij die dit allemaal moet ondergaan.
Ik heb er gewoon geen woorden voor.
Ik geef je een knuffel.....

Ik wil je samen met de bovenstaande woorden ook even een knuffel geven. Jeetje wat krijg jij het voor je kiezen. Ik hoop zo voor jou dat je nu je laatste operaties ingaat en hiervan het herstel soepel verloopt. :knuffel:

**Geplaatst**: 17-06-23 21:03

Re: Gebroken bovenbeen

Geplaatst: 17-06-23 21:03

Wat een slechte update TS. Zo ontzettend balen dat je weer stappen terug moet. :knuffel:

**Geplaatst**: 17-06-23 23:11

Re: Gebroken bovenbeen

Geplaatst: 17-06-23 23:11

Zo, dat is balen. En wat is dan de prognose? Nog steeds wel 100% herstel over een aantal maanden? Of blijft je been je leven lang beperkt?
Ik vind het knap dat je zo door wilt gaan. Ik had gezegd geef mij maar een spuitje. Ik ga geen maanden meer uit de running zijn in mijn leven heb ik besloten na wat mij vorig jaar is overkomen. Respect dat je er nog een keer voor wilt gaan.

**Geplaatst**: 17-06-23 23:15

Geplaatst: 17-06-23 23:15

Wat een klote nieuws, dit is gewoon echt ruk. Ik begrijp goed dat overweldigend was door alle informatie, fijn dat de arts later nog even met je belt. Sterkte TS

**Geplaatst**: 17-06-23 23:19

Geplaatst: 17-06-23 23:19

Is je ongeluk echt alweer twee jaar geleden? Wat een nare update joh, om zo veel stappen terug te moeten doen. Alsof je in een slechte film bent beland... Sterkte met wat je allemaal te wachten staat. Hopelijk gaat het hierna wél allemaal voorspoedig!

**Geplaatst**: 18-06-23 10:05

Re: Gebroken bovenbeen

Geplaatst: 18-06-23 10:05

Pfoeeee wat een #%@&&@^## nieuws ookal was je er al bang voor... wat super balen TS! Daar mag je ook gewoon even boos en verdrietig om zijn.

Fijn dat de arts mee denkt voor de medisch psycholoog!

Het zit je echt niet mee, dikke virtuele knuffel voor jou!

**Geplaatst**: 18-06-23 12:51

Geplaatst: 18-06-23 12:51

Zo dat is ineens slecht nieuws! :(:)

Kan me voorstellen dat het eventjes moet indalen...
Een zeer praktische oplossing van mijn man met 0 medische kennis: kunnen ze er niet gewoon een 3D geprint bovenbeenbot inzetten. Dan ben je van heel het gedoe af.
Ze doen tegenwoordig veel met 3D printers en prothesen, zou dit inderdaad niet een (stukje van de) oplossing zijn?

**Geplaatst**: 18-06-23 12:59

Geplaatst: 18-06-23 12:59

germie schreef:
Zo, dat is balen. En wat is dan de prognose? Nog steeds wel 100% herstel over een aantal maanden? Of blijft je been je leven lang beperkt?
Ik vind het knap dat je zo door wilt gaan. Ik had gezegd geef mij maar een spuitje. Ik ga geen maanden meer uit de running zijn in mijn leven heb ik besloten na wat mij vorig jaar is overkomen. Respect dat je er nog een keer voor wilt gaan.

Waarom betrek je de situatie op jezelf? Na al jouw topics weten we hoe jij omgaat met wat tegenslag.
Ik kan mij niet voorstellen dat TS zit te wachten op jouw 'opbeurende' reactie.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-06-23 14:44

Geplaatst door de TopicStarter : 18-06-23 14:44

Ik ben een beetje overweldigd door alle reacties, dus echt een dikke merci voor jullie allemaal.

Het doet mij echt heel goed om het te lezen. Ik weet alleen niet goed waar ik moet beginnen, so here I go.

karuna schreef:
jakkes dat is niet wat je wil horen. Maar je had dus gewoon gelijk. Dat is misschien een troost, je stelt je niet aan.

Gelukkig iets van botgroei. Maar bizar dat het materiaal gewoon opgeeft.

