Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-10-20 21:31

Geplaatst: 23-10-20 21:31

Mandyy, wat een naar nieuws. Hoop echt dat hij op gaat knappen

Dikke knuffel Warboel.

Het lijkt of ik vandaag toch wat meer bijwerkingen heb. Meerdere paniekaanvallen gehad, benauwd, pijn op de borst, mijn hele lijf gespannen, hoofdpijn. Vanavond maar even in bad gedoken om te ontspannen. Ik heb ook een geknerp in mijn nek. Heel raar. Zal vast ook wel van de stress komen.

Ook heb ik constant het idee dat ik mijn vader overal zie. Is niet zo maar dat geeft wel veel stress en angst.
Hopen dat het morgen beter gaat.

Vandaag ook de hele dag een hangend meisje gehad. Niet ziek maar gewoon heel erg moe.

Afbeelding

**Geplaatst**: 24-10-20 08:48

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-20 08:48

He Warboel dat is niet fijn. :(:)

Voor jou ook niet Leandra! :(:)

**Geplaatst**: 24-10-20 16:44

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 24-10-20 16:44

Zo voel ik me dus ook Leandra -O-

echt zo naar! Jij ook een dikke knuffel! :knuffel:

Ohh Mandy sorry ik zie nu dat ik helemaal niet op je gereageerd heb! Heel erg veel sterkte, snap dat je er overstuur van bent. Ik duim heel erg hard mee dat hij op gaat knappen. Dikke knuffel :knuffel:

@Charlotte mwah opzich is de spanning richting het beeld dat we aangepakt hebben wel wat afgenomen maar ik heb gewoon ook “algemeen” een super erge faalangst en dat speelt nu wel weer meer op.

Ik lig nu ook lekker in een warm bad :))

wij hebben alleen zelf geen bad dus er maar even voor naar mn ouders gereden. Zo lekker pyjama aan en de rest van de dag op de bank hangen.
Wel lekker even uitgewaaid met Otje

**Geplaatst**: 24-10-20 16:59

Geplaatst: 24-10-20 16:59

Weet niet of het zo is hoor Charlotte, misschien is het wel gewoon standaard

Ik hoop inderdaad dat het me gaat helpen door tijdelijk even wat rustiger te doen.

Fijn dat de intake al zo vlot is, dat valt weer mee $*\o/*$ En dat van je huis is ook mooi meegenomen

Mandyy wat een rot nieuws, logisch dat je daarvan overstuur bent :(:)

Warboel wat heftig dan weer.. rot hé dat dat gevoel daarna zo blijft hangen. Ik hoop dat je je wel snel weer wat fijner voelt, goed om anders even een stapje terug te doen inderdaad. Fijn dat het gesprek met je manager goed is gegaan

Vervelend Leandra, komt het helaas dus toch nog :(:)

Bekende klachten wel..
Ooh lekker is het dan om in bad te gaan

Hopelijk voel je vandaag weer wat beter

Ik hoop dat de medicatie snel gaat werken, want ik voel me vandaag echt weer super ellendig

Zo gespannen, moeite met ademen, paniekgevoel en ik jank wat af..
Ik droom ook ineens echt super levendig en word elke keer zwetend wakker

En ik heb nog steeds zo'n kramp in m'n kaken omdat die spieren zo verkrampen

**Geplaatst**: 27-10-20 16:28

Geplaatst: 27-10-20 16:28

Hoe gaat het nu met je Leandra? Hopelijk zijn de bijwerkingen afgenomen :(:)

Warboel, lekker dat je bij je ouders in bad kan, en dat gewoon doet! Lekker een momentje voor jezelf nemen

Rot van de bijwerkingen Goldie, ik hoop echt dat ze snel weg zijn en de medicatie zijn werk gaat doen!

Hier vandaag het laatste gesprek met het UWV voor de WIA gehad. Weer een aardige vrouw en ik ben nu officieel voor 80-100% afgekeurd. Het voelt heel rot, ik wil dit helemaal niet. Kan elk moment in huilen uitbarsten. In April de herkeuring, ik hoop van harte dat ik dan een heel ander gesprek ga hebben.

