Moderators: Mjetterd, Dani, ynskek, Ladybird, xingridx, Polly, Hanmar
amado7 schreef:Een ander vraagje dan, zijn er mensen die laatste jaren kraamzorg hebben gehad? Wat waardeer je erg aan een kraamverzorgster en wat is echt not done?
goeroe schreef:[naam] schreef:Een ander vraagje dan, zijn er mensen die laatste jaren kraamzorg hebben gehad? Wat waardeer je erg aan een kraamverzorgster en wat is echt not done?
Wij hebben bij onze eerste een fijne kraamhulp gehad. De belangrijkste eigenschap van een goede kraamhulp is denk ik dat ze aanvoelt wat er op dat moment nodig is aan hulp en advies. Zelf vond ik het eerlijk gezegd best moeilijk om in die speciale periode een 'vreemde' voor zoveel uur per dag in huis te hebben. Het was fijn dat onze kraamhulp daar rekening mee hield. Aangezien ik me behoorlijk fit voelde en mijn partner ook thuis was hebben we in goed overleg het aantal uren de laatste dagen wat verminderd. Niet omdat we de kraamhulp niet waardeerden, maar omdat we het zo fijn vonden om gewoon als gezin te zijn. Gelukkig begreep ze dat. Wat ik ook mooi vond om te zien was dat ze zo oprecht betrokken was. Als we bijvoorbeeld iets hadden besproken kwam ze er vaak de volgende dag nog op terug omdat ze er meer informatie over had opgezocht. Ze werkte nog maar kort als kraamhulp, maar wilde duidelijk graag bijleren.
Waar ik zelf erg allergisch voor ben is als anderen denken te bepalen wat goed voor mij of ons kind is. De scheidslijn tussen advies geven en het 'overnemen' is denk ik een heel belangrijke om als kraamhulp in de gaten te houden. Bij ons was het bijvoorbeeld zo dat de borstvoeding in eerste instantie niet zo wilde vlotten. Daardoor hadden we een erg slechte nacht met een ontevreden want hongerig kindje en voelde ik me de slechtste moeder ooit. Het stond voor ons dan ook al vast dat we dit niet wilden en dat we wat kunstvoeding bij wilden gaan geven, maar toen we het 's ochtends met de kraamhulp bespraken zei ze dat ze met de verloskundige zou gaan overleggen of dat wel 'mocht'. Hoewel ik heel goed begrijp dat borstvoeding wordt gestimuleerd viel deze opmerking bij mij (mede door mijn hormonale toestand waarschijnlijk ) totaal verkeerd. Ik wilde maar al te graag borstvoeding geven (inmiddels is mijn dochter anderhalf en krijgt ze nog steeds borstvoeding), maar op dat moment werkte het even niet en in zulke situaties zijn mijn vriend en ik heel pragmatisch ingesteld. Achteraf hebben we dit goed uitgesproken en werd me ook wel duidelijk dat ze op zich ons besluit wel respecteerde, maar nog aan het zoeken was naar haar rol als kraamhulp hierin. Wat ik van haar begreep is dat ze eigenlijk geïnstrueerd was om kunstvoeding op geen enkele wijze aan te moedigen (wat ik op zich snap) of daar aan mee te werken, bijvoorbeeld door informatie te geven. Dat laatste vind ik gek. Als het besluit eenmaal gevallen is begrijp ik niet waarom je als kraamhulp niet zou helpen hierbij. Dat deed ze overigens wel, maar ze vond het lastig om daarmee om te gaan. Dat ze daar openlijk over sprak vond ik dan wel weer knap. Wat ze volgens mij ook wel moeilijk vond is dat wij kozen voor samen slapen, ondanks haar advies om dat niet te doen. Ik hoor alle argumenten met interesse aan, maar als alles gezegd is en wij maken een andere keuze dan is het wat mij betreft klaar. Ze dramde er ook niet over door, maar toch kreeg ik het gevoel dat het haar niet helemaal aanstond.
