Annick75 schreef:Ken dat ja, ik lag zeg maar al zo'n beetje op bodem van het ravijn, toen ik de ziektewet in ging. Combinatie van ms en o.a. burn out. Ben her helaas ook nooit meer uitgekomen. De 12 lepels van de lepeltheorie zijn eigenlijk al niet genoeg voor mijn huidige bezigheden, laat staan voor een baan. Maar ik voelde me wel maatschappelijk uitgerangeerd toen ik werd afgekeurd.
Ik lag er ook al, ja. En dat ravijn was dieper geworden dan de keer ervoor. Daarom heb ik op dit moment zo'n strijd met het UWV. Mijn lepels zijn niet genoeg voor dagelijkse leven, zij roepen dat ik 4 uur per dag belastbaar ben, dus 4 uur kan werken maar dan om het uur een pauze moet. Ik kan thuis niet eens een uur achter elkaar iets doen en als ik dat wel doe lig ik daarna 2 tot 3 uur te slapen. Therapeuten en artsen zijn al blij als ik 2 uur per dag belastbaar ben, dus verdeeld over de hele dag met standaard dingen als douchen, eten, koken, huishouden. Ohja en je MOET wel sociale contacten onderhouden, maar dat dat ook ten koste gaat van de belastbaarheid is weer bijzaak... Ik kan niet eens elke dag voor mezelf koken, alleen maar stilzitten als de hulp in de huishouding komt is zo vermoeiend dat ik daarna instort.
Ik heb in maart een hoorzitting bij het UWV en zie er echt tegenop. Vorige keer hebben ze alleen maar mijn goede dagen opgeschreven en de uitleg over de slechte dagen genegeerd... Dat die goede dagen 1 keer per week zijn hooguit hebben ze gewoon niet opgeschreven. Je kan soms wat doen, dus je kan dat altijd.