**Geplaatst**: 27-10-20 16:34

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 27-10-20 16:34

Ik ben gisteren thuisgebleven van werk, kon het echt niet opbrengen. Hele dag op bed en op de bank gelegen en vandaag ook. Lekker disney films kijken met Otje, beetje boekje lezen. Morgen ga ik het weer proberen op werk.
Afbeelding

@Charlotte logisch dat je je daar rot over voelt, sterkte :knuffel:

maar dat geeft je misschien wel de ruimte om in je eigen tempo op krachten te komen en je beter te voelen, zodat je in april een positiever gesprek kan voeren! Dikke knuffel :knuffel:

@Goldie hoe gaat het nu? Herkenbaar die klachten :knuffel:

jij ook een dikke knuffel! Hopelijk slaat de medicatie snel aan!

**Geplaatst**: 27-10-20 17:02

Geplaatst: 27-10-20 17:02

@Goldie, ik hoop net als mijn voorgangers dat de bijwerkingen inmiddels wat minder heftig zijn geworden. Dikke knuffel hoor! :knuffel:

@Charlotte: dat is wel weer even confronterend... Hopelijk kan het je nu ook even rust geven. Leg jezelf niet te veel druk op dat het bij het volgende gesprek weer veel beter moet zijn :knuffel:

al hoop ik dat wel voor je natuurlijk!

@Warboel: gezellig zo met Otje

goed dat je je rust pakt. Succes morgen weer op het werk!

Ik ben stiekem best trots op mezelf. De afgelopen 2 weken voel ik me mentaal niet zo goed, steeds meer overprikkeld. Aan de ene kant ben ik hoogbegaafd en wil/kan ik veel, en aan de andere kant ben ik hooggevoelig en kan mijn brein al die prikkels helemaal niet aan. Vandaag heb ik mijn leidinggevende gebeld (hij was vorige week met vakantie) en verteld dat ik me overprikkeld voelde. In plaats van dat ik thuis, in mijn eentje, een beetje doorsukkelde. Er komt nu nog steeds veel op me af, maar ik ga kijken hoe ik dat beter in kan delen en aangeven aan collega's dat ik vragen per e-mail alleen op een bepaalde dag beantwoord. Zodat ik me kan concentreren op 1 ding tegelijk.

Mijn leidinggevende zei ook nog dat ik de rest van de tijd zulk goed werk leverde dat hij het een prima deal vond als daar tegenover stond dat ik af en toe wat meer tijd en rust nodig heb. Niet dat hij het mij gunt dat ik mentale problemen heb, maar hij wil me niet inruilen voor iemand anders. En dat is toch heel fijn om te horen

**Geplaatst**: 27-10-20 21:38

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 27-10-20 21:38

Warboel lekker in bad!
Wij hebben ook geen bad, maar ik denk erover een Bath Bucket aan te schaffen.

Goldie hopelijk trekken de bijwerkingen snel weg en krijgt het slikken van de medicijnen een positievere wending. :(:)

Charlotte ik snap dat het heel dubbel voor je voelt. :(:)

Je wilt het niet maar het geeft misschien ook wel rust?

Moirin goed gedaan!
Super fijn dat je werk er zo over denkt.

**Geplaatst**: 28-10-20 18:37

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 28-10-20 18:37

Mag ik mij hier melden? Ik heb (nog) geen diagnose burn-out, en geen idee of het zo is maar ik zit nu net een week ziek thuis van werk.
Al maanden het gevoel op mijn tenen te lopen, ik werd steeds emotioneler en kon de hoeveelheid en het gevoel van 'druk' op het werk echt niet meer aan. Meerdere huilbuien gehad zowel daar als thuis, waar ik ook niet meer functioneer. Ben ontzettend kribbig of juist heel emotioneel en heb nergens meer zin in of puf voor. Concentratie vermogen lijkt wel van een vis.
De laatste periode durfde ik na een werkdag ook niet meer 50 min naar huis te rijden, want ik had inmiddels al diverse keren bijna een ongeluk veroorzaakt. Zò ontzettend moe in de auto. Kijken, maar niets 'zien'.
Ik mag 2 november weer naar de huisarts, die wilde mij na 2 weken weer zien om te kijken hoe het gaat. Geen idee wanneer ik een oproep ga krijgen van de bedrijfsarts, maar mijn teamleider vroeg gisteren al 'of het alweer ging' en barstte gelijk in tranen uit. Ik ben net een week thuis en ik voel een constant gevoel van 'moeten', en het maakt me zo benauwd. Ik weet het even allemaal niet meer.