Kortom, het was een interessante en voor alle partijen leerzame kraamweek, waarbij uiteindelijk toch het positieve gevoel overheerste. Ik ben benieuwd hoe het bij de tweede zal gaan. Het belangrijkste voor mij blijft dat de kraamhulp onze keuzes respecteert. Dat geldt nu ook voor de opvoeding van onze dochter. Ik verwacht niet dat de kraamhulp zich daarmee gaat bemoeien, maar zou het ook niet kunnen waarderen als ze dat wel zou doen. Ik hoop in elk geval dat we er weer eentje treffen die oprecht betrokken is en waar goed mee te praten valt, dan loopt al het andere wel los. We zullen het gauw meemaken.
Tink89 schreef:Als grote zus van drie jongere kinderen, heb ik veel kraamzorg meegekregen. Mijn moeder is nog steeds boos op die ene kraamverzorgster die - als wij uit school kwamen - niet even checkte of we onze handjes gewassen hadden voor we aan de baby kwamen en die - als we even bij mama en baby waren met toestemming van mama - van onderaan de trap stond te roepen dat we nú moesten komen opruimen. We hadden fantastische kraamverzorgsters, maar ook wel eens een wat oudere dame die de opvoeding van mijn ouders niet kon waarderen en dat ook echt continu ventileerde. Die heeft mijn moeder na twee dagen gevraagd om de volgende dag iemand anders te sturen. Dat ik even niet mocht blokfluiten toen de baby sliep was logisch, maar dat ik aan mijn huiswerk gezet werd en geen tv mocht kijken of mocht buitenspelen en dat ik mijn groente moest opeten (allemaal dingen waar we als gezin heus wel afspraken over hadden, maar daar gingen deze geboden lijnrecht tegenin), daar was mijn moeder echt niet van gecharmeerd.
rockwitch schreef:Bij onze eerste kwam de kraamhulp, gewoon een leuke jonge meid, maar wel bij binnenkomst al gelijk vrij 'streng' want wij sliepen samen met ons mannetje, dat deed ik al in het ziekenhuis en daar voelde ik me prettig bij, want de geboorte was nogal traumatisch. Maar zij ging op het begin heel erg op het protocol, dus toch wel aangeven dat hij beter in zijn eigen bed kon slapen. Nou ja niet naar geluisterd, ik snapte het wel, maar wij bepalen. Met de bv heeft ze goed geholpen en uiteindelijk was het een heerlijk mens. We hebben haar ook nog een kleinigheidje meegegeven toen ze weg ging.
Bij de tweede kregen we iemand anders, wat ouder, wat niet uit hoeft te maken, maar de was wel een beetje van het ouwehoeren en daardoor dachten we soms wel van euh misschien kan je iets nuttigs gaan doen, klinkt heel banketstaaf, maar zo bedoel ik het niet.
Mijn vriend was uiteindelijk de gene die naast de zorg voor onze oudste ook mijn brood stond te maken, terwijl ik dacht dat dat eigenlijk meer iets voor haar was. Ze deed wel goed de wc poetsen enzo, maar verder viel ze me iets tegen. Mijn zoontje kreeg waterpokken toen wij thuis kwamen uit het ziekenhuis, dus dat was even spannend, uiteindelijk was mijn dochter beschermd via mij en de bv, maar dat moest wel even uitgezocht worden door de verloskundige, want die riep al dat mijn zoontje misschien even uit logeren zou moeten, hadden we niet gedaan, want hij was al besmettelijk toen wij thuis kwamen, dus had toch geen nut meer gehad. Maar daar was weinig kennis over, niet alleen bij haar maar ook bij de verloskundige.
En wat ik ook vervelend vond, was dat ze toen de verloskundige een keer langs was geweest, ze beneden in de gang stond te smoezen met de verloskundige toen die weg ging. Dus toen ze weer boven kwam, vroeg ik waar ze het over hadden gehad, en toen bleek dat het haar was opgevallen dat onze dochter soms wat blauwig werd om haar mondje, maar dit trok altijd snel weer weg. Ik had dat ook allang gezien, maar omdat het snel weg trok, maakte ik me er niet direct zorgen over, maar ik had het wel prettig gevonden als ze dat gewoon had besproken waar ik bij was. Waarschijnlijk bedoelde ze het goed en wilde ze mij niet bang maken, maar ik vind het erg belangrijk dat ik als moeder zijnde gewoon erbij betrokken wordt als ze iets met de verloskundige over mijn kind bespreekt.