Maar nu been weer rust geven tot over een paar weken en dan weer terug bij af. Hopelijk gaan je examens wel goed.dan heb je dat alvast gehaald

Mijn onderbuikgevoel is altijd zo sterk en ik verbaas me er elke keer weer over. Ik ben soms bang dat ik te pessimistisch ben, omdat ik gewoon heel erg bang ben, maar dat is niet zo. Ik moet echt leren om erop te vertrouwen, want het zit altijd juist.
M'n examens ga ik proberen zo goed mogelijk te maken. Is ook wel een fijne afleiding, maar moet me er wel aan zetten.

Lalidan schreef:
Wel

Meer woorden heb ik geloof ik even niet.... Behalve deze, uiteraard

Hopelijk lukt het vlak na je examens, hoe eerder hoe beter.. Maar verdorie zeg, dit was je toch wel heel erg anders gegund....

Gewoon echt klote, kan er niks anders van maken. Dankjewel

Hilli schreef:
Jeetje, wat een enorme tegenvaller. Echt zo klote dat je eigenlijk gewoon weer terug bent bij af . Het was denk ik erg fijn om je goede vriendin mee te hebben gister?

Sterkte, en een hele dikke knuffel vanaf hier.

Ja heel fijn. Normaal gaat m'n moeder altijd mee, maar zij kon niet en ik vind het ergens ook fijner om een vriendin naast me te hebben zitten dan m'n moeder. Dat voelt op een manier toch wat vertrouwder. Die vriendin en ik zijn ook echt een soort jut en jul. Zij heeft long-covid, ik long-beenbreuk, dus het was weer een gezellig dagje uit met mijn mede mindervalide :))

Afanaisa91 schreef:
Jezus wat een poedersuiker!
Ik heb met ongeloof je topic gelezen, en kan me alleen maar verbazen dat je bij iedere nieuwe ronde er steeds zo realistisch en pragmatisch mee om kon gaan. Dat vind ik bewonderingswaardig!

Heel poedersuiker maar ook niet gek dat dat nu ff instort.
Dus dikke knuffel daarvoor!

Verder nog ff heel praktisch: Mocht nou je orthopeed er niet uitkomen mbt de verwijzing naar de medisch psycholoog, dan zou je daar ook evt via de revalidatie arts kunnen komen.
Heb je ook al naar medisch maatschappelijk werk gekeken? klik AMC info. Misschien past dat ook goed bij je hulpvraag.

Heel veel sterkte en succes de komende tijd! Echt wat een poedersuiker!

Ik vind het ook wel eens eng om te zien hoe ik de knop dan omdraai en dan volledig draai op ratio. Op een gegeven moment stopt dan ook en dan stort ik in als ik te lang ben doorgegaan. Komt ook wel weer goed. Ik zal de maatschappelijk werker onthouden, want daar had ik nog niet aan gedacht. Dankjewel!

pien_2010 schreef:
Esther schreef:
Wat een domper weer, heel logisch dat het je nu even aan veerkracht ontbreekt. Zoveel energie in gestoken, zoveel pijn gehad en dan heeft het nul komma niks geholpen. Sterkte!

Ja dit zit het dichtste bij mijn gevoel. Ik vind het zo vreselijk, laat staan jij die dit allemaal moet ondergaan.
Ik heb er gewoon geen woorden voor.
Ik geef je een knuffel.....

Weet je wat het stomme is.. ik bagatelliseer het altijd voor mezelf. Ik had het daar laatst nog met een vriendin over (zij heeft iets meer dan 1,5 jaar geleden in haar hand gesneden, waardoor ze zenuwschade en neuroomvorming heeft. Zij wordt binnenkort ook voor de 3e keer geopereerd) en wij herkenden dat van elkaar, dat bagatelliseren. Het zal ook wel een soort beschermingsmechanisme zijn. Ik realiseer me vaak pas hoe ernstig is als ik mensen die schrikken als ik het verhaal vertel. Dan denk ik; "poedersuiker.. ik zit hier middenin en ik ben nog lang niet klaar."

germie schreef:
Zo, dat is balen. En wat is dan de prognose? Nog steeds wel 100% herstel over een aantal maanden? Of blijft je been je leven lang beperkt?
Ik vind het knap dat je zo door wilt gaan. Ik had gezegd geef mij maar een spuitje. Ik ga geen maanden meer uit de running zijn in mijn leven heb ik besloten na wat mij vorig jaar is overkomen. Respect dat je er nog een keer voor wilt gaan.