**Geplaatst**: 28-10-20 19:47

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 28-10-20 19:47

Welkom Cynn, dikke knuffel! Dat gevoel van constant moeten is echt naar inderdaad. Als je daar behoefte aan hebt kun je hier altijd je hart luchten!
Succes maandag bij de huisarts, hopelijk lukt het om je tot die tijd niet te druk te maken :knuffel:

**Geplaatst**: 28-10-20 19:53

Geplaatst: 28-10-20 19:53

Aaaw Cynn

Herkenbaar wat je schrijft hoor .. Enige tip die ik je kan geven is om het te proberen allemaal los te laten, niet te denken aan wanneer weer gaan werken (en er vanuit gaan dat dit niet na 2 weken al zal zijn) maar gewoon even niks moeten en niks doen. Je zal dan merken dat het op een bepaald punt beter gaat, maar verwacht dit echt niet na een paar weken, daarvoor zit je al veel te diep als ik het zo lees.

Ik dacht ook even een paar weken pauze en dan komt het wel weer in orde, ben uiteindelijk ruim een half jaar thuis geweest en toen pas de laatste maand/2 maanden het idee dat ik de gewone dingen kon doen, dan ging het niet eens om werken. Intussen wel weer aan het werk maar daar is alles op dit moment ook wel mee gezegd.

Dus .. geef het tijd .. en neem die tijd .. Nu moet je even niks, en je komt vanzelf wel een moment tegen waarop je weer iets kan.

Sorry dat ik op de rest niet reageer, het is even een beetje veel informatie om te doorworstelen

**Geplaatst**: 29-10-20 13:00

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 29-10-20 13:00

Heb niet alles doorgelezen, in ieder geval een dikke knuffel voor iedereen die het nodig heeft!

De bijwerkingen vallen op zich nog wel mee alleen heb ik wel wat meer paniekaanvalletjes. Niet groot maar wel pijn op de borst, verhoogde hartslag, naar gevoel.

Gisteren was mijn oudste dochter jarig. We hebben het niet echt met visite gevierd maar het was wel gezellig.
Onze jongste dochter was al wat verkouden maar ze is dat wel vaker dus niets geks.
Vannacht werd ze ineens heel benauwd, begon te pompen en een steunende ademhaling. Ook begon ze te rillen en voelde zich echt niet goed. Dus de Hap gebeld. De assistente hoorde haar door de telefoon en vroeg ons direct te komen. Als er iets veranderde moesten we gelijk de spoedlijn bellen. Daar aangekomen was mijn dochter gelukkig al wat beter geworden. De assistente zei dat ze zelfs twijfelde aan de telefoon of ze een ambulance moest sturen of niet. Gelukkig niet gebeurd. De arts, wel in vol ornaat vanwege de corona, heeft naar haar longen geluisterd en gelukkig was het een heftige pseudokroep aanval. Ze heeft nu, op wat snotteren na, nergens meer last van.

Vorig jaar heeft onze oudste dochter bijna 3 weken in het ziekenhuis gelegen vanwege een gecompliceerde longontsteking dus dat kwam wel weer even boven.
Nu brak, pijn op de borst, al mijn spieren doen pijn. Bleh!

**Geplaatst**: 29-10-20 13:28

Geplaatst: 29-10-20 13:28

Jemig, ik heb morgen al een telefonisch gesprek met de bedrijfsarts. Hartkloppingen en nu al onwijze stress, vind dit echt wel heel snel al :oo

**Geplaatst**: 29-10-20 14:15

Geplaatst: 29-10-20 14:15

Cynn op ziektedag 1 moest ik een enquête invullen voor de bedrijfsarts en volgens mij had ik op dag 2 al een telefonische afspraak.
Probeer je er niet druk over te maken. :(:)

Tip: schrijf vooraf op hoe je je voelt en alles wat je verder wilt zeggen. Het is fijn om voorbereid te zijn als het spannend voor je is!

Leandra wat schrikken zeg! :(:)

**Geplaatst**: 29-10-20 21:30

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 29-10-20 21:30

Welkom Cynn! Wat vervelend dat je zoveel druk voelt, heel herkenbaar wel. Toch ook wel fijn dat je nu al naar de bedrijfsarts kan, kan juist ook veel druk weghalen omdat ze dan van een deskundige horen dat je echt niet kan werken... Hoe moeilijk ook, probeer het los te laten. Geef het tijd. Keep taking time for yourself until you’re you again! Heel veel sterkte iig :knuffel:

@Leandra gefeliciteerd met je oudste dochter! Maar jeetje mina wat een schrik zeg :wow:

niet gek dat je je zo brak voelt! Hoe is het nu met je dochter? Sterkte!