Ze was ook vaak te laat en bleef vaak herhalen dat we, omdat ik een keizersnede had gehad, meer uren kraamzorg mocht, maar dat het dan wel voor ons duurder zou worden ivm eigen bijdrage. We hebben sowieso de uren op het laatst sneller afgebouwd, omdat we het liever gewoon met ons viertjes allemaal wilden doen, maar dat was iets wat wij zelf wilden bepalen en wij kunnen zelf wel inschatten of we die eigen bijdrage wel of niet kunnen betalen, kan dat niet hadden we een aanvullende verzekering afgesloten. Ik weet ook wel dat je eigenlijk dit soort dingen moet bespreken, maar op dat moment liet ik het maar gewoon los, want ik voelde me ondanks de keizersnede al snel fit, dus ging toch wel een beetje mijn eigen gang.
Dus uiteindelijk bij de eerste onverwachts een hele fijne tijd gehad en bij de 2e wat minder, maar ik kon me er niet zo druk over maken, deed toch wel grotendeels mijn eigen ding.
CP5 schreef:Ik heb een jaar geleden kraamzorg gehad, en het viel mij mee.
Ik dacht dat ik het vervelender zou vinden aangezien ik zelf graag dingen in handen heb ipv deze over te geven aan een ander.
In een week tijd heb ik 2 kraamverzorgers gehad die elkaar afwisselde midden in de week, en ik had hier verder geen problemen mee. Heb ontzettend veel respect voor de mensen die dit werk doen aangezien je niet altijd even leuke mensen treft waarschijnlijk.
Het meest vervelende vond ik dat ik erg weinig te doen had voor ze. Ik gaf borstvoeding en had hier duidelijk hulp bij nodig, maar dat was ook het enige. De dag naar de bevalling deed ik het huishouden zelf en zorgde ik ook voor de visite. Met als gevolg dat ze van mij lekker mocht doen wat ze wou en gewoon lekker betaald kreeg.
Verder ben ik wel erg blij dat ik niet voor een stagiaire heb gekozen ondanks dat ik weet dat hun ook moeten worden opgeleid. Het zou bij ons in huis denk ik te druk zijn geworden.
Ginootje schreef:Ik begin 1 maart als kraamverzorgster bij Kraamzorg de Waarden
verootjoo schreef:Ik heb tot nu toe 1x kraamzorg gehad. Had een traumatische zwangerschap en bevalling en kwam thuis zonder kind. Die moest nog wekenlang in het zkh blijven.
Geen idee dat je dan ook kraamzorg nodig hebt, maar ze kwam wel. Een hele fijne vrouw die heel goed voor me zorgde. Mijn man moest namelijk gewoon werken
Ze maakte het hele huis schoon, elke dag een schoon bed. Ze kookte alvast voor ‘s avonds, ze deed boodschappen (alles was nogal hectisch verlopen die weken ervoor dus er was niks in huis) Echt een vrouw van goud.
Ik hoop dat ik ooit nog eens een zwangerschap mag meemaken en dan zou ik weer voor dezelfde organisatie gaan en dan wil ik wel als voorkeur een zeer ervaren kraamhulp. Mijn zwangerschap wordt dan hoogstwaarschijnlijk weer een drama, ik hoop de afloop wel wat minder. Bij de vorige ben ik 10 weken na de bevalling depressief geworden dus ik zou graag iemand willen die dit enigszins voor kan zijn of het tijdig kan signaleren. Ik heb niks tegen jonge medewerkers maar iemand die op z’n minst zelf al zwanger is geweest dus zich enigszins in kan leven in mijn eventuele drama situatie zou ik erg fijn vinden
Ik weet natuurlijk niet of het weer een drama wordt, maar de kans is wel aanwezig en daar bereid ik me alvast op voor. Kan het alleen maar meevallen hoop ik....