Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
Djali schreef:Zou een klas met enkel hoogbegaafde kinderen niet beter zijn denk je? Het lijkt mij ontzettend moeilijk voor een leerkracht om dit bol te werken.Met de juiste leraar kan dit wel verholpen worden en durven ze meer zichzelf zijn.
Riel schreef:Djali schreef:Zou een klas met enkel hoogbegaafde kinderen niet beter zijn denk je? Het lijkt mij ontzettend moeilijk voor een leerkracht om dit bol te werken.Met de juiste leraar kan dit wel verholpen worden en durven ze meer zichzelf zijn.
TS, ik hoop dat je de juiste hulp vindt en krijgt voor je zoontje. Enkel een expert is volgens mij in staat om uit te vinden of dit werkelijk hoogbegaafdheid is of iets anders.
KPet schreef:Ik probeer het kort te houden (ok, niet gelukt), maar zowel mijn man als ik waren ook zo als kind en hebben allebei een ronduit traumatische schoolervaring gehad. Het 'thuislezen' en 'schoollezen' is erg bekend. Het rustig in een hoekje zitten en niet opvallen, maar intussen doodongelukkig zijn. Het niet goed kunnen communiceren met andere kinderen.
Er wordt hier vaak hoogbegaafdheid genoemd, net als faalangst en asperger. Nu ga ik even heel cru zijn voor veel mensen, maar bedenk je het volgende: de gemiddelde mens heeft een iq van 100, daar komt het cijfertje vandaan. 70% van de mensen zit daar max 15 punten vanaf. Dus tussen de 85 en de 115. Met een iq onder de 70 ben je verstandelijk beperkt. Hoe zou jij het vinden om de hele dag op dat niveau te werken? Om vriendjes te moeten maken met mensen met dergelijke verstandelijke vermogens? Hoe zou jij je in die groep aanpassen? Jaar in, jaar uit verveel je je stierlijk en hoe hard je je best ook doet ga je altijd het buitenbeentje zijn. Maar je moet daarin wel blijven functioneren. Dus je past je aan. Resultaat: zwaar onderpresteren.
Voor de zekerheid: Dit is op geen enkele manier om mensen met een laag iq af te kraken of als 'minder' neer te zetten, maar dit is hoe het is voor een kind met hoog iq om tussen 'normale' mensen te zitten. En sociale skills/autisme: hoe goed zijn jouw sociale skills tussen verstandelijk beperkte mensen?
Sorry, ik ben misschien heel erg hard hier zo op papier, maar mijn hart huilt echt voor dit soort kinderen in het regulier onderwijs. En met het 'passend onderwijs' worden de verschillen binnen die klaslokalen alleen maar groter.
Oja, een laatste ding om alert op te zijn: onderpresteren op een iq test is ook een ding onder (zeer) begaafde kinderen.
KPet schreef:Er wordt hier vaak hoogbegaafdheid genoemd, net als faalangst en asperger. Nu ga ik even heel cru zijn voor veel mensen, maar bedenk je het volgende: de gemiddelde mens heeft een iq van 100, daar komt het cijfertje vandaan. 70% van de mensen zit daar max 15 punten vanaf. Dus tussen de 85 en de 115. Met een iq onder de 70 ben je verstandelijk beperkt. Hoe zou jij het vinden om de hele dag op dat niveau te werken? Om vriendjes te moeten maken met mensen met dergelijke verstandelijke vermogens? Hoe zou jij je in die groep aanpassen? Jaar in, jaar uit verveel je je stierlijk en hoe hard je je best ook doet ga je altijd het buitenbeentje zijn. Maar je moet daarin wel blijven functioneren. Dus je past je aan. Resultaat: zwaar onderpresteren.
Voor de zekerheid: Dit is op geen enkele manier om mensen met een laag iq af te kraken of als 'minder' neer te zetten, maar dit is hoe het is voor een kind met hoog iq om tussen 'normale' mensen te zitten. En sociale skills/autisme: hoe goed zijn jouw sociale skills tussen verstandelijk beperkte mensen?
Sorry, ik ben misschien heel erg hard hier zo op papier, maar mijn hart huilt echt voor dit soort kinderen in het regulier onderwijs. En met het 'passend onderwijs' worden de verschillen binnen die klaslokalen alleen maar groter.
Oja, een laatste ding om alert op te zijn: onderpresteren op een iq test is ook een ding onder (zeer) begaafde kinderen.