——

Ik zit nog steeds mega in een dip, voel mezelf echt afglijden gewoon :roll:

ook geen zin in leuke dingen, wil gewoon lekker warm diep onder de dekens liggen met Otje. Heb ook niet echt eetlust. Baal echt, het ging zo goed! Hopelijk is het een kort dipje. Aankomende week werk ik maar 6 (2x3) ipv mn gebruikelijke 15 uur (3x5), even een pas op de plaats.

**Geplaatst**: 30-10-20 13:52

Geplaatst: 30-10-20 13:52

Welkom Cynn.
Ik heb nooit een diagnose gehad

Je klachten klinken wel heel herkenbaar. Fijn dat je vandaag al met de bedrijfsarts kunt praten

En neem de tijd en probeer het te accepteren, er tegen blijven vechten werkt averechts.

Knuffel voor jou [***] :knuffel:

Heb je het verlies van je hond al een beetje een plekje kunnen geven?

Hopelijk wordt het snel minder Leandra, dat is wel vervelend

Ik slik ze nu 4 weken, heb nog niet echt het idee dat het wat doet. Even afwachten nog.
Wat schrikken van je jongste dochter zeg, kan me voorstellen dat de schrik er even goed in zat en je weer helemaal terug zat in het moment met je andere dochter.

Klinkt als een goede beslissing Warboel om dan even pas op de plaats te doen, wel vervelend dat je jezelf zo voelt afglijden weer :(:)

Dit weer helpt ook niet echt mee

Ik ben ook HP aan het lezen, of nouja op het moment lukt lezen even niet zo lekker maar toch

Ik heb dinsdag weer even met de bedrijfsarts gebabbeld, fijne vent is het toch. Echt ik kan hem wel zoenen soms, maar dat is wat gek

Ook praktijkondersteuner weer gesproken, daarmee ook een heel fijn gesprek gehad

Was na die 2 afspraken wel kapot, lag om 19:30 te bed

18 November kan ik starten met m'n nieuwe traject, vind het wel weer erg spannend. Straks komen er allemaal rare dingen naar boven enzo, en ik kan ik wel wat ze van me verwachten etc...

Leidinggevende net ook gesproken. Welke dagen ik volgende week kwam, want in principe kwam ik 3 dagdelen. Uhhm hadden wij vorige week niet besproken dat ik tijdelijk even terug ging naar 2 dagdelen, daarmee bedoelde ik niet maar 1 week. Volgende week kom ik ook 2 keer, mocht ik me nou ineens veel beter voelen kan ik altijd die 3e dag nog doen. En anders ga ik de week erna misschien kijken of dat weer lukt. Oke

Er zijn nog wel wat tranen gevloeid in het gesprek doordat ik me zo'n zorgen maak over de 'toekomst', moest het toch echt even proberen los te laten van hem. Toen was hij wel weer heel pittig

En m'n salaris gecheckt, het was minder erg dan ik had verwacht iig

Ben de afgelopen week wel heel emotioneel geweest, ben nu eigenlijk minder stabiel dan eerder lijkt wel

Had ook allemaal rare gedachtes

Hoop dat de medicatie snel z'n werk gaat doen

M'n spieren lijken wel iets meer ontspannen, maar nog steeds wel moeite met inslapen al is het dromen wel weer iets minder gelukkig. Word nu niet elke keer zwetend wakker meer..

**Geplaatst**: 30-10-20 14:35

Geplaatst: 30-10-20 14:35

Jammer om te lezen dat het bij iedereen wat minder gaat .. Hopelijk is het allemaal tijdelijk en kunnen jullie binnenkort weer opkrabbelen :(:)

Dood van hondje heeft op zich een plekje, al mis ik hem nog elke dag. Verder zit ik heel erg met wel/geen nieuw huisdier (hond of kat), dat verandert zo'n beetje elke dag. Heb er dan nog maar een paard bijgenomen

Niet helemaal van mij, maar mag haar wel zo beschouwen, en ze is zo'n lief dier

Maarja, die heb ik de laatste weken maar weinig gezien, net zoals mijn eigen pony's ... iets met moeten werken ... Ik haat dit zo erg, dat het altijd maar werken is en voor de rest pijn en doodmoe en moeten herstellen. Zit er echt vast op momenteel. Hoop dat het binnenkort wat beter gaat.

