Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Gem schreef:Dochter van 18 zit ook in een late puberteit-fase. En eind-examen vwo, dus samen met de lockdown (zij mag als eindexamenkandidaat gelukkig wel naar school) geen handige combinatie.
Voor de kerstvakantie een gesprek met de mentor gehad, die haar daarna ook nog weer heeft aangesproken, maar verder zal ze het zelf moeten doen. Ze weet dat de consequenties van het niet halen van haar diploma hoog zijn. Zonder diploma komt ze niet op de dansacademie waarvoor ze audities wil doen, nóg weer een jaar overdoen (in 5vwo is ze ook door laksheid blijven zitten) is geen optie en indien wel ... dan is ze te oud om nog aangenomen te worden op de dansacademie. Dusssss..... it's all up to her!
(Haar broers studeren allebei en weten de motivatie, tentamens en kansen die er liggen, gelukkig wel te vinden en benutten)
Urielle schreef:Wat ik als ouder zelf dus echt oliebol vind, is
A) de inbreuk in onze privacy omdat die camera's aan moeten de hele dag. Ik voel me er al helemaal niet lekker bij dat de hele klas bij ons in huis kan kijken, maar ook dat ik zelf steeds rekening moet houden met wat ik doe omdat ik anders ongewenst in beeld ben. De momenten dat ook de microfoon nog aan moet, zijn helemaal drama imo.
B) Ik ben thuis met een burnout en word gallisch gek van de voortdurende drukte van de lessen, non-stop. Gewoon alleen het geluid is al genoeg, maar ik moet er ook de hele dag bij zitten en op dit moment hangt zoon (groep 5) te kwallen in de bank en ik heb gewoon niet de puf om hem weer richting computer te slepen. Dan nog het hardop oplezen van woordenrijtjes, een liedje zingen en de bewegingsoefeningen grrr.
Ik wil 3 pubers! Lekker de hele dag op haar kamer braaf aan het werk, zie haar alleen met het eten
kiomiamigo schreef:Als ik jullie verhalen lees dan gaat me dat aan mijn hart. Het raakt me omdat de kinderen hier veel last van ondervinden, zo niet schade van oplopen, maar ook om te lezen hoe hoog de druk is voor jullie als ouder. Maar het maakt me ook trots, want jullie maken het bespreekbaar met elkaar en dat is zo ontzettend belangrijk.
Maar ik wil jullie wel iets op het hart drukken en dat is niet om te preken voor eigen parochie, trek aan de bel als je het gevoel hebt te verzuipen in de situatie, want dit hoeft niet het kan echt anders.
3 jaar terug zat ik zelf met mijn oudste dochter (toen 14) in een hele slechte periode en heb toen ook hulp gezocht. De hulp die ik toen heb gehad daar pluk ik nu nog steeds de vruchten van en dat is zo ontzettend fijn.
frensje schreef:Bedankt voor jullie berichten. Fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die het lastig vindt en dat mijn zoon ook geen uitzondering is.
Ik heb morgen een online gesprek met de mentor. Hij gaf al aan dat veel kinderen (en ouders ) op school momenteel niet lekker in hun vel zitten.