Geplaatst: 20-12-20 14:36 Ik moest denken aan een uitspraak aan het begin van een opleiding die ik volgde.
"Eerst ben je bewust onbekwaam
dwz je weet dat je X niet kan en daarom kom je hier.
Stap twee : in de beginperiode word je 'bewust onbekwaam' - brrr.
Een baaierd van allemaal zaken 'die niet goed zijn en die je niet kunt'.
En dat dan combineren met 'je bent goed zoals je bent...'
Niet leuk.
Maar met goede begeleiding komt op gegeven moment de fase' bewust bekwaam' en met wat mazzel zelfs 'onbewust bekwaam'."
Kaatastrof schreef:Jullie spreken hier over mijn positieve ingesteldheid. Wel, het is zo dat ik het allemaal tijd en een kans wil geven. Wil ontdekken wie of wat ik ben.
Dat is alleen maar hartstikke goed!!!
Citaat:Want dat weet ik nu niet.
Citaat:Ik ben tot het besef gekomen dat ik eigenlijk karaktertrekken van mensen overnam om makkelijker geaccepteerd te worden en dat mijn dagdromen al mijn hele leven eigenlijk dissocieren is.
Dat klinkt niet fijn. Het klinkt mij in de oren als veel en vaak bang zijn, veel aanpassen en 'niet-fysiek wegvluchten'.
Daar kunnen allerlei oorzaken voor zijn (variërend van het Moro reflex tot trauma - ik noem twee opties die relatief makkelijk te verhelpen zijn, maar de lijst is langer).
En Stephen Porges zou zeggen dat de oplossing zit in het managen van de Nervus Vagus: waardoor je makkelijker uit dissociatie kunt komen ('dorsal vagal shutdown') en makkelijker komt tot echt contact, 'de staat van social engagement' (ventral vagal activiteit). Daar zijn bakken technieken voor.
Citaat:Het besef en het verstand is er, al lang. Maar de dualiteit is er ook nog steeds. En als de demonen wederkeren heb ik nog niet de kracht om om hulp te roepen, maar geef ik me er nog gewoon aan over.
Naar is dat...!
En ga niet te ver in de toestand van 'bewust onbekwaam'!!!
Dualiteit is volstrekt normaal.
Vechten tegen demonen is vaak ook een valkuil.
Steekt het kreng de kop op:
1) vraag hem naar zijn naam!
Oeroud principe, en erg zinnig.
2) Ga een gesprek aan. De Boeddhisten vertellen dat Boeddha gekweld werd door zo'n onding - TOT het moment dat hij zei: 'Zo, ben je daar weer? Kom je mij weer plagen? Kom gezellig bij me zitten...'
(Been there, done that, got the T shirt en een serie littekens. Makkelijk is anders, maar het werkt wel.)
Citaat:Ik ben weg van de wereld tot pijn me terug op aarde brengt. En dan komt de verslagenheid, frustratie. Dat had ik eerder wel niet. Vroeger schuilde er eerder een soort van trots achter. Nu schaamte en teleurstelling dat ik het niet heb kunnen vol/tegenhouden.
Ook een nuttig inzicht!
Die trots is het uiteraard niet,
maar de schaamte en het idee 'dat het niet mag' is ook beslist schadelijk - dus goed om te weten!!
. Dat zit dus allemaal in jezelf want wat je tekent dat ben je ook zelf. 
Vervolgens zeer gefrustreerd in de tuin lopen schoppen op een bal en een tak helemaal kapot gemaakt uit pure frustratie om dan te horen dat het een misverstand is en dat een collega het gewijzigd had ivm mijn quarantaine. Tja, ik was er op dat moment vet mee. Ik heb duidelijk gemaakt dat ze moeten opletten met zulke zaken met mij. Zo'n acute frustratie- en stressmomenten kunnen voldoende zijn om mij destructief te maken in een oogwenk. Ik had nog het 'geluk' dat het overdag was en mijn gedrag vooral negatief omslaat als het donker is waardoor ik me wel heb kunnen herpakken.
). Ik heb mijn inline skates ook meegenomen en daar het terrein hier al onveilig mee gemaakt. Voelde heerlijk! 
Mijn prikbordje hangt ook al vol.