**Geplaatst**: 30-10-20 16:19

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 30-10-20 16:19

Dat gevoel herken ik wel.
Soms wil ik pony verkopen omdat ik er eigenlijk vaak geen tijd/energie voor heb.

Cynn hoe was het gesprek?

**Geplaatst**: 30-10-20 16:41

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 30-10-20 16:41

Ik ben eerlijk gezegd heel blij dat ik geen paard heb

ik heb zelf nooit een eigen paard gehad maar wel jaren een bijrijdpaard en pffff zou dat er nu echt niet bij kunnen hebben hoor.
Zijn genoeg dagen waarop ik amper energie heb om er met Otje uit te gaan.. ben dan wel altijd blij dat ik alsnog moet met haar want dan is het toch wel weer lekker om een rondje te wandelen.

**Geplaatst**: 30-10-20 17:33

Geplaatst: 30-10-20 17:33

Soms is het wel goed om een 'moetje' te hebben, anders kom ik helemaal de deur niet uit ben ik bang

Dat heb jij in de vorm van Otje

Maar deze week kon ik het ook niet opbrengen, stalgenootje zou haar vandaag longeren voor me

Maar Cas heeft me wel door m'n donkerste momenten heen gesleept, door haar bleef ik op de been

Fijn. [***], het blijft natuurlijk een groot gemis maar gelukkig kan je er iets beter mee omgaan nu

Zwaar is dat, je wordt echt geleefd soms...

**Geplaatst**: 02-11-20 11:22

Geplaatst: 02-11-20 11:22

@Leandra hoe gaat het nu met je dochter?? :(:)

@Goldie snap wel dat je na zowel de bedrijfsarts als de praktijkondersteuner gesproken te hebben dat je helemaal gesloopt bent.. niet raar dat je al zo vroeg op bed lag toch? Wel bizar dat je leidinggevende dacht dat je na één weekje een stap terug, gelijk alweer terug gaat. Ho ff haha.. hopelijk helpt het om weer wat meer tot rust te komen.

@[***] de dood van een maatje is echt heel heftig, dat moet een plekje krijgen.. wel fijn dat je een extra paard erbij hebt om mee aan de slag te gaan. Top dat je er alles mee mag doen! Wat zijn je plannen met hem/haar?

Moet ook eerlijk bekennen dat ik opgelucht ben even geen paard meer te hebben, naja, de mijne betaal ik evt dierenarts kosten voor maar voor de rest niets meer. Ze is naar vrienden gegaan en functioneert als manegepony nu. Ze doet het super

Dus geen omkijken naar verder, kom amper van de bank af en vindt het al heel wat als ik een rondje buiten kom. Dus niet naar een paard moeten is wel even.. fijn..

Ik heb afgelopen vrijdag een goed gesprek met de bedrijfsarts gehad, pfft was heel emotioneel maar ben opgelucht dat hij mij begrijpt. 24 november opnieuw een gesprek om te kijken hoe t gaat.
Vanochtend ook weer naar de huisarts geweest en volgende week eerste afspraak bij de praktijkondersteuner. Daarnaast ook Oxazepam gekregen voor de heftige momenten, ben echt dagenlang nog zo ontzettend druk in mijn hoofd en ervaar dan echte paniek. Laatst helaas ook een vervelend moment met mijn vriend gehad, die wel gewoon 6 dagen werkt. Die begrijpt het allemaal (nog) niet zo. Jullie daar ervaring mee, stuiten op onbegrip van je partner?

**Geplaatst**: 02-11-20 11:39

Geplaatst: 02-11-20 11:39

Cynn wat fijn dat je een goed gesprek hebt gehad met de bedrijfsarts en huisarts.
Vervelend dat je vriend het (nog) niet begrijpt. Misschien kan hij een keer mee naar de praktijkondersteuner in de toekomst?
Mijn vriend heeft het er heel moeilijk mee gehad om mij zo vaak te zien huilen. Hij werd wel eens boos op momenten dat ik zijn steun zo hard nodig had (en ik begrijp hem ook, voor hem is het ook niet makkelijk).