Ygritte schreef:KPet schreef:Er wordt hier vaak hoogbegaafdheid genoemd, net als faalangst en asperger. Nu ga ik even heel cru zijn voor veel mensen, maar bedenk je het volgende: de gemiddelde mens heeft een iq van 100, daar komt het cijfertje vandaan. 70% van de mensen zit daar max 15 punten vanaf. Dus tussen de 85 en de 115. Met een iq onder de 70 ben je verstandelijk beperkt. Hoe zou jij het vinden om de hele dag op dat niveau te werken? Om vriendjes te moeten maken met mensen met dergelijke verstandelijke vermogens? Hoe zou jij je in die groep aanpassen? Jaar in, jaar uit verveel je je stierlijk en hoe hard je je best ook doet ga je altijd het buitenbeentje zijn. Maar je moet daarin wel blijven functioneren. Dus je past je aan. Resultaat: zwaar onderpresteren.
Voor de zekerheid: Dit is op geen enkele manier om mensen met een laag iq af te kraken of als 'minder' neer te zetten, maar dit is hoe het is voor een kind met hoog iq om tussen 'normale' mensen te zitten. En sociale skills/autisme: hoe goed zijn jouw sociale skills tussen verstandelijk beperkte mensen?
Sorry, ik ben misschien heel erg hard hier zo op papier, maar mijn hart huilt echt voor dit soort kinderen in het regulier onderwijs. En met het 'passend onderwijs' worden de verschillen binnen die klaslokalen alleen maar groter.
Oja, een laatste ding om alert op te zijn: onderpresteren op een iq test is ook een ding onder (zeer) begaafde kinderen.
Het een hoeft het ander niet uit te sluiten he. Ik lees in je post dat je denkt dat gedragingen zoals die van de zoon van TO geheel van het label 'hoogbegaafd' weg kunnen komen, maar andere ervaringen in dit topic laten (juist) zien dat dit gedrag ook voort kan komen uit een combinatie van hoge intelligentie en/of autisme en faalangst.
Iemand kan ook asperger hebben en hoogbegaafd zijn, dat komt zelfs erg vaak voor (de eerste diagnose-criteria voor asperger waren juist een bovengemiddelde intelligentie, en mijn eigen intelligentie-testen kwamen ook hoog uit qua scores). En autisme of faalangst hebben is natuurlijk ook helemaal schande, maar kan ook veel verklaren. Bijvoorbeeld over dwars gedrag en spanning bij nieuwe dingen, of moeite met en vermoeidheid na sociale situaties.
Het onderpresteren hoeft niet per se te komen door het "aan willen of moeten passen" aan mensen die (veel) lager scoren op een IQ test. Een hoog IQ hoeft (zeker) niet te betekenen dat deze kinderen ook op sociaal-emotioneel niveau voorlopen op leeftijdsgenoten, dit kan zelfs het omgekeerde geval zijn, met kinderen die sociaal-emotioneel geen aansluiting vinden bij leeftijdsgenoten omdat hun EQ juist achterloopt bij dat van leeftijdsgenoten. Dan kan zitten bij leeftijdsgenoten ook juist een uitdaging zijn omdat die andere kinderen hier verder in zijn.
Ten tweede: een veelvoorkomend probleem van hoog-intelligente kinderen is dat zij nooit goed leren leren of plannen, aangezien ze vaak alles 'vanzelf' wel snappen of met een beetje doorlezen wel doorkomen. Dat is funest als je hoger in het onderwijssysteem komt, en er wel verwacht wordt dat je ook 'saaie' taken doet als woordjes stampen (die niet per se met intelligentie of iets 'snappen' te maken hebben). Dus zijn het de executieve functies waar het functioneren in het onderwijs (deels) op vastloopt: plannen, taken afmaken die saai of niet leuk zijn, simpelweg doorzetten en stampen. En dit zijn toch wel basisvaardigheden verwacht in het reguliere onderwijs en ook in het latere (werkzame) leven.
Vanuit mijn vroegere school ken ik kinderen met een zeer hoge intelligentie, al dan niet met autisme, die zijn vastgelopen op precies dat punt. In de eerste en in de tweede klas van de middelbare school ging het leren wel prima, scoorden gemiddeld want ze deden eigenlijk helemaal niets en konden zo op hun gemak toch toetsen halen. In de derde werd er ineens (veel) meer verwacht qua planning en woordjes leren, en dat lukte ze niet meer. Omdat er ook faalangst en stoerdoenerij in de pubertijd bij kwam kijken, zijn die allemaal steeds meer afgeklommen qua schoolniveau, en uiteindelijk uitgevallen. Dit (zwaar) onderpresteren had weinig te maken met sociale aansluiting, maar juist met het 'opgeven' door faalangst en problemen met executieve functies.
De bottom line is eigenlijk: we kunnen niet vanuit hier diagnosticeren of TO's zoon autisme heeft, of lijdt onder zijn hoogbegaafdheid om het gebrek aan aansluiting, of door een hoge intelligentie moeite heeft met executieve functies.. Dit is iets wat een orthopedagoog of therapeut uit kan zoeken, waarna er een gericht plan gemaakt kan worden om te helpen.