Prognose ben ik vergeten te vragen, dus die vraag staat op mijn lijstje voor dinsdag. Ik ga wel uit van 100% herstel (of iig richting de 100%). Het enige wat misschien vervelend kan gaan doen is dat beenlengteverschil wat wordt gecreëerd, maar in het slechtste geval zou ik daarvoor een zooltje moeten laten aanmeten.

Karin schreef:
Is je ongeluk echt alweer twee jaar geleden? Wat een nare update joh, om zo veel stappen terug te moeten doen. Alsof je in een slechte film bent beland... Sterkte met wat je allemaal te wachten staat. Hopelijk gaat het hierna wél allemaal voorspoedig!

Ja dit loopt echt al 2 jaar, bizar om over na te denken wat een rondje skeeleren kan aanrichten. Drie maal scheepsrecht, dus nu moet het goed gaan.

marleen_88 schreef:
germie schreef:
Zo, dat is balen. En wat is dan de prognose? Nog steeds wel 100% herstel over een aantal maanden? Of blijft je been je leven lang beperkt?
Ik vind het knap dat je zo door wilt gaan. Ik had gezegd geef mij maar een spuitje. Ik ga geen maanden meer uit de running zijn in mijn leven heb ik besloten na wat mij vorig jaar is overkomen. Respect dat je er nog een keer voor wilt gaan.

Waarom betrek je de situatie op jezelf? Na al jouw topics weten we hoe jij omgaat met wat tegenslag.
Ik kan mij niet voorstellen dat TS zit te wachten op jouw 'opbeurende' reactie.

Goh ja, Germie mag dat wel zeggen, daar trek ik me verder niet zoveel van aan. Ik ben niet levensmoe, dus een euthanasie lijkt me tamelijk overdreven in mijn geval. Ik ben 30, zit in de bloei van mijn leven en ik wil dat niet opgeven vanwege een stom been dat vervelend doet. Dan liever een jaar revalideren.

Miriam91 schreef:
Zo dat is ineens slecht nieuws! Kan me voorstellen dat het eventjes moet indalen...
Een zeer praktische oplossing van mijn man met 0 medische kennis: kunnen ze er niet gewoon een 3D geprint bovenbeenbot inzetten. Dan ben je van heel het gedoe af.
Ze doen tegenwoordig veel met 3D printers en prothesen, zou dit inderdaad niet een (stukje van de) oplossing zijn?

Durf ik niet te zeggen eigenlijk. Kan me voorstellen dat het een goede oplossing is als mijn lichaam geen of te weinig botgroei laat zien, maar dat is niet het geval en zal de voorkeur wrs uitgaan naar mijn eigen aangemaate bot. Ook 3D bot zal moeten vastgroeien denk ik, dus ook daar gaat tijd overheen. Maar ik kan het eens vragen aan de orthopeed of ze dat al in het AMC doen en wanneer je daarvoor in aanmerking zou komen.

@Karuna, Fitzroy, Esther, Suzanne F., Blue_eyes, Muga, Marleen_88, Arethe, DideH en nou hoop ik dat ik niemand ben vergeten, merci voor de knuffels en de lieve berichten.

Ik ben er echt een beetje door ontroerd en echt stil van.
Als ik hoor wanneer ik word geopereerd dan krijgen jullie dat uiteraard te horen, voor nu is het nog even afwachten tot ik dinsdag word gebeld. Denk dat ik dan meer weet.

**Geplaatst**: 18-06-23 17:06

Re: Gebroken bovenbeen

Geplaatst: 18-06-23 17:06

Wat een verhaal zit jij middenin zeg. Het mag toch wel dat je deze keer ‘gewoon’ mag herstellen! En ik zou echt achter die verwijzing voor de medisch psycholoog aanzitten, al is het maar om hem te hebben en jij daar je hart kunt luchten. Je hebt er echt wel recht op.

Een evt beenlengteverschil zou ik wel echt gaan compenseren na je operatie. Anders ga je rugklachten of heup klachten krijgen ben ik bang. Hoeft in principe alleen maar een verhoginkje in je schoen te zijn hoor, t/m 1 cm kan in je schoen, meer zul je onder de schoen moeten gaan maken. Een mm verschil kan je lichaam meestal nog wel prima compenseren, maar richting de 1 cm wordt wel veel, zeker als het ineens na operatie is. Als je in de buurt woont, ik ben podotherapeut, dan ben je altijd welkom na je operatie met boktkorting :))