Ik had gisteren een hele slechte dag, hele ochtend in bed liggen huilen (wilde wat bijslapen maar dat lukte niet en kon er ook echt even niet uitkomen). Steeds in de weekenden gaat het fout. Nu snap ik het niet helemaal want heb verder een goede week gehad (op wat slechte nachten na).
M'n schoonouders kwamen op visite. Ik dacht dat het wel kon, maar m'n schoonvader voelde al aan dat het mis was en toen hij vroeg of alles wel goed ging begon ik direct te huilen.
Goed maar confronterend gesprek gehad.
Met schoonmoeder samen gekookt, daarna gaan douchen en slapen en nu voel ik me prima en ben ik aan het werk..

**Geplaatst**: 04-11-20 11:38

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 04-11-20 11:38

Fijn dat je zo'n goed gesprek hebt gehad Cynn, nu even die rust nemen en dan de 24e weer verder kijken.
Hier geen partner dus dat probleem heb ik niet, wel een moeder die het langs de ene kant wel begrijpt, en langs de andere kant regelmatig ook zegt dat ik gewoon even een knopje moet omdraaien.

Gek hé, die mindere dagen Mandyy, ook op momenten dat je het helemaal niet verwacht want zo'n dagen moeten juist leuk zijn. Ik denk dat het komt omdat je lichaam en verstand dan weet dat er geen druk achter zit, en dan komt alles boven. Terwijl op werkdagen moet je toch weer en zit je lichaam/geest in een andere modus ofzo ..

Mbt het nieuwe paard wat ik onder mijn hoede heb, qua plannen, tja ..

In theorie rijden en gewoon in het algemeen werken. Het is een heel lief paard dat graag werkt en heel voorwaarts is, dus vereist een stuk minder energie om wat mee te doen als mijn eigen dieren. Op dat gebied wel een luxe. Toch lukt het mij niet goed om er echt mee aan de slag te gaan, ik heb er wel een paar keer op gezeten maar de laatste maand alweer niet meer. Maar ik ben door het werk ook niet zoveel kunnen gaan als ik zou willen en dan heb ik het toch altijd moeilijker om op te stappen.

Ik denk ook regelmatig hoe het zou zijn zonder paarden, het zou zoveel meer ruimte & rust geven, ook financieel. Maar verkopen kan ik ze niet, en dan daarna wat? Zit ik hier een beetje in mijn appartement te zitten, enkel maar werken en zitten .. Dat is het ook niet. Nu kom ik af en toe nog eens buiten

Het wisselt bij mij ook heel erg, de ene dag zie ik het allemaal niet zitten, en de andere dag gaat het wel ok en geniet ik echt om naar de paarden te kunnen. Maar ik blijf moeite hebben met de werk/privé-balans, het blijft voor mijn gevoel te veel werken en moeten rusten door het werk, in plaats van op vrije dagen te kunnen genieten (of zelfs na het werk nog naar de paarden, zoals elke normale mens doet, maar dat lijkt wel helemaal een utopie hier).

**Geplaatst**: 05-11-20 18:28

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 05-11-20 18:28

Ik twijfel nog steeds. Vind het een enorm moeilijke beslissing. Het zou me zo veel ruimte en rust geven (financieel is het geen ding, maar extra geld wel fijn).
De verantwoordelijkheid en zorgen om een beestje geeft mij veel stress en eigenlijk heb ik de tijd/energie niet.

Ik herken precies wat jij schrijft (veel werken en moeten rusten door het werk). Genieten van vrije dagen is er weinig bij. $:\$

**Geplaatst**: 05-11-20 20:10

Re: (Ex)- burnout lotgenoten

Geplaatst: 05-11-20 20:10

Jammer dat het herkenbaar is, hoewel ergens ook fijn. Daarstraks even een rondje gewandeld in het bos hier, had nood aan lucht en zon maar niet de energie om naar de paarden te gaan (nachtdienst gehad). Vond de wandeling toch maar niks zonder viervoeter... Eigenlijk denk ik dat ik het best goed zou vinden zonder paarden, maar dan wel een nieuwe hond. Maar ik kan die oudjes niet afdanken, en ergens lijkt het ook wel alsof ik zit te wachten tot ze dood gaan ofzo, en dan voel ik mij daar weer slecht over. En ik kan echt wel genieten van de momenten dat ik daar ben, maar de reistijd en mede daardoor de tijd die ik er ben is toch wel best vermoeiend. Het is zo dubbel allemaal.